Ditjes en Datjes.
Uit ons Vereenigingsleven.
d.i. vóór het in-werking-treden der nieuwe tariefwetten
in Duitschland, hun graan binnen te hebben, gelukte het
den wegers met de Duitsche handelaren een contract
at te sluiten, waatby deze laatsten zich verbonden hun
graan niet met de elevators te ontvangen.
De staking eindigde met een volkomen overwinning
der stakers en vanaf dien tijd lagen de groote, dure
machines werkloos, d.i. renteloos.
Dat de heeren kapitalisten dit niet prettig vonden,
is te begrijpen. Maar dat ze opnieuw een conflict zouden
uitlokken, valt minder te begrijpen van menschen, die
„in het belang der Rotterdamsche haven1' heeteft te weken.
Twee Engelsche schepen, de „Lord Dufferin" en de
„Lugano" weiden nu door de elevators gelost. Ziedaar
de oorzaak der beroering.
De heeren hebben de slappe periode voor het moment
hunner operatiën gekozen, in de verwachting dan zoo
veel te gemakkelijker te overwinnen. Maar de haven
arbeiders zijn uitmuntend georganiseerdde samenwer
king tusschen de algemeene en christelijke vereenigingen
schijnt vertrouwbaar en indien de strijd ontbrandt, zal
't zeker hard tegen hard gaan. Aan den eenen kant
de strijd om winst van het kapitaal in de machines
vertegenwoordigd, aan den anderen kant de strijd om
geheel het bestaan der graanwerkers.
De verantwoordelijkheid voor zulk een strjjd, kome
geheel op hen, die hem thans bij herhaling uitlokken.
Uit den knoeiwinkel van het N.A.S. Ein
delijk zich genoopt gevoelende, na door geestverwanten
mede te zijn bestookt, gaf de heer Van Erkel de volgende
verklaring over de verdwenen gelden der glasblazers,
in het Volksdagblad
„Toen ik kennis nam van het smerige epistel
in De Vakbeweging, wist ik niet, dat er een congres
had plaats gevonden van den „Ned. Glasblazers-
bond."
„Ik kon niet veronderstellen, dat het hoofdbestuur
van genoemden Bond een dergelijke voorstelling
van de zaak zou geven, welker verloop bij hen
evenals bij de overige aangesloten organisaties bij
het N. A. S. bekend was.
„Daarom liet ik het antwoord over aan het
hoofdbestuur van den Glasblazersbond, in de ver
wachting, dat dit naar waarheid door hen zou wor
den gegeven. Doch nu bleek uit het verslag van
het congres in Het Volk, dat de zaak niet is meege
deeld, zooals zij zich werkelijk heeft toegedragen.
„Nu tracht men mij persoonlijk te beschuldigen
de f 900 te hebben verduisterd
„Zou men nu denken, dat ik mij persoonlijk hier
tegen zou verdedigen? Dat doe ik beslist niet! De
organisaties welke in 1905 waren aangesloten bij
het N. A. S., weten, dat het geld niet is verduisterd
of spoorloos verdwenen is, maar dat het geb'nikt
is voor de arbeidersbeweging, waarvan mede
oorzaak zijn geweest de organisaties, die zich af
scheidden en het N. A. S. voor de gemaakte schulden
lieten opdraaien:"
Ook het Bestuur van het N. A. S. erkent schuld, wil
het feit niet verdedigen, maar. vindt dat er toch niet
van „knoeierijen" mag worden gesproken. Is dat te
scherp voor de smerige daad, geld voor stakende arbei
ders gegeven, die er groot gebrek aan hebben, aan dezen
te onthouden?
Zondag j 1. zou van Eikel zich in een vergadering
van het hoofdbestuur v. d. Glasblazersbond te Delft
komen rechtvaardigen, maar hij had later bericht ge
zonden verhinderd te zijn. De vergadering werd nu tot
later uitgesteld. Als zich dan maar geen nieuwe „ver
hinderingen" voordoen.
De schandaal-colportage der Volksbonderg.
