No. 6. ZATERDAG 6 April 1907 7e Jaargang. ORGAAN der Afd. Schiedam en Vlaardingen der Sociaal demokratische Arbeiderspartij. Stukken yoor 't eerstvolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in bet bezit der Redactie zijn. Afdeelingsnieuws. Congresindrukken Uit den knoei winkel van het N. A. S. ABONNEMENTSPRIJS: 25 cent per kwartaal j Uj v00ruitletalin franco per post 30 cent j Losse nummers 2 cent. Bureau van Redaktie en Administratie Gebouw „COMSTANTIA", Hoogstraat. Spreekuur voor de Redactie: 's Woensdagsavonds van 71/s81/, uur. ADVERTENTIEN: 3 cent per regel. Bij abonnement belangrijke korting. Zaterdag 13 April, 's avonds ten 81/, uur, wordt het 8ste Jaarfeest gehouden door de Afdeeling Schiedam der S. D. A. P. Uitvoerig programma wordt de volgende week in „De Moker" vermeld. Partijgenooten, welke van adres veranderen, gelieven dat op te geven aan den Bode of den Secretaris. Zaterdagavond verkrijgbaar in „Constantia" de nieuwe brochure „Gelukkig Holland", prijs 10 ct., 140 blz. druk. Hieronder volgen nog enkele nieuwe en oude Brochures: 1. Naast het Kruis de Roode Vaan. prjjs 6 Cent 2. Het lot der Arbeiderskinderen onder het Kapitalisme in Nederland en de S.-D. Gemeentearmen. Uit het leven der Eabriekswerkers. De ontwikkeling van het Socialisme van Utopie tot Wetenschap. De veranderingen in de Theorie en Taktiek der Soc.-Dem. De maatschappelijke toestand der arbeidsters. Pleidooi en Verweer inzake de Onge vallenwet. Staatspensioneering. Marx of Christus. Op de Bres. (J. H. Schaper). Kan of moet een Katholiek Socialist zjjn? Grondslagen den Soc.-Democratie. Tweeërlei taktiek in de Vakbeweging. Christelijke Vakaktie. De socialisten in het Parlement. De Soc.-Dem. en wat er van gezegd wordt. 8. 4. 5. 6. 7. 9. 10. 11. 12; 13. 14. 15. 16. 17. 10 25 15 25 10 10 10 10 10 45 5 10 10 10 3 18. Hoe woont gjj 19. Losse blaadjes. 20. De Vakbeweging. 21. Liederenbundels. 22. Platen (1903) (1905) per stuk. 7% 2 1 15 5 10 Verschillende andere brochures zijn nog voorhanden. De Brochuren-handelaar is Zaterdagavond weerjpre- sent in „Constantia". Het Congres onzer partij te Haailem is een uit muntend Congres geweest, want er ging van alle beraadslagingen en discussies een groote kracht van wil, overtuiging, vertrouwen en strijdlust uit Van het eerste oogenblik af bleek, dat de paar honderd congres leden gekomen waren met den vasten wil om een einde te maken aan de propaganda-en-groei-belemmerende discussies in de partij zelve. Hoe daaraan een einde moest komen, dat wisten voor zichzelf slechts wéinigen. De meesten vreesden, dat men geen oplossing zou weten te vinden zonder of een scheuring in de partii teweeg te brengen öf door het wegdoezelen van allerlei tegen stellingen en verschilpunten den weg vrij te laten voor nieuwe oneenigheden. Maar de overtuiging der Congres leden, dat men ondanks alle onderlinge heftige bestrijding en ondanks de overdreven uitwerking van allerlei kleinere en grootere verschilpunten toch allen bijeen behoorden, de overtuiging, dat men ondanks den schijn van het tegendeel toch slechts één machtig geheel van bezielde en overtuigde sociaal-democraten is, deze overtuiging wees den weg aan den wil om een eind te maken aan de partjjgeschillen. En met een volledig vertrouwen in de toekomst der sociaal-democratie en in de groote en grootsche taak der sociaal-demo cratische arbeiderspartij ook in Nederland, en onder den invloed van een onbedwingbare lust om met volle kracht, en hartstochtelijk plichtsbewustzijn tegen het kapitalisme ten strijde te trekken, gezamenlijk, kwam het Congres tot een oplossing, zooals het van meet af aan wilde. Een zeer belangrijke omstandigheid vergemakkelijkt e de oplossing. Sinds het Utrechtsche Congres bleek de aandrang der Nieuwe-Tijd-groep tot een minimum te zjjn teruggegaan. Verleden jaar was deze groep „niet ontevreden" over de stemming van het Congres en zij meende na een jaar een vooruitgang in die stemming te hunnen gunste te zullen waarnemen. Zij meende dat de part(j Qaar haar toe zou komen, zich steeds meer onder haar leiding zou willen stellen. Het Haarlemsch Congres heeft die verwachtingen op afdoende wijze den bodem ingeslagen. Behalve de enkele leden der Nieuwe- Tijd-groep (Gerhard