Nieuw theater aan Waterweg toekomstdroom Paul Kievit 'Gewoon lekker aan de gang blijven' 'Er staat weer heel wat op stapel' 'Leer het kleine zien en waarderen' Zorgcentrum Soenda sluit succesvol 1995 af Rotterdams Dagblad 2 weken gratis...? Vul deze bon in li E. Stouthandel van Orpheus M. Terhegge van Winkeliersvereniging Hoogstraat STOF - STUDIO - SHOP J. Adelaar van Kids for Animals BON m. Jfe. ,JL' ZELFMAAKMOPECENTKIIM Is Voor een voordelig abonnement op het Rotterdams Dagblad. Woensdag 3 januari 1996 MAASPOST SCHIEDAM XQ7.54 MMt tlSBSI 8 Bt I Paul Kievit bij zijn Theater Schuurkerk. MAASSLUIS - „Een succesjaar, zeker! zegt Paul Kievit, coordina tor van Theater de Schuurkerk in Maassluis over het jaar 1995. Af- gelopen jaar is voor de Schuurkerk een jaar geweest met hoogtepunten als Erik van Muiswinkel, Hans Teeuwen en Seth Gaaikema. Te- genvallers kwamen eigenlijk pas op het eind van het jaar, toen en- kele optredens verschoven of zelfs afgelast moesten worden vanwege ziekte. Over het jaar 1995 is Kievit dus over het algemeen positief:„De abonnementverkoop is gestegen en we hebben hele mooie voorstellin- gen gehad. Er zaten ook voorstel- lingen bij die op papier heel goed leken en die uiteindelijk toch erg tegenvielen. Maar helemaal tevre- den ben ik nooit, want dan slaap je in." Mooier kan het jaar 1996 eigenlijk niet beginnen voor het Theater de Schuurkerk. Voorde maand janua ri staat er een Cabaretmarathon op het programma, waarin zes talent- voile cabaretiers ieder een half uur optreden. Naast het optreden van de zes jonge cabaretiers is er voor in de pauze een feest georgani- seerd met live-muziek. Het publiek zal aan het eind van de avond de beste cabaretier aanwijzen en de publieksprijs uitreiken. „Het is allemaal niet zo strak, hoor. Het is meer voor de gezelligheid .aldus Kievit. Een van de zes op tredens zal verzorgd worden door Poppe Vermaeck, een groep die al enige ervaring heeft in het thea ter. 'Onbekende caberatiers be- kend maken' is de gedachte achter de marathon. ,,Het zijn aankomen- de talenten die de stap naar een groter theater willen maken", zegt Kievit. De marathon zal op 19 en 20 januari plaatsvinden. Vanwege de belangstelling is er de tweede avond ingelast en ook deze is geheel uitverkocht. „Als het zo'n succes wordt als wij verwachten, dan zullen we er een traditie van maken en elk jaar een marathon organiseren", zegt Kie vit. Zelf heeft Kievit nog niemand van de artiesten op het toneel ge- zien en gaat onbevangen naar de optredens kijken. Omdat het seizoen in September begint en in mei eindigt, is het eer- ste gedeelte van 1996 al vastge- legd. Grote namen als Jaap van Zweden (nog niet uitverkocht). Hans Visser (voormalig Flairck-gi- tarist) Friends en toneelgroep Het Volk zullen hun gezicht laten zien in Theater de Schuurkerk. Kievit is tevreden over zijn pro gramma en gaat er van uit dat 1995/1996 een goed seizoen wordt. „We hebben toppers in huis en een breed programma met to neel, film en klassieke muziek. De enige groep die eigenlijk onbe- deeld blijft is de jeugd. Er zijn wel plannen om de scholen een abon- nement aan te bieden met een 'van-alles-wat' programma." Het theater de Schuurkerk is een klein theater en een tussenstap voor jonge talent voile artiesten om daarna tot in de grootste theaters door te dringen. Vandaar dat be- kende cabaretiers van nu, ooit op het kleine podium van het Maas- sluise Theater hebben gestaan. Bert Visscher is zo'n voorbeeld. De terugkomst van deze caberatier ligt in het