wiiiupiil
Gambia: mix van strand en woeste natuur
m
■-.
m
m
Wat maakt Gambia de
ideale zonbestemming?
UITSTAPJES
"igwsrm*
-
ifis
Inentingen
Oktober 1996 (week 44)
CX 55
MaasstaD
'VAKANTIE
iii
mrnmmm
-
t -
"%tk
.>%V"
Kreta is het vijfde. grootste ei-
land van de Middellandse zee
en vanwege zijn speciale lig-
ging tussen Europa, Azie en
Afrika is het van groot belang.
Het eiland is circa 260 km
lang en 65 km breed. De
noordkust is woest en onher-
bergzaam en heeft naast zijn
vijf grote baaien, de grootste
haven van de Middellandse
zee, de Soudabaai. De zuid-
kust is niet zo grillig en in het
algemeen voor de scheepvaart
niet zo belangrijk. De hoogste
berg van Kreta is de Ida, on-
geveer 2.456 meter hoog. In
het westen van het eiland lig-
gen de witte bergen, die zijn
ongeveer 2453 meter hoog en
half bedekt met sneeuw. Daar
is ook de grootste kloof van
Europa te vinden; de Samaria
kloof. Deze is ruim achttien
kilometer lang.
In het oosten ligt het Dhikteo-
gebergte, dat ongeveer 2.448
meter hoog is. Daar is de we-
reldbgroemde hoogvlakte van
Lassithi. Deze is bezaaid met
10.000 windmolentjes, die ge-
bruikt worden voor irrigatie.
Ook bevindt zich daar de
Dhikteo Andro-grot, waar
volgens de legende de god
Zeus is geboren. De belang-
rijkste landbouwproducten
van het eiland zijn olijven en
wijndruiven. Zo staan er circa
dertien miljoen olijfbomen op
Kreta, daarnaast wordt er ook
veel groente er fruit geteeld.
In de lente is het eiland bedekt
met kleurrijke bloemen. Wit
en roze bloeiende oleanders
omzomen de straten. Het kli-
maat van Kreta is al sinds de
oudheid bekend als zacht en
gezond. Het eilancj is verdeeld
in vier provincies; Chania,
Rethymnon en Heraklion met
gelijknamige hoofdsteden en
Lassithi met de hoofdstad
Agios Nikolaos.
Het dorpje Sissi in het Noord-Oosten van Kreta
Kreta is een uitzonderlijk eiland
door de grote overvloed aan na-
tuurschoon. Hoge imposante ber
gen, diepe en koele ravijnen, afge-
legen grotten, vruchtbare grond,
rijke vegetatie, steile kusten, se
rene strandpn, zowel een ruige als
kalme zee en een zacht klimaat.
Het is een eiland vol tegenstellin-
gen en met een heel eigen karakter.
Wij dompelden ons een week lang
onder in zowel vermaak als over-
denking. En dit alles op het kruis-
punt van de drie aloude continen-
ten - Europa, Azie en Afrika - gele-
gen op het meest zuidelijke punt
van Griekenland.
We zijn al bang dat we in het ver-
keerde vliegtuig zitten. We willen
immers helemaal niet naar Chania,
maar naar Iraklion. Gelukkig ver-
telt de steward vlak voor de lan
ding dat het vliegtuig na de stop
door zal vliegen. Een uurtje later
zitten we dan met onze bagage bui-
ten in de Griekse zon.
Viet een plaatselijke bus rijden we
- voor.ons gevoel erg hard - naar
opsL appartement in het kleine
dorpje Sissi, in het noctrdoosten
van Kreta. Sissi is een mooi, kleu-
rt'g dorpje en de appartementen
zijn ruim en gezellig ingericht. Na
sluiten we wat kleur op te doen op
het strand van Sissi. 's Avonds
wordt dit aanvankelijk uitstekende
idee beloond met een rode, pijnlij-
ke gloed op onze rug en schouders.
Omdat we veel van het eiland wil
len zien, besluiten we de volgende
dag meteen een auto te gaan huren.
We kunner. kiezen uit tientallen
verhuurbedrijfjes en auto's. Uit-
eindelijk valt onze keus op een Fiat
Panda. Niet om het merk, wel
omdat deze auto een open dak
heeft. Doordat we niet in het hoog-
seizoen gaan, maar in oktober, zijn
de prijzen zeer aangenaam. Niet al-
leen op de huur van de auto en ap
partement maar ook op eten en
drinken scheelt dat toch zo'n veer-
tig procent. Altijd leuk meegeno-
men.
's Middags nemen we meteen de
proef op de som, zoeken een leuke
route op in onze reisgids, en rijden
weg. Al snel blijkt - door vele
Grieken die met groot licht seinen -
dat toeristen niet op de weg beho-
ren te rijden, maar op de vlucht-
strook. Dat hebben we de rest van
de vakantie dan ook maar gedaan.
We willen heel graag naar Va'i. Dat
is een kustplaatsje in het noordoos-
h,et uitpakken van onze koffers, be- ten waar ook een Bounty-reclame
Wel zielig, de tocht naar de grot van Zeus op de rug van zo'n
Donkey.
zou zijn opgenomen vanwege de
hagclwitte stranden en vele palm-
bomen. Maar na de slechte, ver-
moeiende kronkelweg van Agios
Nikolaos naar Sitia, besluiten we
onze plannen te veranderen en
naar beneden, naar Ierapetra te rij
den.
Op het laatste deel van dit traject
voert de weg alleen nog maar langs
de kust, met schitterende stranden
en kristalhelder water. Verder
staan hier veel kassen langs de
weg, sommige zo vervallen dat je
de meloenen van ver ziet liggen.
