VJaardingsche IJzerkoekjes
dat aan de affaire verbonden is. Men hoopt dat de
kerkelijke autoriteiten ambtshalve een opvolger zullen
aanwijzen.
Schiedam, 9 Sep. '04. De commissie voor ge
meente-werken mocht Nobel niet benoemen, omdat de
heer Visser gezegd had„laten we den heer Gerlach
z'n zin maar doen." Zooiets vloekt tegen al wat con-
ciëntie isvloekt tegen de rechtvaardigheid en daarom
benoemde men iemand die door den heer Beukers wordt
voort gekruid.
Pik Zeg Por, weet je wel dat je mij de vorige week
beloofde, mij iets mededeelen omtrent de afloop van
het Naleest van de Commissie van „Flardinga" in de
„Harmonie
PorO ja, da's waar ook. Maar vooraf nog iets
van hetgeen gebeurd is op het terrein zelf, en dat wel
als een vernieuwd blijk, hoe veredelend dat feest van
„Flardinga" gewerkt heeft.
Er stond daar op dat terrein behalve nog andere,
ook een tentje van de Commissie, waarin bewaard werd
de consumptie voor de kinderen.
Dit tentje scheen zich bizonder te leenen voor een
Rendez-Vouz of liever gezegd voor Vrijage.
Want toen na afloop der feesten, (dat was dus na
elf ure 's avonds) de Commissie het terrein inspecteerde,
ontdekte een der Commissarissen, de heer Buters, dat
het in dat tentje niet pluis was, de deur stond op
een kier, en toen deze heer zich voor die deur plaatste,
hoorde bij het zoete gemurmel, het gelispel, en de ge
heimzinnige geluiden, die alleen zijn waar te nemen
wanneer het Liefdegodje zich in een gezelschap bevindt.
De heer Buters, als Commissaris zijn verantwoorde
lijkheid in deze gevoelende, nam een kloek besluit.
Wel sapperloot, zeide hij, dat moet uit zijn Ik zal dat
zaakje eens uit maken. En wat denk je dat hij deed Pik
Pik: Misschien riep hij wel tegen die jongelui
„Zeg hé daarniet gappen daar
PorMis, hij ging over tot een stormaanval. Hij
herinnerde zich hoe in vroeger tijd de Watergeuzen
den Briel hadden ingenomen, en zoo dacht hij, dat kan
ik 'm hier ook wel zoo lappen. Fluks doet hij eenige
passen achterwaarts, stelt zich daarna in positie, en
na al z'n kracht n bijeenverzameld te hebben, gaat hij
tot de stormaanval over, vliegt als zoo'n echte krijgsman
tegen de deur op, enwat geluk, deze bezwijkt voor
deze Tour de force.
Daar binnen een tooneel vol verwarringjonge
dochters rollen hals over kop door de Limonadefles-
schen heen, jonge heeren springen als stijgerende
paarden tegen elkander op, en nadat deze Catastrophe
eenige seconden geduurd heeft, maken enkele der jonge
luidjes van de gelegenheid gebruik om de deur uit te
snappen, andere volgen, zoodat na enkele minuten deze
liefdeshalle. ontruimd was.
De heer Buters, als overwinnaar van het terrein,
triomfantelijk rondkijkende, ondekt dat zijn slachtoffers
er niet zonder schade zijn afgekomen, wantna
het slagveld goed bekeken te hebben, vond hij daar
liggen eenige manchetten en wandelstokken. Alzoo
maakte hij de conclusie, dat het waren geweest echte
Dames en Heeren. En geloof mij, Pik, als ik nu wat
te zeggen had in „Flardinga", dan stelde ik voor, op
te richten een Museum, en dan gaf ik in dat Museum
een eereplaats aan die Heeren en Dames mauchetten,
en wandelstokken, ik voegde daarbij een omschrijving
bij welke gelegenheid zij buit gemaakt zijn, en dan
twijfel ik niet, of elke bezoeker die dat ziet, zal tot
de overtuiging komen, dat de vereeniging tot verede
ling van volksvermaken „Flardinga", ten volle haar
doel heeft bereikt, dat wil zeggen, dat deze eerste
poging volstrekt veredelend gewerkt heeft.
