Uit ons Vereenigingsleven.
Vlaardingsche IJzerkoekjes.
Ons Bat. was 's morgens om 10 a 11 unr vertrokken
en eer t om ö1/* uur kwamen wij in. de kazerne aan.
Al dien tijd waren verscheidenen zonder eten geweest.
Zij die het hadden, moesten het zelf koopeu. De Bat.
Commandant had, terwijl hij zelf een broodje at, nog
de aardigheid aan eenige manschappen ite vragen,
waarom zij gedurende de rust geen brood gebruikten.
Toen zij antwoordden: „Wij hebben het niet," kregen
ze tot bescheid: „Nu vanavond krjjg je weer eten."
Waarom was er nu vóór den afmarsch geen brood
uitgereikt en waarom mocht die bakker geen brood
verkoopen
Gemeente-werklieden. Eene correspondentie
uit deze gemeente, voorkomende in het laatste no. van
De Gemeentewerkman, vertelt van een mooie vooruit
gang der loonen van de werklieden in dienst bij publieke
werken.
Die loonen zijn als volgt geregeld gewo den:
Timmerlieden aanvangsalaris 23 ct. p. u. na 1 jaar
dienst 24 ct., na 10 jaar, wat zij allen zijn, 25 ct. per
uur. Een weekloon alzoo van f 14 25.
Ditzelfde loon wordt ook uitbetaald aan metselaars
en steenhouwers.
Het aanvangsalaris van straatmakers en ververs is
22 ct. pei' uur, na 1 jaar dienst 23 ct. en na 10 jaar
24 ct. per uur.
Tuinders en steenzetters aanvangsalaris 21 ct., na 1
jaar dienst 22 ct. en na 10 jaar 23 ct per uur.
Opperlieden en aardewerkers aanvangsalaris 19 ct.,
na 1 jaar dienst 20 ct. en na 10 jaar 21 ct.
Dus wie 19 ct. verdient, ontvangt per week t 10.80
20 - 11.40
21 - 12.-
22 - 12.50
23 - 13.10
24 - 13.70
.25 14.25
De arbeidstijd is dus zoowel 's zomers als 's winters
57 uren per week. Daar wij vroeger 's zomers om half
zes begonnen, zal dat voortaan om 6 uur zijn gedurende
7 maanden ongeveer.
Ook de werklieden aan de reiniging verbonden heb
ben een flinke stap voorwaarts gedaanover het alge
meen willen wij er eens op wijzen dat de loonen der
werklieden in gemeentedienst den laatsten tijd een be
langrijke verbetering hebben ondergaan, welke, het zij er
direkt aan toegevoegd, dringend noodig was.
We wenschen de nog zoo jonge, maar tevens zoo
krachtige af deeling van den gemeentewerkliedenbond
van harte geluk met het verkregen succes op haar
werken; het moge voor vele gemeentewerklieden, die
flauwhartig genoeg zijn zich buiten d^ vakvereeniging
te houden, óf koekeloeren in het futlooze clubje dat
„Ons Belang" heet (ofschoon het zich totnogtoe héél
weinig aan de belangen der gemeente-werklieden ge
legen liet liggen); we verheugen er ons echter tevens
in, door onze kritiek op het van ouds beruchte ge
meentelijk uitbuitings-systeem, tot de bovenvermelde
verbeteringen het onze te hebben kunnen bijdrhgen.
In dat opzicht moet aan De Moker toch nog wel
eenigen invloed worden toegekend.
Slechts het openbaar maken der arbeidsvoorwaarden
en de kritiek op de onvoldoende regelingen, leiden tot
verbetering, zonder dat aan gewelddadige strijdmiddelen
vooralsnog behoeft te worden gedacht.
Dit hebben in de laatste weken de onderwijzers,
politie-agenten, gemeente-reinigers en de werklieden
ervarenzij het velen, zoowel den arbeiders in gemeen
telijken als in partikulieren loondienst, ter leering!
Van een „verdienstelijk" ambtenaar. Bjj
de begrootingsdebatten in onzen gemeenteraad het vorig
jaar, werd door een der raadsleden zijn ongenoegen
uitgesproken over de minder heusche bejegening, dien
hij van zeker ambtenaar ondervonden had. De heer
Versteeve vond daarin aanleiding dien man een pluim
op den hoed te steken door hem overigens als een
„verdienstelijk" ambtenaar voor te stellen.
