BMR
Op zuinige toer met Toyota Carina E 1.8i
Ford Scorpio 2.0 GHIA: Auto met glimlach
Autotest
KrachtigeGolf
Peugeot 405 Airline
Tupperware in
Twingo's
Opel nummer 1
Lammers rijdt LM 600
Sportieve motorfiets
Beste kinderfiets
Terugroepacties
m
Technische
gegevens
PS
Comfort
t
Kwistig
In huis
Woensdag 22 maart
MAASPOST SCHIEDAM XQ7.55
Opel Frontera: robuust
in terrein, comfort op asfalt
Opel ziet toekomst in het seg
ment van de vierwielaange-
dreven terreinauto's. Niet al-
leen levert het merk de Mon
terey maar ook de iets gunsti-
ger geprijsde Frontera, die nu
flink is verbeterd. Het rauwe
uiterlijk is gehandhaafd, want
daaraan mankeerde het niet
volgens Opel. Vooral aan het
onderstel is stevig gedokterd,
wat het comfort op het asfalt
duidelijk ten goede is geko-
men. Het rijgedrag ligt nu
zelfs niet eens zover meer af
van dat van een middenklas-
se personenauto.
We hebben de Frontera's onder
zware omstandigheden kunnen be-
proeven. Het sneeuwde in de eer-
ste plaats dat het een lieve lust was
en bovendien had Opel in de
testroute enkele bemodderde pa-
den opgenomen, waarin inmiddels
diepe voren waren getrokken. Zo
diep zelfs. dat de bodem van de au
to geregeld de grond raakte. Het
deerde de Opel niet. Hij ploegde
zich onverstoorbaar voort. Daar-
voor hadden we dan wel de vier-
wielaandrijving ingeschakeld. An
ders zou de landelijke exercitie
snel zijn gestrand. Bovendien had
den we de 4WD schakeling ook
hard nodig op het asfalt, dat door
de sneeuwval tamelijk glad was
geworden.
Het zijn geen Nederlandse omstan
digheden. dat zal duidelijk zijn. De
route leidde door de Franse streek
Savoie rond Annecy. Het gebied
vormt de overgang van de Franse
Jura naar de Alpen. Een betere om-
geving voor een 4x4 auto kun je
nauwelijks bedenken, zeker niet
als het sneeuwt.
Het eerste deel van het traject leg-
gen we af met een luxe Frontera
Wagon met leren bekleding. Onder
de imposante motorkap zorgt de
nieuwe 2,2 liter viercilinder benzi-
nemotor met zestien kleppen voor
de aandrijving. Dankzij het be-
hoorlijke vermogen van 100 kW/
136 pk heeft die weinig moeite om
de auto door de modder te sleuren.
Zelfs vanaf een zeer laag toerental
pakt de krachtbron nog lekker gre-
tig op. Het tweede deel maken we
kennis met de nieuwe dieselmotor:
een 2,8 liter viercilinder turbo met
directe brandstofinspuiting. Dit ga-
randeert een kwiek karakter en een
fractie lager verbruik dan een ver-
sie met indirecte inspuiting. Een
kniesoor die daarop natuurlijk let
bij deze auto. De diesel levert 83
kW/113 pk.
De Frontera doorstond de avon-
tuurlijke beproevingen met glans.
Toch valt vooral het comfort op
het asfalt op, zeker ten opzichte
van het vorige model. Opel heeft
de auto rondom op gasgedempte
schokbrekers gezet. Verder doet de
verbeterde ophanging van de ach-
teras een duit in het zakje. Opel
heeft de bladveren verruild voor
schroefveren. De as is nu opgehan-
gen volgens het multi-link princi-
pe, met reactiestangen in de lengte-
richting en overdwars.
Ongemerkt zet je er op de snelweg
flink de sokken in met deze 4x4,
waarbij kruissnelheden van meer
dan 120 km/uur geen aanslag bete-
C A v
#-
kenen op lijf en leden. De Frontera
rijdt als op rails, zo stabiel is hij.
Alleen de besturing is wat vaag in
direct, maar dat is niet meer dan
normaal bij een auto die ook in het
terrein zijn mannetje moet kunnen
staan.