In de Schied. Cour. zijn een paar ingezonden stukjes
verschenen van een „Hoogstraatbewmer", in welke het
lawaai der contra-schandaalcolportage van de zijde van
den R. K. Volksbond zeer behoorlijk onder handen ge
nomen werd.
Na de onnoemelijk-brutale zet van het Bestuur van
den R. K. Volksbond om te gaan publiceeren, dat het
een adres bij de Hoogstraatbewoners zal doen cirku-
leeren. om aan den Gemeenteraad een verbodsbepaling
van colportage te verzoeken, had menigeen toch wèl
de verwachting gehad, dat de contra-schandaalcolpor
tage zou worden gestaakt.
Maar neen hoor. Verschenen Zaterdagavond was het
weer precies hetzelfde tooneel'van een anarchistisch
colporteurtje, omringd door een bende schreeuwende
kwajongens, die schijnbaar geheel slechts handelende
naar speciale opdracht, schreeuwden als magere varkens,
wanneer het colporteurtje z'n mond opendeed, maar
zwegen, wanneer de „Grijd tegen het papieren gevaar"
werd uitgevent.
't Is in één woord een schandalige vertooning, die
de Volksbonders prachtig karakteriseert. En 't blijkt
zoo overduidelijk, dat de roomsche colporteurs ten eenen-
male onbeivust zijn van wat ze doen. Je moet ze maar
eens hooren! Ze kunnen niet eens de titels hunner ge
schriften behoorlijk uitroepen. „D'r loopt 'r een en
deze is nog lang de slechtste niet met stalen gezicht
te schreeuwen over arnachisten enz. enz.
Het Bestuur van den Volksbond moet z'n clowns toch
eerst eens behoorlijk voor den dag leeren komen, eer
het de lui den boer opstuurt.
We houden in den regel er niet van, bij alles en
nog wat de politie te halen. Maar we zouden, in de
plaats van het anarchistische colporteurtje verkeerende,
toch zeker eens probeeren, of we die parasieten, dat
schreeuwerige goedje, niet met een aanklacht wegens
hinderlijk-volgen ons van het lijf konden houden.
Uit een christelijk gemoed. In de Zondags
bode komt een ingezonden stukje voor uit Maassluis,
waaruit blijkt welke liefde ook een orthodox protestant
z'n naaste kan toedragen. Hier is 't
Maassluis, 14 Maart 1907.
Mijnheer de Redacteur
Zou UEd. zoo vriendelijk willen zijn om op onder
staande vragen een antwoord te geven? Zoo ja, dan
zou ik Uwe hooggewaardeerde gedachten eens willen
vernemen of Christenouders, die de Doopsbelofte afge
legd hebben, hunne kinderen kunnen toevertrouwen aan
onderwijzeressen, die zóóver gaan dat ze in hoogsteigen
persoon colporteeren met Sociaal-democratische bladen,
organen die van Christelijk stanpunt bezien niet anders
dan verderfelijk en vergiftigend op den volksgeest kun
nen inwerken? Dit is de eerste vraag en de tweede luidt:
Mogen onderwijzeressen, met het oog op de Lager-
onderwijswet, handel drijven, al zij het slechts door
het venten van Sociaal-democratische couranten?
Dankende voor de verleende plaatsruimte heb ik in
middels de eer te zijn,
Uw ijverige en getrouwe lezer
X.
We willen bij deze gelegenheid er op wijzen, dat we
in ons blad van 23 Maart aan Ds. Dijkmans, die munt
trachtte te slaan uit bovenbedoeld optreden van onder
wijzeressen aan de openbare school, de vraag stelde:
durft Ds. Djjkmans beweren, dat sociaal-demokratische
onderwijzers aan kinderen het socialisme leeren? Nog
steeds is geen antwoord daarop ontvangen.
Dat moet den ijverigen en getrouwe lezer van De Zon
dagsbode wel tot nadenken stemmen.
Op de gestelde vraag antwoordt de Redactie van De
Zondagsbode o.m.:
Zeker is in art. 37 der Wet op het L. O. handel
drijven verboden. Maar als nu bjj het bedoelde venten
geen winst beoogd, maar de bladen verkocht wor
den tegen den kostenden prijs, alleen met het doel
om propaganda te maken, kan dan genoemd art.
worden toegepast?