verschiet. „Het is zeer waarschijnlijk dat Bert Visscher komt voor drie dagen, maar zeker is het nog niet. Dat zal in het sei zoen 96/97 worden." Mark van de Veerkoop is het talent van 1995 waarvan Kievit verwacht dat hij een gelijkwaardige collega van Visscher zal worden. Geld is het grootste gemis in het Theater de Schuurkerk. Artiesten worden duurder en de subsidie van de gemeente is minimaal. Daaren- tegen zijn er volgens Kievit veel artiesten die het stempel 'onbe- kend, onbemind' opgedrukt heb ben en vaak ten onrechte. Het is ook de bedoeling van de Schuur kerk om dit stempel weg te nemen op de komende Cabaretmarathon. Kaarten zijn niet meer verkrijg- baar, maar het programmaboekje voor de andere voorstellingen ligt te wachten" in Theater de Schuur kerk, Schuurhof 142 in Maassluis. Meer sponsors, meer bezoekers in alle leeftijdcategorieen maar als grootste wens heeft Paul Kievit voor 1996 een nieuw theater aan de Waterweg.,,Dat blijft een droom, een groot theater, dan zou- den we grotere artiesten binnen kunnen halen, meer mensen zou- den kunnen komen kijken, meer geld zou in de lade komen en de vi- cieuze cirkel is rond. Maar dat geld heeft Maassluis niet en daarom zal het wel een droom blijven." v. Ja v Mevrouw Stouthandel blijft gewoon lekker aan de gang. SCHIEDAM - Gemiddeld een uur per dag is ze bezig om alle admini- stratieve rompslomp voor 'haar mannen' te regelen. En dat nu al zestien jaar aan een stuk door. Van ophouden wil ze niet weten, daar is het veel te leuk voor. Inmiddels kent bijna iedereen in de Schiedamse koorwereld haar naam; E. Stouthandel-De Vogel. Doordat de ledenadministatie haar domein is en ze elke repetitie- avond aanwezig is, kent zij op haar beurt weer alle Orpheus-leden. Hoewel de kloeke secretaris van het enige Koninklijke Mannenkoor dat Schiedam rijk is, gedwongen is een rol achter de schermen te ver- vullen, zouden de 67 koorleden en hun dirigent zich geen leven meer zonder haar goede zorgen voor kunnen stellen. En omgekeerd geldt hetzelfde. „lk heb er nooit een probleem van gemaakt dat ik de enige vrouw van het stel was. Ik ben er destijds ingerold en wil er voorlopig nog niet uit", verklaart ze desgevraagd. Het afgelopen jaar is voor het Schiedamse Orpheus bijzonder succesvol geweest. On- betwist hoogtepunt was de avond waarop dirigent Pim Overduin cum laude zijn diploma aan het Haags Conservatorium haalde. Een buslading uitzinnige koorle den was daarbij aanwezig en ook de zo geliefde secretaris stak na af- loop haar bewondering niet onder stoelen of banken toen de uitslag bekend werd gemaakt. Het nieuwe jaar ziet Stouthandel met goede moed tegemoet. Maar aan het ma ken van goede voornemens of het uitzetten van plannen doet zij niet. „Die duren toch meestal maar een week en dan gaan we weer over tot de orde van de dag." Een bepaald voornemen heeft ze dus niet, maar wel een motto dat ook het komend jaar van kracht zal blijven. .Ge woon lekker aan de gang blijven, zolang de gezondheid dat toelaat." Het vrijwilligerswerk dat ze sinds kort in het Sint Jacobsgasthuis ver- richt, zal worden voortgezet en in- dien mogelijk uitgebreid. Maar ook voor het koor heeft het nieuwe jaar genoeg uitdagingen in petto. Met name de voorbereidingen voor de twaalfde buitenlandse reis, die de leden in mei naar Esslingen zal voeren. zullen veel tijd op gaan slokken. Gevraagd naar het hoe en waarom van juist deze stad, duikt Stouthandel eerst even de geschie- denis in. „In 1963 ging het koor onder leiding van de toenmalige