Van de Opel Frontera zijn er sinds
de introductie in 1991 een dikke
100.000 exemplaren aan de man
gebracht. Dashboard, carrosserie
en onderstel zijn nog altijd afkom-
stig van de aan General Motors ge-
lieeerde Japanse producent Isuzu.
Maar dat merk je niet, want de auto
ademt als Opel. ,,Mede doorde op-
levende economie verwachten we
in de toekomst een aantal van
40.000 verkopen per jaar te kun
nen halen. Daarbij is de Duitse
markt overigens alleen al goed
voor 15.000 Frontera's", aldus
Jiirgen Knorz, manager marketing
lange termijn planning bij Opel in
het Duitse Riisselsheim.
De prijslijst van de Frontera begint
bij 52.950 gulden voor de drie-
deurs Sport met softtop en de al
langer gevoerde 2,0 liter motor van
85 kW/115 pk. Wie stevig in de
beurs wil tasten komt uit bij de
Wagon 2.8TDI GFS voor 75.500
gulden.
WIM OTTEN
Aan de andere kant van de
Noordzee hebben we ons eens
van de zuinige kant laten zien,
met medewerking van Toyota
wel te verstaan. Deze producent
heeft immers voor de Carina E,
die in Engeland wordt gebouwd,
een superzuinige 1,8 liter motor
ontwikkeld. Geen loze belofte, zo
blijkt, want met de ruim beme-
ten middenklasser is even spaar-
zaam op een liter benzine te rij-
den als met een veel compactere
auto.
De 'lean burn' motor van
Toyota is uitgerust met een
speciaal soort katalysator om
de stikstofoxyden te
elimineren.
Toyota past het zogenaamde 'lean
burn' principe toe in de 1,8 liter
motor. Het is jargon voor een arm
brandstofmengsel. Het betekent
dat de krachtbron extra veel lucht
voor de verbranding aanzuigt en
tegelijk genoegen neemt met wat
minder brandstof dan de meer con-
ventionele motoren. De cijfers illu-
streren het: de 'lean burn' motor
mengt brandstof met lucht in een
verhouding van 1 tot 22, terwijl
een verhouding van 1 op 14,5 ge-
bruikelijk is. De nieuwe Toyota
1.8i lean burn motor is daarmee
tien procent zuiniger. Het emissie-
probleem - bij hogere toerentallen
komen er door de grote hoeveel-
heid lucht teveel stikstofoxyden
vrij - is opgelost. In het uitlaatsys-
teem zit een speciale katalysator,
die deze stof letterlijk elimineert.
Tot een snelheid van 150 km/uur
kan de Carina E profiteren van de
'lean burn' methodiek. Daarboven
schakelt de computer over op een
normale verbranding, die minder
zuinig is.
De Carina E is beslist geen slak
met deze motor, ook al is hij zui
nig. Hij levert 79 kW/107 pk en dat
is een behoorlijk vermogen. Uit-
eindelijk telt echter het verbruik en
dat is inderdaad gering: bij 90 km/
uur neemt de Carina E genoegen
met slechts 4,9 liter/100 km. Bij
120 km/uur loopt dit cijfer op tot
6,5 liter/100 km. In stadsverkeer
komt het verbruik uit op 8,1 liter/
100 km.
Toyota verwacht veel van het 'lean
burn' principe. Hiermee is immers
te beantwoorden aan strengere
emissie-eisen, die in de toekomst
aan auto's zullen worden gesteld.
Wie erin slaagt het brandstofver-
bruik per kilometer te verlagen,
heeft uiteraard direct al een gerin-
gere uitstoot van uitlaatgassen. Zo
zijn twee vliegen in een klap ge-
vangen.
In het donker valt het eigen-
lijk pas op: de Ford Scorpio
lijkt op een getekende auto in
een vrolijke Walt Disney
strip. De grille met de chro
med rand is net een glimla-
chende mond met aan weers-
zijden vriendelijk gevormde
koplampen. Hoe dan ook,
aan een eigen gezicht ont-
breekt het de Scorpio niet.
