Ditjes en Datjes.
Van alles wat.
opziener en een dito kantonrechter stopte, en dat de
liberale minister Rink Schiedam bovendien nog van
een anti-revolutionaire burgemeester voorzag.Is uw
beweren niet wat bout, geachte heer
Och, ge durfdet wel iets wagen, nietwaar En ge
waagdet het er óók op te bewerendat minister
Staal in 1905 beslist verklaarde, dat de wegzending van
het blijvend gedeelte verwarring zou stichten en hij niet
weten zou hoe die te herstellen, terwijl hij in 1906 toch
tot dien maatregel overging.
Ook hier vreezen we dat de jonkheerlijke spreker
een groote flater begaan heeft, daar, voor zoover ons
bekend is, minister Staal in 1905 niet gezegd heeft,
wat deze politieke voorlichter hem in den mond legt.
Wel heeft minister Staal zich in 1905 tegen afschaffing
van de 3e herhalingsoefening verklaart. VVlaar dit is
nogal eenig verschil meenen we.
Dat het blijvend gedeelte bij de bereden wapens
in dienst bleef was volgens veler oordeel noodig
voor oefening, mobilisatie, preventieve rustverstoring
en kadervorming. Het denkbeeld om eventueel
eene mobilisatie in plaats van door de cavalerie
door de troepen der landweer te doen dekken
achtte spr. onzinnig, omdat de huisvaders in dat
geval het eerst naar de grenzen zouden worden
gezonden.
Dit laatste is alweer onwaar. De minister had zich
bereid verklaard, daartoe een achterban in te stellen,
zoodat de gehuwden niet het eerst naar de grenzen
zouden gezonden worden. Maar dit smoesje was zóó
bij uitstek geschikt om de gemeente te „vangen," dat
het niet gemist kon worden.
Zijn oordeel over dit ministerie op het blanco-artikel
gevormd, samenvattend, zegt spr.
dat 't is een blanco Kabinet, want 't heeft tot
nogtoe nog niets uitgevoerd. Op 't oogenblik is er
totale stilstand in de wetgeving; de Tweede Kamer
is naar huis gezonden en wij zitten in het moeras.
Aan wien de schuld, spr. zal het zeggen
Kuyper, de goede, ging flink op het kompas
Borgesius, de knoeier, bracht ons in het moeras.
Dit is een model-kindersprookje. Kuyper de goede
»de groote«, »de sterke« of wat men wil, 't zij zoö.
Maar z'n kompas, wees alleen een reaktionaire koers.
En dat hij, de vroegere demokraat, zoo „flink" op dat
kompas ging, kunnen alleen volbloed persoonsvergoders
hem vergeven.
Maar bïacht Borgesius ons nu in het moeras? Heeft
Borgesius het ministerie naar huis gezonden, geleerde
heer Of was het de conservatieve harde die daar
in de Eerste Kamer de brandkastbelangen in de eerste
plaats verdedigt geloovigen en atheïst (van Houten)
tezamen
Een tableau volgde:
Als een waarschuwend voorbeeld wijst spr. nog
op Frankrijk. De vrijzinnigheid hier en in Frankrijk
aan den dag gelegd, is toch dezelfde. Het verschil
is allereerst dat zij daar heftig hier gematigd op
treedt. Maar het ware karakter der vrijzinnigheid
verloochent zich hier zoo min als daar. Spr. ein
digend wekt dat) allen op er voor te waken dat
hetgeen in Frankrijk mogelijk was, hier niet kunne
plaats grijpen, dat ook hier niet een liberaal minister
den almachtigen God loochene, zeggende dat de
lichten aan den hemel gedoofd zijn, maar dat hier
de christelijke beginselen erkend en geëerd blijven.
Dit knaleffect hoort er hier ook zoo bij. Merkwaardig
is 't alleen, dat onze hollandsche protestanten kermen
over de „verdrukking" van Rome in Frankrijk, waarover
niet één Fransch protestant z'n mond opendoet.
Maar ook daarmede wist de heer jhr. mr. van Asch
van Wijk voor z'n gehoor vrij spel te hebben. De lui
weten toch niet wat of er alzoo gaande is.