't Is mogelijk dat de man inderdaad verdienstelijk is,
maar aan den anderen kant staat ook dit vast dat hij
zich zoo "nu en dan veroorlooft te denken en daar
naar ook handelt. „Ik ben ik, en niemand anders
Een mooi staaltje daarvan speelde zich de vorige
week Woensdag in zijn kantoor af.
Een werkman komt even half een het kantoor, dat
'reeds vol met wachtenden stond, binnen, in zijn schik
natuurlijk dat hij het „overtollige" geld op zoo'n fat
soenlijke manier kwijt kan raken. De man wacht ge
duldig zijn beurt af. Al de anderen zijn geholpen en
nu is hij aan de beurt. Maar, o wee, daar slaat de
klok van den kerktoren met dreunenden slag: één, de
tijd waarop het kantoor voor het publiek gesloten
Wordt en onzen werkman wordt heel beleefd verzocht
met zjjn centen maar eens terug te komen!
En als wij er nu nog op wijzen dat hij de eenig
was die nog geholpen moest worden, dan zal ieder het
wel met ons eens zijn dat zulk gedoe veel lijkt op
kwajongens werk.
Intnsschen zouden wjj gaarne op gezag van den heer
Versteeve aannemen dat het een „verdienstelijk" amb
tenaar is, maar
„De Stem des Volks."
De zangvereeniging
van dien naam hield Dinsdagavond een druk bezochte
ledenvergadering. De belangrijkste punten der agenda
waren de herdenking van het éénjarig bestaan, een
voorstel om „De Stem" als onder-afdeeling bij de afd.
der S. D. A. P. te doen aansluiten en een uitnoodiging
om aan een concours, 2en en 3en Pinksterdag te Portugaal
te houden, deel te nemen. Het laatste punt werd van
de hand gewezen met het oog op den jeugdigen leef
tijd der vereeniging, terwijl over de twee andere punten
een geanimeerde discussie ontstond. Beide voorstellen
werden met overgroote meerderheid aangenomen. Uit
drukkelijk werd er echter op gewezen dat men uu niet
beslist lid van de S. D. A. P. moet zijn om lid te kunnen
worden van „De Stem." Alles blijft zooals het was.
Alleen, ze heeft nu duidelijk uitgesproken dat ze onder
arbeidersbeweging verstaat de beweging, die gebruik
maakt van de drie wapens: de politieke, economische
en coöperatieve. Deze beweging wenscht zij te steunen.
Welnu dan, gij allen, die deze opvatting van den
strijd deelt, het is voor u thans tijd om u bij „De Stem"
aan te sluiten, om haar groot en sterk te helpen maken.
Geeft u op als lid aan het repetitie-lokaal, bovenzaal
Volkskoffiehuis, of by een der bestuursleden.
Welkom Deze week werd, op iniatief der
medespelenden in de ter gelegenheid van ons Jaarfeest
opgevoerde Tooneelstukjes, opgericht en als onderafdeeling
van de afd. onzer Pa-tij, de Tooneelvereeniging „Kunst
en Vrijheid." Zij telt ongeveer 20 leden.
Wij heeten haar van harle welkom en hopen, dat
zij menige arbeidersfeestvergadering in en buiten onze
gemeente met haar spel zal mogen boeien.
,,Op Hoop van Zegen." Maandagavond j.l.
trad partijgenoot Dijkgraat ten tweeden male voor onze
afd. in een visschersvergadering op, met bovengenoemd
onderwerp.
Op soms heftige, soms sarcastische, soms diep ontroe
rende wijze geeselde spr. de slappe, krachtelooze, dikwerf
niet eens in voldoende hoeveelheid verstrekte voeding;
de diep-trenrige huisvesting, de meer dan bedenkelijke
loonberekening en de gewetenloosheid waarmee door
sommige reeders onzeewaardige schepen worden uitge
zonden.
In krachtige woorden wekte hij de visschers tot
organisatie, tot stand houden in den thans loopenden
strijd op.
Onder veel aandacht en groote instemming werd zijne
rede door de goed bezochte vergadering aangehoord.
Van de gelegenheid tot debat werd geen gebruik
gemaakt, terwijl een collecte voor de visschers, onder
de aanwezige niet-visschers gehouden, op enkele centen
na f 6.— opbracht.