dirigent Jos Vranken voor het eerst naar Esslingen. Zo kort na de oor- log had dat best de nodige voeten in de aarde, maar men werd daar werkelijk vorstelijk ontvangen. Onze toenmalige voorzitter kwam daar in gesprek met de burgemees- ter en uiteindelijk is daar de SCHIEDAM - 'De bomen groeien niet tot aan de hemel' werd hem tien jaar geleden op het hart ge- drukt, toen Terhegge zijn Stoffen- studio opende aan de Hoogstraat. De waarheid die in dit volksgezeg- de ligt, zou hem spoedig duidelijk worden. Al ging het de jonge on- dernemer zakelijk steeds voor de wind, de winkeliersvereniging waaraan hij zijn hart had verpand kende de daaropvolgende jaren al snel een flinke dip. Maar op de slechte tijden volgden al snel weer wat betere. Door heel hard te knokken, zoals hij het zelf zegt, zijn de Hoogstraat-winkeliers de boel weer op poten aan het zetten. „De draadjes worden weer aan elkaar geknoopt, dat merk je hier overal". laat een enthousiaste Ter hegge weten. „De komst van de Nieuwe Passage heeft ook ons goed gedaan en dat hadden zelfs vele winkeliers op voorhand niet kunnen denken. Het is drukker dan ooit op straat, de uitstraling is beter geworden en er wordt weer werk van de eigen winkel gemaakt. Dat zijn positieve ontwikkelingen waar wij allemaal heel blij mee zijn." Het komt dus wel goed met In de Hoogstraat staat weer heel wat op stapel. Schiedams bekendste winkelpro- menade. Het nieuwe jaar ziet de voorzitter dan ook met veel plezier tegemoet. En zoals ieder ander heeft ook hij zijn wensen en ver- langens voor 1996. De winkeliers vereniging moet zeker gaan uit- groeien tot een club van tachtig le den. Tenminste acht meer dan het voorgaande jaar. De kar kan daar- door door nog meer mensen wor den getrokken. En dat is hard no- dig, want er staat nogal wat op sta pel. Zes grootschalige evenemen- ten worden door de spreekbuis van de Hoogstraat voorspeld. En daar- mee zou hij nog maar een tipje van de sluier hebben onthuld. „Met grootschalig bedoelen we evene- menten van het kaliber 'Branders- feesten'. Een Midzomerfeest, een uitbreiding van 'Schiedam Ruimt Op' en een nog grootsere opzet van de Sinterklaas en Kerst. Dat kan men dit jaar van ons verwach ten. We zijn weer vol frisse moed en gaan er lekker tegenaan." Op het persoonlijke vlak heeft de on- dernemer eigenlijk maar een wens en dat is gezond blijven. ,,Wanneer je mensen ziet met wie het alle maal toch wat minder gaat. dan be- sef je weer dat de zakelijke kant echt op de tweede plaats komt. Dat betekent overigens niet dat ik niet hoop dat het zakelijk een goed jaar zal zijn. Natuurlijk wel. Wat dat betreft neem ik me voor om gewoon op mijn eigen manier verder te gaan en mijn eigen idee- en uit te werken. Me niet teveel te laten sturen door anderen. Doe maar gewoon, dan doe je al gek ge noeg. En daar voel ik me trouwens het beste bij." SCHIEDAM - Een week voor We- relddierendag werd de allereerste Clubdag van de Schiedamse Kids for Animals gehouden. Het leden- tal van de jonge club voor even zo jonge dierenliefhebbers loopt lut- tele maqnden na de oprichting al naar de tweehonderd. Een schot in de roos dus. De Schiedamse Jac queline Adelaar is de enige dieren- beschermster die de maximaal toe- gestane leeftijd van de clubleden al ruim gepasseerd is. Maar zij ver- vult binnen de club dan ook een bijzondere rol. Alle aktiviteiten, spelletjes en thema's ontspruiten aan haar brein. De afgelopen maanden zijn uitermate spannend, vermoeiend en verrassend ge weest. Niets is tenslotte