Zoo'n anti-revolutionaire partijdag is toch eigenlijk wel
een nuttig ding. De broeders kunnen er na altijd zeggen,
dat ze nog een beetje verder van de wijs zijn gebracht,
dan ze reeds waren.
Zaken-doen. Op een allermisselijkste wijze
wordt door de nieuwtjes-pers reclame gemaakt met de
bemoeiingen van prins Hendrik met de redding der
schipbreukelingen van de „Berlin."
We willen op z'n houding niets afdingen. Hij heeft
belangstelling getoond in een ongeval, dat echter ieder
dwong tot belangstelling. Hij was in de gelegenheid
iets meer te doen dan de groote meerderheidbij
zonderheden verrichtte hij niet.
Nochtans we willen zelfs niet den schijn op ons laden,
de verdiensten van den prins te willen verkleinen; en
erkennen hij heeft al gedaan wat hij kon.
Maar dat het nu noodig zou zijn zoo'n geschetter
daarover te houden zulk een massa snert-berichtèn over
z'n edelmoedige, opofferende, hu'pvaardigheid enz. enz.
enz. de wereld in te zenden, ovaties uit te lokken als
anderszins we kunnen 't niet inzien.
Wèl meenen we dat men ten slotte bij zooveel stroop-
smeerderij, bij zulk een opschroeving der feiten ten slotte
het krantenlezend publiek beu maakt om van 's prinsen
heldendaden in kennis te worden gesteld.
De Telegraaf gaf een speciaal daarop ingericht artikel.
En dan slik-je maar
Prins Hendrik bracht Zaterdag een bezoek aan de
geredden in „Hotel Americain
Prins Hendrik liet zich uitvoerig inlichten en sprak
enkelen toe.
De prins begaf zich naar het station waar hij in de
dameswachtkamer de lunch gebruikte.
De Prins vertrok weer naar Den Haag.
Terwijl de Prins koffie dronk
Prins Hendrik heeft bevel gegeven dat niemand tot
de geredden wordt toegelaten.
Enzoovoort.
En heel die akelige pluimstrijkerij heeft natuurlijk ten
doel, dank zij de ramp van de „Berlin" wat reclame te
gaan maken voor het koningschap.
Onze persmannen verstaan het, wat zaken-doen is
Rijssen. De staking te Rijssen duurt onveranderd
voort. Een vorige week gehouden conferentie van de
bestuurders der vakvereenigingen met de firma had geen
resultaat.
't Is te voorzien, dat de strijd nog lang duren zal.
De steun blijft flink vloeien, zoodat er vooralsnog geen
vrees behoeft te bestaan, dat de strijd zou moeten op
gegeven worden door gebrek aan geld.
Het anarchistische N.A.S. draagt flink z'n aandeel bij
in den steun. Met z'n 5000 leden zond het reeds f 168.50
in van het totaal-bedrag van f 12.500.hetwelk op 27
Januari was binnengekomen bij den Penningmeester van
„De Eendracht" en het comité te Hengelo. De veel
gesmade A.N.D.B. gaf tot dusverre f3900.
Maar het N.A.S. houdt er van z'n mannetjes vrij te
laten om te steunen of de centen in d'r zak te laten
houden. Dan geeft men de stakers desnoods een brok
solidariteit. Daar hebben ze wat aan.
Het standpunt der vakbeweging. De Vak
beweging schrijft in een polemiek tegen het Sociaal
Weekblad:
Maar wij betreuren, dat nu die neutraliteit
óns in de schoenen wordt geschoven, terwijl wij ons
niet bewust zijn ons ooit neutraal te hebben ver
klaard en als wij het gedaan mochten hebben (het
S. W. wil zeker wel zoo goed zijn aan te toonen,
wanneer dat gebeurd moet wezen) dan is het heusch
per ongeluk geschied.
Want de vrijzinnig-democraten mogen neutraal
zijn, wij niet.
Wij voeren den strijd tegen de bezittende klasse
evengoed als de S.D.A.P. Uit hetzelfde beginsel als
dezedat die bezittende klasse een sta-in-den-weg
is voor de algeheele verbetering der toestanden on
der de arbeidersklasse.
