Geeft u aan!
No. 49
ZATERDAG 4 FEBRUARI 1905
4e Jaargang.
ORGAAN van de Afdeeling Schiedam der Sociaaldemokratische Arbeiderspartij.
Bureau van Redactie en Administratie:
A. WINTERBERG, Raam 27.
Ingezonden Mededeelingen.
Afdeelingsnieuws.
Afgezakt.
Een duister betoog.
ABONNEMENTSPRIJS:
25 cent per kwartaal j vooruitbetaling.
franco per post 30 cent j
Losse nummers 2 cent.
ADVERTENTIËN:
3 cent per regel.
Bij abonnement belangrijke korting.
Stukken voor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn.
Zangvereeniging „Excelsior"
a.s. Donderdag vergadering. (Zie advertentie in dit blad.)
Muziekvereeniging „Kunst en Strijd."
Zondag a. s. des morgens 10 repetitie. Aller op
komst noodzakelijk.
Het Bestunr.
Woensdagavond 15 Februari a. s zal J. A. BLerg-
meijer spreken over:
Waarom Sociaal-demokraat?
Met partijgroeten
J. H. Roldanus Secr.
NU IS HET TIJD
Tnsscben 1 en 15 Februari moet men zich ter
secretarie aanmelden, om als liuur-, loon-, spaar
bank- ol examen-kiezer te worden aangemerkt.
Belasting-kiezers behoeven zich niet aan te ge
ven, wanneer zij hun aanslagen in de Rijks-belastingen
(personeele, grond-, vermogens- en bedrijfs-belasting
zijn rijks-belastingen) hebben voldaan vóór 1 Februari.
(Inkomsten-belasting alléén geeft de bevoegd
heid niet).
Examen-kiezers hebben zich slechts éénmaal aan
te geven.
Woningkiezers (als zij minstens f 1.75 per week
verwonen) hebben zich ook slechts aan te geven als
zij nog geen kiezer zijn, onder voorwaarde dat zij hoog
stens éénmaal in het afgeloopen jaar zjjn verhuisd. Zoo zij
meermalen verhuisd zijn, is aangifte noodzakelijk.
Spaarbankkiezers, die ten minste f 50.— op
Rijks- of Nutsspaarbank hebben, blijven kiezer zoolang
zij dit bedrag onaangetast laten.
lioonkïezers, die ten minste f9.— inkomen per
week genieten; en van 1 Januari 1904 tot 31 Januari
1905 niet meer dan twee maal van werkgever (geefster)
verwisseld zijn. Wie geen kiezer was heeft zich vóór
15 Februari aan te geven wie kiezer was, krijgt
een nader in te vullen biljet thuis.
Wie uiterlijk 15 Mei a.s. 25 jaar is ge
worden en in de termen valt, kan kiezer
worden.
1905 strijdjaar!
Weten alle arbeiders dit? Weten ze waar het
dit jaar om gaan zal W e t e u ze, dat als ze nu
hun plicht verzaken
en verzuimen zich van 1 tot 15 Februari a.s. als
kiezer aan te geven zij als de strijd daar is machte
loos zjjn?
Geen onverschilligheid nu geen uitstel tot morgen,
van wat heden kan gedaan worden van de vooruit-
strevenden mag ditmaal geen man achterblijven,
wie strijder kan zijn, mot strijder zijn denkt er om,
in Juni gaat het
Tegen het zwarte behoud
de demokratie
Partijgenooten, die één of meer voorstellen hebben
voor het congres, worden verzocht die voor 12 Februari
a.s. bij het bestuur in te dienen.
Het bestuur heeft, gemachtigd door de afdeelings-
vergadering, de eerste maatregelen genomen tot het
oprichten van een Ontwikkelingsclub. Partijgenooten,
die daaraan deel willen nemen, worden verzocht Zon
dagavond 5 Februari om half acht in „Constantia" te
komen.
Het Bestuur der afd. „Schiedam"
S. D. A. P.
Er stond tusschen de burgerlijke en de zuiver klasse-
groepeering tot nog toe een partij, die ten opzichte der
demokratie een zoogenaamden middenweg hield: de
vrijzinnig-democratische.
Het strijdprogram dezer kwam in vele opzichten in
aanraking met het sociaal-demokratischein hoofdzaak
onderscheidde het zich van het liberale en kwam het
overeen met het onze in den kiesrechtvraag.
