FEUILLETON.
EEN GEVAARLIJKE.
Ditjes en Datjes.
organisatie werd voor kennisgeving aangenomen. Besloten
werd om er eens werk van te maken dat er een einde
kwam aan het vele zoek raken der flesschen.
Medegedeeld werd dat 6 glasmakers niet minder dan
809 flesschen in eens te kort kwamen. Reclames er
over hielpen niet. Er werd wel een onderzoek ingesteld,
maar dit had geen ander resnltaat dan dat er bleek
dat de andere ploeg er ook 125 te kort kwam en bp
slot van rekening waren er, volgens mededeeling in de
loods, 62 te veel. De directeur was er niet meer over
te spreken en het eind was dat de glasblazers de 809
flesschen moesten betalen. Een andere klacht was dat
de steenwerkers bij Antoon v. Deventer maar steeds
voor lager loon moeten werken dan de andere glasblazers.
Dit wil zeggen, als zij een zeker soort flesschen maken,
dan wordt het kwantum met 50 verhoogd en wordt
hun maar 90 pCt. van tarief uitbetaald.
Voegt daarbij nog dat er steeds geroepen wordt over
de afschaffing van den Zondagnachtarbeid bp Job. van
Deventer en men ziet dat in onze ledenvergadering
heel wat verbeteringen werden besproken.
Jammer echter is het dat niet alle leden de verga
dering bezoeken en dat er zoo velen buiten de organisatie
blpven. Er zou heel wat te Schiedam gedaan kunnen
worden.
Wederom blpkt hieruit, dat het de vakvereenigiug
niet aan pogingen ontbreekt om aan de ellendige toe
standen, waaronder de glasblazers werken een einde te
maken, maar alweer het groote leger ongeorganiseerden,
oftewel klaploopers is de oorzaak dat de slaven der
glashutten uitgezogen worden op eene verschrikkelijke
manier.
Op dan glasblazers, wapent u
Schiedamsclie Bestaurdersbond. Dinsdag
18 October hield de S. B. B. eene algemeene ver
gadering. Twee organisaties waren afwezig.
De Voorzitter opent de Vergadering en doet eenige
mededeelingen, betreffende de te houden cursussen. De
deelname is weer vrij belangrijk. Voor de speciale Ned.
Taai-cursussen hadden een 14-tal deelnemers zich opge
geven, welke over 3 onderwpzers waren verdeeld. Ook
voor de gewone taalcursussen hadden een flink aantal
zich opgegeven, terwijl ook cursussen waren tot stand
gebracht in eenvoudige administratie en Duitsche Taal.
Voor Stenografie en Esperanto moesten nog eenige
pogingen in 't werk worden gesteld, om leiders hier
voor te vinden. Van B. en W. was bericht ontvangen
dat wp konden beschikken over een lokaal van school C
(Blauwhuis) aan de Lange Nieuwstraat.
Dinsdag 25 October zullen de deelnemers aan de
cursussen met de onderwijzers in „Constantia" samen
komen, om verdere regelingen te treffen.
Besprekingen hadden plaats over de gedurende de
wintermaanden te houden Openbare Cursusvergaderingen.
Drie der aangezochte sprekers hadden zich reeds be
schikbaar gesteld, nl.de heeren Albarda, welke het
Werkloosheids-verzekerings-vraagstuk zal behandelen
Ossendorp, die het Openbaar Onderwijs zal behandelen
en Oudegeest, welke een uiteenzetting zal geven van
de stroomingen in de vakbeweging. Met de heer
Heijermans moet nog eens onderhandeld worden.
Op voorstel van het Bestuur werd besloten deze
vergaderingen telkens op Dinsdag te houden in
„Constantia", tegen een entrèe van 5 ct. De toegangs
kaarten zullen vroegtijdig verkrijgbaar worden gesteld,
zoodat de organisaties, welke kaarten wenschen, deze
aan hunne leden kunnen verkoopen.
Daar zat-ie weer aan 't station, in 'n wachtkamer,
voor hem alleen gereserveerd. Twee reusachtige rijks
veldwachters bleven bij hem, een derde moest met
paperassen naar den stationchef om het Vervoer te
regelen. Een aparte coupé moesten zp hebben, die op
slot ging als hij erin en eerst weer open als de heele
reis achter den rug was.
