Ditjes en Datjes.
Uit de Vakbeweging.
Parlementaire Kroniek.
van B. en W. om hun machtiging te verleenen om het
exercitielokaal achter den Doele tot wederopzegging voor
doeleinden ten dienste van volksweerbaarheid te stellen
op door hen te stellen voorwaardeningetrokken een
voorstel van B. en W. om hen te machtigen tot het doen
geven van verbandcurcussen en daarvoor een verwarmde
en verlichte lokaliteit te verschaffen, hun daartoe een
crediet te verleenen en hen te machtigen ten behoeve
van dien cursus rijkssubsidie aan te vragen, en toen
kwam aan de orde het adres der af deeling Schiedam
van den Ned'. Bond van Gemeente-Werklieden, houdende
verzoek om het loon van de werklieden der Gemeente
reiniging gedurende den proeftijd te brengen van f 8.
op f 9.met advies van B. en W.
Eigenaardigheden ontbraken bij dezè gelegenheid niet.
Verschillende sprekers voerden het woord, zoo de h.h.
Von Briel Sasse, de Groot, v. Westendorp, Gouka, van
der Poel en Witkampf.
Alle sprekers keurden de huidige loonregeling af.
Verschillende mirakels werden verkocht de heer van
der Poel sloeg het record.
Hij oreerde veel en lang, werd met de grootste ver
veling door z'n collega's aangehoord, die met smart zaten
te verlangen of het klokkende orakel Jiaast was uitge
werkt. En toen- hij klaar was, wist men nog precies
evenveel als vóór hij begon de heer van der Poel had
niets anders verteld als dat er in het adres gezegd wordt,
dat de tegenwoordige regeling onbillijk is en dat is
een woord dat niet door gemeente-werklieden mag wor
den gebruikt, ook al hebben ze volmaakt gelijk. Zelfs
keurde hij het af dat de gemeente-werklieden het adres
bij den raad hadden ingezonden.
Enzoovoort, enzoovoort.
De heer van der Poel zou zeker in z'n eigen voordeel
handelen, als hij maar nooit anders deed dan zwijgen.
De man toont zóó weinig van het leven te weten, dat
alles wat hij er nog eens per ongeluk van te weten
komt, hem verbaast en schrik aanjaagt. De man leeft
in de Lange Singelstraat z'n heele wereld blijkbaar uit
begrensd van achteren door een hekje, terzijde door
een moddergeul en van voren door wat paaltjes. In dat
heiligdom zal de boosheid onzer dagen niet sluipen
De heer Von Briel Sasse stelt voor, deze zaak aan te
houden en B. en W. uit fce noodigen wijziging te brengen
in loonen van werklieden der reiniging en het minimum
te bepalen op f 9.
De heer De Groot stelt voor het minimum-loon op
f 9.en het maximum op f 11 te bepalen en het loon
der op proef aangestelden niet lager te stellen dan dat
der losse werklieden.
De heer Witkampf had blijkbaar De Moker héél goed
gelezen en hield een betoog in den geest als het des
betreffende artikel in ons vorig no.
Het advies van B. en W. werd hoegenaamd niet ver
dedigd. De heer Gouka kwam alleen vertellen dat de
commissie veel sympathie heeft voor de gemeente-reini
gers, welke liefde o.i. van héél jongen datum moet zijn,
en toen werd de heele zaak aan de commissie voor de
reiniging gerenvoyeerd, die een regeling zal oijtwerpen.
De gemeente-werklieden kunnen voorloopig tevreden
zijn met het behaalde succes, al is het jammer dat de
raad verzuimd heeft op dubbelen spoed aan te dringen.
De zitting werd besloten met een interpellatie van
bakker Smit, die j.l. Zaterdag op de Hoogstraat een
oploopje had gezien, door een man met een bord en 3
colporteurs met brochures, veroorzaakt. Zelfs was hij
verhinderd geworden zijn weg te vervolgen.
Een allerijselijkste zaak. Verbeeld-je, bakker Smit in
z'n wandeling gestoord Ho, hodat gaat nietDat
gaat nietRuimte asjeblieft
Spr. vraagt afdoende maatregelen te nemen.
De voorzitter zegt, dat reeds een nauwkeurig onder-
zoék gaande is in deze politiezaak.
Toen ging de openbare vergadering over in eene met
gesloten deuren.
De jongens van den Spoorweg.
Te Zutphen hield Zondag de Nederlandsche Vereeni-
ging van Spoor- en Tramwegpersoneel eene buitenge
wone algemeene vergadering.
De flinke zaal was geheel gevuld met afgevaardigden
en een groot aantal belangstellende leden van den Bond
van Klerken der Staatsspoor was eene gedelegeerde
aanwezig.
