Een Feest-avond.
Van brave dokters en veel medicijnen.
Tegen de derde Herhalings-oefening.
V^an Heinde en Verre.
willen offeren, dan is de weduwe ten minste die
zorg van de schouders genomen.
Zij, die hieraan willen medewerken, worden
verzocht hun visitekaartje te zenden aan
WOLFFENSPERGER,
Lange Haven 124.
Schiedam, 4 April 1905.
Waarvan spreekt dit schrijven? Vertelt het iets
nieuws, dat misschien een week-lang het urgente onder
werp op naaikransjes etc. wezen kan?
Och, neen, zóó belangrijk is het nu niet. 't Is een
oüe, bekende geschiedenis, die verhaalt wordt en die
nu niet zoo bijzonder veel belangstelling trekt. Niet,
dat men geen medelijden meer kent; och, goeie men-
schen zijn er ook nu nog wel en 't kan best zijn, dat
de heer W. veel meer gitten ontvangt, dan hij bedoelt.
Want bij 't lezen van zoo'n droevig geval schudt men
allerwege het hoofd en wordt zelfs de schijnbaar ver
steende geldzak vermurwd.
En dan Dan wordt er eenige verzachting ge
bracht in het lijden van één persoon, waar honderden
in dezelfde treurige omstandigheden verkeeren
Maar men weet dat niet kan dat niet weten
en al wist men het wélmen kan toch maar niet
voor iedereen, men kan toch niet altijd vragen
Ook de filantrophie heeft hare grenzen. Al gevoelt
men nóg zooveel voor den evenmensch, men komt een
maal tot het„tot hiertoe en niet verder" men staat
eenmaal voor het fiasco van alle fllantrophie.
Men heeft niet begrepen, dat het droeve, wat men
zag en dat zoo ontroeren deed, geen sporadisch voor
komend geval was, doch het e i g e n 1 ij k leven is
der gansche arbeidende klasse. Men heeft niet begrepen,
dat echte!1 ieder zóó op den voorgrond tredend geval
een heftige aanklacht tegen de huidige samenleving,
een vervloeking er van was.
Ware dat begrepen, men zou moeten pogen de oor
zaken van het kwaad uit te roeien men zou moeten
begrijpen dat slechts afschaffing van privaat-bezit het
heilmiddel is tegen alle volksnooden, men zon zich
voegen in de gelederen der S. D. A. P.
Maar méér dankbaar is het filantroop te wezen!
't Was gezellig in „Constantia" en méér dan vol.
We herdachten Zondag het 6-jarig bestaan onzer afdee-
ling en we ondervonden dat velen die gebeurtenis mét
ons vieren wilden.
Het programma was heel aardig en propagan
distisch. Dit vooral gaat aan onze feesten gr paard,
merkte van Leeuwen bij de opening op we willen
een verpoozing in den strijd; daarvoor een feestelijke
avond maar wjjj maken ook dezen dienstbaar aan
de propaganda voor onzen grooten strijd.
Van onzen vriend Maas kregen we een opgewekte
causerie te hooren een gelegenheids-speech, welke met
veel aandacht werd gevolgd, en met een dankbaar
applaus beloond.
De zangvereeniging „De "Stem des Volks" uit Rot
terdam, een krachtig koor, zong op verdienstelijke wijze
eenige nummers, waarvan vooral de S. D. A. P.-marsch
ons best voldeed, 't Wil ons voorkomen dat „De Stem"
echter nog meer ontwikkeld kan worden, dan nu het
geval is het forsche ontbreekt soms tè veel. Vooral
was dit in „Aan de Hoop" het geval.
Voor kunstgenot zorgde de heer J. Versloot Jr, van
wien we eenige keurige nummers op de fluit (met piano
begeleiding door v. Leeuwen) te hooren kregen. Deze
nog jeugdige musicus verraadt groote aanleg zjjn
spel was, voor zoover wij beoordeelen kunnen, onbe
rispelijk.
De heer Van der Knaap uit Rotterdam vermaakte
ons met z'n leuke voordrachtendat ze in den smaak
van allen vielen bewees bij herhaling het daverend
applaus.
Een geanimeerd bal besloot den avond en eerst na
middernacht ging men zeer voldaan uiteen.
