No. 23.
ZATERDAG 3 Augustus 1907.
7e Jaargang.
ORGAAN der Afd. Schiedam en Vlaardingen der Sociaal demokratische Arbeiderspartij.
Stukken voor 't eerstYolgend nummer moeten uiterlijk Woensdag a. s. 's middags 12 uur in het bezit der Redactie zijn.
Schiedam.
Afdeelingsnieuws.
De Vredesconferentie.
Bloempjes uit den Raad.
e hier
juist,
ts een
laarna
beide!
rbrug,
*roote
jodige
lienst-
!n die
als 't
ge-
ding's
uchte
k om
vader
door
Igens
isteld
i, die
ABONNEMENTSPRIJS:
bij vooruitbetaling.
25 cent per kwartaal
franco per post 30 cent
Losse nummers 2 cent.
Bureau van Redaktie en Administratie
Gebouw „CONSTANTIA", Hoogstraat.
Spreekuur voor de Redactie:
's Woensdagsavonds an i8^ uur.
ADVERTENTIEN:
3 cent per regel.
Bij abonnement belangrijke korting.
Eiken Zaterdag is dit blad verkrijgbaar:
Nieuwsticht N. Z. 32.
Groote Markt 3.
Zalmstraat 22.
„Constantia", Hoogstraat.
Aan bovengenoemde adressen worden ook abonne
menten aangenomen.
De abonué s worden verzocht bjj adresverandering
daarvan kennis te geven aan de Administratie.
Zachtjes aan, dan breekt het lijntje niet. Dit spreek
woord is ook van toepassing op het aanbrengen van
nieuwe leden voor onze afdeeling.
Sinds de vorige opgaaf hebben zich weer 4 personen
als lid aangemeld. Wjj zjjn tevreden, maar nog niet
voldaan. Het gaat niet hard genoeg.
Er zijn nog zoo velen, die zeer dicht bij ons staan,
ja, die beslist bij ons hooren en toch maar niet de
courage hebben om zich bij ons aan te sluiten. Als men
vraagtwaaróm wordt gij geen lid dan krijgt men
in de meeste gevallen niets dan uitvluchten te hooren.
Goede redenen, dat men werkelijk geen lid kan worden,
al sympathiseert men met onzen strijd, verneemt men
weinig.
Komt, vriendenGij die meent bij ons te hooren,
blijft niet langer van verre staan.
Enkelen uwer zeggen„wij kunnen toch genoeg voor
de Partij doen, al zijn wij niet aangesloten.' Dit is
zeer waarmaar toch, niet aangesloten zijnde kunt gij
zoowel finantieel als moreel de zaak steunen, maar lid
zijnde, dan alleen kunt gij pas goed meewerken in het
belang van uw klasse.
Werk is er by ons altijd. Van stilzitten houden wjj
niet, dat laten wij voor de andere partyen over. Geest
verwanten,gjj weet dus, waar gij u aan te houden hebt,
het is uw plicht, onze gelederen te komen versterken.
Partijgenooten, uw plicht kent gij al. Maakt de lau-
wen wakker. Bewerkt ze zooveel gij kunt. Enk-'le
partijgenooten zijn al bezig en met succes. Wanneer wij
allen eens flink ons best doen, dan kunnen we binnen
korten tijd een flinke aanwinst in ons ledental corsta-
teeren. Een ieder weet het dus, niet waar?
Nu nog een woordje over het Verkiezingsfonds. De
gelden komen wel aardig binnen. Maar alle partijge
nooten werken er niet voor, anders zou het meer be
dragen. Ook dit doen weer enkelen onzer.
Laten nu allen eens een kleinigheid storten, nog
eenige weken, dan is het tekort gedekt vau het Ver
kiezingsfonds bij geestverwanten ook nog eens om
steun vragen.
Dan, partijgenooten, als u en leden en geld aanbrengt,
kunnen we niet alleen tevreden, maar voorloopig ook
voldaan zijn.
Men handele dus in dien geest.
Party genooten, welke gedurende hun lidmaatschap
'onzer Afdeeling nog geen reglement van den Schiedam-
schen Bestuurdersbond hebben ontvangen, geven dit op
aan den secretaris of aan den bode. Die er een van
zijn vakvereeniging heeft, (als zijnde de vakvereeniging
aangesloten bij de S. B. B.) is niet verplicht er een
van de Afdeeling te nemen.
Ieder lid is verplicht er een te nemen.
De prys is 5 cent.
Het Best. v. d. Afd. Schiedam.