Pik: Maar por, die is weer goed boor! Maar nu
het nafeest van de commissie. Hoe is dat gegaan.
PorDaarover heeft men tamelijk het stilzwijgen
bewaard, en dat ging gemakkelijker omdat dat
in den nacht gebeurde, en op die manier controle moeielijk
was. Dat kan ik je zeggen, zij hebben zij zich duchtig
te goed gedaan aan Champagnewijn, endat deze
drank aardig op 'n mensch kan inwerken is gebleken
bij één der commissarissen. Deze kwam den volgenden
morgen om 4 uur bij vrouwlief thuis, belt aan, vrouw
lief opent zelf de deur, eno, arm commissielid
van de vereeniging tot Veredeling van Volksvermaken,...
vrouwlief begint uit te pakken.
Zoo! ben je daar! knappert, meneer de Commissaris
van Orde! Je kan op je beenen niet staan, manlief.
Ga maar gauw naar den zolder. Wat, ik, ik, ik, naar
z.z.z o.l.d.e.r, w.w.aar is dat goed voor, ik ben toch
niet dronken; m'n hoofd is toch nog goed! Niet?....
Vrouwlief. Wat, je hoofd!? Maar je beenen knikken
onder je lijf.
De Commissaris van Orde, ja, ja, zie je, dat heb je
nou altijd van Champagnewijn, je hoofd blijft goed,
maar het schiet in je beenen
En dan, luistert nou toch eens vrouw, de Koningin
is maar ééns in 'n jaar jarig, zie je, het was erger als
zij elke week jarig was.
Vrouw van de Commissaris van Orde, klets nou
asjeblieft niet langer, en nou naar boven. Je zal voor
je straf van nacht eens heelemaal alleen naar den zolder
moeten! versta je me! en nou naar boven, anders sla
ik er op!
Pik: Zeg Por, is dat nou heusch gebeurd? Overdrijf
je nou niet?
Por: Overdrijven!? Wil je wel eens gelooven, Pik,
dat dit nog maar copie van de zaak is? Maar stel je
gerust, je krijgt nog meer van mij te hooren, want er
volgt een tweede feest, waarbij zijn uitgenoodigd al de
dames en heeren die hunne medewerking hebben ver
leend bij die feesten, en van dat tweede feest kom ik
meer te hooren. Dus de volgende week krijgt je van
mij een volledig verslag.
En nu Pik, heb ik enkele andere zaken daaromtrent
te zeggen, en wel deze.
De morgen na het feest waren enkele ambtenaren,
in openbare betrekkingen alhier werkzaam, niet present,
en hunne superieuren ook niet.
Ds. Densel heeft gepasseerde Zondag in z'n kerk,
dit feest genoemd het feest van Beëlzebub, den opperste
der duivelen; heeft z'n strenge afkeuring er over uit
gesproken, dat zich noemende christenen durven deel
nemen aan zulke vermomde, en tevens menschonteerende
zaken, als dit avondfeest van „Flardinga," en bekeken
van zijn standpunt, had de man volkomen gelijk. Ja,
heeft niet anders gedaan dan zijn plicht.
Pik: Dat vind ik ook Por, en ik vind het meer
dan inkonsekwent wanneer menschen van Kerkelijke
richting deze zaken nog durven verdedigen.
Por: Laten wij nu voor ditmaal hierover eindigen,
en zooals afgesproken de volgende week meer. En
wil ik je nou wat meedeelen van de Raadszitting van
gepasseerde Dinsdag?
Het begon dan met de gewone vraag van den Voor
zitter omtrent de notulen. De heer Louis van Gelderen,
sprak z'n bevreemding er over uit, in de notulen te
zien staan dat de herziening der erfpacht zou behan
deld worden in de eerstvolgende vergadering, en, zoo
zeide hij, op de agenda mis ik het, hoe komt dat?
