Vakbeweging.
Uit Vlaardingen
van 2.216.248 francs. In 1895 werd de wet in dit op
zicht heel wat „verbeterd", zoodat het subsidie in 1909
bedroeg 9.519.000 francs. De clericalen willen er nu
maar ineens een flinken slag in slaan en het brengen
op om-ende-bij 20 millioen francs. Dat was o.m de
bedoeling van het ontwerp-Schollaert, dat het tegen
woordige ministerie-de Brocquevelle in beginsel handhaaft.
Gelukkig is er zoo'n geweldige storm in heel België
tegen opgestoken, dat er maar weinig gevaar is, dat
onder wat vorm dan ook Schollaert's „beginsel" practijk
wordt.
Door het Bureau voor Arbeidsrecht werden over het
afgeloopen kwartaal 70 zaken behandeld, verdeeld als
volgt
Loonvorderingen 23.
Ongevallenwet 9.
Belasting 19.
Militie N 5.
Burgerlijke zaken 14.
Het Bureau houdt zitting iederen Woensdagavond van
81/a 10 uur in „Constantia" Boterstraat 30.
Een SUCCesje is door de afd. Schiedam der afdeeling
van den Glas en Aardewerkersbond behaald.
De heer Jansen had sinds eenigen tijd een arbeider
ontslagen welke hij niet meer in zijn fabriek wenschte
terug te nemen.
Het is bovengenoemde afdeeling echter gelukt de
heer Jansen op zijn besluit terug te doen komen en de
onslagene weer in dienst te nemen.
De volgende week komen wij hier nader op terug.
De samenstelling der bestuurdersbonden. Op uit-
noodiging van het bestuur van het N.V.V. is Zondag jl.
te Amsterdam een conferentie gehouden met de afge
vaardigden der Bestuurdersbonden, over de samenstelling
en de werkwijze der plaatselijke centrale organisaties.
39 B.B. waren vertegenwoordigd. Voor den Schied. B.B.
waren aanwezig P. de Bruin en J. M. van Pelt.
Door het N.V.V.-bestuur was een grondslag voor de
samenstelling, het doel en de werkwijze der B.B. en van
hunne verhouding tot het N.V.V. ontworpen, welke den
basis der besprekingen vormde.
Volgens de bedoeling van het ontwerp, zouden de
B.B. meer moeten worden de filialen van het N.V.V. en
met een vastgestelde termijn voor respijt, alleen moeten
bestaan uit bonden, bij het N.V.V. aangesloten.
Ofschoon er tal van belangrijke'en goede maatregelen
werden voorgesteld (o.a. een betere regeling bij steun
bewegingen) was de samenstelling het criterium
der beraadslagingen.
En de kritiek was vrij algemeen en lang niet malsch.
Spiekman gaf in het algemeen de overal gevoelde
bezwaren tegen de voorgestelde regeling weer, onder
bijval van de massa der afgevaardigden.
In het bijzonder de uitsluiting van de organisaties als
die der typografen en onderwijzers, werd afgekeurd,
terwijl ook nog een enkele klacht over het lot der S D.A.P.
werd geslaakt. Maar de weinige steun, hieraan verleend,
deed het al uitkomen, dat het uittreden der politieke
partij en ondergeschikte vereenigingen (niet vakvereeni-
gingen) als een in de ontwikkelings-phase der vakbe-
weging vanzelf gegroeide noodzakelijkheid wordt aanvaard.
Slechts hangt het moment der uittreding af van plaatse
lijke omstandigheden.
Het standpunt van Schiedam werd door de Bruin
uiteengezet, die van oordeel was, dat de kritiek
soms wat al te pessimistisch was. Hij achtte het
overdreven, dat de B.B. door dezen grondslag „witkielen"
zouden worden. Maar anderzijds heeft spr den indruk
gekregen, dat de samenstellers der regeling niet meer
op de hoogte zijn van het werken der Bestuurdersbonden
en hun taak onderschatten.