Anarchistische manieren. Nauwelijks heeft
de afdeeling van onze partij een aanvang gemaakt met
het wakker schudden der arbeiders te Maassluis of de
scheurmakers komen den boel bederven. Waar wij het
stelsel aanvallen en de arbeiders opwekken door flinke
organisatie de levensvoorwaarden te verbeteren, zooals
partijgenoot Dijkgraaf dat zoo dnideljjk heeft uiteen
gezet, zoeken de anarchisten hun heil in het persoonlijk
uitschelden.
Den vorigen Zaterdag hoorde men ze straten ver
colporteeren met de Volkstribune, koopers lokkende
door het uitgillen van „het schandalig gedrag van één
der reeders."
Natuurlijk komt het nu op ons hoofd neer, want in
Maassluis weet men nog niet het onderscheid tusschen
ons en de heeren „vrije-socialisten," zooals zjj zich
noemen. Wij bedoelen hiermede niet, dat de sympathie
of antipathie van de werkgevers ons kan schelen, maar
dat door dergelijk gescheld de wakkerste onder de
arbeiders iets tegen ons krijgen eer ze ons kennen.
Maar dat is dan ook het doel van de heeren
anarchisten.
De strijd ,der visschers geëindigd. De
strijd tusschen de reeders en visschers is j.l. Dinsdag
avond geëindigd met een gedeeltelijke overwinning der
visschers.
In een^ conferentie tusschen hei bestuur der visschers-
organisatie en de reeders, die bijna 3 uren duurde
werden de voorwaarden vastgesteld, waaraan beide
partijen zich zouden kunnen onderwerpen.
Zij komen hierop neerde reeders wenschten de
visschers te laten beugen voor 1 6/s zij hebben
toegestemd in een verhooging van 1/s */0, zoodat het
loon thans is gebracht op 1 6/,
Voor de haringvisscherij wenschten de reeders de
visschers aan te monsteren op een vast vast loon van
f6— per week en 1% der besomming. Zij hebben
toegestemd in f7.— plus 1%.
Toen deze voorstellen in de vergadering der visschers
werden gebracht, werden zij met slechts een geringe
meerderheid aangenomen. Een zeer sterke minderheid
stemde voor doorzetten van den stryd.
Wij wenschen de visschersvereeniging van harte ge
luk met de door haar behaalde voordeelen.
Uit de Kniperswereld. De Federatie' van
Kuipersgezellen-vereenigingen richt wederom een mani
fest tot de burgerij, ditmaal om het resultaat van loon
werken mee te deelen.
Het stuk zegt o. a.
„Den 30sten Mei hebben wij de eer gehad, met het
bestuur der patroonsvereeniging „Ons Vakbelang" te
eonfereeren over onze voorstellen, (wij deden ze toe
komen 8 Mei) waar bleek dat het bestuur der patroons
vereeniging „Ons Vakbelang" geen tijd had gehad om
voldoende te kunnen oordeelen over den loonstandaard
enz (en dat na 22 dagenen waar wij dus niets
anders konden doen dan onze voorstellen aan te bevelen
bij het bestuur, die allen persoonlijk verklaarden ons
terwille te zullen zijn op hunne ledenvergadering, die
toch moest beslissen.
Na een en andermaal op antwoord te hebben aan
gedrongen, ontvingen wij den 7den Juli een schrijven
van den heer G. Struis, Secretaris der patroonsver-
eenigin.g waarin hij mededeelde, dat door „de geringe
opkomst der leden, onze voorstellen (door het bestuur
der patroonsvereeniging overgenomen), niet konden be
handeld worden."
Na ontvangst van dit schryven besloten wij zoo
spoedig mogelijk te probeeren om, waar een collectieve
overeenkomst niet mogelijk bleek door de weinige sym
pathie der patroonsvereeniging voor een dergelijke zaak,
trots het ,,ons ter wille zijnvan de heeren A. van den
BergVoorz. en G. Struis, Secretaris en het overige
bestuur, om met de patroons persoonlijk in onderhande
ling te treden.
Deze poging bad aanvankelijk succes.
Op -onze uitnoodiging tot het bijwonen eener ver
gadering op 13 Juli waren een elftal patroons, benevens
bestuur der patroonsvereeniging, aanwezig, terwijl
enkele schriftelijke bewijzen van instemming ingekomen
waren.
