Oosterdwarsstraat
No. 19,
ZATERDAG 7 Juli 1906.
6e Jaargang.
ORCAAN van de Afdeeling Schiedam der Sociaaldemokratische Arbeiderspartij.
Stokken yoor 't eerstïolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn.
VLAARDINGEN.
Te Vlaardingen is Zaterdags „DE
MOKER" verkrijgbaar
Oud Vrouwke.
STEUNT
Het Socialisme in de toekomst.
ABONNEMENTSPRIJS:
bij vooruitbetaling.
25 cent per kwartaal
franco per post 80 cent
Losse nummers 2 cent
Bureau van Redaktie en Administratie
Gebouw „CONSTANTIA", Hoogstraat.
Spreekuur voor de Redactie:
's Woensdagsavonds van 7l/%8'/j uur.
ADVERTENTIEN:
3 cent per regel.
Bij abonnement belangrijke korting.
Waar gaat ge heen, oud vrouwke, zeg?
In dorp of stad is geen
Die u verlicht den somb'ren weg
Waar gaat ge heen, oud vrouwke, zeg?
Zoo arm en zoo alleen
„Waar of ik heen ga, vraagt ge mij?
„'k Ben afgeleefd en moê
„'k Ben tot geen werken meer in staat,
„'k Loop oud en arm alleen op straat
„Ik moet naar 't armhuis toe
[Algemeen Welzijn.) ALIDA.
Zooals den lezers van De Moker bekend is, wordt
reeds gedurende eenige weken strijd gevoerd door de
steenbakkers te Wageningen en de timmerlieden te
Leiden.
De oorzaken dier beide conflicten mogen bekend
geacht worden. Daarover uitweiden doen we dus op
't oogenblik niet meer. Doch we willen opwekken
tot krachtfgen steun!
Het zijn beide stakingen, waarbij de patroons door
onderlingen steun het tot op het uiterste zullen laten
aankomenhet zijn beide stakingen, door het Ned.
Verbond van Vakvereenigingen goedgekeurd en gesteund;
het zijn beide stakingen waarin het recht aan de zjjde
der arbeiders is en die daarom niet mogen verloren
worden.
Daarom moet héél de Nederlandsche arbeidersklasse
front maken tegen het georganiseerde tyrannieke patro
naat en door wekelijks z'n penningske bij te dragen
kan elk arbeider er aan helpen dat de strijdende
kameraden overwinnen zullen.
Veel woorden zijn overbodig op daden komt het aan
Steunt zooveel ge kunt
Het Bestuur v. d. Schied. B. B.
P. DE BRUIN, Yoorz.
J. YAN STEENIS, Secr.
Lange Achterweg 30.
Uit de groote rede, die partijgenoot Janrès in de
Fransche Kamer tegen de Radicale Regeering en tegen
alle burgerlijke demokratische partijen heeft gehouden,
willen wjj hier nog eenige der treffendste gedeelten
overnemen. Tal van argumenten en verwijten van de
tegenstanders van het socialisme heeft hjj op schitterende
wijze weerlegd. Daarom mogen er hier eenige van
volgen
1. De socialisten kunnen alleen afbreken.
Jaurès„Ik wensch aan te toonen, dat wij, socia
listen, niet zullen zjjn en niet willen zjjn een partij van
hi Hek, maar dat wij ook vooral een vaste oplossing
willen voorstellen voor het maatschappelijk vraagstuk,
dat zich overal opdtingt. Zeker, het socialisme mag
de scherpe kritiek tegenover de massa maatschappelijke
ongerechtigdheden nooit laten varen, maar naarmate de
theoretische grondslagen van het socialisme vaster
worden,, naarmate de politieke vertegenwoordigers der
socialistische party in de wetgevende lichamen aan
groeien naarmate ook de economische organisatie
der arbeiders zich uitbreidt treedt ook het socialis
me meer en meer op als de organiseerende macht.'"