De voorzitter, Burgemeester Versteeve zegt: Ja kijk,
het onderzoek in die zaak is nog niet afgeloopen, en
er is tusschentijds wijziging in gebracht. Van Gelderen
was echter niet tevreden hierover, zat zooiets te
mompelen en te brommen tusschen z'n tanden door,
lachte weer eens, haalde dan weer z'n schouders op,
allemaal van die lichaamsbewegingen die we bij dat
opgewekte jongmensch kunnen waarnemen
Wij kregen hierna de benoemingen van verschillende
Commissies, een vervelend karweitje voor de raads
leden, maar ook voor ons, die daar het Auditorium
vormen. Wat mij bij die benoemingen altijd opvalt is,
dat men het lid Louis IJzermans in alle Commissies
wel zetten. Je zou zoo zeggen: dat heer is nog al
wat man's. Nu vind ik één ding van hem jammer,
wanneer hij spreekt, dat beroerde krauwen van de
woorden. Je kunt hem niet verstaan, enik vind
van zoo verdienstelijk raadslid, vangt men de woorden
liefst op, zooals gouden appelen op zilvere schalen.
Eindelijk kregen we weer eens wat te hooren dat
eenige spanning bracht.
PikZoo, en wat was dat
PorDoor burgemeester en wethouders was voorge
steld de plaatselijke strafverordeningen te herzien, en
hierbij was één artikel, dat slaat op den verkoop en
de colportage van geschriften op de publieke straat.
Het was artikel 10, en dat wilde men aanvullen in
dien zin, dat, wanneer een colporteur bij het verkoopen
van geschriften zoodanig roept, dat de Openbare Orde
wordt verstoord of bedreigd, of aanstoot geeft op de
goede zeden, dat hij dan, om in den term van den heer
Hoogendijk te spreken een zekeren tijd zal moeten
zitten"of boete betalen, en.... zijn geschriften ver
beurd verklaard zullen worden.
PikMaar dat is RussischKwam er soms nog in
voor, dat zoo'n colporteur verbannen moest worden,
bijvoorbeeld naar Siberië, of Duivelseiland, St. Helena
of de Bermuda-eilanden
PorDat ontbrak er nog maar aan, maar 't was
toch erg genoeg.
Pik: En kwam daar niemand tegen op? Ik bedoel
is dat zoo maar aangenomen
Por: Jongen neen hoor! 't Was weer niemand minder
dan de Witte die de debatten hierover opende, en dit
deed op 'n manier, dat burgemeester Versteeve bij
oogenblikken bleek werd van aandoening.
De Witte begon met te zeggen, dat de Rijkswet al
reeds hierin voorziet, dat de bestaande p'aatselijke ver
ordening dat reeds ook al doet, en gaf dan ook z\jn
verbazing te kennen waarom dat nog meer moet aan
gevuld worden. Hij verklaarde dan ook te vermoeden,
dat daar iets achter zat, wat niet in den haak was.
Hij vroeg den voorzitter waar en wanneer bij het col-
porteeren hier ter stede de orde verstoord was.
PikEn wat antwoordde daarop de voorzitter
PorOch eigenlijk niet veel. Hij beweerde, dat in
sommige andere gemeenten een verordening in dien
geest bestond. Dat was dus een reden, zeide hij, dat
wij dat ook konden hebben.
De Witte echter, taai als hij is, liet niet los, en
vroeg opnieuwmaar mijnheer de voorzitter, welke
redenen, welke aanleiding bestaat er hier, om die ver
ordening zoo te maken?
De Voorzitter beriep zich maar weer op die andere
Gemeenten, maar verder kwam hij niet. Maar weet je
wat ik daarbij opmerkte Pik?De Voorzitter
durfde blijkbaar niet voor de zaak uit te komen
Er was degelijk een bedoeling bij, en het was dan
ook de heer Hoogendijk die de knoop doorhakte.
Deze heer begon met z'n vermoeden uit te spreken,
dat het oog was gericht op een blaadje, dat hier elke
week wordt verkocht, namelijkDe Moker.