Dit is onze gemeenschappelijke grondslagverder
gaat de gemeenschap dan ook onze eigen beginselen,
onze eigen taktiek, maar de klassenstrijd is ons uit
gangspunt en daarom is de S.D.A.P. de partij in de
oogen van de vakbeweging.
Aangezien dit reeds, zooals het S.W. zegt, op
onze eerste algemeene vergadering is uitgesproken
(gauwer kan het dan toch al niet) behoeft onze
positie niet zuiverder te worden, doch was ze dit
van af den beginne, hetgeen van de vrijzinnig de
mocraten, die ook thans weernaar rechts en links
moeten kijken en daardoor blijven stilstaan, nog
steeds niet kan worden getuigd.
Wij aanvaarden dus de ^«zijdigheid en passen
voor de zw/zijdigheid van het S.W. met dien ver
stande, dat wij staan aan de zijde der arbeiders
klasse, tegenover de bezitters.
Onze positie isdus zuiver en het bederf door de
politiek is gekomen in de actie van het S.W.
nog steeds niet in de onze.
't Kan ook zonder eenig kommentaar z'n nut hebben
die aanleiding van het standpunt der vakbeweging in
breeder kring bekend te maken. Er heerscht nog maar
al te veel misverstand over.
l>e strijd tegen liet loodwit. De commissie
door den vorigen Minister van Binnenlandsche Zaken
den 12 Sept. 1903 ingesteld, aan welke werd opgedra
gen te onderzoeken in hoeverre hier te lande loodwit-
verf door zinkwitverf of op andere wijze ware te ver
vangen en welke bezwaren, zoowel van technischen als
finantiêelen aard, daaraan zouden verbonden zijn, heeft
in het laatst van October j.l. een voorloopig verslag
uitgebracht aan den Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel, dat thans door dezen is gepubliceerd.
De minister deelt mede dat, in verband met den duur
der proeven, de beëindiging van de taak der commissie
in geen geval vóór 1908 kan worden verwacht.
Het voorloopig rapport vestigt den indruk dat een
serieus onderzoek wordt ingesteld. Zoo min mogelijk
worden proeven genomen op kleine schaal, zoogenaam
de laboratoriumproeven, maar proeven over groote opper
vlakten en onder zulke omstandigheden, dat zij aansluiten
aan de praktijk en hun deugdelijkheid in de praktijk
aanstonds kunnen bewijzen.
Reeds trok de commissie twee uiterst belangrijke
conclusiën. Zij stelde met algemeene stemmen vastdat
bij' gebruik van de loodwitverven, zooals die waarmede
de commissie hare proeven genomen heeft en dus prac-
tisch zeer goed verwerkbaar bleken, het zinkwit zeker
in geen enkel opzicht in dekvermogen bij loodwit ten
achter staat, ja zelfs eerder nog iets beter dekkend kan
genoemd worden. En door nauwkeurige berekening bleek
dat die zinkwitverf bij gelijke of betere dekking en naar
de thans geldende prijzen nog iets goedkooper is dan
de loodwitverf.
Daarmede is een goed deel der drogredenen weerlegd,
waarmede de schilderspatroons puur uit bekrompen
heid, het gebruik van de giftstof, die gezondheid en
leven der schildersgezellen verwoest, oogen te verdedigen.
Hy was al in een bus! Een bondslid uit
Dordrecht meldt aan de Timmet man het volgende
Veel wordt er steeds geschreven en gesproken om
trent het aanwerven van leden voor de Vakvereeniging.
Dat dit ieder niet even gemakkelijk lukt blijkt uit het vol
gende gesprek wat afgeluisterd werd,
(Vraag) Wel Gerrit nu je zoo ingenomen zijt met de
loonsverhooging wordt ge toch zeker wel lid van den Bond
(Antwoord) Neen dat doe ik niet, want ben al in
een Bus
Ren verzoek. Aan al onze vriendenaan allen
die De Moker goed gezind zijn aan allen, die op be
hoorlijke wijze de pen voeren kunnen, richten we bij
dezen het dringend verzoek, ons bij de samenstelling
van het blad behulpzaam te zijn, door liefst regelmatig,
eenige bijdrage te leveren.