In den Typografenbond is de aktie voor aansluiting
bij het N.V.V. gekomen juist uit die afdeelingen, welke
bij Bestuurdersbonden zijn aangesloten. Men moet die
'niet afstooten. Spr. zou van het Vakverbond een takti-
scher optreden tegen dergelijke organisaties wenschen.
De geschiedenis van den Glas- en Aardewerkersbond,
die van anarchistisch modern werd, doordat de Bestuur
dersbonden de afdeelingen opnamen en bewerkten,
bewijst het nut van de bestaande regeling. Ook wees
spr. op den steun der onderwijzers bij de cursussen van
den S.B.B., die niet gemist kan worden. Laten we het
N.V.V.-ontwerp als een ideale regeling beschouwen,
waartegen principieel niets te zeggen valt, maar waar
voor de B.B. zelf het tijdstip van invoering dienen te
bepalen. Het feit dat op een enkele na, alle stemmen
tegen deze samenstelling zijn uitgebracht, moge het N.V.V.
een aanwijzing zijn, haar regeling terug te trekken. (Appl.)
Uit de verdediging van het ontwerp, in hoofdzaak door
den secretaris van den Tempel gegeven, bleek, welke
goede en groote gedachten er aan ten grondslag liggen.
Die verdediging was in alle opzichten sympathiek en
zal zeker wel hebben bijgedragen om hier en daar eenig
misverstand omtrent de bedoelingen van het N. V. V.
weg te ruimen.
Want men mag in meening verschillen over de vraag,
of de tijd voor deze regeling reeds is aangebroken, erkend
dient te worden, dat het standpunt, om het belang der
vakbeweging boven alle mogelijke, kleine belangetjes te
plaatsen, niet kan worden aangetast, <^n de leidende
gedachte voor de regeling is geweest, terwijl geenszins
de bedoeling heeft voorgestaan, die de Utrechtsche
afgevaardigden uitdrukte„wij willen niet gebakken
worden".
Dit alles neemt niet weg, dat wij van oordeel zijn,
dat op den weg ter zuivering met groote omzichtigheid
moet worden te werk gegaan en dat men het zuiverings
plan niet verder moet strekken dan tot de de muziek-
en zangvereenigingen, coöperaties en waar mogelijk ook
de S. D. A. P. En de drang tot zuivering zij steeds zoo
zacht mogelijk en in overleg met den betrokken Bestuur-
dersbond zélve.
De bewering, dat de hoofdbestuurders der vakbonden,
die altijd op propaganda zijn, door hun vluchtig verbrijf
hier en daar op de hoogte zouden zijn van wat de
Bestuurdersbonden doen en laten, klonk ons héél zonderling
in de ooren. Wij zouden den hoofdbestuurder, die zelfs
het meest te Schiedam heeft vertoefd, toch wel eens
willen vragen wat weet ge wel van den S.B.B. En
de man zou niet anders kunnen zeggen als: niets!
En dit kan niet anders, omdat zoo'n hoofdbestuurder
eenvoudig komt voor z'n afdeelingszaken en als die
zijn afgehandeld, meestal zoo gauw mogelijk weer vertrekt.
Daarom ook zal, gezien toch de verdiensten der B B.
in den lande, en het vertrouwen, dat zij zich hebben
waardig getoond, niet van uit den hooge over hun lot
mogen worden beslist, waar heusch niet de deskundigen
bij uitnemendheid worden gevonden, maar zal zeker door
overleg vee! in de gewenschte richtingen kunnen worden
tot stand gebracht.
Langs lijnen van gelijdelijkheid het zij zoo.
Voorzichtigheid is steeds de moeder der porceleinkast
geweest en in heel de arbeiders-beweging geldt het gebod,
te vermijden wat schade kan brengen, zonder dat het
voordeel grooter zij
Maar op voorstel van Schiedam werd besloten de
hoofdbesturen der vakbonden te verzoeken hun afdee
lingen te raadplegen over wat te doen staat in deze,
lijkt ons de weg naar een bevredigende afdoening geeffend.
P. de Br.
Een voerliedenstaking. Te Rotterdam heeft de
vorige week een algemeene staking onder de voerlieden
plaats gehad, welke j.l. Zondag weer is opgeheven.