Het best uitte zich den geest der aanwezigen, waar
telkens met geestdrift onze strijdliederen gezongen
werden.
We zagen ook weer eens vele onzer oude vrienden,
die we sinds lange hadden gemist. We hopen dat het
resultaat van deze mooie propaganda-avond ook hierin
zal mogen bestaan, dat zij vooral tot het inzicht komen,
bij ons te behooren. We hebben mekaar zoo noodig
en we willen niet één enkele missen, wiens denken
en voelen mét ons is.
Neemt deel aan den strijd, vriendenuw plaats is
niet in de rijen der toekijkers, maar bij ons, de strijders!
Sluit u aan!
Goeie morregen, moedertje. Hoe is 't er nou
wel mee
Och, dokter 't schiet maar niet op. Die hoest
och, die wordt maar niks niemendal beter
Zoo, zoo! Nog altijd die hoest. Ja, ja, die is
kwaadaardig. En we hebben d'r toch al heel wat aan
geprobeerd, moedertje
Och ja, dokter hu, hu daar mankeert 't niet
an. Uwes meent 't goed met me. Laat 'reis zien:
eerst dat zoete drankie, toen dat zure, toen dat bittere,
toen dat rooie, toen dat gele; 'k heb van allemaal
hier de fleschjes nog staan(hu, huoch, die
hoest...) ziet uwes wel? Toen kwamen de poeiertjes
daar heb 'k er ook al heel wat van geslikt en nou
heb 'k al nTn dertiende doos pillen d'r an besteed
Hu, hu,die hoestEn nog zie je geen vooruitgang,
dokter
Ja, ja, 't is sterk, moedertje't Is een kwaadaardige
hoestMaar maak je niet ongerust hij zal ver
dwijnen, of ik blijf geen dokter meer. We zqllen dus
nou maar weer aan de drankjes beginnen. D iemaal
daags en trouw innemen, hoor... Dag moedertje!
D'r zijn al heel wat medicijntjes geprobeerd, om de
zieke moeder, die „maatschappij" heet, te doen beteren.
Héél wat knappe menschen hebben met groote liefde
en toewijding hun krachten er op beproefd héél de
medicijnkast is er aan te pas gekomen drie, vier,
ontelbare malen begon men maar weer moedig van
meet af aan, en de z;eke blijft krank als vroeger
zelfs verergert de kwaal.
Ja, dat moeten alle consulteerende medici konstateeren
van afnemen is geen sprake zelfs! Hoe is het mogelijk!
Was dan alles tevergeefs? We deden wat we konden
en het nuchtere feit lacht ons uit! We meenden't toch
waarachtig uitstekend!
Wel, daaraan twijfelt geen sterveling, geleerde heeren
Maar 't kon zijn, dat ge de eigenlijke krankheid niet
kende en dus ook niet de oorzaak er van wist
aan te wijzen. Vanzelf dus niet kan bestrijden.
Die goê medicijnkast d'r zitten wondere middeltjes
in. En de een, volgens dokters overtuiging, al beter
dan de ande Ja, ja, nu deze geprobeerd die zal
zeker helpen
Resultaatals voren
Een brave dokter (en beroemd tevens) is de Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen 't Is een beste
man hij wordt wat oud, maar dat pleit voor z'n
ervaring en kunde
Die probee t nou letterlijk alles wat maar mogeljjk
is om de krankheid weg en de samenleving gezond te
krijgen. Tallooze malen heeft i al verschillende en zeer
heilzame remedie's ontdekt en de een voldeed nog
beter dan de anderhelaas, slechts in dokters oog
alléén. De zieke zelve durft niet van vooruitgang spreken.
De Schied. Cour. van Zondag behandelt nog een van
die heilzame middeltjes, waarover ze zelfs is opgetogen.
„Arbeiderstuinen" heet 't in 't Hollandsch. De z.g.n.
„Tuinstadbeweging' in Engeland en Amerika meer
bekend als hier, schoon de secretaris der M. t. N. v.'t A.,
de heer Dr. Bruinswold Riedel er een boek over heeft
geschreven en het Nederl. Werkliedenverbond en de
Vrijz. Dem. Bond ook in die richting sturen. Men ziet,
het heele lap-gezelschap is compleet.