moeilijker dan het leiden van een club kinde- ren. Dat weet ook Adelaar intussen uit eigen ervaring te vertellen. „Voor het komend jaar hebben we de aktiviteiten opzettelijk niet ver der dan het voorjaargepland. Dan bekijken we of de clubdagen zijn aangeslagen en wat we eventueel moeten veranderen. Het wordt ook in 1996 aftasten. De club is nog jong en wij hebben nu eenmaal geen racebanen of enge films om de kinderen mee te lokken." Toen Adelaar enkele maanden geleden werd gevraagd de Schiedamse die- renbeschermers-in-de-dop op de hoogte te brengen van 'van alles en nog wat op dierengebied", hoefde ze geen moment na te denken. „Ik heb altijd de wens gehad dat kinde ren zich tijdens hun jeugd open blijven opstellen voor de natuur om hen heen. Als ze jong zijn wor den ze namelijk nog wel eens mee- genomen naar de kinderboerderij ....r.nCLUB J. Adelaar rechtskan het kleine waarderen. of dierentuin. Later blijven ze vaak liever thuis om naar TV te kijken. Maar er is juist zoveel meer. Als je maar om je heen kijkt." Adelaar beseft dat haar hartewens een filo- sofische was en is. Maar op kleine schaal probeert ze de ruim twee honderd Kids nu in de praktijk toch het een en ander bij te bren gen. Haar verwachting voor dit nieuwe jaar is dat de kinderen door het bezoeken van de clubdagen nog diervriendelijker met de dieren om leren gaan. De plannen voor 1996 zijn legio en voorspellen een vruchtbaarclubjaar. De derde zon- dag van januari wordt bij voorbeeld gestart met een vogelvoederpro- ject, waarna in februari de schild- paddenopvang in Alphen aan de Rijn wordt bezocht. Natuurlijk ontbreken ook een bezoek aan het eigen dierenasiel en een scharrel- boerderij niet op de goed gevulde kalender. De Kids zullen het nieu we jaar overigens beginnen in een nieuwe omgeving. Kinderboerde rij 't Hoefblad is volgens de Schiedamse de beste lokatie die men had kunnen bedenken. Mid den in het park en vooral in de win ter is er enorm veel te doen. Ik wil alle Schiedamse kinderen daar toch een keer naar toe hebben hoor", klinkt het hoopvol uit haar mond. ,,Als je mij vraagt naar mijn wens voor 1996 dan zeg ik dat ik hoop dat kinderen, maar hetzelfde geldt natuurlijk voor volwassenen, het kleine leren zien en waarderen. Ze zullen merken dat ze daardoor ook zelf een beter leven hebben." Schiedamse stedenband met deze Duitse stad uit voortgekomen." Voor het reisje in mei zijn de ver- wachtingen dus weer hoog gespan- nen. Een aantal maanden geleden zijn het hotel en de concerten al ter plaatse geregeld. maar desalniette- min zullen allerhande kleine zaken binnenkort alle tijd en aandacht gaan vragen. Het hoeft geen verba- zing te wekken dat het enige vrou- welijke bestuurlid van het mannen koor ook bij haar nieuwjaarswens aan de tenoren, bassen en dirigent van Orpheus denkt. ,,Ik ben niet zo iemand die veel wensen heeft, maar een grote wens wil ik wel prijsgeven: aanwas van nieuwe le den. Het koor telt er momenteel 67. lets te mopperen hebben we dus niet. Maar jongere aanwas is altijd welkom. Wanneer we dit le- dental kunnen behouden of uitbrei- den kan 1996 voor mij niet meer stuk." VLAARDINGEN - Hans van Geest, hoofd verpleegkunde en verzorging heeft alle reden om te vreden terug te kijken op het afge lopen jaar. 1995 was dan ook voor het pas gebouwde zorgcentrum Soenda een cruciaal jaar. Na de op- levering van het neuwe onderko- men van negentig bejaarden mid den 1994, was '95 het jaar waarin het allemaal zou moeten gebeuren. De verhuizing van de bewoners van het gesloten Billiton, het ver- helpen van de kinderziektes en de toetsing van de visie die het nieu we zorgcentrum op de ouderen- zorg heeft ontwikkeld. 