De Belgische reis.
Coöperatie-nieuws.
Waar blijft de gezondheidscommissie?
Buitenlandsch Overzicht
BINNENLAND.
„Christelijk beginsel hoog te houden" hebben en „het
Hoogste Gezag moeten handhaven?"
Bij verkiezingen worden alle pogingen in het werk
gesteld om een Christelijke regeering te krijgen. En als
dat werk achter den rug is, beroept de eene Christen
zich op die Regeering om den anderen het bestaan
moeilijk, zoo niet onmogelijk te maken. Gesproten uit
één wortel des geloofs, sjacherden ze om regeerings-
zetels, gesproten uit dienzelfden wortel, voeren ze tegen
elkander strijd, 't Is treurig
Duidelijk blijkt hier weer, dat het niet gaat bij
onze Christenen om het in naam zoo dierbare
beginsel. Het gaat om de duiten, de duitenHet gaat
om grooten invloed op de regeeringszaken, op hooge
posten en lucratieve (winstgevende) betrekkingen. Het
gaat om het zitten aan het laatje. Het gaat om den
Mammon.
Dit huichelachtig gedoe vervult met afschuw!
Mocht toch de tijd spoedig aanbreken, dat de arbei
ders zich niet meer laten gebruiken door hen, die
Christus wel op de lippen, maar niet in het hart heb
ben. „Wie ooren heeft om te hooren, die hoore!"
Het Volk schrijft nog het volgende, dat we, omdat
het ook voor de Schiedamsche deelnemers van belang
is, overnemen.
Toevallig annonceert de Staatsspoor ook op 15 en 16
Augustus goedkoope treinen tusschen Amsterdam, Ant
werpen en Brussel. Of dit louter toeval is, of dat de
Staatsspoor hare Hollandsche zustermaatschappij wenscht
te onderkruipen, staat aan ons niet te beoordeelen, maar
wel willen wij onze deelnemers waarschuwen, dat deze
biljetten niet naar Gent doorloopen en dat wij alleen
kaarten voor de feestelijkheden, maaltijden logies enz.
verschaffen aan diegenen, die ook spoorkaarten nemen
bij de Maatschappij, waarmee wij contracteerden.
Behalve voor Amsterdam, wordt later geannonceerd
op welken dag men aan het station der plaats zijner
inwoning zijn kaartje kan koopen.
Waarschijnlijk wordt ook toegestaan, dat zij die hun
verblijf met eenige dagen wenschen te verlengen, toch
van hun kaartje gebruik kunnen maken.
De definitieve laatste regelings-opgave hopen wij
spoedig te berichten.
Te Rotterdam zijn eenige bootwerkers begonnen
coöperatief te werken. Een pakhuis is gehuurd en werk
moet hen reeds zijn toegezegd. Zou dat soms iets voor
onze Schiedamsche bootwerkers kunnen zijn? We twij
felen het zeer, want ze hebben nog niet geleerd, zich
behoorlijk te vereenigen. Eu dat is de eerste voorwaarde.
Als men op de Raam loopt, even voorbij de Raam-
steeg, ziet men of liever ruikt men een poort of gang,
vlak naast de branderij van den heer Kleipool. In die
gang staan 6 krotten, varkenshokken, of hoe men het
ook maar wil uitdrukken. Toch zijn deze hokken niet
door varkens bewoond, o neen. Hoewel niets meer
waard zijnde, dan gesloopt te worden, zijn die door
menschen bewoond. Een er van wordt gebruikt als
werkplaats. Het kleinste van de zes wordt bewoond
door een oude vrouw, welke trots haar ouderdom (76
jaar) nog hard werkt om haar huisboeltje proper en
netjes te houden. Vaak is dat echter vergeefsch werk.
Als het regent, stroomt het water even hard in haar
bed als in de goot. Ook de zolder spiegelt dan van
het water. Als het weer dus zóó is als dezen zomer,
bijna eiken dag regen, en die oude vrouw ligt op bed,
dan kan ze gelijk een bad gebruiken. Heerlijk, niet
waar En gezond ook
Ook met de andere woningen is het treurig gesteld.
Een vuile modderlucht stroomt u tegen wanneer ge
op een der plaatsjes komt. Alle zijn natte vunzige
hokken. Dat zoo iets heerlijk? is voor de gezondheid
behoeft geen betoog. En toch worden die hokken bewoond
door huisgezinnen met 6 en 9 kinderen-, 't is schande!