Deze was oorzaak van haar ontstaanna vele vruch-
telooze pogingen om de Liberale Unie voor deze demo
kratie te winnen, scheidden zich Treub, Kerdjjk en
consorten van haar af en stichtten den Vrijzinnig-
Democratischen Bond.
Bekend geacht mag worden hoe de sociaal-demokraten
steeds tegenover deze, hun naaste buren, stonden
wjj apprecieerden hun streven, doch verbloemden nooit,
dat wjj hun standpunt te vaag en te onstandvastig
meenden.
Deze meening is bewaarheid. Bevangen door een in
menig opzicht belachelijken klerikalen-vrees, hebben
liberalen en vrjjzinnig-demokraten het voorbeeld der
kristeljjken gevolgd en het getal der onzuivere koalities
met één vermeerderd.
Een samengaan is getroffen op het volgend program
handhaving van de openbare school, sociale hervormingen,
hervorming van defensie en financiën en een blanko
grondwetsartikel.
Dit laatste, het meest fameuse, beduidt, dat de vrij-
zinnig-demokraten den eisch van Algemeen Kiesrecht
hebben laten vallen en zich tevreden stellen, wanneer
uit de Grondwet (art. 80) de belemmeringen slechts
worden weggenomen.
De vrijz.-democratische partij heeft zich hiermede
gezelfmoord. Heeft zu met haar oude program menig
arbeider nog weten te bekoren, daar ze althans een
tint van vooruitstrevendheid vei toonde, thans heeft ze
zich van dit bekoorlijke ontdaan, en staat ze in d'r
hempie van een doodgewone burgerlijke groep. Er is aan
den politieken knoeiwinkel een groep knutselaars meer.
Een enkele nog sputtert wat tegen. De redakteur
van de N. Arnh. Cour. behoort tot de weinigen, die
blijken geven, beter inzicht in de zaken te hebben, dan
de massa, waar hij zegt:
Zeker, ook wij zouden wenschen, dat alle vrijzinnigen
zonder onderscheid front maakten tegen het huidig kabinet.
Doch die eenheid mag niet gekocht worden ten koste
van de toekomst en dit zou het gevolg zijn, indien de
voorstanders van algemeen kiesrecht gemeene zaak
maakten met zijne bestrijders, die der democratie met
hare overtuigde tegenstanders.
Wellicht zou het mogelijk zijn langs dien weg een
tijdelijken triomf te behalen, doch de innerlijke kracht
zou der nieuwe meerderheid ontbreken en, bovenal, zij
zou niet in staat blijken de taak te vervullen, die aan
de vrijzinnigen in de toekomst wacht.
Het mag bij de aanstaande verkiezingen niet gaan
om den vraag of een vrijzinnige coalitie de plaats achter
de regeeringstafel van de christelijke coalitie zal over
nemen.
Niet daarvoor zal men de kiezers warm maken; maar
wel door scherp en duidelijk beginsel te stellen tegenover
beginsel, door te strijden in het teeken der democratie.
Dat voelen in 't algemeen de burgerlijke politiekers
niet: ze meenen dat ze 't het ve st brengen door bet
maar steeds met het beginsel op 'n akkoordje te gooien.
Eigenaardig is de positie waarin de vrijzinnig-de i o-
kraten nu bij den a.s. Junistrijd staan zullen: van
Algemeen Kiesrecht kunnen ze niet meur reppen zij
zullen koalitie-kandidaten te steunen hebben, die bij
een eventueelen kiesrechtstrijd lijnrecht tegenover hen
staan; ónze kandidaten zullen ze moeten bi strijden,
die in 't Kiesrechtvraagstuk hun medestanders zijnze
zullen óns, die in menig arbeidersvraagstuk denzelfden
strijd voeren als zij, moeten bekampen, maar hen, die
in 1903 de ook door de vrijzinnig-demokraten verfoeide
dwangwetten in de wereld hielpen, moeten stennen!
Zullen de arbeiders, welke tot nog toevertrou
wen hadden in die zoogenaamde demokratie, bij dit
verschijnsel de schellen niet van de oogen vallen
Zullen ze niet begrijpen, dat hun klasse-belangen alléén
veilig zijn bij de partij hunner klasse, de S. D. A. P.
Een jammerlijk einde voor de „slag-om-den-arm-
politiek" na de rampzaligheden van 'n „ki istelijke"
koalitie in 'n „vrijzinnige" koalitie zich te willen
verdriuken.