Ford heeft zijn topmodel een
zeer opvallend uiterlijk gege-
ven.
Mooi of lelijk? Er is al veel over dit
onderwerp geschreven. In elk ge-
val hebben wij opmerkelijk ge-
noeg vooral mensen ontmoet, die
de loftrompet afsteken over het
voorkomen 'van de Scorpio.
„Eindelijk eens een auto, die niet
lijkt op de rest." Voor die onder-
scheidende eigenschap zijn net zo-
veel argumenten aan te voeren als
voor een ingetogen uiterlijk. Men-
sen hebben nu eenmaal verschil-
lende smaken. De een wenst een
teruggetrokken bestaan en dus
geen schreeuwerige auto, de ander
wil juist laten weten, dat hij er is.
Deze laatste categorie zit goed met
de Scorpio.
De voorkant heeft iets weg van een lachend gezicht.
Bij nadere beschouwing heeft de
auto best iets chics over zich. Het
kwistig gebruik van chromen strips
en de platte over de voile wagen-
breedte doorgetrokken achterlicht-
partij zorgen voor die indruk. Het
is goed toeven in de Scorpio. De
achterbankpassagiers komen er ze
ker niet karig bedeeld vanaf. De
grote portieren geven ruim toe-
gang en wie eenmaal zit, heeft wei
nig moeite om de ene knie over de
andere te leggen. Het is nu te be-
grijpen, waarom deze Ford veel
wordt gezien met chauffeur.
De 2,0 liter motor telt in totaal zes
tien kleppen. Het klinkt heel hitsig,
maar in de praktijk is daarvan niet
zo gek veel te merken. De motor
presteert gewoon goed en vooral
soepel zonder echt vreselijk spor-
tief te zijn. De wagen weegt dan
ook bijna anderhalve ton. Vol-
doende om de 103 kW/140 pk van
de motor tot hanteerbare proporties
te temmen. Wie een wat wildere
versie verlangt, kan misschien be-
ter kiezen voor een 2,9 liter zesci-
linder krachtbron van meer dan
200 paardekrachten.
Vanachter het stuurwiel kijken we
uit op een met tamelijk veel knop-
jes bezet dashboard. De Scorpio
heeft in de GHIA-uitrusting dan
ook heel wat in huis. We noemen
een aantal opvallende zaken, zoals
cruise control, de boordcomputer,
een elektrisch te verwarmen voor-
ruit en airconditioning. Ook de
strips in wortelnotehouten motief
horen bij de GHIA. Daarnaast zijn
zaken als centrale portiervergren-
deling en elektrisch te bedienen
zijruiten aan boord.
De hoorn des overvloeds voert de
boventoon. evenals de veiligheid.
Ford heeft de auto standaard onder
meer uitgerust met een airbag en
met abs op de remmen.
De auto is als extra uitgerust met
een automatische versnellingsbak
met vier trappen. Hij kent drie rij-
programmaV economy, sport en
winter. Na het starten schakelt de
automaat altijd op de stand -eco
nomy-, die comfort paart aan een
zo laag mogelijk brandstofver-
bruik. Hoewel de Scorpio door zijn
formaat en gewicht natuurlijk
nooit een trendsetter zal zijn op dit
terrein, de motor manifesteert zich
niet als een slokop.
Ten opzichte van het vorige model
van de Scorpio is het geluid in de
auto enigszins gereduceerd. Bij
kruissnelheden van pakweg 120
km/uur, harder mag toch niet, be-
vindt het rumoer zich op een heel
laag en dus aangenaam niveau. Al
leen als de motor erg veel toeren
maakt, laat hij zich enigszins gel-
den maar nimmer op een ondraag-
lijk niveau.
Wie de topper van Ford wil rijden,
moet minimaal 52.990 gulden
ncertellen. Daarbij komen dan nog
de rijklaarmaakkosten en de ver-
wijderingsbijdrage van 250 gul
den. De 2,0 liter GHIA met auto
maat komt op 67.490 gulden.
Weelde heeft zo zijn prijs. Voor
4.500 gulden staat echter de GHIA
met handgeschakelde vijfbak voor
de deur.