Het ideaal wordt omschreven in de S. Ct. naar een
rede, door zeke1 e meneer Brunetière te Parijs gehouden,
die om. het volgende vertelde:
„Stel u voor wat zoo'n lapje tuingrond beteekent voor
den man, die 10 a 12 uren per dag loonarbeid verricht
in een fabriek of werkplaats!
Vooreerst beteekent het voor hem: eens uit zijn werk,
eens los van zijn loonarbeid, d.w.z. eens v r ij te zijn
Want het ergste van den tegenwoor.ligen arbeid is,
niet, wat een mensch daarbij versljjt aan spierkracht
en denkvermogen, al is het reeds belangrijk genoeg om
er rekening mee te houden, maar wel, om iederen dag,
dien God geeft, dezelfde taak weer te moeten op
nemen, en alweer gedurende 10 of 12 uur in 't zelfde
gareel te moeten loopen, thuis te komen, alleen om te
eten of te slapen en den volgenden dag weer van
voren af aan te beginnen, zonder ooit op Dinsdag te
kunnen stellen, wat men Maandag niet af heeft gekre
gen. Dat is, dunkt mij, voor velen de vloek van de
tegenwoordige wijze va t arbeiden in fabriek of werk
plaats; dat draagt voor een deel de schuld van veel
lijden in de arbeidswereld en daartegen kunnen de
„werkmanstuinen" met goed gevolg optreden.
Wie deze tuinen voor den werkman beschikbaar stelt,
brengt den arbeider in de gelegen!,eid, zich een werke
lijk thuis te scheppen; geeft hem iets om belang in
te stellen, buiten zijn dikwijls zoo eentoonige plaats om
verschaft hem wat afleiding voor de doodende eento
nigheid van altijd weer hetzelfde werkopent hem een
kring van hoogere orde; doet hem een middel aan de
hand, om moediger en geduldiger den last van 't dage-
ljjksch sloven en zwoegen te dragen.
In de tweede plaats verschaft dat lapje grond hem
het ongekende genot van vrijen arbeid, waarvoor hij
zelf verantwoordelijk is, arbeid, die hem zal opbrengen
naar de mate van zo'g en moeite, die er aan besteed
is, arbeid eindelijk, waarin hij iets van zijn vrijen persoon
kan leggen.
Met geheel andere gevoelens wordt het werk in de
fabriek verricht, waarvan de uitkomst hem persoonlijk
niet aangaat en dus volkomen koud laat.
Maar in zijn eigen tuin, de drie a-en grond, die hij
bewerkte, geven de opkomende groenten, welke hij zelf
straks zal oogsten, geven de bloemen, welke hij heeft
gekweekt en straks voor zich in een vaas zet, hem een
gevoel van het juiste verband tusschen de moeite, die
hij zich gaf, en het resultaat, dat hij bereikte.
Hier vertegenwoordigt het loon van den arbeider geen
uitbuiting van zijn krachten door anderen; hier schjjnt
het hem veeleer een belooning toe.
Hij, hij zelf, plukt de vruchten van zijn vlijt en zjjn
volharding.
En wie zal niet toegeven, dat hier, behalve op maat
schappelijk, ook op zedelijk gebied een stap in de goede
richting is gezet?
Als men nu de komekwentie van die redeneering
aandurft, is men beslist sociaal-democraat. Doch dan
moest men in 't groot, voor de massa, willen (en e r n s t i g
willen!) wat men nu in 't klein, voor enkelen wil. En
niet met zoo'n stukje grond alléén die onzin spreekt
voor zichzelf. Het gros der arbeiders zal de aanleg
missen om het te bewerken.
Maar daarom, al is dit lapmiddel even dwaas als
onmogelijk, moet men toch niet dulden, dat de krachten
van den arbeider worden uitgebuit door anderen
moet men hem zelf de vruchten van zijn vlijt en vol
harding doen plukken moet men op maatschappelijk
en zedelijk gebied een groote stap doen in de zelfde
richtingsociaal-demokraat worden
Doch dat is menig esculaap te machtig.