Maar niet alleen naar het aantal, ook naar den geest
leverde deze algemeene vergadering het afdoend bewijs,
dat de drang naar organisatie onder het spoorwegper
soneel weer onweerstaanbaar opkomt. De discussies
kenmerkten zich door eene kameraadschappelijkheid en
rustige zekerheid, alsof er in 1903 niets was gebeurd.
Daar vergaderden geen menschen, die zich neergeslagen
voelden, maar doelbewuste mannen, die kalm voortwer-
ken, om het gebouw der organisatie zoo spoedig mo
gelijk weer op de oude hoogte te brengen. De toon was
den ganschen dag een optimistische en waarlijk niet
ongemotiveerd.
Besloten werd tot instelling eener weerstandskas en
verhooging der contributie. Omtrent de categoriën-ver-
eenigingen en de groepsvertegenwoordiging werden reso
luties aangenomen, waarin deze beidelichamen als onvol
doende werden gekenmerkt, om de belangen van het
personeel te behartigen en op organisatie in de Ned.
Vereeniging, de algemeene vrije vakvereeniging, werd
aangedrongen. Een aantal grieven en wenschen werden
opgesteld, terwijl over het slappe optreden van minister
Kraus bij de jongste Kamerdebatten, een hartig woordje
werd gezegd.
Er zijn nu weer 1300 actieve leden. Men ging in de
beste stemming uiteen.
Haagsche Stakingen.
Naar aanleiding van een ongemotiveerd ontslag van
een der tijdelijke in dienst zijnde gezellen aan de brood
fabriek „De Zeeuw" van B. Hus te 's-Gravenhage, brak
Zondagnacht een staking uit die 25 personen omvat.
Behalve de meesterbakker en de meesterknecht bleven
nog 2 gezellen aan het werk. Een 20-tal van buiten
gekomen onderkruipers werkt onder toezicht van politie.
De stakers trachten met manifesten het publiek te be
werken de politie houdt de geheele straat afgezet, en
maakte eenige charges op het publiek.
Een man en vrouw die rustig hun weg vervolgden,
werden door zes agenten met de blanke sabel afge
ranseld.
Een jongetje van 12 jaar werd geboeid overgebracht
zijn moeder, die het kind wilde medenemen naar huis,
werd met een pak slaag met den sabel bedreigd.
- In dezelfde stad zijn verder eenige stakingen van
metselaars, opperlieden en timmerlieden.
De Spoorbroodeters.
Na het postdebat waren in de zittingen van 16, 20,
21 en 22 Februari de belangen van het spoorwegper
soneel aan de orde.
Men weet hoe het met die groote groep arbeiders
staat. Toen in 1903, nadat tientallen van jaren de
grieven zich hadden opgehoopt, de uitbarsting kwam,
greep de regeering met haar sterke hand ten gunste
der directies in.
Kalm hadden de opeenvolgende ministeries, liberale
zoowel als christelijke het aangezien, dat het spoorweg
personeel door de directies
tot op het gebeente
werd uitgebuit. Doch nauwelijks hadden de slaven een
enkel oogenblik het gebogen hoofd opgeheven en zich
maar één enkelen dag meester van den toestand getoond,
of dr. Kuiper diende de dwangwetten in, die o. a. voor
het spoorwegpersoneel staking onmogelijk zouden maken,
zoodat het in de toekomst met handen en voeten zou
zijn overgeleverd aan de directies.
Toen daartegen van uit de Kamer, ook4van de liberale
zijde verzet kwam, zeide de regeer ing dat, nu het
personeel door middel der vakactie zijn belangen niet
meer kon behartigen, de Minister van Waterstaat dat
voor hen doen zou, door van de directies goede arbeids
voorwaarden te eischen.
Men wou, nu ja, de oproerige arbeiders bedwingen,
binden, maar zou dan ook op staatssocialistische wijze
van boven af voor hen zorgen.
En toen zeiden de vrijzinnige heeren „Top, ga je
gang maar."
En Kuiper ging zijn gang, zooals men weet.
Maar nadat hij zijn gruwelijk werk volbracht had, had hij
nïjn beloften vergeten.
De ketenen zijn stipt aangelegd, maar het rijkelijke
voedsel is den gevangene onthouden, want de regeling
der arbeidsvoorwaarden, zooals zij indertijd door den
christelijken minister Oyens zijn goedgekeurd, hebben
niet alleen geen verbetering gebracht, maar zijn zelfs
wat met name de diensttijden betreft nog slechter
dan voorheen.