Maar toch is dat nog niet genoeg. Het is nog niet
genoeg, dat die menschen in zulke woningen moeten
huisvesten. Het is nog niet genoeg, dat die woningen
zoo dicht zijn als een mandje en dat de lucht daar
verpest wordt door den stank der goot. Een beetje
stank kan er nog wel bijhoor maar
Boven staat reeds vermeld dat de gang loopt naast
de branderij van Kleipool. De kolenbewaarplaatsen
van die branderij komen uit in de gang, welke met
luikjes afgesloten zijn. Dikwijls worden die luikjes
weggenomen en het vuile kolenwater wordt met emmers
in de gang gegooid. Ieder, die weet, dat die kolen
hokken tevens dienst doen voor privaat, zal begrijpen,
dat de stank daarvan niet houdbaar is. De meester
knecht W. Slobbe, een fijn katholiek man, wil niet
dat het personeel dat vuile stinkende water wegspoelt,
dus kunnen de vrouwen dien rommel opruimen, wanneer
ze niet langer in die stank willen zitten. Wordt er
met dat water soms een stukje steenkolen weggegooid
en wil een kind dat meenemen, dan schreeuwt die
fijne man: „Ben je bedonderd, blijft er met je pooten
af, gaat naar je moer", enz. Komt er een vrouw om
een emmer heet water om de straat schoon te maken,
dan wordt dat door hem geweigerd.
Een groot deel van den dag loopt er gistwater door
een pijp, óók weer in de gang, zoodat die somtijds niet
begaanbaar is, (nog meer stank!) Bemerkt nu de
meesterknecht een vrouw die een emmer onder de pijp
zet, om wat gistwater op te vangen, direct laat hij er
vuil door heen loopen, om het op die manier onbruik
baar te maken. We weten niet of de heer Kleipool
er van weet, dat het vuile water niet wordt wegge
spoeld. 't Is best mogelijk, dat de meesterknecht zich
alles, wat gebieden en heerschen aangaat, aanmatigt.
Daarom zullen we hopen, dat deze patroon die zaak
zal veranderen. Maar al is dat veranderd, toch blijven
de woningen onbewoonbaar. Waar blijft de gezond
heidscommissie?
De Pans. De nieuwe paus is er nog niet. Zooals
de Mokerlezers misschien nog weten, worden de stem
biljetten van de kardinalen na te zijn onderzocht, ver
brand. Als de stemming op niets is uitgeloopen, doet
men bij de biljetten wat nat stroo, zoodat dan uit den
schoorsteen groote rookwolken komen. Is er een Paus
gekozen, dan verbrandt men de papiertjes zonder iets
er bij. Lichte, kleine rookwolkjes stijgen dan op. Staat
men dus op het St. Pietersplein, dan kan men aan den
rook zien, of men al een nieuwen paus heeft. Tot
heden, (Woensdag), heeft men tevergeefs naar de licht
grijze wolkjes getuurd: de paus is er nog niet. 1)
Het zal zeker wat warmer moeten worden om de
heeren kardinalen, die het vaticaan niet verlaten mogen,
voor ze hem keuze gedaan hebben, tot wat meer een
stemmigheid te brengen. De cellen, waarin de kardinalen
zijn gehuisvest, zijn nl. op de Zuidzijde gebouwd, waar
het Italiaansch zonnetje nog al eens erg braden kan.
De kardinalen uit de zuidelijke landen kunnen natuurlijk:
wel tegen zoo'n zonneschijntje, maar hun noordelijke
confraters zijn daarvoor gevoeliger.
In het land van het militarisme, Duitschland, heeft
zich weer een geval van soldatenmishandeling voor
gedaan, dat weer duidelijk aantoont, hoe gruwelijk en
hoe herhaaldelijk de misdrijven van dien aard van
meerderen wel moeten zijn voor dat men tot straf
overgaat.
Nu zijn van een zekeren sergeant Dunkel niet minder
dan 366 gevallen bewezen van soldatenmishandeling.
Meneer kreeg 2x/a jaar gevangenisstraf, wat eigenlijk
nog niets is, als men dit met de straffen vergelijkt, die
een mindere worden opgelegd bij de dikwijls zeer kleine
vergrijpen volgens bu gerlijke, maar zeer groote mis
drijven volgens militaristische opvattingen.