Yes!
Motor: 1.998 cm'
Vermogen: 103 kW/140 pk.
Acceleratie: 12,9 sec van 0-
100 km/uur.
Topsnelheid: 195 km/uur.
Gem. verbruik: 10 ltr/100 km.
Gewicht: 1.467 kilo.
De lage brede achterlichtpartij geeft de achterkant van de
Scorpio een voornaam voorkomen.
Hartmann Motorsport kan de VW Golf, type III, spierballen geven.
Het vermogen van de 1,8 liter motor groeit bijvoorbeeld door een
speciale tuning van 90 naar 150 pk. Dat doet Hartmann Motorsport
door het bewerken van de cilinderkop, toepassing van een HM nok-
kenas en onder meer door een nieuwe elektronisch geregelde ont-
steking en brandstofinspuiting. Tevens komen er twee katalysatoren
in het uitlaatsysteem om aan de emissie-eisen te voldoen. De maxi-
mumsnelheid gaat onthoog naar 220 km/uur. Er zijn ook andere
tuningsets verkrijgbaar. Informatie is verkrijgbaar via Autobedrijf
Jaap Bastinck in Rotterdam, tel. 010-4186988.
De naderende zomer is voor Peugeot aanleiding om de 405 uit te
rusten met een elektrisch bedienbaarglazen schuif-/kanteldak (in de
GFX-versie) en airconditioning met temperatuur-regelaar (in de
GRX-versie). De GFX wordt bovendien nu standaard geleverd met
parelmoerlak of vernis metaallak. De naam van deze zomerse Peu-
geots is Airline.
De extra uitrusting van de GFX vertegenwoordigt een waarde van
2.650 gulden, terwijl er slechts 160 gulden voor hoeft te worden
neergeteld. De airco in de GRX kost normaal gesproken 4.890 gul
den. Hiervoor betaalt de klant 1.330 gulden. De 405 Airline is te
koop met drie benzine- en twee dieselmotoren in sedan- en in break-
uitvoering.
De grootste Tupperware party in Nederland. Zo zag leasemaat-
schappij Overlease in Utrecht de aflevering van 151 Renaults aan
Tupperware Nederland. Al ruim twintig jaar heeft Overlease aan
Tupperware een trouwe klant. Ieder twee jaar bestelt het bedrijf
nieuwe auto's voor de unit-managers, die per jaar heel wat kilome
ters afleggen. Tupperware in Foenen aan de Vecht verkoopt zijn al-
om bekende produkten via 'party's' die bij de mensen thuis worden
gehouden. Om precies te zijn 151 unit-managers kregen op zaterdag
4 maart de sleuteltjes van hun nieuwe Renault.
Opel heeft in 1994 een nettowinst gemaakt van 858 miljoen dollar,
een stijging van 43 procent. Daarmee is Opel voor de vijt'de achter-
eenvolgende maal de meest winstgevende autofabrikant van Euro-
pa. In West-Europa was Opel (met het identieke zustermerk Vaux-
hall in Engeland) voor het derde jaar achtereen het meest verkochte
merk. In totaal werden in 1994 1,5 miljoen nieuwe Opels en Vaux-
lialls verkocht. Dit betekent een stijging van 4,8 procent. De goede
resultaten zijn in belangrijke mate te danken aan de nieuwste mo-
dellen Omega en Corsa. Voor het komende jaar is Opel eveneens
optimistisch over de verkoopresultaten. doordat de vraag naar de
Tigra nu al de produktiecapaciteit overtreft.
Jan Fammers rijdt dit jaar voor het team van Marcos de 24-uurs race
van Fe Mans. De Nederlander, die al verschillende keren aan deze
race deelnam en hem zelfs een keer won, rijdt in een nieuwe EM
600. In oktober vorig jaar testte hij voor het eerst een Marcos, de
FM500. Dat Marcos serieus een gooi wil doen naar de overwinning
in de 24-uurs race van Fe Mans blijkt uit het aantrekken van nog
een aantal andere zeer ervaren rijders die het parcours ter plaatse
kennen als hun broekzak. Jan Fammers' mede-rijders zijn Chris
Hodgetts. die al langer voor Marcos rijdt, en Andy Wallace, met wie
Fammers al eerder samen 'Fe Mans' reed.