Met het oog op de a.s. Gemeenteraadszittingen, (wan
neer de nieuwe leden zitting hebbrn genomen) bevelen
wijTten zeerste aan de brochure ^Sociaal-Democratische
Gemeente-Politiek," prijs f 0.10.
Een ieder die belang stelt in „Gemeente-politiek",
moet er zich een aanschaften.
Verschillende andere brochures nog voorradig.
De Brochurenhandelaar.
De vredesconferenties zijn het laatste bedrijf in „het
spel van geweld en usurpatie (machtsmisbruik)dat de
vorsten en hun omgevingen gedurende eeuwen ten koste
van millioenen hunner „onderdanen" hebben gespeeld.
Na zich door geweld te hebben meester gemaakt van
het „gezag" en de volkeren tot vorstelijke onderdanen
te hebben gevormd, zijn de vorsten onophoudelijk in de
weer geweest om zich ten koste van elkander te ver
sterken en te verheffen. Telkens in de geschiedenis der
laatste 10 eeuwen wendden zulke meester-geweldenaars
pogingen aan om de „opperleiding" over Europa te
verkrijgen. Niet één van hen is dat ooit gelukt, deels
door gemis aan kracht, deels door de samenwerking
van de door hen bedreigde vorsten.
Uit die samenwerking van bedreigde koningen ont
stonden de vorstenbonden en statenverbonden. En toen
eenmaal door die verbonden de vernietiging van de
macht der voornaamste vorsten onmogelijk was gewor
den, maakten de staatsgeleerden daarvoor „de theorie
van het staatkundig evenwicht." Op grond van deze
theorie, deze staatkundige leer, was het doel der „po
litiek", het evenwicht tusschen de verschillende staten
te handhaven en de overheersching van één enkelen
daarvan te beletten. Tot op den huidigen dag toe is
deze theorie een der grondslagen geweest der inter
nationale politiek en ook de vredesconferentie, die thans
in den Haag bijeen is, houdt angstvallig vast aan deze
leer.
De aandacht zy hierby vooral gevestigd op den ge-
welddadigen oorsprong van het koningschap der Euro-
peesche vorsten en op de angstvallige gehechtheid der
vorsten aan het militaire geweld, waarmee zij ook hun
voortbestaan verzekerd hebben tot heden toe, be
halve in Frankrijk.
Wat door geweld is ontstaan, leeft slechts voort zoo
lang er geen groote: e kracht tegenover is opgekomeD.
De handhaving van de theorie van het staatkundig
evenwicht belette de vorstelijke handhavers daarvan
evenwel geenszins, om telkens en telkens weer een
poging aan te wenden, ieder zijn eigen macht te ver-
grooten en het'staatkundig evenwicht te verbreken.
Vandaar dat de internationale politiek, opgebouwd op
deze theorie, nooit tot een werkelijke broederschap van
vorsten en volkeren heeft geleid. Integendeel, onder de
leuzen van vaderlandsliefde en nationalisme is de inter
nationale haat en najjver door de vorsten en hun hand
langers vlijtig aangekweekt: daarmee bereikten zij het
dubbele doel van versterking van hun macht en gezag
in hun eigen land en van openlating der mogelijkheid
van machtsvermeerdering door een buitenlandschen
oorlog.
Heel edel, zedelyk hoogstaand kan deze vorsten-
politiek niet worden genoemd. Maar z-i heeft tenminste
deze verdienste, dat ze voortdurend den „luister" en
wat dies meer zij van de vorstelijke tronen en personen
aftrok en telkens op nieuw de lage machtbegeerte en
geweldliefde der vorsten aan het licht bracht. In dezen
zin heeft deze ergerlijk-oneerlijke vorstenpolitiek haar
opvoedend karakter niet gemist.
Tot in de 19e eeuw toe leek deze paradijsweg der
vorstelijke politiek eindeloos. Zelfs de Fransche revolutie
had aan het vorstengezag geen einde weten te maken
zij verzuimde op de politieke omwenteling een maat-
schappelijk-economische te laten volgen.
Maar de technische voortbrengingsontwikkeling bracht
ook in de leger bewapeningen, legerinrichtingen en lands
verdedigingen groote veranderingen. De naijver en wed
ijver der politielf-evenwicht-handhavende vorsten deden
hen met beide handen de verbeteringen aangrijpen, die
de vooruitgang der techniek ook in de bewapening
mogelijk maakte daardoor ontstond de kans van sterker
te worden dan zijn concurrent en dus het staat
kundig evenwicht te verbreken ten eigen bate. Zoo is
er een eindelooze wedstrijd tusschen de vorsten ontstaan
in het aanbrengen van steeds betere aanvals- en ver
dedigingsmiddelen.