In dat zelfde Duitschland is men bezig de Sociaal
democratie te fnuiken. Nu is dat op zich zelf niets
bijzonders, dat doet men de geheele wereld door, waar
zij veld wint, altijd met woorden, in werkelijkheid
is daar nooit veel van te merken. Ik zou het dan ook
niet vermelden, was het niet om een staaltje te geven
van de in-geniepige en gemeene wijze waarop men ons
nog maar steeds denkt te moeten bestrijden en waar
mede men ook hoopt, stumpers als zij zijn ons te kunnen
vernietigen.
Zooals men zich nog zal herinneren hebben de sociaal
democraten van alle partijen bij de jongste rijksdag
verkiezingen de meeste stemmen behaald, nl. 3.000.000.
Dit is natuurlijk door al de andere partijen met leede
oogen aangezien en men heeft op middelen gezonnen
om ons eens een geduchten nekslag toe te brengen.
Men meende dat middel gevonden te hebben in „be
perking van het algemeen kiesrecht, dat ons dat groote
aantal stemmen had bezorgd.
Natuurlijk moest dat stiekum gebenren, en evenna
tuurlijk moesten allerlei gemeenheden en leugens in die
campagne dienst doen. Niets is te slecht voor zulk werk.
't Schijnt wel, dat die heeren denken met de Jezuiten
„Het doel heiligt de middelen". Ze hebben in stilte een
brochure geschreven, laten drukken in millioenen exem
plaren, die dan Duitschland zouden moeten overstroo-
men en het algemeen kiesrecht zoo heftig aanvallen,
dat er geen stuk heel zou blijven.
Als men nu echter de vuiligheden en de domheden
leest, die die heerschappen hebben moeten gebruiken om
aan te toonen, dat het nuttig en noodig is, dat het alge
meen kiesrecht wordt beperkt, dan kan men niets anders
doen dan de schouders ophalen over zooveel brutaliteit
en weerzinwekkende leugens in dat brochuretje neer
geschreven.
Enkele staaltjes daarvan willen wij meedeelen. Er
zijn veel Schiedamsche tegenstanders, die ook zoo oor-
deelen en de arbeiders, die kunnen nooit teveel en nooit
te dikwijls hooren op wat minachtende wijze op hen en
op hun werk wordt neergezien.
Ter zake
Het algemeen kiesrecht verleent, aan een enkele,
volksklasse, de laagste, de dienende, een monsterachtig
voorrecht.
Je hoort arbeiders, je bent de laagste der individuen,
want je dient een ander.
De beslissing wordt in handen gespeeld, van de ar
beiders en van de opgezweepte massa's, die tot het staats
bestuur en tot zelf regeering, even ongeschikt zijn, als
tot het vinden van hun eigen levensonderhoud zonder
het intellekt, de energie en de arbeidskracht der lioogere
rangen.
Zeker, zeker, zelf regeeren kunnen die arbeiders niet,
daarvoor zijn ze te stom. Zelf den kost verdienen voor
zich kunnen ze ook niet. Maar wat ze wel kunnen, dat
is, dat de „hoogere rangen" zich in weelde en overvloed
kunnen baden. Wat ze wel kunnen, dat is zich laten
uitbuiten. En waarvoor of die „hoogere rangen" hun
intellekt, hun energie en hun arbeidskracht gebruiken,
om ieder arbeider, die 't zou durven wagen zijn ketenen
te verbreken, zijn boeien weg te werpen, om zoo'n arbei
der wel tam en mak te maken, dat hij met hangende
pootjes moet terugkeeren. Bah
De verkiezing te Sittard heeft de waarheid bewezen
van wat in den laatsten tijd onthuld is geworden over
de „Limburgsche verkiezings-schandalen". D'r waren
heel wat liefhebbers voor 't zeteltje niet minder dan
9 stuks, terwijl er nog één, Jhr. Ruys zich, als zijnde
te jong, had teruggetrokken. Natuurlijk waren al die
solicitanten katholiek en konden natuurlijk niet
principieel tegen elkander optrekken. Maar dat is ook
in ons katholieke Limburg de gewoonte niet met
beginselen hebben ze daar niks opmet alcohol zoo
veel te meer. „Geef ons te drinken en ge zijt onze
man" heet 't daar en wil je nu graag 't zeteltje heb
ben, zoek 'n stuk of wat sujetten waarvan je weet dat
ze nogal ruim van geweten zijn, geef ze een handvol
geld en 't zaakje is beklonken. De heer Jean Beckers,
nu te Sittard gekozen, heeft ook ditmaal de steeds
succesvolle remedie toegepast en het meest glorievol
resultaat verkregen. 2582 stemmen verwierf hij
z'n resp. mededingers konden 't met hun achten niet
hooger brengen dan 2150.