Want een moordenaar was hij, een moordenaar en
een roover.
Hp grijnslachte. Publiek stond buiten voor de deur
en het raam hem aan te gapen, meer dan een anderen
gevangene, want voor 'n gewone maakte men zooveel
omslag niet. Hij was buitengewoon gevaarlijk en dat
prikkelde de menschen. Allen wilden ze hem zien en ze
verdrongen zich voor deur of raam.
Hij grijnslachte, dacht er niet aan zich om te wenden.
Voelde zich gestreeld in zijn misdadigers-pdelheid. Zp
zagen hem aan voor gevaarlijk. Welnu hij was gevaar
lijk, had gevaarlijk willen zijn.
As-ie nou opsprong en met groote sprongen naar de
devr toevloog, dan zou je al die gapers eens zien
wegvliegen, die fijne juffertjes die er tusschen zjjn,
gillend en van de sokken vallend. Hij had er eigenlijk
wel trek in, maar de naast hem zittende veldwachter
had zoo'n ijzeren klauw, die zou 'm zeker bont en
blauw knijpen en dan in den cel zouden ze hem zeker
Wegens overdrukke werkzaamheden had de Voorzitter
P. de Bruin, gemeend, zijn functie aan een ander te
moeten overdragen, er tevens bijvoegende, dat het beter
is, dat verschillende leden zich wat meer met de werk
zaamheden zouden belasten en zoo min mogelijk alles
op één persoon te doen neerkomen. Het Bestuur had
gemeend, dat Dinkelaar de persoon was, die de voor
zittersfunctie kon overnemen en werd deze den ver
gadering aonbevolen.
Hierop werd Dinkelaar bij acclamatie tot voorzitter
gekozen. Deze nam de benoeming aan en hoopte de
voetsporen van zijn voorganger te drukken. Tevens
bracht hij een woord van hartelijken dank voor het
vele, dat De Bruin sedert de herrijzing van den S. B. B.
voor de arbeidersbeweging gedaan had, er aan toe
voegende, dat zeker het overgroote deel van hetgeen
de S. B. B. tot stand had gebracht, door zijn leiding
is geschied.
De verkiezing van een 2en voorzitter werd tot de
volgende vergadering uitgesteld.
Eenige werkzaamheden werden geregeld betr. het
oprichten eener afd. van den Fabrieksarbeidersbond.
Ten slotte bracht de voorz. in herinnering dat de
propaganda voor het Petitionnement voor Algemeen
Kiesrecht is ingeluid. Er zal in de komende tijden
hiervoor heel wat te doen zpn en hij sprak den wensch
uit, dat Schiedam zich niet onbetuigd zal laten, doch
hun schouders mede onder dit reuzenwerk zullen zetten.
Na nog enkele besprekingen werd de vergadering
gesloten.
G. YAN DER ZEE Hzn.
2e Secr.
Wij ontvingen van den Algemeenen Nederlandschen
Ambtenaarsbond onderstaand adres met verzoek om
plaatsing
Aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal
te
's Gravenhage.
Geven met verschuldigden eerbied te kennen, H. P.
Korstanije en M. Niermeper, respectievelijk voorzitter
en secretaresse van den Algemeenen Nederlandschen
Ambtenaarsbond, gevestigd te Amsterdam, ten deze
domicilie kiezende ten huize van de secretaresse, Kerk
straat 134, aldaar,
dat teugevolge van de stijging der prijzen van alle
levensbehoeften, de finantieele toestand van vele amb
tenaarsgezinnen in hooge mate zorgwekkend is;
dat tengevolge van die nog niet tot staan gekomen
stijging, velen van hen ternauwernood kunnen voorzien
in de uitgaven voor woning, voeding, vuur en licht
dat zij derhalve genoodzaakt zp, voor andere,
eveneens noodzakelijke levensbehoeften, hun toevlucht te
nemen tot afbetalingsmagazijnen, waardoor zij nog
hoogere prijzen betalen voor waren van minder kwaliteit,
dan voor a contant gekochte goederen
dat zij voorts bij tegenspoed, als ziekte en'., ge
dwongen zijn zich tot geldschieters te wenden
dat uitteraard velen, door den hoogsten nood ge
drongen, vallen in handen van woekeraars
dat dit na zich sleept een nog grooter finantieel
verval en bovendien moreele inzinking ten gevolge heeft
redenen waarom ondergeteekenden zich veroorloven
een beroep te doen op Uwen invloed als volksvertegen
woordiging en U verzoeken te willen bevorderen, dat
zoo spoedig doenlijk voor alle ambtenaren en beambten
straffen misschien nog wel in 't cachot zetten op water
en brood. En daar had-ie nou toch eigenlijk geen trek
id. De gevangenis had hem week gemaakt.
