BEZOEKT BEN FEEST-AVONB IN „CONSTANTIE" OP 6 JULI a.s. Ditjes en Datjes. Gij ziet, hoe lief zij elkander hebben! Het brandwezen in Schiedam. er zeker héél gauw genoeg van hebben en de nacht arbeid ware er dan gauw geweest. Er heerschte op 't meetingterrein een opgewekte, prettige geest. Tot ons genoegen zagen we Schiedam goed vertegenwoordigd. MANIFEST AAN DE NEDERLANDSCHE ARBEIDERS. Het Agitatie-Comité voor Arbeidswet en Arbeidscontract vertegenwoordigende 21 verschillende vakbonden, het Nationaal-Arbeidssecretariaaf, de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij, het Algemeen Nederlandsch Werklieden- Verbond, 19 Bestuurdersbonden en andere plaatselijke federaties, benevens 7 verschillende plaatselijke vak- vereenigingen, tellende 44000 georganiseerde arbeiders, heeft naar aanleiding van het door den Minister van Justitie ingediende wetsontwerp op het Arbeidscontract een ernstig woord tot de arbeiders van Nederland te richten. De arbeiders van Nederland zjjn overgeleverd aan de willekeur van de patroons. De patroon bepaalt het loon en daar de arbeiders nog maar voor een deel georganiseerd zijn, en er steeds arbeidskracht op de markt te koop is, gelukt het hem meestal het loon zoo laag te stellen, dat het te veel is om te sterven en te weinig om te leven. De arbeider wordt afgebeuld door den te zwaren arbeid en door een te lange dagtaak. In zeer veel be roepen en. bedrijven is de werktijd nog 12, 13, 14 en zelfs meer uren per dag! Van gezinsleven, van zich be moeien met zijn kinderen, is voor den arbeider geen sprake. Voor hem bestaat het leven in opstaan, werken en slapen gaan. Bovendien wordt hem vaak in fabrieken en werk plaatsen het leven ondragelijk gemaakt door tal van hinderlijke bepalingen in de reglementen en door het on te erende boetestelsel, tengevolge waarvan zelfs bij kleine vergissingen een deel van zijn zuur ver diend loon wordt ingehouden. En is dan na een leven van uitbuiting zijn arbeidskracht opgeteerd in dienst van het kapttaal, dan wordt hij als een uitgeknepen citroen weggeworpen. Niemand denkt er aan hem pensioen te verleenen. De man der „kleine luyden" zei wel reeds eenige jaren geleden: ,.zkunnen niet wachten, geen dag en geen nacht," doch, zelf aan het roer gekomen, haast hij zich daarmee niet. Door georganiseerd op te treden is het aan de arbei ders gelukt wat gunstiger arbeidersvoorwaarden af te dwingen, genieten zij iets meer vrijheid. Zou dit Ministerie het pogen der arbeiders om te komen tot een meer menschwaardig bestaan steunen? De Minister van Justitie heeft een ontwerp van wet op het Arbeidscontract ingediend, dat, als het wordt aangenomen den arbeider in den toestand van slave rn ij terugvoert! Was het doel verle en jaar, door middel der dwang- wetten de arbeiders te knevelen, thans wordt hij lamgeslagen, geen lid zal hij meer kunnen uitsteken om zijn toestand te verbeteren. Een ijzeren dwangbuis wordt hem aan gedaan om te beletten, dat hij zich ook maar in het minst verzetten zal, tegen de willekeur van zijn patroon. Het middel der werkstaking, vaak het eenige middel om tot verbetering te geraken, wordt hem onmogelijk gemaakt te gebruiken. Door den dwang der werkstaking is de werkgever, anders on willig, dikwijls genoodzaakt wat toe te staan. Doch door deze wet krijgt hij den arbeider geheel in zijn macht. De arbeider kan het werk nu zoo maar niet neer leggen. Inwonende arbeiders moeten zes weken van te voren den dienst opzeggen. Alle anderen een week, doch deze week wordt voor elk vol jaar dienst bij den zelfden patroon met viertien dagen verlengd. De regeering is toch goed voor de arbeiders. Langer dan 26 weken mag de temijn van opzegging niet zijn. En deze 26 weken mogen bij het aangaan van de dienstbetrekking dadelijk bedongen worden. Er zijn grieven, ernstige grieven, en de patroon wei gert iets tegemoet te komen. Niets helpt. i Wat moet ge doen. Het is hard, doch er is niets aan te doen, ge moet staken Goed, staken, maarover 26 weken! Begrijpt ge, arbeiders, dat dit een onmogelijkheid is Toch leggen de arbeiders, het niet langer kunnende uithouden, er