Een sportieve motorfiets voor de fijnproever. dat is de Suzuki GS
500 Challenge. De machine, die in een gelimiteerd aantal op de
markt komt doet qua aanblik nauwelijks onder voor een krachtige
superbike. De Suzuki heeft een bijzonder laag gewicht 169 kilo),
wat vooral voordeel oplevert bij snel bochtenwerk. Dankzij de zes
versnellingen kan altijd in een gunstig toerental worden gereden
voor maximale trekkracht. De motorfiets is smal door het compacte
tweecilinder motorblok. Hij heeft een volledige kuip met geinte-
greerde dubbele koplamp. De motor wordt geleverd met twee jaar
garantie en een gratis reisverzekering van een jaar. De Suzuki GS
500 Challenge kost 11.499 gulden.
De Sparta 300 Ponystar is gekozen tot beste kinderfiets van het jaar
1995. De ANWB heeft voor de tweede maal deze verkiezing. de
Kinderkeus. georganiseerd. Welke fiets deze prijs krijgt wordt be-
paald door een deskundige vakjury onder leiding van de ANWB en
door kinderen, die tenslotte echt deskundig zijn op dit gebied. De
Ponystar won voornamelijk door zijn zorgvuldige afwerking en uit-
voering en door zijn prima remsysteem met kindvriendelijke hand-
grepen. Ook de verlichting, meestal een ondergeschoven kindje op
de kinderfiets, werd in orde bevonden. De bedrading is netjes weg-
gewerkt en een speciale beschermbeugel maakt het achterlicht min
der kwetsbaar.
Het gebeurt vandaag de dag nog al eens dat autofabrikanten hun
produkten terugroepen naar de garage. Dat is dan om relatief kleine
probiemen te verhelpen. Recente voorbeelden daarvan zijn Opel en
Volkswagen. De eerste moest wat voorzieningen treffen aan een se-
rie Astra's, de tweede aan een serie Golfs en Jetta's. Aangezien bei-
de fabrikanten met deze modellen zeer succesvol zijn. betrof het
meteen miljoenen auto's. Dat trekt natuurlijk de aandacht. Hetgeen
op zichzelf terecht is, want autofabrikanten horen kwalitatief goede
produkten te verkopen. De vraag of dit ooit voorkomen zal kunnen
worden is moeilijkerte beantwoorden. De ontwikkeling van een au
to is een ingewikkeld proces, waarin nu eenmaal wel eens wat font
kan gaan. Bedenk alleen maar eens aan welke eisen een auto moet
voldoen. De metteer in het uiterste noorden van Noorwegen wil dat
zijn voertuig ook tijdens een koude winterochtend net zo vlug start
als degene die in de laars van Italie na een bloedhete dag instapt. We
vinden dit allemaal logisch, maar het stelt wel hoge eisen aan de
bouwers.
Auto's zijn samengesteld uit vele duizenden onderdelen. Voordat
een nieuw model op de markt komt, worden prototypen blootge-
steld aan ingewikkelde en zware testen. Daarbij moet blijken of alle
onderdelen onder alle omstandigheden blijven functioneren. Maar
de praktijk is natuurlijk iets anders, dat is de ultieme test. Fabrikan
ten erkennen dat: gedurende de levenscyclus van een auto worden
continue verbeteringen doorgevoerd. Gekscherend wordt wel eens
gezegd, dat de laatste auto die van een bepaald model van de band
loopt, de meest volmaakte is.
Soms leert de praktijk, dat het beter is een bepaald onderdeel in de
totale serie te vervangen of te verbeteren. In dat geval leidt dat tot
een terugroepactie, of recall zoals het vakjargon luidt. Als het je
treft is dat vervelend. Maar het geeft toch ook best wel een veilig
gevoel dat fabrikanten constant werken aan verbeteringen. En dat
gevoel overheerst toch bij dit soort zaken.
HENRI STOLWIJK