Welnu, zegt de heer Hoogendijk, wanneer dat de
bedoeling is, dan verklaar ik mij tegen het voorstel,
want zoo redeneerde hjj. Het is niet alleen De Moker,
of Het Volk, maar ook andere bladen zooals De Tijd,
De Nieuwe Rotterdammer, De Standaard en méér
andere zoogenaamde fatsoenlijke bladen. Ook zij nemen
zoo nu en dan verschillende menschen bij den kop op
een manier die alles behalve prettig is. En zoo zegt
Hoogendijk, ik heb liever dat de menschen op klompen
komen dan op zachte schoentjes, want dan hoor ik ze,
en ik vind ook zeide hij wanneer men verdiend genomen
te worden, dan vind ik het nuttig, en verdiend men
het niet, dan plaatst men zich daarboven.
Doch nu de Witte. Hij constateerde dat dit artikel
gevaarlijk was in de toepassing. Verbeeld je, zegt hij,
dat daar loopt een koopman in groenten, iemand die
z'n waar aanbiedt zooals in 't artikel wordt vervat.
Die koopman heeft 'n onprettig geluid. Dan kan een
al te ijverig en onbedreven politieagent, dit aanmerken
voor verstoring der openbare orde. Dan gaat zoo iemand
de kast in, enz'n groenten, annex Sinaasappelen
enz. kunnen verbeurd verklaard worden. Neen zegt de
Witte, die zaak deugt niet, en is totaal overbodig.
De heer Kikkers vond ook dat die verbeurdverklaring
er uit moest, en na dat door hem in dien geest een
amendement werd voorgesteld, werd de verbeurdver
klaring verworpen, maar de rest was er nog. Na nog
wat gediscusseerd te hebben, en door de Witte nog eens
raak de puntjes op de i's werden gezet, kwam het
artikel in stemming en werd het aangenomen met twee
stemmen tegen namelijk van de Witte en Hoogendijk.
PikMaar por, heeft de Heer ook dan voor
gestemd?
PorNatuurlijk, zeker. Kijk, ik beschouw de Heer
zoo. Hij is een aardig kereltje, hij spreekt daar vrij
goed, maar als het gezag zoogenaamd gehandhaafd
moet worden, dan stemt hij overal voor, dan is hij
met andere woorden een echte conservatief dan is hij
een echte navolger van Minister Kuyper met zen
Dwangivetten.
Hierna gingen de heeren een poosje in geheime
zitting, en wij gingen in den Corridor om eens wat op
te luchten. Het was snikheet in de raadszaal en ik
begrijp me niet dat daar niet beter ventilatie is. 't Is
daar eigenlijk om te smelten, Pik. Nadat wij in den
Corridor zoo eens gesproken hadden over koetjes en
kalfjes, en zooals dat ons, vaste klanten past, hierbij
een gewichtig gezicht zetten, sprekende over de zaken
die in de zitting verhandeld waren, mochten wij weer
binnenkomen, en kregen wij te hooren dat er een
tweede brug zou komen voor voetgangers nabij de
spoorbrug. Het was hierbij dat de Witte zich opnieuw
deed hooren.
Pik: Wat zeide hij hiervan?
PorNatuurlijk juichte hij deze zaak toe, maar wat
betreft de levering en daarstelling der brug, had hij
een en ander te zeggen.
Hij zeide er niet voor te zijn alles binnen de gemeente te
houden wanneer daar praktische bezwaren tegen waren,
maar hij zeide ook, wanneer er geen bezwaren zijn,
dan verzoek ik dat onze stadgenooten in de gelegen
heid gesteld zullen worden ook mee te dingen naar de
levering van deze brug, en het bleek mij dat hij geen
genoegen neemt met al die onderhandsche prijs-opgaafjes,
en ik moet je ronduit zeggen hij heeft gelijk, want
O! O! Pik met dat onderhandsche kan heel wat ge
modderd worden.
PikEn wat denk je, zou men daar opletten van
het dagelijksch bestuur?
Por Ik hoop het van harte, maar zeker weten, doe
ik het natuurlijk niet.
Pik Was er nog meer te behandelen
PorWij kregen nu een verordening op het keuren
Kiesrecht op Zondag 11 Sept. a.s. in Den Haag.