den boel bij neer. Dat kan niemand be letten Neen, maar dan moeten zij aan de patroons schadeloosstelling betalen. Deze schadeloosstelling kan evenveel bedragen als het loon van het aantal weken, dat de dienst van te voren moet worden opgezegd. Weet ge wat dit beteekent, arbeiders? De patroon kan dertien jaar lang, elk jaar gedurende tien weken het vijfde deel van uw loon inhouden! Ge verdient tien gulden b.v, en tien weken van elk jaar, en dat dertien jaar lang, kort de werkgever u twee gulden van de tien, om daarmee zichzelf schadeloos te stellen, als ge het wagen durft, de dienst betrekking te verbreken, als ge den opzeggingstermijn niet in acht neemt. Alleen bjj stevige organisatie en goed gevulde weer- standskassen zou het toch nog mogelijk zijn, te staken. Doch met de wet in de hand kan de patroon dan zijn overige werklieden dwingen onderkruipersdiensten te verrichten! Wij zullen niet verder gaan. Gjj voelt het, gij weet het thans, dat deze wet is een slavenwet! Gjj zult het Agitatie-Comité steunengij zult aan zijn oproepingen gehoor geven; gij zult met al de kracht, waarover ge beschikt propaganda ei' voor maken, dat deze niet wordt aangenomen. Allen front tegen dit ontwerp Namens het Agitatie-Comité, P. M. VERDORST, Voorzitter. F. L. OSSENDORP, Secretaris. Amsterdam, Juni 1904. Brederodestraat 9. In de Nieuwe wordt de Schiedamsche Courant te pakken genomen door een inzender, op een wijze, die van weinig eerbied voor onze waarde zuster getuigt. Botweg wordt ze beschuldigd haar lezers eenzijdig in te lichten en d'r worden haar enkele dingen onder den neus gehouden waarvan ze zeker wel 'n zeer gezicht zetten zal. Maar de slotzin is: Alleen bedenke ieder, die geen gemeene zaak wenscht te maken met de vrijzinnigheid, die ons al zoo vaak heeft doen snakken naar heusche vrijheid dat het zijn dure roeping is, eigen pers te steunen, opdat deze koningin der aarde, zoodra ze heilige beginselen dient, niet gedwongen worde het brood der bedrukten te eten, maar krachtig kunnen ageeren tegen den „geist der stets verneint.'' Nu is 't leukste, dat de schrijver zich teekent „Protestant!" Nota bene, een Protestant die op zulk een ronde manier de katholieke pers wil steunenZou die grappenmaker de Nieuiue eens bjj z'n ouwe neus hebben willen nemen De Schiedammer (de anti-revolutionaire) is in d'r nopjes over de verkiezing van den heer Vou Briel Sasse. 't Bericht ervan was een zeer aangename ver rassing. (Te begrijpen.) Voor ons (Papa de Wilde anders gezegd) voor de geheele Provincie en voor de christelijke partijen in heel ons vaderland. (Sjonge, sjonge, nou is er kans dat Schiedam weer in de geur en in de fleur komt. Dan kan „Schiedam Vooruil" altemet opkrassen) Maar.... deze verblijdende uitslag kon van zelf niet zonder krachtige inspanning worden verkregen. En daaraan heeft het niet ontbroken Er is in het district Schiedam hard gewerkt; en God heeft er zijn zegen op gegeven Laten we eens ziendie zegen moet bestaan hebben in 't verzinnen van 'n aantal scheeve en leugenachtige voorstellingen waarmee men zelfs een heel blad wist vol te stoppen; in het laf zich opsluited tusschen vier muren, zooals in 't vereenigingslokaal, waar Snouck Henkemans z'n malligheden verkocht; in het d'r-tusschen- uit-trekken als 't er op aankomt zich met den tegen stander te weren, zooals dominé van Meijnen op de Troelstra-vergadering; in het omkoopen van een libe ralen verkiezings-agent.... Rust daarop Gods Zegen, meneer de Wilde?. Minister Kuyper heeft pas weer eens 'n snoepreisje naar Brussel gemaakt. Schoon 't in alle stilte heeft plaats hehad, is het toch aan de groote klok gehangen zeker door zoo'n onhebbelijk nieuwsgierig pers riddertje. Eén van de bijzonderheden, welke van dit reisje worden verteld, is, dat Z.Ex. Abraham in het Grand Hotel Centraal te Brussel gelogeerd heeft onder den naam van: Van Oberma. We hebben al lang gedacht, dat de naam „Kuyper" te eenvoudig, te alledaagsch was voor iemand als onze premier. De eerste de beste boerenlummel laat zich Kuyper doopen. Iets anders verzonnen dus en als „Oberma" nu maar voor