Voordien liep hij 24 uur zonder een stuk brood, sliep
tegen een hooiberg aan of liep den heelen nacht buiten.
En nu keek hij zoo waar op tegen een nacht op de
planken van de brits in 't cachot of tegen 't gemis
van z'n warm potje 's middags. Ja, ja, de weelde
maakt je zwak en angstig.
Toch had-ie stiekem lol dat dat volk daar zooveel
belang im hem stelde. Dat 't 'em gevaarlijk vond.
Jammer dat 't zoo kort van duur was. Stiaks ging-ie
weer in den trein, 'n Zonderlinge geschiedenis, die
spoor. Hij had er nog nooit ingezeteD, toen ze 'm naar
Amsterdam brachteD, om in hooger beroep terecht te
staan. Wat ging dat er van deur! Daar was 't beste
paard niks bij. Net of de boomen wegvlogen, zoo ging
't er langs.
Toen hadden ze 'm in de gevangenwagen geduwd.
Door 't ruitje, met gaaswerk bekleed had-ie in de
straat kunnen zien. Wat 'n gebouwen, wat 'n huizen,
't een vlak tegen 't andero, en dat ging zoo door, wel
een kwartier hard rjjen. 't Was kolossaal. In Haarlem,
waar-ie eerst geweest was, had-ie 't al kolossaal ge
vonden, maar hier was 't nog erger. Hij had d'r non
toch wel eens een uurtje willen loopen en eens kijken.
Enfin, dat kan nou niet, d'r kan nou niks meer.
Voor vele jaren, 12 lange jaren, was-ie veroordeeld,
en al deed het Hof d'r ook al wat af, was-ie toch
voor een heelen tijd onder dak.
Nu zat-ie in de wachtkamer, het Hof had er niks
afgedaan. Die ééne kerel had er nog drie jaar bij willen
doen, maar dat was 'm toch niet gelukt. Hem had 't
niet veel kunnen vertikken, of je nu 12 of 15 krijgt.
in dienst van het Rpk, die een tractement van f 2000.—
of minder genieten, eene verhooging worde verkregen
van 20 pCt. op de eerste duizend gulden, tot het tijd
stip waarop een algeheele herziening der ambtenaars-
tractementen zal zijn tot stand gekomen.
Voor nevensgaande toelichting vragen zij beleefd
uwe aandacht.
't Welk doende, enz.
(w. g.) H. P. KORSTANIJE,
Voorzitter,
(w. g.) M. NIERMEIJER,
Secretaresse,
Amsterdam, 6 October 1910.
Kerkstraat 134.
Dit adres gaat vergezeld van een uitvoerige Memorie
van Toelichting, welke wij wegens onze beperkte plaats
ruimte niet op kunnen nemen.
Door Eendracht sterker. Maandag j.L,
's avonds te 6 uur, hield de Coöperatieve Bakkerjj en
Verbruiksvereeniging „D. E. S." haar jaarvergadering
in de zaal van den Officierentuin. Tegenwoordig waren
ongeveer 200 leden. Na opening door den voorzitter
waarin .hij ter sprake bracht de teruggang van het
ledental, kreeg de secr. het woord tot voorlezing van
z'n uitgebreide notulen, welke ongewjjzigd werden
goedgekeurd. De jaarverslagen van secr. en penning
meester werden behoudens enkele kleine opmerkingen
eveneens goedgekeurd. Van de aftredende bestaars-
leden, de heeren A. Dirks en A. Bosma, werd de laatste
herkozen en kwam de heer E. Koopmans in de plaats
van A. Dirks. Tot lid van den Raad van Toezicht
werd W. v. d. Hoek gekozen bij enkele candidaat-
stelling. Verder werd het bestuur machtiging verleend
om een vastgestelde som uit te trekken voor ver
schillende instellingen en hulpbehoevende leden.