Het nadeel dezer technische verbeteringen is evenwel
hun duurte. Met steeds grootere snelheid stygen de
uitgaven voor leger en vloot. Iedere nieuwe uitvinding
der techniek kost het land van den uitvinder daarvan
millioenen en millioenen. En de concurreerende vorsten
en regeeringen, gedwongen om gelijkwaardige verbete
ringen aan te brengen, geven dan nog meer millioenen
uit Zoo gaat het jaar in, jaar uit, voort, zonder dat men
het einde van dezen millioenenwedstrijd ook maar ver
moeden kan.
Maar die millioenen moeten uit belastingen komen.
De regeerende klassen zelf houden niet van belasting
betalen en gebruiken overal hun macht en invloed om
zich daarvan zooveel mogelijk vrij te honden. Het gevolg
daarvan is dat de middelklasse en de arbeidersklasse
ook hier weer het gelag kunnen betalen. Tot nu toe
hebben de vorsten en hun dienaren nog steeds nieuwe
belastingen in dien geest weten te maken. Maar zy gaan
inzien, dat zij bijna aan het eind zijn van vermeerdering
van belastingdruk voor die klassen. En bovendien, de
maatschappelijke verhoudingen eischen onverbiddelijk eea
maatschappelijke wetgeving, diegeld kost. En het
socialisme groeit en wekt de verdrukte massa op tot
zelfstandigheid, ontwikkeling en organisatie.
Er dreigt dus een einde te komen aan de uitzetbaarheid
van de heerschende belastingstelsels. De regeerende
klassen weigeren ook nu van hun rykdom en groote
inkomsten ten behoeve van hun vaderland meer af te
staan. Het loopt dus bijna spaak.Dit is één van
de redeuen, waarom de vorsten in conferenties zijn gaan
bijeenkomen: wie weet of daaruit niet een algemeen
besluit zou kannen voortkomen, dat de stijging der oorlogs
uitgaven zou kunnen tegengaan.
Dat besluit nu is onbestaanbaar, is eenvoudig onmo
gelijk, omdat de vorstelijke macht alleen op geweld berust,
welke mooie beweringen over goddelijken oorsprong men
er ook om heen moge winden, en omdat de vorsten
onderling slechts azen op de gelegenheid om ten koste
der anderen eigen macht door geweld te vergrooten.
Van te voren waren deze vredesconferenties daarom
tot mislukking gedoemd. De vloek van den geweld-
oorsprong van het koningschap is daar nooit meer van
af te wendenhet vloekmerk is er ingebrand en heeft
een schrijnende wond erin gebracht die niet meer te
heelen is.
De groote veranderingen in de bewapening hebben
natuurlijk ook wijzigingen noodzakelijk gemaakt in de
onderlinge overeenkomsten omtrent de gebruiken in
oorlogstijd, waarbij alle regeeringen en vorsten gelijkelijk
belang hebben. Maar dat ziju geen nieuwe beginselen
of begrippen, dat zijn slechts aanvullingen en wijzigingen
van bestaande regelingen.
Het hoofddoel der vredesconferentie is tot mislukking
gedoemd, de theorie van het staatkundig evenwicht is
de laatste periode van haar bestaan ingegaan.
Het zal de sociaal-democratie zyn, die ook daaraan
een einde zal maken. (Dat zal een volgend artikel
uiteenzetten). De regeeringsklasse voelt dat onbewust
voor een groot deel en tracht ook daarom deze vredes
conferenties uit te spelen ten eigen'bate entennadeele
der sociaal-democratie. Men schroeft dan deze tot mis
lukking veroordeelde bijeenkomsten tot heilige interna
tionale conferenties op en tracht de menigte wijs te
maken, dat er geen oorlogen meer zullen komen als deze
conferenties maar slagen en zoo meer.
En te Schiedam stellen reactionaire machten als Dr.
Brants en Dr. Vinkesteyn zich aan als apostelen van
deze heilige zaak der vredesconferentie en gebruiken
daarvoor behalve gemeentegeld ook de schoolkinderen.
Onze vroede vaderen hebben deze week weer eens
heel grootscheeps gehandeld. Een middagzitting was
hun niet voldoende; er werd een avondzitting, nog wel
een spoedeischende, aan vastgeknoopt. De zittingen van
onzen Raad zijn niet voor de poes. Een hartverheffende