No. 6.
ZATERDAG 6 April 1907
7e Jaargang.
ORGAAN der Afd. Schiedam en Vlaardingen der Sociaal demokratische Arbeiderspartij.
Stukken yoor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in bet bezit der Redactie zijn.
Afdeelingsnieuws.
Congresindrukken
Uit den knoei winkel van het
N. A. S.
ABONNEMENTSPRIJS:
25 cent per kwartaal j Uj v00ruitletalin
franco per post 30 cent j
Losse nummers 2 cent.
Bureau van Redaktie en Administratie
Gebouw „COMSTANTIA", Hoogstraat.
Spreekuur voor de Redactie:
's Woensdagsavonds van 71/s81/, uur.
ADVERTENTIEN:
3 cent per regel.
Bij abonnement belangrijke korting.
Zaterdag 13 April, 's avonds ten 81/, uur, wordt het
8ste Jaarfeest gehouden door de Afdeeling Schiedam
der S. D. A. P.
Uitvoerig programma wordt de volgende week in
„De Moker" vermeld.
Partijgenooten, welke van adres veranderen, gelieven
dat op te geven aan den Bode of den Secretaris.
Zaterdagavond verkrijgbaar in „Constantia" de nieuwe
brochure „Gelukkig Holland", prijs 10 ct., 140 blz. druk.
Hieronder volgen nog enkele nieuwe en oude Brochures:
1. Naast het Kruis de Roode Vaan. prjjs 6 Cent
2. Het lot der Arbeiderskinderen onder het
Kapitalisme in Nederland en de S.-D.
Gemeentearmen.
Uit het leven der Eabriekswerkers.
De ontwikkeling van het Socialisme
van Utopie tot Wetenschap.
De veranderingen in de Theorie en
Taktiek der Soc.-Dem.
De maatschappelijke toestand der
arbeidsters.
Pleidooi en Verweer inzake de Onge
vallenwet.
Staatspensioneering.
Marx of Christus.
Op de Bres. (J. H. Schaper).
Kan of moet een Katholiek Socialist zjjn?
Grondslagen den Soc.-Democratie.
Tweeërlei taktiek in de Vakbeweging.
Christelijke Vakaktie.
De socialisten in het Parlement.
De Soc.-Dem. en wat er van gezegd
wordt.
8.
4.
5.
6.
7.
9.
10.
11.
12;
13.
14.
15.
16.
17.
10
25
15
25
10
10
10
10
10
45
5
10
10
10
3
18. Hoe woont gjj
19. Losse blaadjes.
20. De Vakbeweging.
21. Liederenbundels.
22. Platen (1903) (1905) per stuk.
7%
2
1
15
5
10
Verschillende andere brochures zijn nog voorhanden.
De Brochuren-handelaar is Zaterdagavond weerjpre-
sent in „Constantia".
Het Congres onzer partij te Haailem is een uit
muntend Congres geweest, want er ging van alle
beraadslagingen en discussies een groote kracht van
wil, overtuiging, vertrouwen en strijdlust uit Van het
eerste oogenblik af bleek, dat de paar honderd congres
leden gekomen waren met den vasten wil om een einde
te maken aan de propaganda-en-groei-belemmerende
discussies in de partij zelve. Hoe daaraan een einde
moest komen, dat wisten voor zichzelf slechts wéinigen.
De meesten vreesden, dat men geen oplossing zou weten
te vinden zonder of een scheuring in de partii teweeg
te brengen öf door het wegdoezelen van allerlei tegen
stellingen en verschilpunten den weg vrij te laten voor
nieuwe oneenigheden. Maar de overtuiging der Congres
leden, dat men ondanks alle onderlinge heftige bestrijding
en ondanks de overdreven uitwerking van allerlei
kleinere en grootere verschilpunten toch allen bijeen
behoorden, de overtuiging, dat men ondanks den
schijn van het tegendeel toch slechts één machtig
geheel van bezielde en overtuigde sociaal-democraten
is, deze overtuiging wees den weg aan den wil om
een eind te maken aan de partjjgeschillen. En met een
volledig vertrouwen in de toekomst der sociaal-democratie
en in de groote en grootsche taak der sociaal-demo
cratische arbeiderspartij ook in Nederland, en onder
den invloed van een onbedwingbare lust om met volle
kracht, en hartstochtelijk plichtsbewustzijn tegen het
kapitalisme ten strijde te trekken, gezamenlijk, kwam
het Congres tot een oplossing, zooals het van meet af
aan wilde.
Een zeer belangrijke omstandigheid vergemakkelijkt e
de oplossing. Sinds het Utrechtsche Congres bleek de
aandrang der Nieuwe-Tijd-groep tot een minimum te
zjjn teruggegaan. Verleden jaar was deze groep „niet
ontevreden" over de stemming van het Congres en zij
meende na een jaar een vooruitgang in die stemming
te hunnen gunste te zullen waarnemen. Zij meende dat
de part(j Qaar haar toe zou komen, zich steeds meer
onder haar leiding zou willen stellen. Het Haarlemsch
Congres heeft die verwachtingen op afdoende wijze den
bodem ingeslagen. Behalve de enkele leden der Nieuwe-
Tijd-groep (Gerhard sprak van een 20-tal) bleek niemand
zich aan een andere leiding te willen toevertrouwen
dan aan die, welke de partij zelve door middel van
haar Congres had aangewezen.