II. Hoe zal liet socialisme er komen
„Ik heb verklaard, dat het onmogelijk is met zeker
heid te bepalen, hoe bij de komende maatschappelijke
omwenteling de onteigening der kapitalisten zal plaats
vinden. Ik weet niet, of die onteigening met of zonder
schadeloosstelling zal plaats vinden. Als ik daar niets
van zeggen kan, dan is dat niet, omdat ik met mijzelf
daaromtrent niet in 't reine zou zijn, maar dan is dat,
omdat in zulke omstandigheden alle programma's en
ook den sterksten wil vaak ondergaan in den stroom
van de gebeurtenissen." „Zie daar, het voorbehoud,
dat ik maak en waarom wij nu niet met zekerheid
kunnen bepalen, hoe de werkende klasse die onteigening
zal uitvoeren. Ik heb noch de ijdelheid, noch de on
billijkheid om van te voren aan de arbeidende klasse
die voorwaarden te willen voorschrijven Ik ken en ik
aanvaardt
de souvereiniteit van den arbeid
en ik zal mjj aansluiten bjj dien vorm, dien de arbei
dersklasse aan die maatschappelijke omwenteling zal
geven. Maar ik heb 't recht van de veronderstelling
uit te gaan, dat de sociale revolutie zal plaats hebben
langs wettigen, regelmatigen en vredelievenden weg
want ik hoop hartstochtelijk, dat die veronderstelling
zich zal verwezenlijken, en ik zal er aan werken, wij
zullen er aan werken, mijn vrienden en ik
III. Hoe zult gij onteigenen
„Daarbij kan ik de meening aanhalen van alle groote
socialistische theoretici, die voorstanders zjjn van een
onteigening tegen schadeloosstelling. Na Engels heeft
Marx het zelf gezegd„Onteigening tegen schadeloos
stelling is de goedkoopste vorm van revolutie."
Liebknecht schreef„Wij erkennen, dat het onrecht
vaardig zou zijn de bevoorrechten, die thans door de
slechte wetten allerlei voordeelen genieten, persoonlijk
verantwoordelijk te stellen voor die wetten en ze te
straffen. Wjj hebben omtrent de plichten van den Staat
tegenover de personen een hooger denkbeeld dan onze
tegenstanders en wij zullen er nooit van afwjjkeu."
Heel dikwijls is er van de wet, die de onteigening
toelaat in het openbaar belang, gebruik gemaakt ten
dienste van het kapitalistisch belang, maar nu is het
uur gekomen er ook eens gebruik van te maken ten
behoeve van den Arbeid, die recht eischt
IV. Blyven er toch altjjjd kapitalisten
„De vergoeding, die door de maatschappij zal toege
staan worden aan de kapitaal-bezitters, die men ont
eigenen zal ten voordeele der gemeenschap, zal geheel
bepaald worden door den aard van de nieuwe samen
leving. Tegenwoordig kan men met een schadeloosstelling
nieuwe produktiemiddelen, zooals mijnen, fabrieken en
Janderjjen, aankoopen. In onze nieuwe maatschappij
zullen die schadeloosstellingen alleen kunnen dienen om
produkten, voortbrengselen van den gemeenschappelij-
ken arbeid, zooals die in de omgevormde maatschappij
plaats heeft, aan te koopen. Dat dit niemand verwon-
derewij willen niet meer, dat een mensch een ander
mensch zal kunnen koopen. Toen de wet den slaven
handel heeft afgeschaft en de eigenaars verbood met
de toegekende schadeloosstelling nieuwe slaven te koo
pen, sprak dit laatste ook van zelf. De onteigenden
zullen dus slechts voortbrengselen kunnen koopen van
den vervormden maatschappelijken arbeid. Want tus-
schen de waarden van de socialistische maatschappij
en de waarden van de kapitalistische maatschappij is
een grondig verschil. De laatste zijn waarden, die over-
heersching en uitbuiting noodzakelijk maken, die zich
gedurig vernieuwen ten koste van den arbeid zeiven,
door interest, dividend en winsten. De eerste zijn ver-
brnikswaarden, die verdwijnen, naarmate het verbruik
ervan toeneemt en die den arbeid geenszins bezwaren
en beheerschen."