De lijsten zijn door den Schiedamschen Bestuurders-
bond aangevraagd en zijn ter teekening aan de volgende
adressenG. van der Hoeven, Groote Markt. A. Winter
berg, Vriendschapsstraat No. 11. H. Meeder, Bakkerstraat
No. 16. A. van Wassenaar, Ploegstraat No. 4. Het
Volkshuis, Lange Haven, „Constantia", Hoogstraat.
Zij, die lijsten willen ontvangen, om er mede te werken
vervoegen zich bij den secretaris S. B. B.
J. van Steenis,
Berendinastraat 7.
Door de vereeniging van Bierbrouwersgezellen te Rot
terdam is aan de beide biouwerijen „de Heineken's" en
,,d' Oranjeboom" een voorstel ingediend tot wijziging
van loon en arbeidsduur. O. a. wordt een minimum
loon van f 13.— gevraagdthans bedraagt dit nog f 12.
In een advertentie ter aanbeveling van de kandida
tuur voor lid van de Prov. Staten van den christ. hist,
de heer Mr. E. J. Thomassen a Thuessink van der
Hoop van Slochteren, staat als eenige aanbeveling
„de naam zegt genoeg
Te Rotterdam heeft zich een levensmoede marinier,
terwijl hij op schildwacht stond bjj de strafgevangenis
op de Noordsingel, door een geweerschot van het leven
berooid.
Het Café „de Kroon" te Amsterdam heeft aan de
stutentensociteit de huur opgezegd. De jongelui hadden
onlangs een vuurtje aangelegd dat zij met cognac en
spuitwater begoten en de rook hiervan had de boven
bewoners uit den slaap gewekt. Voo'ts braken ze
nog voor een f100 glaswerk.
Een vergadering van de Haarlemsche behangersver-
eeniging besloot, de één cents per uur loonsverhooging,
die is toegestaan door de patroonsvereeniging, te aan
vaarden onder beding dat in het a s. drukke seizoen
er nog één cent per uur bij te geven.
De 15-jarige timmermansleerliug H. te Lochem moest
ongeveer 13 K.G. lood brengen naar Barchem. De
jongen heeft naar het schijnt daarbij te veel van zijn
krachten gevergd en is aan de gevolgen overleden.
Dat noemt men misdadige afbeuling
In het pensioen „Rustoordte De Steeg viel de 26-
jarige dienstbode A. M. K. die op een warandaplaat
glazen stond te zeemen, door het scheplicht en kwam
met het hoofd op den steenen warandavloer terecht
kort daarop overleed zij.
De voerman vau de Hengeloosche Bierbrouwerij te
Delden had het ongeluk uit de wagen te vallen. Met
gebroken beeu werd hij naar Hengelo vervoerd.
De Bond van Machinisten en Stokers heeft een ma
nifest verspreid, waarin de bijna 15000 vakgenooten in
het land tot aansluiting bij den Bond worden opgewekt
De Typografenbond afd. Amsterdam waarschuwt de
typografen geen werk bij de firma J. v. d. Berg Jr.
te Amsterdam te aanvaarden, daar er een staking is
uitgebroken.
In de Onderofficierscantine te Assen zijn verboden
de officiëele verslagen der Staten-Generaal, opdat de
mannetjes niet zullen weten wat er over en van de
luitenantszaak te Assen wordt gezegd. De „Standaard"
van Dr. Knyper zal er binnenkort zijn intrede doen
De knecht van een te M.illingen voor anker liggend
praamsckij per kreeg het blok van de fokkenmast zóó
ongelukkig tegen het hoofd, dat hij spoedig ineenzakte
en overleed.
Op de spoorbrug over het Hollandsch Diep is de
leerling-machinist van trein 5 naar Rozendaal, terwijl
hij op de tender de machine stond, zoodanig met een
der verbindingsstijlen in aanraking gekomen, dat hij
zwaar gewond te Zevenbergen moest worden achterge
laten. Het bloed vloeide hem uit mond en ooren
zijn toestand is ernstig, hoewel niet levensgevaarlijk.
Te Breda is een aldeeling onzer partij opgericht. Dit
in no. 4 in Brabant.
De schilder P. Jansen te Gouda viel door misstappen