sprak van een 20-tal) bleek niemand zich aan een andere leiding te willen toevertrouwen dan aan die, welke de partij zelve door middel van haar Congres had aangewezen. Deze omstandigheid dwong de leden der Nieuwe-Tijd- groep te kiezen tusschen een volledige onderwerping aan den duideljjken wil der partij en het uittrekken uit de partij. Dit laatste konden zij niet, omdat zij met volle over tuiging sociaal-democraat zijn en omdat zij krachtens hun arbeid en hun meeningen in de S.D.A.P hooren. De keus was dus aangewezen. Zij hebben zich onder worpen gebogen hebben zjj zich voor den wil der partij, zooals die zich had doen kennen bij monde van een lange reeks van afgevaardigden, waaronder een aantal onzer beste propagandisten uit de arbeidersklasse. Met een prachtige stemmenverhouding nam het Congres de motie van beslissing aan, ingediend door eenige Amsterdamsche, eenige Rotterdamsche afdeelingen en de afdeelingen Schiedam, Zaandam, Schoonhoven, Leeuwarden en Haarlem. Er werden 226 stemmen vóór, 11 stemmen tegen en 14 stemmen in blanco'uitgebracht. Krachtiger uitspraak is nauwelijks denkbaar. De motie luidde aldus: Het Congres enz., gehoord de debatten omtrent de beschuldigingen van afwijking van de taktiek van strijd tegen de bourgeoisie, door somr.-.ige partijgenooten gericht tegep de leidende organen en de meerderheid der partjj, overwegende dat zij, die deze beschuldigingen hebben uitgesproken, het bewijs daarvoor niet heb ben kunnen leveren, wijst deze beschuldigingen van de hand, en ontkent de juistheid van de verdeeliug dei- partij in twee groepen, waarvan de eene in het bezit zou zijn van het juiste inzicht in de sociaal democratische theorie en taktiek en de andere zou afdwalen naar burgerlijke zijde. Het Congres spreekt zijn volle vertrouwen uit in de goede sociaal-democratische gezindheid der leidende organen van de partij en vereenigt zich in het algemeen met de tot heden gevolgde taktiek. Ten slotte doet het Congres een beroep op het sociaal-democratisch bewustzijn van alle partijge nooten om kameraadschappelijk en in onderling vertrouwen met elkander samen te werken aan den algemeenen strijd tegen het kapitalisme. Duidelijk en beslist, maar ook zonder eenig kwetsend woord of eenige onaangename zinspeling, wees de partij hiermee de leiding der Nieuwe-Tijd-groep af en verwees de leden dier groep naar de gewone rangen der partij genooten achter de leidende organen, aangewezen dooi de partij. Maar wat zal de uitwerking dezer congiesbeslissing zijn? Zullen met deze resolu'ie de partijgeschillen ook ophouden Er zjjn er, die meenen van neen. Die denken en zeggen, dat de Nieuwe-Tijd-groep niet weinig lacht om moties, hoe duidelijk ook geformuleerd door een hoe sprekende congresstemming ook gestempeld. En die voorspellen, dat de „Marxisten", vóór het een half jaar verder is, hun veroordeelde methode van critiseeren weer onver stoord zullen hebben hervat. Die zoo spreken en denken vergeten in ieder geval, 'dat er tusschen het Utrechtsche en het Haarlemsche congres een vaste overtuiging in de partij is gekomen omtrent hetgeen haar houding moet zijn tegenover de „Marxisten". Het Haarlemsche Congres heeft zeer duidelijk verklaard, dat de partij ook de „Marxisten" als goede kameraden in haar midden wenscht en prijs stelt op hun deelneming aan den partijarbeid. Maar het heeft ook even onomwonden verklaard, dat de partij er niet aan denkt zich door welke groep van partijgenooten ook te laten ringelooren of in de war sturen. Mochten de „Marxisten" dus ook na de Haar lemsche motie nog voortgaan met hun te Haarlem zóó kras en zóó algemeen veroordeelde methode van criti seeren, dan ligt het voor de hand, dat de partij door haar congres de Haarlemsche motie in een veel krasseren vorm zou herhalen en de partijgenooten, die zoo volledig weigerachtig zonden blijken zich aan de partjjbesluiten te onderwerpen, de party uit zou wjjzen. Want de te Haarlem genomen beslissing was geen opwelling, maar was een uitvloeisel van den algemeenen, vastberaden door een krachtige daad, door een stevig besluit, duidelijk vóórop te stellen en de erkenning daarvan aan alle partijgenooten op te leggen. Daarmee zullen de „Marxisten" vóór alles rekening moeten houden. Het komt