Y. Hoe zal de nieuwe maatschappij
bestuurd worden
„Hoe zal dat groote, veelomvattende werktuig gead
ministreerd worden Heel dien onmetelijken socialen
eigendom kan niet beheerd worden door den bureau-
kratischen Staat van heden. Geen staat van ambtenaren
dusHet zal de demokratische Staat zijn, die, direkt
geholpen door geheel het volk en ondersteund door de
vakvereenigingen, die thans op elk gebied van men-
schelijken arbeid verrijzen, het beheer ter hand zal
nemen. Dat is de dubbele wet, die de samenleving
heden reeds beheerschteenerzijdsstreven naar een
heid, naar centralisatie (de groote bedrjjven, de ver
schillende vertegAwoordigende lichamen voor handel,
landbouw en nijverheid) en anderzijdsstreven naar
zelfstandige groepeeringen (vermeerdering van de macht
der gemeenten en der vakvereenigingen.)
Als de Arbeid weldra het gemeenschappeljjk bezit
zal moeten beheeren, dan zullen geen nieuwe rader
werken moeten bedacht worden. Gij behoeft slechts al
de krachten met elkaar in verbinding te brengen, aan
ieder op eigen terrein de grootst mogelijke onafhanke
lijkheid latende, opdat ieders werkzaamheid en onder
nemingslust vrijen loop zal nemen, onder algemeene
leiding van den souvereinen Arbeid. Men kan onze
leerstellingen als hersenschimmig bestempelen, maar
weet dat vele leerstellingen door de bevoorrechten als
hersenschimmig zjjn uitgekreten
aan den vooravond van den dag,
dat ze in de geschiedenis werkelijkheid zijn geworden."
VI. Geven wy slechts steenen voor brood?
„Hier staat men dus voor een tastbaar, scherp afge-
teekend beginsel. Wij bepalen er ons niet toe aan de
proletariërs hun smarten en hun wonden open te leggen,
maar wij wijzen vooral op het geneesmiddel. Wij zijn
er niet op uit om het lijden op te wekken, maar om
het te bestrijden en te genezen hier en overal, zoolang
als er een socialistische maatschappij bestaat. En nu
richt ik mij thans tot U, tot de partjjen, die de demo-
kratie en den vooruitgang zeggen na te jagen en aan
U vraag ik:
„Wat is uw beginsel, wat is uw geneesmiddel Wat
zult gij doen om den arbeid onafhankelijk te maken en
te organiseeren Als gij het niet weet, als gij in
uwen geest geen duidelijk en scherp beeld hebt eener
nieuwe samenleving, dan is 't een groote fout, dat gij
als radikalen de kapitalistische maatschappij kritiseert
en afbreekt, zonder er iets beter voor in de plaats te
weten. Aldus verbittert gjj de arbeiders slechts en biedt
geen redding! Gij, mijnheer de minister van binnen-
landsche zaken, die in 1885 zoo groote beloften deed,
nu hebt gij de macht, de volle, onbetwiste macht in
handenEn dan vraag ik nHoe zult gij de ketenen
der loonarbeiders doen vallen, hoe zult gij de sociale,
ecomische Republiek verwezenlijken? Er zijn uren in
de geschiedenis, dat er partij moet gekozen worden,
dat een beslissing dient genomen. Aan ons beslissend
op te treden! Aan u beslissend te antwoorden!"
De heer Clemenceau heeft Jaures beantwoordt op
de „gewone" manier, met de gewone argumenten, zij 't
met talent te berde gebracht. De burgerlijke elementen
waren opgetogen over zpn verdediging dat het hem
gelukt was Jaures achteruit te dringen heeft echter
nog niemand hunner met ernst durven beweren.
Als Clemenceau beweren gaat dat de praktische strijd
der sociaal-demokraten niets meer omvat dan datgene
wat óók de vrijzinnigen willen dan staat daar
tegenover de ernstige bedenking, dat de vrijzinnigen
hun program tot nog toe niet uitvoerden, er zelfs geen
ernstige poging toe deden, omdat ze wel weten, dat dit
de kapitalistische klasse zou komen te staan op verlies
van geld en invloed.
Voor de vrijzinnigen is het program het mooie uit
hangbord, gehangen aan den ouden kapitalistischen
winkel, waarin voor den arbeider slechts prullen te
koop zjjn voor hooge prijzen.
Zoo Clemenceau en andere vrijzinnigen bezield zyn
DE MOKER