De aanleidende oorzaak er van was het volgende. De
Rotterdamsche voerliedenorganisatie, waarin zoo goed
als allen in georganiseerd zijn, heeft met de sleepers-
patroonsvereeniging een collectief contract afgesloten,
waarin niet onbelangrijke verbeteringen, zooals een gulden
loonsverhooging, verkorting van den arbeidsdag met twee
uren en nog enkele dingen, in voorkomen.
Dit contract, wat eenige regel brengt in het vrij
ordelooze sleepersbedrijf, was een belangrijk succes voor
de voerlieden en alles had als van een leien dakje gegaan,
als niet enkele patroons hadden geweigerd met deze
regeling accoord te gaan zij bleven absoluut op de
oude voorwaarden rijden.
Daardoor konden zij goedkooper werken dan de andere
patroons en hierdoor ontstond natuurlijk het gevaar dat
er van de doorvoering van het collectief contract niets
terecht zou komen en om dat te verhinderen procla
meerden de organisatie de algemeene staking in het
sleepersbedrijf.
Zondag j.l. besloot de organisatie echter door ver
schillende oorzaken gedwongen de algeheele staking op
te heffen. Doch tegelijkertijd werd het besluit genomen,
de onwillige patroons door middel der besmettingstheorie
het rijden onmogelijk te maken.
De organisatie staat er best voor en telt een 700
leden.
Een modelfabrikant. Te Eindhoven is bij de firma
Philips de bekende gloeilampen-fabrikant eveneens
staking uitgebroken. De heer Philips, welke op een ge
weldige manier de modelfabrikant uithangt bestraft op
een minne manier de afdeeling van den Metaalbewerkers-
bond. Sinds eenigen tijd worden de vooraanstaanden in
die afdeeling onder allerlei motieven op straat geworpen.
Dit had reeds kwaad bloed gezet, doch nu wilde de
firma stuk en tariefwerk invoeren op hare fabrieken,
waarin de arbeiders een verslechtering hunner toestand
zagen en dat deed de maat overloopen, waarop staking
volgde.
Nu heeft de firma Philips, welke het zeer voor den
wind gaat met haar gloeilampen, volkomen in den lijn
van den modelfabrikant, modelwoningen gebouwd voor
hare arbeiders, het z.g. „Philipsdorp", doch al wat nu
stakingsgezind is en in het modeldorp woont, wordt er
onverbiddelijk uitgezet.
Zoo zien we hier het kapitalisme ook al weer in haar
volle kracht, wie niet buigt voor haar onverzettelijke wil,
wordt overgeleverd aan de ellende.
Practisch Christendom Aan de houtzaagmolen
der Gebr. van Buuren van Heijst werken onder het per
soneel ook eenige jongens. Daaronder is er een die
achttien jaar is en de kapitale som van f 3.00 per week
verdient. Hij is vijf jaar in dienst van deze firma, terwijl
deze maar niet schijnt in te zien dat iemand van zulk
een loon niet bestaan kan ook al heeft hij alleen voor
zichzelf te zorgen. Erger nog, dat een loon van die
gtootte op zulk een leeftijd leiden kan tot allerlei con-
sekwenties.
Het bedoelde jongmensch was sedert eenigen tijd in
kennis gekomen met een verdacht individu hier ter
plaatse, die er zijn werk van maakte een aantal jonge
snuiters bij zich te noodigen en deze dan te onthalen.
Met welke afkeuringswaardige bedoelingen dat gebeurde
kan hier buiten beschouwing blijven.
Dit individu liet zijn gasten ook wel eens een ijzer
geldkistje zien en beloofde hen dan een gedeelte van
den klinkenden inhoud, ongeveer f 50.
Dat gebeurde ook de vorige week en voor eenigen
van die bezoekers was de verleiding blijkbaar al te groot.
Althans zij namen op een gegeven oogenblik dat kistje
mee en verdeelden den inhoud onder de kornuiten. Ook
het jongmensch, werkzaam aan de zaagmolen der heeren
v. Heijst, kreeg zijn deel, ofschoon hij niet bij het mede
nemen geholpen had. Hij verborg dat geld tusschen een
stapel hout aan de zaagmolen.