1995 was voor ons een heel druk jaar. Onze tachtig vaste medewer- kers, het reserveteam en de vrijwil- ligers hebben keihard gewerkt om de overganbg van de bewoners van het oude Billiton naar het nieuwe soenda zo goed mogelijk te laten verlopen", verklaart Van Geest. Het was behoorlijk aanpoten om een hoge kwaliteitszorg aan de be woners te kunnen garanderen. Soenda biedt plaats aan verschil- lende groepen ouderen: bejaarden met dementie die totaal hulpbehoe- vend zijn, bejaarden die ondanks dementie zichzelf in veel opzich- ten nog kunnen redden en bejaar den zonder dementie, maar die wel een bepaalde vorm van zorg nodig hebben. 1995 was ook het jaar van de vijf- tig jarige viering van de bevrij- ding. ,,Je kon aan de bewoners merken dat het een belangrijke ge- beurtenis was. We hebben er dan ook ruim aandacht aan besteed", herinnert Van Geest zich. Toch stond ik bij sommige bewoners met dementie voor een groot di lemma. Je kan nooit van te voren weten wat het vieren van de bevrij- ding bij hen los zal maken. Som- migen hebben natuurlijk een vre- selijke tijd meegemaakt en kunnen dan erg verdrieting worden. Ik pro- beerde een balans te vinden, maaar het was soms toch wel spitsroeden lopen", legt Van Geest uit. Het komende jaar ziet hij met ver- trouwen tegemoet. „In samenwer- king met de Hogeschool Nijmegen hebben we onderzocht hoe ver we zijn in het aanbieden van kwalita- tief goede zorg. Ondanks het feit dat we nog maar een jaar bestaan, scoorden we in veel opzichten net iets hoger dan het landelijk gemid- delde", zegt Van Geest met vol- doening in zijn stem. De basis die er nu ligt, is dus heel stevig. De teams zijn heel hecht en ook de be woners zijn erg tevreden. Er moet natuurlijk nog veel werk worden verzet, maar we komen er wel. In 1996 zullen we weer zo'n onder- zoek uitvoeren om te kijken welke punten nog verbeterd kunnen wor den." Mevrouw Simons-de Ruijter be- vestigt het verhaal van Van Geest. „In het begin was het best wel even wennen. We kwamen van de Billi ton en daar had je veel meer berg- ruimte. Maar je kan het ene huis niet zomaar met het andere verge- lijken. Nu gaat het prima", vertelt zij tijdens de oliebollenbijeen- komst in Soenda. Wel toont ze zich enigszins bezorgd over het komen de jaar. „De wereld gaat in alle op zichten achteruit. De criminaliteit stijgt. Zelfs Koningin Beatrix noemde het in haar kersttoespraak. Toch ben ik in hoopvolle verwach ting over het komende jaar. „Soen- da zal voor de bewoners alleen nog maar beter worden." Ook voor Mevrouw van Zwieten- Hoek is '95 goed verlopen. Samen met Mevrouw Simons-de Ruijter zit ze in de bewonesraad van Soen da. ,,Het is aardig gegaan alleen vind ik dat meer bewoners moeten gaan handwerken. De animo is minder geworden. Dat begrijp ik niet. Je kan toch niet de hele dag naar de televisie kijken?". besluit zij enigszins verbaasd. Bezorg mij het Rotterdams Dagblad 4 weken vrijblij- vend op proef voor maar 13,50. Ik neem een kwartaalabonnement. De eerste twee weken zijn gratis, daarna betaal ik 29,75 automatisch per maand. Naam: Adres: Postcode:Plaats: TelefOOn:(I.v.m. controle bezorging) Bank/gironummer: Handtekening:t Stuur deze bon in een envelop zonder postzegel naar: Rotterdams Dagblad Abonnee Service Antwoordnummer 1579, 3000 VB Rotterdam T0 29

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 1996 | | pagina 9