En de groepsvertegenwoordiging, waardoor het perso
neel zijn grieven en wenschen aan den directie zou
mogen kenbaar maken, zoodat ook in dat opzicht de
vakvereeniging zou kunnen worden gemist, is ook al
gebleken een doodgeboren kindje met een lam handje
te zijn, waarvan niemand ooit anders heeft dan noodelooze
last en moeite. Dat schandelijk bedrog, deze gruwelijke
woordbreuk, werd door v. d. Zwaag, Schaper en Troelstra
op de kaak gesteld en scherp gehekeld. Zij vroegen dan
nu eindelijk
de eerescliuld
die de bezittende klasse aan het spoorwegpersoneel heeft,
in te lossen. Zelfs de klerikale heeren Janssen en Talma
konden het niet tot een verdediging van haar eigen, nu
gelukkig verdwenen ministerie brengen.
En de liberalen? Wel niemand minder dan de heer
Goeman Borgesius kwam verklaren, dat de liberalen
zich in 1903 door Dr. Kuyper gruwelijk bij den neus heb
ben laten nemen, toen zij vóór de dwangwetten stemden
op voorwaarde dat dan ook de arbeidsvoorwaarden en
de rechtspositie verbeterd zou worden.
De vrijzinnig-democratische leider Dr. Bos, ging zelfs
zoover de toestand van thans te noemen
de vloek der booze daad
door regeering en Kamer in 1903 verricht. Hij wilde
door staatsexploitatie der spoorwegen tot een beteren
toestand geraken. Toen kwam onze partijgenoot Troelstra
naar voren en gaf den heeren er ongenadig van langs.
Klerikalen zoowel als vrijzinnigen striemde hij geducht,
den eerste om hun brutalen woordbreuk, de laatsten om
hun huichelachtige verontwaardiging, terwijl zij in 1903
heel goed konden weten, dat van de toegezegde ver
beteringen toch niets kon komen.
Zijn conclusie wasgeef het spoorwegpersoneel weer
zijne vrijheid terug, dan zal het beter voor zich kun
nen zorgen, dan gij ooit zult vermogen.
De minister van waterstaat Kraus verklaarde niet te
kunnen intrekken en hij was ook zeer karig met belof
ten men moet
geen overdreven verwachtingen
hebben, hij beloofde, le verbetering den zondagsrust,
2e verruiming van den taak van het scheidsgerecht, 3e
het hooren van een groepsvertegenwoordiging over de
dienstvoorwaarden en wat de loonen betreft, vermoedde
hij wel dat nu een wegneming van ongelijkheden, doch
niet algemeene verhooging in aanmerking zou komen,
maar hierover zou een eerst in te stellen plaatselijk
onderzoek beslissen.
De klerikalen en liberalen sloegen over tot kijven
over de vraag of de vorige regeering wel iemand bij de
neus had genomen.
Ze hebben elkaar vaak gezegd hoe zij in 1903 met
het arbeidsbelang hebben huisgehouden, deze door de
arbeiders te knevelen en hen vervolgens te bedriegen,
gene door het willig werktuig bij de kneveling te zijn,
terwijl het bedrog reeds voorzien werd.
De arbeiders kunnen uit dit heele debat leeren, dat
slechts bij de sociaal-democratische partij hun belangen
veilig zijn.
Volkconcert. Blijkens achterstaande advertentie
zal de Heer W. Hammelburg, Solo-Violist van Rotter
dam het door ons reeds aangekondigde volksconcert
Zaterdag 3 Maart in „Constantia" geven. Het program
ziet er goed uit en belooft veel. Vooral de met een
geteekende nummers, voor Zang, Piano en Violoncel
kan iets moois zijn.
Gemeente-werklieden. De afd. Schiedam van
den Gemeente-werkliedenbond heeft besloten zich aan
te sluiten bij den Schiedamschen Bestuurdersbond. Een
flink besluit.
Het 1-jarig bestaan zal feestelijk worden gevierd,
waarvoor het bestuur de plannen zal ontwerpen.
Den 5en Maart zal de Bondssecretaris in een openbare
vergadering spreken overDoel en streven der Gemeente
werklieden.
Wind Een strooibiljet van den volgenden
inhoud is verspreid
Aan alle Timmerlieden hier ter stede.
Vakgenooten,
Reeds meermalen kwam het ons voor dat bij de steeds
hooger wordende huurprijzen der woningen met al de
gevolgen van dien, de arbeidsvoorwaarden onder onze
vakgenooten daarmede geen gelijken tred hielden.
Loon en arbeidstijd, de hoofdfactoren onzer samen
leving eischen dringend verbetering. Om deze zaken
nader te bespreken roepen wij U dringend op tot eene
Vergadering in het Volkshuis, te houden Woensdag 28
Februari des avonds ten 8 ure.
Dinsdag 6 Maart spreekt Priester Van den Brink