Daaruit blijkt dus dat het karakter van deze jonge
man niet, wat men noemt, slecht was, trouwens iemand
die slecht is blijft geen vijf jaar voor een hongerloon
bij een patroon in dienst.
De, laten we zeggen, diefstal kwam natuurlijk uit en
de politie wist ook spoedig dat aan de zaagmolen een
deel van het geld verborgen lag. De jongen wees zelf
de plek aan en dat was dus in orde.
Nu treed als baas aan de zaagmolen op, het bekende
christelijke raadslid de heer BreedervelcL. Men zou mogen
verwachten, ten eerste dat deze christen zorgen zou voor
een behoorlijk loon van de ondergeschikten, maar vooral
dat hij het „zeventig maal zeven maal vergeven" in
praktijk zou trachten te brengen. Deze jonge onderge
schikte deed dingen, die niet kunnen worden verantwoord
en strafbaar zijn en taak van een christen was hier meer
dan ooit om dezen zondaar van de dwalingen zijns weegs
terug te brengen.
Deed dat de heer Breederveld. Er is geen sprake
van. De christen meende blijkbaar dat de straf door
politie en justitie opgelegd niet zwaar genoeg zou
kunnen zijn.
Hij strafte bovendien met plotseling ontslag, betaalt
ook over de laatste week niet uit, weigert een getuig
schrift af te geven voor de vijf jaar, dat dit jong mensch
onder zijn leiding gewerkt heeft.
Nietf omgaan met tollenaren en zondaren en ze bren
gen op den weg ten leven, neen, ze stooten uit de
maatschappij, dat beschouwt deze christen blijkbaar als
christenplicht. Straks zal in raadszaal of in verkiezings
dagen wéér het zalvende christenwoord worden gespro
ken in de practijk van het leven stoot men de zwakke
en de zondaar van zich af.
En deze Firma laat dat natuurlijk toe. Wat kan zij
zich ook inlaten met het mislukken van een jong
menschenleven, door de daden van iemand, die zij met
een verantwoordelijke post belastte.
Laat hem christen zijn zooveel hij wil, als hij in dienst
der Firma maar zorgt, voor zoo goedkoop mogelijke
arbeidskrachten en zorgt voor de toepassing van „tucht,
gezag en orde", zooals dat onder het kapitalistisch
regime wordt opgevat en verstaan.
Arm Christendom, dat zulke volgelingen op hec „ge
stoelte der eere" zet.
Een kleine „Pop". De Directeur-Generaal van
Posterijen en Telegrafie heet „Pop". Het is geen pop,
integendeel, van algemeene bekendheid mag worden ge
acht, dat hij een „vriend is van orde en gezag" en door
allerlei dagorders en dienstreglementen de stramme,
doode discipline sterk weet door te voeren. Hij is
onder het personeel der Posterijen en Telegrafie meer
gevreesd dan geliefd.
Deze groote „Pop" heeft kleine navolgers. Een daar
van behoort tot de inwoners onzer goede stad Vlaar-
dingen. De Directeur van het postkantoor alhier, is in
zijn kring ook meer gevreesd dan geliefd.
Met allerlei bevelen en maatregelen maakt hij heel
graag het leven van ambtenaren en bedienden minder
prettig.
Hij heerscht met onbeperkte macht binnen de muren
van zijn kantoor.
Bewijzen Het schoonhouden der lokaliteiten is opge
dragen aan één werkster, die dan zorgt voor de regeling
van het werk en zoo noodig ook andere hulp aanneemt.
De laatste werkster is een jaar als hulp op het kantoor
werkzaam geweest en het iaatste jaar was haar dit ge
heel zelfstandig opgedragen. Gewoonlijk deed zij het
werk met een door haar aangenomen en betaalde hulp
kracht.
Voor een paar weken was deze hulp eenige dagen
uitgegaan. Een noodhulp was niet zoo gauw te krijgen
Werft abonnees voor „De Moker".
Gedenkt trouw den Steunpenning.
Steunt „De Moker" door uwe advertentiën.