Het resultaat van deze vergadering was, dat wjj zou
den zorgen voor een persoonlijk bezoek bij de patroons
die niet aanwezig waren, welke zonden worden uitge-
noodigd om hun handteekening te plaatsen, onder de
door ons gewenschte overeenkomst, onder voorwaarde
echter dat zij zeiven zouden beslissen over het al of
niet doorgaan der overeenkomst, wanneer het blijken
mocht dat er niet voldoende deelneming was, terwjjl de
meerderheid van het bestuur der patroonsvereeniging te
kennen gaf hierbij niet te zullen mede werken, aange-
aangezien zij verbonden waren aan de meergenoemde
Isotarieele acte. Waarbij aan de leden verboden wordt
ander loon uit te betalen dan de vereeniging vaststelt.
Wij zijn zoover wij tijd beschikbaar hadden, er op
uit gegaan om handteekeningen te verkrijgen en spoedig
reeds waren een 10 tal verkregen, terwijl er 8 georga
niseerd waren, en uit dien hoofde bezwaar maakten,
maar er niet tegen waren; vier waren er voor maar
wenschten niet te teekenen, en acht, georganiseerden of
ongeorganiseerden, verklaarden er zich tegen.
Onderwijl scheen het bestuur der patroonsvereeniging
ook iets te moeten doen, althans de vereeniging die 11
dagen te voren er blijkbaar niets voor gevoelden, be
sloot in hare vergadering van 16 Juli de loonstandaard
ten gunste der gezellen te wijzigen.
Dit werd ons schriftelijk meegedeeld den 17den Juli.
In de meening dat nu onze zaak nog een normaal
verloop zou hebben, staakten wij onmiddellijk het per
soonlijk bezoek, in overleg met eenige onderteekenaars,
die het ook beter vonden dat verder met de patroons
vereeniging onderhandeld werd.
Wie beschrijft echter onze teleurstelling toen wij, na
herhaald persoonlijk aandringen bij den Voorzitter A.
van den Berg, den 2en Augustus den gewijzigden loon
standaard, met een begeleidend schrijven waarin de
voorwaarden stonden, waarop die gewijzigde loonstand
aard door ons moest worden aanvaard, ontvingen.
Na dit schrijven te hebben medegedeeld en gecriti-
seerd, deelt het manifest mee, dat de by de Federatie
aangesloten vereenigingen besloten den door de patroons
aangeboden loonstandaard te aanvaarden, onder voor
waarde dat hij zoo volledig mogelijk zou worden ge
maakt door een commissie van patroons en gezellen,
en zou worden gehandhaafd tot 31 December 1907.
Daarop deelde de Patroonsvereeniging mede dat zy
de besprekingen niet verder kon voortzetten.
Dat kuiperspatronaat blijkt toch maar, precies zooals
wij dezen zomer in onze artikelen over de kuiperij
schreven, van een bizonder soort te zijn.
In eersten aanleg meenden zij zich van de zaak te
kunnen afmaken, door de Federatie met een kluitje in
het riet te sturen.
loen dit niet lukte, toen door het energiek werken
der Federatiebestuurders de zaak er voor de arbeiders
beter kwam voor te staan, namen zij zich, zooals
duidelijk blijkt, voor, den boel in het honderd te sturen,
door den schijn te wekken alsof zij zelf de zaak ern
stig zouden regelen, en er zich op het laatste oogenblik
weer met een Jantje van Leiden af te maken.
't Zijn toch buitengewoon eerlijke, humane menschen
die koninkjes van het kuipersblok
Dat de gezellen toch uit deze historie voor de zoo-
veelste maal de les mogen putten, dat zy er niet op
behoeven te rekenen, dat hunne patroons vrijwillig
betere arbeidsvoorwaarden zullen toestaan.
Zij kunnen slechts het resultaat zijn van het stevig,
volhardend werken van het personeel zelf.
Onnoozele zielen-vangts. De Vlaardingsche
Courant (die met Nieuwjaar orgaan der anti-revolutio
naire kiesvereeniging „Nederland en Oranje" is ge
worden) heeft in haar nummer van 5 Januari een hoofd
artikel: „In welke richting?"
We diepen uit dit artikel op, dat onze anti's eigenlijk
zijn „konservatieve demokraten," of ook wel „demokra-
tische conservatieven"
Ja, ja, als je de kerkelijke arbeiders moet lijmen,
kom je wel eens tot wat onzin
/"V