Op een enkele gunstige uitzondering na, laat men
ons het blad zoo goed als geheel alleen redigeeren, en,
al willen wij gaarne ons geheel wijden aan de taak, die
wij aanvaard hebben, toch schieten onze krachten wel
eens tekort.
Moge verder betoogen overbodig zijner zijn er velen
onder ons, die aan ons verzoek künnen voldoen, we
vertrouwen dat ze 't ook zullen voldoen.
Loos alarm. Op de avondvergadering van den
antirev. partijdag, waarin de heer ds. Talma het onder
werp „Sociale Wetgeving" behandelde, was gelegenheid
tot debat en daarvan is van soc.-dem. zijde geen
gebruik gemaakt.
Zietdaar een feit, waarover in verschillende kringen
een gekakel opgaat, alsof 'r heel wat aan de hand is.
Is 't iets bijzonders Goeie, brave menschen, andersom
gebeurt 't elk oogenblik. Al houden de sociaal-demokra-
ten ook honderd-en-één vergaderingen, dan komt er nog
geen enkele maal een katholieke of anti-revolutionaire
debater. Dat zijn we al zóó gewoon, dat we daarin
niets bijzonders zien.
Maar 't is waar de sociaal-demokraten hebben nog
wel zóóveel geloof in eigen overtuiging, dat ze geen
enkel oogenblik schromen, hun denkbeelden aan die van
anderen te toetsen.
Welnu, dit is op de vergadering-Talma niet geschiedt.
Gek hè Och neen, maar 't kwam zooVan
Leeuwen had op zich genomen te debatteeren, maar
's middags van dien bewusten grrrrrooten dag ontving
hij een telegram over droevige familie-omstandigheden
en was hij genoodzaakt terstond op reis te gaan.
Maar dit alles wist (en weet de groote massa niet
en daarom was de teleurstelling groot bij de velen, die
op een flink debat hadden geaasd. Er was wel debat
van de deftigen meneer Levy, doch dat bekoorde niet
bijster. En er worden allerlei geruchten gemompeld,
waarom er geen rooie debatter aanwezig was. „Ze
durfden 't niet aan," meenen sommigen. En in de
ISHeuwe komt een (zoogenaamde) brandersknecht er een
duit over in 't zakje gooien. De man heeft in z'n eentje
de sociaal-demokraten al verpulverd gezien. Hij schrijft
Mijnheer de Redacteur,
Met groote aandacht het ingezonden stuk van
mijnheer X. gelezen hebbende, gevoel ik mij ver
plicht, ook een enkele opmerking te maken, niet
over uw verslag, maar over de aanwezigheid van
vele sociaal-democraten (maar geen debatters) bij
de avondzitting der anti-revolutionairen. Ik ben
's Woensdag-avonds wel 10 c m. gegroeid, toen
ds. Talma mr. Levy van repliek diende. Maar ik
had mij nog hartelijker geamuseerd, wanneer er
een S. D. A.-Peër of een rooie debatter ware af
gedroogd. Die heeren schreeuwen en blaffen altijd,
dat die Antithese-mannen hunne vergaderingen,
voor die(n) knappe(n) linksche(n) debatter(s) ge
sloten houden. Maar deze toch niet. Er was debat
hoor Dr. J. v. Leeuwen en andere woordvoerders
der S. D. A.-Peërs zullen wel spijt hebben dat zij
het niet geweten hebben.
Ds. Talma heeft wel een stukje spek uitgegooid
hoor! Maar geen enkele rooie die wou bijten.
Het schijnt ze hebben het nu zelf te druk. Ze
drogen elkaar af en dienen elkander van repliek
(Getuige brochure „Eenheid geen Verdeeldheid"
Dr. J. v. Leeuwen) opgedragen aan S. D. A.-Peërs
of anders zitten hun de graten in de keel van het
vischeten bij de Rijksdagverkiezingen in Duitschland.