Wat zal de christelijke X 'n wrevel hebben, dat er
geen straf kan worden toegepast op menschen, die de
brutaliteit begaan voor hun overtuiging te durven uit
komen
Breimachines. De Kamer van Arbeid voor de
Bouwbedrijven te Schiedam heeft in hare vorige week
gehouden vergadering besloten naar aanleiding van
een bij haar ingekomen circulaire van de Kamer van
Arbeid voor de Confectiebedrijven te Haarlem tot
hen, die eenige gegevens bezitten omtrent de cylinder-
of rondbreimachines het verzoek te richten deze aan
den Secretaris der Kamer, (Warande 87 alhier), te wil
len mededeelen; en aan hen, die genegen mochten zijn
zich van een rondbreimachine te voorzien, den raad te
geven, zich liefst persoonlijk en in elk geval scnriftelijk
te wenden tot den Secretaris van genoemde Kamer te
Haarlem (Langendijkstraat lOrood).
Het Palingproces. Dinsdag 16 April had onze
partijgenoot P. de Bruin zich voor de Rechtbank te
Rotterdam te verantwoorden, terzake dat hij in De
Moker de eer en goeden naam van den belastingdeur
waarder Paling zou hebben aangerand. Het geïncrimi
neerde artikeltje luidde als volgt:
Kijkjes op het Bureau voor
Arbeidersrecht.
Onder de rubriek „belastingzaken" valt ook iets
te zeggen over het optreden van den heer Paling
deurwaarder alhier bij de directe belastingen.
Wij hebben kennis gekregen van twee feiten,
die alleszins het recht geven den belastingschuldi
gen te waarschuwen tot voorzichtig-zijn, wanneer
ze ooit met den heer Paling te maken krijgen.
In een der hiervoor bedoelde gevallen h^- eft de
betrokkene zich gewend tot de superieuren van
genoemden ambtenaar, met het gevolg dat hij een
behoorlijke reprimande gekregen heeft. We hebben
geprobeerd over z'n optreden een uitspraak te
krijgen van een hooger college, doch dit achtte
zich tot oordeelen onbevoegd.
We hopen echter, dat hij in het signaleeren van
z'n handelingen aanleiding vinden zal, zich wat in
te toornen.
Zoo we verdere staaltjes van z'n te ver-gevoerden
ijver te weten komen, zullen we niet verzuimen ze
wereldkundig te maken.
Dit niet als dreigement, maar als welgemeende
raadgeving.
Beklaagde betoogde niet in te zien den klager be-
leedigd te hebben. Waar hij van meening was dat de
deurwaarder z'n boekje te buiten was gegaan, had hij
slechts den ambtenaar tegen den ambtenaar willen
beschermen.
De deurwaarder had, toen hij bij 'n belastingschuldige
beslag had willen leggen, maar niet in huis werd toe
gelaten omdat de belastingschuldige naar de fabriek
moest, zich naar het politie-bureau begeven om gerech-
terlijk de deur te doen openen, maar toen de werkman
uit zijn woning kwam en op z'n fiets wilde stappen,
werd hij door de getuigen des deurwaarders, die ver
klaarden te handelen op diens bevel, genoodzaakt terug
te keeren.
De Bruin betoogde, dat z.i. alzoo een onrechtmatige
daad had plaats gehad, welke vervolgd had kunnen
worden, terwijl deze meening hem later door een rechts
geleerde werd bevestigd.
Na het getuigen-verhoor, waarbij enkel bleek, dat de
reprimande, voorwaardelijk toegezegd door den ontvan
ger, niet had plaats gehad, nam de Officier van Justitie
z'n requfsitor, achtte het ten laste gelegde wettig en
overtuigend bewezen en eischte f 25.—boete of 5 dagen
hechtenis.
Bij de verdediging verklaarde de Bruin steeds ver
wonderd te zijn geweest, dat op dit vrij onnoozele stukje
een aanklacht was ingediend. Hij had bij de samen
stelling ervan zelfs niet eraan gedacht, den deurwaar
der Paling te beleedigen. Daarvoor had hij geen enkele
reden; hij kende den man niet eens.