Deze omstandigheid dwong de leden der Nieuwe-Tijd-
groep te kiezen tusschen een volledige onderwerping
aan den duideljjken wil der partij en het uittrekken
uit de partij.
Dit laatste konden zij niet, omdat zij met volle over
tuiging sociaal-democraat zijn en omdat zij krachtens
hun arbeid en hun meeningen in de S.D.A.P hooren.
De keus was dus aangewezen. Zij hebben zich onder
worpen gebogen hebben zjj zich voor den wil der
partij, zooals die zich had doen kennen bij monde van
een lange reeks van afgevaardigden, waaronder een
aantal onzer beste propagandisten uit de arbeidersklasse.
Met een prachtige stemmenverhouding nam het Congres
de motie van beslissing aan, ingediend door eenige
Amsterdamsche, eenige Rotterdamsche afdeelingen en
de afdeelingen Schiedam, Zaandam, Schoonhoven,
Leeuwarden en Haarlem. Er werden 226 stemmen vóór,
11 stemmen tegen en 14 stemmen in blanco'uitgebracht.
Krachtiger uitspraak is nauwelijks denkbaar. De
motie luidde aldus:
Het Congres enz.,
gehoord de debatten omtrent de beschuldigingen
van afwijking van de taktiek van strijd tegen de
bourgeoisie, door somr.-.ige partijgenooten gericht
tegep de leidende organen en de meerderheid der
partjj,
overwegende dat zij, die deze beschuldigingen
hebben uitgesproken, het bewijs daarvoor niet heb
ben kunnen leveren,
wijst deze beschuldigingen van de hand,
en ontkent de juistheid van de verdeeliug dei-
partij in twee groepen, waarvan de eene in het
bezit zou zijn van het juiste inzicht in de sociaal
democratische theorie en taktiek en de andere zou
afdwalen naar burgerlijke zijde.
Het Congres spreekt zijn volle vertrouwen uit
in de goede sociaal-democratische gezindheid der
leidende organen van de partij en vereenigt zich
in het algemeen met de tot heden gevolgde taktiek.
Ten slotte doet het Congres een beroep op het
sociaal-democratisch bewustzijn van alle partijge
nooten om kameraadschappelijk en in onderling
vertrouwen met elkander samen te werken aan den
algemeenen strijd tegen het kapitalisme.
Duidelijk en beslist, maar ook zonder eenig kwetsend
woord of eenige onaangename zinspeling, wees de partij
hiermee de leiding der Nieuwe-Tijd-groep af en verwees
de leden dier groep naar de gewone rangen der partij
genooten achter de leidende organen, aangewezen dooi
de partij.
Maar wat zal de uitwerking dezer congiesbeslissing
zijn? Zullen met deze resolu'ie de partijgeschillen ook
ophouden
Er zjjn er, die meenen van neen. Die denken en zeggen,
dat de Nieuwe-Tijd-groep niet weinig lacht om moties,
hoe duidelijk ook geformuleerd door een hoe sprekende
congresstemming ook gestempeld. En die voorspellen,
dat de „Marxisten", vóór het een half jaar verder is,
hun veroordeelde methode van critiseeren weer onver
stoord zullen hebben hervat. Die zoo spreken en denken
vergeten in ieder geval, 'dat er tusschen het Utrechtsche
en het Haarlemsche congres een vaste overtuiging in de
partij is gekomen omtrent hetgeen haar houding moet
zijn tegenover de „Marxisten". Het Haarlemsche Congres
heeft zeer duidelijk verklaard, dat de partij ook de
„Marxisten" als goede kameraden in haar midden wenscht
en prijs stelt op hun deelneming aan den partijarbeid.
Maar het heeft ook even onomwonden verklaard, dat de
partij er niet aan denkt zich door welke groep van
partijgenooten ook te laten ringelooren of in de war
sturen. Mochten de „Marxisten" dus ook na de Haar
lemsche motie nog voortgaan met hun te Haarlem zóó
kras en zóó algemeen veroordeelde methode van criti
seeren, dan ligt het voor de hand, dat de partij door
haar congres de Haarlemsche motie in een veel krasseren
vorm zou herhalen en de partijgenooten, die zoo volledig
weigerachtig zonden blijken zich aan de partjjbesluiten
te onderwerpen, de party uit zou wjjzen. Want de te
Haarlem genomen beslissing was geen opwelling, maar
was een uitvloeisel van den algemeenen, vastberaden
door een krachtige daad, door een stevig besluit, duidelijk
vóórop te stellen en de erkenning daarvan aan alle
partijgenooten op te leggen. Daarmee zullen de
„Marxisten" vóór alles rekening moeten houden.