geen paganistische verkla ringen vatbaar is, dan konden we 't daar misschien voorloopig wel mee doen. Zoo'n beetje naam-koketterie behoort toch niet bepaald tot 't waereldsche Onder dat opschrift maakten wij melding van het ontslag van een brandersknecht, in dienst van een „vroom" Roomsch-Katholiek patroon, op grond daarvan, dat zijn kinderen protestantsch worden opgevoed (de moeder is protestant, en de kinderen zijn wel katholiek gedoopt maar worden protestantsch opgevoeddit is een kleine aanvulling op ons vorig bericht) en de patroon verlangde dat de kinderen katholiek zouden worden opgevoed. Wij kunnen thans het getuigschrift meedeelen, dat genoemde patroon zijn ontslagen knecht meegaf. Dat luidt woordelijk aldus Ondergeteekende verklaart, datgedurende vier jaar als brandersknecht in zijn dienst is geweest, en zich dien tijd heeft betoond eerlijk, geschikt voor zijn taak en geen misbruik makend van sterken drank. Eerlijk, geschikt voor zijn taak en geen misbruik makend van sterken drank, maar met protestantsche kinderen, en zie-je, dat is in dezen tijd van christen verbroedering een doodzonde. Het groote publiek ver- gast-je op komedie-voorstellingen van een Calvinist op visite bij katholieke kiezers en mekaar ophemelende als voortgesproten uit één gemeenschappelijken stengel des geloofs. Maar achter de schermen, schopt den katholiek den werkman, zelfs den katholieken werkman, de fabriek uit omdat deze zijn kinderen een protestantsche opvoeding wenscht te geven. Dat is krankzinnigheid van gods diensthaat. En daartegenover komt de christenverbroe dering aan de stembus als een duivelsche reuzenleugen te slaan. God en de engelen worden door die Christen- bedriegers uit den hemel gehaald om hun de wereldsche macht te bezorgen. De Christenen onder elkaar vervolgen elkander intusschen en maken, dat „Christen" en „hui chelaar" in vele gevallen woorden voor hetzelfde begrip worden. 't Mag toch zeker wel verwondering wekken hoe onze gemeentelijke overheid zoo halsstarrig schijnt te blijven weigeren in ons brandwezen eens een flinke reorganisatie aan te brengen en eens te pogen op dit gebied met z'n tijd mee te gaan, wat toch zeker wel gezegd kan worden, dat door het algemeen belang ge vorderd wordt. Zonderling, onbegrijpelijk weer, blijft alles maar bij het oude en wordt in deze richting geen stap gedaan. Wat zeg-i? Geen stap gedaan? Wil je je sm wel 'us hoüen, jou ontevreê stuk mensch. En die brandladder dan, die daar (in Rotterdam gelooven we) volgens de nieuwste constructie gemaakt wordt, tel jij die dan niet Of weet-je daar niks van, domoor?.... Enfin, 't is waar ook..die brandladder ja, daar hadden we haast overheen, neen door heen gezien Ons eskuus, hoor. da's een verdienstelijk st.uk werk, zoo'n brandladder en we zoüen haast zeggenwe loopen op een sukkeldrafje naar de verbeteringen. Maar neen, dat zeggen we nog niet want het is ons een raadsel dat men op deze wijze de goêrichting gaat bewandelen. We klimmen met die verdienstelijke ladder te hoog.... Te hoog niet vo«r onze spuitgasten dat niet, maar voor onze spuiten. Wat hebben we aan dat ding, als onze spuiten niet in overeenstemming met dien mooien ladder gebracht worden? 't Geeft toch niks, of de menshen daar al hoog in de lucht kunnen klanteren, zonder meer te vermogen dan in den brand te kijken Wie weet nog niet, hoe, toen er eens een molen in den brand stond, er rappe gasten waren die op de balie klommen, en een straalpijp er opheschen. maar hoe na een oogenblik tobbens de menschen maar weer naar omlaag kwamen, daar 't niet mogelijk bleek het water ook maar tot de balie van dien molen op te voeren Is er tusschen een balie en een ladder niet véél overeenkomst in dezen?.... En spant men bij de aanschaifing van dezen ladder het paard niet achter, inplaats van vóór den wagen?.,.. Kijk, ais er straks weer eens een brand is uitgebro ken van eenige beteekenis, en we onze onmacht weer eens meer dan duidelijk hebben gevoeld, zullen weer alle vroede burgers het hoofd schudden en wee roepen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1904 | | pagina 3