Maar bij de vele belastingzaken door het Bureau
voor Arbeidersrecht behandeld, waren verschillende
malen klachten aangebracht over de wijze, waarop de
deurwaarder optrad. Uit deze tezamen had hij den in
druk gekregen, dat de ambtenaar niet steeds even tactvol
optrad. En naast het opvolgen van z'n instructies be
hoort de ambtenaar ook daarin niet tekort te schieten
vooral de belasting-ambtenaar, die in den regel bij het
publiek toch weinig sympathie heeft, moet zorgen, dat
z'n optreden niet onnoodig prikkelt.
Dat trouwens de heer Paling zelf geheel tevreden
was over z'n optreden in het betrokken geval, neemt
spr. niet aan, daar P. des anderen daags aan de vrouw
van den vervolgde z'n leedwezen kwam betuigen.
Beklaagde bedoelde dan ook slechts den deurwaarder
tot grootere voorzichtigheid aan te sporen; zelfs bij
ernstig nadenken kan hij niet inz:en hem beleedigd te
hebben de beschuldiging tot opzettelijke beleediging
wijst hij zoo beslist mogelijk af.
De uitspraak volgt over 8 dagen.
Coöperatief ziekenfonds. Na een rede van
F. Mol in een vergadering, Dinsdag j.l. in Het Volkshuis
gehouden, werd besloten tot de oprichting van een coöpera
tief ziekenfonds over te gaan. Een voorloopig bestuur
werd gekozen, dat de propaganda zal voeren en verder
de organisatie zal voorbereiden.
Het voorloopig bestuur werd samengesteld uit de
heeren P. de Ruiter, voorzitter, J. J. Gabel Jr., secre
taris, en E. Dijkhoffz, penningmeester.
Bloempjes «it den Raad. Een enkel slechts
In de zitting van j.l. probeerde de voorzitter zoo maar
even in de verordening op de straatpolitie een bepaling
op te doen nemen, waarbij het verboden wordt couranten
of andere gedrukte stukken aan te bieden. Het voor
stel was 's morgens pas ter visie gelegd. Dank zij de
h.h. de Groot en van der Schalk straalde het mooie
plannetje van den burgemeester. Het voorstel komt nu
in de volgende vergadering in behandeling. Er is nu
thans gelegenheid dit onverwachte presentje nog eens
goed te bezien. Eu daaraan hopen we mee te doen.
Gemeente-werklieden. De afdeeling Schie
dam van den Bond voor Nederlandsche gemeente-werk
lieden hield op Donderdag 14 dezer een openbare ver
gadering in „Het Volkshuis", waarin P. Schoonderwoerd
sprak over „Landelijke Organisatie".
De vergadering was niet bijzonder druk bezocht. De
plaatselijke vereeniging „Algemeen Belang" was uitge-
noodigd voor debat te zorgen, doch had het van veel
meer algemeen belang gevonden, aan die uitnoodiging
geen gevolg te geven. Natuurlijk niet omdat ze omtrent de
deugdelijkheid van hun standpunteenigszins ongerust
zouden zijn
Typografen. In het jongste no. van het Grafisch
Weekblad komt het volgend schrijven uit Schiedam voor
Kalm is 't hier in de typografenwereldbladstil. En
rustig drijft der typo's levensbootje op den zilten vloed,
door geen golfje van ontevredenheids-gedachte gestuwd,
zóó, dat de inzittenden ongerust zouden worden. Ze
.wiegen zich in volle gerustheid onbekommerd domm'len
ze in, in gelatene tevredenheid.
Waarom zonen ze ook niet? Wat deert 't hun, dat
de arbeidsvoorwaarden, waaronder ze werken, nog in
zoo menig opzicht te wenschen overlaten Wat deert
't hun bijv., dat de loonen nog zóó onvoldoende zijn,
dat in de allereerste voorwaarden van hun levensonder
hond niet kan worden voorzien
Hebben ze niet het onschatbare voorrecht, in de