Maar Beckers tapte het royaalst
Uit onverdachte bron, uit het hoofdblad der katho
lieken, De Tijd, knippen we uit een schrijven uit
Sittard het volgende:
„De mededeelingen van het Handelsblad omtrent de
gewichtige rol, welke bier en jenever bij déze verkiezing
gespeeld hebben, zijn helaas maar al te gegrond.
„Het is een echte „bier- en jeneververkiezing" ge
weest; dat de heer Becker den eersten keer werd
gekozen, is nergens anders aan toe te schrijven dan
aan de schandelijke agitatie, welke dagen lang door de
vrienden en begunstigers van zjjne kandidatuur vooral
in herbergen en kroegen gevoerd werd. Het „bedwel-
mingssysteem", waarvan vroeger in uw blad sprake
was, kwam hier juist van pas en heeft, zooals blijkt,
uitstekende diensten bewezen. Over een kandidatuur,
welke aan zoo'n bedwelmingssysteem haar welslagen
dankt, behoeven wij niets anders te zeggen, zij ver
oordeelt zichzelf."
Op die manier zien we het „van-God-gestelde-gezag"
toch nog afhankelijk van het bezuipingsvermogen dei-
door het katholicisme behoede kiezers O neen,
dat mag niet gezegd!
Allons, maar weer! De heer Beckers is eenmaal,
't dondert niet op welke wijze, regeeringsman, 'n brok
der te eerbiedige overheid. Hoed- af voor den heer
Beckers.
In de Limburger Koerier worden over deze ver
kiezing nog enkele „kleinigheden" verhaald, die
nou eigenlijk wel achterwege hadden kunnen blijven.
Maar tegenwoordig is 'teen manier om alles maar in
de krant te zetten en waar vroeger geen
haan naar kraaide, hangt nu aan den grooten
klok. Als 't zoo nog 'n poosje doorgaat ken-je
over 'n paar jaar al niet eens meer 'n fatsoen
lijke zuip-verkiezings-partij organiseeren, zonder dat 'r
een persrelletje plaats heeft. Waar dient al die gekheid
voor! Gunt men 't volk dan niets meer? Wat is er
tegen op den ouden voet de „affaire" te blijven voort
zetten
De Limburger Koerier zegt.
„Men meldt ons uit Stein en Elsloo, dat gisteravond
na afloop van de kiezing bloedige vechtpartijen hebben
plaats gehad.
„Dit was het gevolg van het tracteeren van kiezers
agenten.
„In Stein werden niet minder dan 3 personen-ernstig
gekwetst, terwijl in Elsloo de burgemeester zoodanig
werd toegetakeld dat zijn toestand zorgwekkend is.
„In Stein werden bij een paar fatsoenlijke lui de
ruiten stukgegooid."
Zijn dat nou dingen om in 'n krant te zetten? Wat
'n nonsens! Neen hoor, vrijheid van pers, nou ja, 'tkan
wel goed wezen, maar op die manier loopt 't de spui
gaten uit. 't Beste zal zijn dat den heer Beckers bij
z'n geloofsgenooten in de Kamer eens aanklopt om 'n
bepalinkje tegen zulke pers-vrijheden.
„Ook niet in de politiek" betoogt de Christen-Demo-
kraat zult ge den Naam des Heeren, Uws Gods, ijdellijk
gebruiken deze vermaning, bij al wat afgespeeld is
bij de jongste gemeenteraads-verkiezingen, noodig ach
tende haar partijgenooten nog eens onder den neus te
-Ir
1) Den 4en Aug. is kardinaal Giuseppe Sarto tot Paus gekozen
met den Daarn Pius X.
Noot v. d. Zetter.