Het voorstel van den Raad van Toezicht om het
salaris van een bestuurslid op f 80.— per jaar te
brengen werd na uitvoerige discussie gebracht op f 60-
per jaar en zoo gewpigd aangenomen. Het voorstel
van den heer J. Degenkamp c.s. werd, na op enkele
momenten tamelijk scherpe discussie, met groote
meerderheid verworpen. Het voorstel van N. Bnsscher
e.a. om f 50.— uit te trekken voor het Bureau van
Arbeidsrecht werd daarop aangenomen. Nadat nog
enkele vragen bjj de rondvraag waren gedaan, werd
deze vergadering door den voorz. gesloten.
Rectificatie. Het drukfoutenduiveltje speelde
ons vorige week parten. In ons stukje over „Knust
aan het Volk" leest men op de 6e regel van onderen...
Van den heer Gabel, ook nieuw gekozen en ook
S. D. A. P.er is, enz. Dit m. z. en niet S. D. A. P.er.
Op stap voor de Propaganda. Dat het
colporteereu met vakbladen aan de huizen der dienst
boden niet altijd even gemakkelijk gaat, bewijzen vol
gende staaltjes, 's Avonds half negen. Ons eerste bezoek
gold een dienstbode waar we, na ruim een half nnr
te hebben staan pleiten voor het nut van vakorga
nisatie, nog niet eens een vakblad konden verkoopen.
Dat meisje beweerde o. a. dat meisjes die meer vrijen
tijd verlangden dan 1 avond per week, volgens haar,
't Verschil trof hem niet, hij begreep van getallen
niet veel.
Maar dat ze 'm nou daar als 'n gevaarlijk beest
aankeken, dat streelde hem toch 'n beetje. Ze wisten
zeker niet wie hij was en hij grijnslachte bij de gedachte
dat nou zoo'n boel menschen poogden d'r achter te
komen. Hij zag de een den ander ondervragen en d'r
was zelfs een meneer met een stokje aan den rijks
veldwachter komen vragen wie hjj was.
Zoo had-ie dan toch belangstelling gewekt. Vroeger
bemoeide zich geen drommel met 'm. Nou liepen ze bij
honderden te hoop om 'm te zien. Dat streelde 'm, en
het halve kwartier, hier in de wachtkamer doorgebracht,
was heel wat aangenamer dan al wat-ie daarvóór
had beleefd.
Over het verleden nadenken kon ie niet. D'r was
niks gebeurd en nadenken had-ie niet geleerd.
Zoolang-ie zich herinnerde was-ie in 't zeedorp een
schooier geweest. Ze zeien dat-ie geen vader had gehad
en dat z'n moeder dood was, kort nadat hij geboren
werd. Z'n moeder was trouwens een slet geweest,
hadden ze 'm verteld, en dat kon wel wezen, hij wist
er niks van. Zoolang-ie zich herinnerde, had hij langs
't strand geloopen hout rapen en schelpen zoeken.
Later stroopen in de duinen. Naar school was-ie nooit
geweest. Naar da kerk hadden ze 'm wel eens gestuurd,
maar hij begreep niks van al dat rare gedoe en ge
praat. Toen-ie 12 jaar was wou de gemeente niks meer
voor 'm betalen en had-ie zelf moeten zorgen voor
zijn kost.
Zoo heel moeiljjk was 't hem niet gevallen. Wat hjj
noodig had, was gauw bjj elkaar. Hij kaapte hier, hjj
kaapte daar, hij stroopte als 'n ouwe, wist af en toe
't een en ander op te halen, kon 'n uitstekend ellende-