Reeds hadden we een oude plunje-Kuyper, thans
krijgen we nog een oude plunje-Treub-Kerdijk.
De demokratie is dood leve de sociaal-demiokratie!
In de Nieuwe van Zondag 'n hoofdartikel, hande
lende over: „Iets over Agrarisch Socialisme." In een
noot wordt verteld dat agrarisch beteekent: den grond
betreffend. Niet bizonder juist: agricultuur landbouw
akkerbouw, agrarisch wat daarmede in verband staat.
Nu deze schoolmeesterij niet om persé ónze „geleerd
heid" tegenover de Nieuwe uit te spelen, doch de lezer
zal 't reëds vermoeden: dit wanbegrip in de hoofdge
dachte is de oorzaak van 'n massa vergissingen in de
geheele gedachtengang.
Onze eerwaarde katholieke zuster had behoefte haar
hartje te ontlasten over het i n n e r 1 ijk van het socia
lisme, het einddoel van ons gepoogde afschaffing van
het Privaat-bezit, d. w. z. het socialiseeren der productie
middelen. Dus: ze begint te spurten in de filisofie der
sociaal-democratie.
Dit kan on« niet anders, dan hoogst aangenaam zijn;
de oude taktiek was altijd zoo bizonder laag-gronds;
een modderen in wat deze of gene sociaal-democrati
sche agitator had gesproken of op z'n kerfstok had,
een gekef tegen dien troep lawaaimakers, oproerkraaiers
brandstichters, konings- en priestermoordenaars enz.
enz. maar meer kon d'r niet af. De heeren bourgeois-
pers-mannen vonden 't blijkbaar nooit de moeite waard
eens kennis te nemen (en hun geacht lezersdom daar
van te doen deelen) van wat die revolutie-makers nu
wel eigenlijk van plan waren. Vooral in deze stre
ken bleven wij steeds van zuiver principieele bestrijding
verschoond.
Deze oude taktiek is te licht bevonden waar de bur
gerlijke ekonomen het volk de studie der nieuwe leer
onthielden, heeft dit zich wel langen tijd laten bang
maken met het aanbassen der welgedanen tegen het
socialisme, doch de feiten drongen het volk tot zèlf-
onderzoek. Hadde men het maatschappelijke ontwikke-
lings-proces kunnen tegenhouden, misschien ware de
bourgeosie dan geslaagd, doch de onmogelijkheid hier
van omvatte het fiasco der volksverlengingen. De oor
sprong van het socialisme, zoowel als zijne ontwikke
ling en toekomst zijn eenvoudig de gevolgen van het
veranderings-proces der productiewijze deze verande
ringen zijn niet te keeren, ze te ontkennen is kinder
werk.
Op grond van de historie (hoe het was) op grond
van het heden (hoe het is) op grond van de reeds nu
zeer duidelijke waarneembare verschijnselen der toekomst
profeteeren wij een nieuwe sociale revolutie, (waaraan
misscliien nog enkele politieke revoluties zullen moeten
voorafgaan) die ons brengen zal een nieuwen vorm van
voortbrenging en distributie van het geproduceerde,
i Onze profetie is geen geloof meer van utopie is
het socialisme wetenschap geworden.
Wie herinnert zich niet den strijd in de Tweede
Kamer tusschen den theologant-Kuyper en den liberalen
wijsgeer-Van der Vlugt over het Socialisme: de eerste
bewerende, dat het Socialisme de wetenschap had maar
niet het ideaal, de tweede dit ontkennende, daar vol
gens hem het Socialisme een ideaal was zónder weten
schap. Een eigenaardig verschil in opvatting, dat buiten
het Socialisme omgaat. Maar waaruit blijkt, steeds
sterker, dat men de waarheid der leer meer en meer
onaangetast laat en overtuigd wordt dat men ze hierin
j niet vat krijgt.
Welnu, men gooie het over 'n anderen boeg. Dit doet
de Nieuwe ook, zij 't in gebrekkigen vorm, als ze zegt
Onder de ingrijpende eischen, welke de socialisten
zooal stellen, treft men ook deze aan, dat de grond,
de mijnwe ken, de machines en alle andere arbeids
middelen, ook de spoorwegen enz., gemeenschap
pelijk eigendom moeten worden van den Staat en
van de maatschappij; en dit, wijl die goederen,
zoolang zij het privaat bezit zijn van enkelen, aan
dezen de macht geven, om alle overige leden der
maatschappij in economische en politieke afhanke-
(3 ct. per regel.)