ons evenwel ondenkbaar voor, dat de Nieuwe- Tijd-groep met dergelijke desorganiseerende, anti-demo cratische en partjjontwrichtende plannen zou rondloopen. Wij zijn overtuigd, dat zij, zoodra haar eerste groote indrukken van teleurstelling en gedruktheid voorbij zijn, zich volkomen zal weten in te denken in de beteekenis en het doel der Haarlemsche congresbesprekingen en congresbesluiten. En wij twijfelen er geen oogenblik aan, of de werkelijk-innige sociaal-democratische overtuiging der „Marxisten" zal het ook hun ten slotte mogelijk maken, eigen persoonlijke opvattingen en inzichten te onderschikken aan die van de geheele partij op eèn klein groepje na, en de propagandistische kracht, waar over zjj beschikken, niet te laten verschrompelen in de bitterheid van een mokkend zich-miskend-gevoelen. Met nieuwe strijdlust en strijdkracht is de S.D.a.P. uit de Haarlemsche beraadslagingen te voorschijn ge komen. Zij stond daar als een reus van sterkte en ont deed zich daar op vertrouwenwekkende wijze van de banden, die haar vrije bewegingen belemmerden. Die knelbanden zijn verbroken en vernietigd. Nu kan zij weer met haar volle reuzenkracht en met de geestdriftige bezieling van haar hooge idealen gaan rondmokeren op de kapitalistische instellingen en denkbeelden. Er ligt een heerlijke tijd van groote krachtsontwikkeling voor ons. Dat zijn de resultaten van ons Haarlemsch Congres. v. L. We hebben "In deze streken het voorrecht van een anarchistische beweging van eenige beteekenis ver schoond te blijven. Nu ja, Kloosterman houdt wel eens een vergadering, een enkele anarchistische kolporteur komt wel eens naar hier overwaaien, maar tot heden ziet men van den arbeid dezer menschen geen resul taten. In dat opzicht blijkt het verstand der Scbiedam- sche arbeiders gezonder dan het vaak schijnt. Tóch is er, zoowel te Schiedam als te Vlaardingen, een kleine groep van personen, die, al zullen ze er ook nog niet over denken zich anarchisten te noemen, die, als 't er op aankomt,' ontkennen zullen anarchistisch gezind te zijn, tóch, zij 't dan onbewust, meedoen aan het gedoe der anarchisten, dat in de arbeidersbeweging in Nederland, niet alleen op politiek-, maar ook op vakvereenigingsgebied, zulk een treurige rol speelt. Het Nationaal Arbeidssecretariaat, de eens zoo fiere burcht van de opkomende Nedêrlandsche vakbeweging, dat, dank zij de vrijheid die er aan de baccil van het anarchisme steeds gelaten werd om z'n moorddadige roeping te vervullen, thans verminkt, ineengeschrompeld is tot een onbeduidend lichaampje, zonder geest, zon der energie; krachteloos geworden, waar alle jong leven van een door de noodzakelijkheid en gezond overleg voortgebrachte nieuwe richting werd gesmoordhet Nationaal Arbeidssecretariaat is als niets meer te be schouwen dan Liet laatste toevluchtsoord, waar het stuip trekkend anarchisme, na z'n voor de Nederlandsche arbeiders zoo noodlottige fiasco's, bezig is den laatsten adem uit te blazen. Vakvereenigingen van eenige beteekenis vindt men daar niet meer. Het is over 't algemeen een verzameling van vereeniginkjes, die een zekere antiquaire waarde hebben, om in 't algemeen slechts dienst te kunnen doen als voorbeelden voor de arbeidende klasse, hoe zij zich niet moet organiseeren. Maar dat alles neemt niet weg, dat vanuit dien hoek nog steeds een geweldigen wind waait in de zeilen van de nieuwere organisatie-vlooten dat er, misschien meer uit gevoel van verslagenheid, van jaloezie, zouden we haast zeggen, nog op hoogen toon gesproken wordt over de z.g.n. „moderne'' vakorganisaties alles wat door deze wordt gedaan, met minachting besproken en in 't bizonder een voortdurende laster-kampagne wordt gevoerd tegen de leiders der „moderne" vakoeweging. Men weet wat Polak en de Diamantbewerkersbond, alsmede zoovele andere personen en vereenigingen, van MOKER Deze brochure heeft een paar keer voor 10 cent gestaan, dit moest zijn 15 cent. 1 «vjuiwivi aixovllo UOtCCACUlö V Cl 11 liC'l. pdl iimCAdig Een allernaarste betitelipg intusschen, volslagen onjuist. „Algemeene" komt ons veel zuiverder voor, als tegenstelling met d» anarchistische en religieuse vakvereenigingen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Moker | 1907 | | pagina 1