Het komt ons evenwel ondenkbaar voor, dat de Nieuwe-
Tijd-groep met dergelijke desorganiseerende, anti-demo
cratische en partjjontwrichtende plannen zou rondloopen.
Wij zijn overtuigd, dat zij, zoodra haar eerste groote
indrukken van teleurstelling en gedruktheid voorbij zijn,
zich volkomen zal weten in te denken in de beteekenis
en het doel der Haarlemsche congresbesprekingen en
congresbesluiten. En wij twijfelen er geen oogenblik aan,
of de werkelijk-innige sociaal-democratische overtuiging
der „Marxisten" zal het ook hun ten slotte mogelijk
maken, eigen persoonlijke opvattingen en inzichten te
onderschikken aan die van de geheele partij op eèn
klein groepje na, en de propagandistische kracht, waar
over zjj beschikken, niet te laten verschrompelen in de
bitterheid van een mokkend zich-miskend-gevoelen.
Met nieuwe strijdlust en strijdkracht is de S.D.a.P.
uit de Haarlemsche beraadslagingen te voorschijn ge
komen. Zij stond daar als een reus van sterkte en ont
deed zich daar op vertrouwenwekkende wijze van de
banden, die haar vrije bewegingen belemmerden. Die
knelbanden zijn verbroken en vernietigd. Nu kan zij weer
met haar volle reuzenkracht en met de geestdriftige
bezieling van haar hooge idealen gaan rondmokeren op
de kapitalistische instellingen en denkbeelden. Er ligt
een heerlijke tijd van groote krachtsontwikkeling voor ons.
Dat zijn de resultaten van ons Haarlemsch Congres.
v. L.
We hebben "In deze streken het voorrecht van een
anarchistische beweging van eenige beteekenis ver
schoond te blijven. Nu ja, Kloosterman houdt wel eens
een vergadering, een enkele anarchistische kolporteur
komt wel eens naar hier overwaaien, maar tot heden
ziet men van den arbeid dezer menschen geen resul
taten. In dat opzicht blijkt het verstand der Scbiedam-
sche arbeiders gezonder dan het vaak schijnt.
Tóch is er, zoowel te Schiedam als te Vlaardingen,
een kleine groep van personen, die, al zullen ze er ook
nog niet over denken zich anarchisten te noemen, die,
als 't er op aankomt,' ontkennen zullen anarchistisch
gezind te zijn, tóch, zij 't dan onbewust, meedoen aan
het gedoe der anarchisten, dat in de arbeidersbeweging
in Nederland, niet alleen op politiek-, maar ook op
vakvereenigingsgebied, zulk een treurige rol speelt.
Het Nationaal Arbeidssecretariaat, de eens zoo fiere
burcht van de opkomende Nedêrlandsche vakbeweging,
dat, dank zij de vrijheid die er aan de baccil van het
anarchisme steeds gelaten werd om z'n moorddadige
roeping te vervullen, thans verminkt, ineengeschrompeld
is tot een onbeduidend lichaampje, zonder geest, zon
der energie; krachteloos geworden, waar alle jong leven
van een door de noodzakelijkheid en gezond overleg
voortgebrachte nieuwe richting werd gesmoordhet
Nationaal Arbeidssecretariaat is als niets meer te be
schouwen dan Liet laatste toevluchtsoord, waar het stuip
trekkend anarchisme, na z'n voor de Nederlandsche
arbeiders zoo noodlottige fiasco's, bezig is den laatsten
adem uit te blazen.
Vakvereenigingen van eenige beteekenis vindt men
daar niet meer. Het is over 't algemeen een verzameling
van vereeniginkjes, die een zekere antiquaire waarde
hebben, om in 't algemeen slechts dienst te kunnen doen
als voorbeelden voor de arbeidende klasse, hoe zij zich
niet moet organiseeren.
Maar dat alles neemt niet weg, dat vanuit dien hoek
nog steeds een geweldigen wind waait in de zeilen van
de nieuwere organisatie-vlooten dat er, misschien
meer uit gevoel van verslagenheid, van jaloezie, zouden
we haast zeggen, nog op hoogen toon gesproken wordt
over de z.g.n. „moderne'' vakorganisaties alles wat
door deze wordt gedaan, met minachting besproken en
in 't bizonder een voortdurende laster-kampagne wordt
gevoerd tegen de leiders der „moderne" vakoeweging.
Men weet wat Polak en de Diamantbewerkersbond,
alsmede zoovele andere personen en vereenigingen, van
MOKER
Deze brochure heeft een paar keer voor 10 cent gestaan,
dit moest zijn 15 cent.
1 «vjuiwivi aixovllo UOtCCACUlö V Cl 11 liC'l. pdl iimCAdig
Een allernaarste betitelipg intusschen, volslagen onjuist.
„Algemeene" komt ons veel zuiverder voor, als tegenstelling met
d» anarchistische en religieuse vakvereenigingen.