Het blijkt dat hier ook in de winter
veel mensen - vooral jongeren -
komen om te helpen in de fruit- en
groenteteelk. Ierapetra zelf is een
leuke plaats. Aan de kust staat een
groot Venetiaans fort dat ook van
binnen te bekijken is. Overigens
moet je hiervoor betalen en is er
niet veel te zien. Het uitzicht van
bovenaf is wel heel mooi. Zo zien
we vanaf hier de besneeuwde
bergtoppen van het Lassithi-pla-
teau. Aan het einde van de middag
rijden we terug over het smalste
deel van het eiland. Hier is de Zee
van Kreta maar veertien kilometer
verwijderd van de Libische Zee.
De Panda houdt zich goed op de
smalle, slechte wegen dus na een
rustdag aan het strand - dit keer iets
minder rood geworden - gaan we
op weg naar het Lassithi-plateau.
We volgen de hoofdweg naar
Agios Nikolaos en halverwege ne
men we de afslag naar Tzermiado.
lets verder komen we bij het dorp
je Pikiano, waar vlakbij een schit-
terend klooster ligt, dat gewijd is
aan de Heilige Maagd Vidiani.
Hier splitst de weg zich naar links
en naar rechts. We gaan linksaf en
maken op deze manier een cirkel
rond de hoogvlakte van Lassithi.
De duizenden windmolens - in ok
tober zonder de doeken, waarom
werd niet duidelijk - werken syste-
matisch voor de besproeiing van
de vruchtbare vlaktes. Bij het
dorpje Psychro, op een hoogte van
840 meter, aan de zuidkant van het
plateau loopt een weg naar een
parkeerplaats. Vandaar uit zijn we
per voet - er zijn er ook ezels te
huur, maar dat vinden we zielig -
iw>
De kust bij het kleine, zeer rustige plaatsje Pachia Amos.
naar de ingang van de Dhikteo An
dro-grot gelopen, op een hoogte
van 1.025 meter boven het zeepeil.
Een enorme opening vormt de in
gang van de grot die uit een grote
ruimte bestaat die in het onderste
gedeelte in vier kleine vertrekken
is verdeeld. Het is een echte druip-
steengrot met stalactieten en sta-
lagmieten. Een gids vertelt ons dat
hier een altaar, vele offergaven,
wapens en edelstenen zijn gevon-
derr. Zo zou het een soort cultus-
plaats zijn geweest en volgens de
legende werd Zeus hier geboren.
De weg terug naar Neapoli is ver-
moeiend maar wel erg mooi.
Het autorijden houden we voor ge-
zien en de volgende dag leveren
we de Panda in. De onvermijdelij-
ke stranddag volgt en na een bar
becue met een stel Rotterdammers,
die in het appartement naast ons
zitten, duiken we laat ons bed in.
De volgende ochtend overvalt ons
een lichte spijt en besluiten we om
het overvloedige maal van de vori-
ge avond er sportief weer af te trai-
nen. We huren een mountainbike
en fietsen naar het plaatsje Malia.
Via een binnendoorweggetje ko
men we langs allerlei kleine plaats-
jes met typische Griekse, gerim-
pelde oude mannetjes, die zeeen
van tijd lijken te hebben. Malia
zelf is heel erg toeristisch met tien
tallen souvenirwinkeltjes waar ge-
borduurde en geweefde kleden
worden verkocht. Houtsnijwerk,
leer en koper en aardewerk van
Griekse afbeeldingen vinden te-
vens, bij sommigen, gretig aftrek.
Wij voelen ons bijna schuldig als
we voor de tiende keer ergens naar
binnen lopen en weer niets kopen.
Maar ja, mooi kunnen we het niet
echt vinden. Een groot voordeel
van Malia is dat er een bank is,
waar we kunnen pinnen. En dat be-
tekent dat we na onze sportieve
dag, 's avonds heerlijk ergens kun
nen gaan eten.
Na zeven dagen Kreta hebben we
veel wel maar nog veel meer niet
gezien. Zo willen we heel graag
naar Knossos, waar de rui'nes en
nagebouwde of gerestaureerde ge-
bouwen staan van het paleis van
Knossos. De archeoloog Arthur
Evans en zijn medewerkers heb
ben er 35 jaar over gedaan, voor ze
het hele terrein hadden opgegra-
ven. Een ander toeristische attrac-
tie die we eigenlijk ook op onze
agenda hadden staan, is de Sama
ria-kloof. Maar als je daar met ei
gen vervoer naar toe gaat, betekent
dat ongeveer vijf uur heen en weer
vijf uur terug rijden. Want aan het
einde van de kloof kun je of de
boot pakken of weer teruglopen.
En als dan je auto bij de ingang
staat, wordt het erg vermoeiend.
Misschien de volgende keer, want
terugkomen doen we zeker.
Santorini
Op een paar uurtjes varen van Kreta ligt het eilandje Santorini. Dit is anders dan de andere eilanden want
het heeft zwarte lava stranden, enorme rotsplateaus met bovenop hagelwitte dorpjes. Vanuit de haven kun
je met de kabelbaan of met een ezeltje de tocht omhoog maken. Het hoofdstadje Thira geeft een adembene-
mend uitzicht over de Egei'sche Zee. Aan het eiland en bij de opgravingen in Akroteri is te zien wat d(j in-
vloed is geweest van de vulkaanuitbarsting zo'n 3.500 jaar geleden. De grote ramp en de opgravingen laten
sommigen geloven dat Santorini een overblijfsel van de legendarische Atlantis is.
DeSama ria-kloof
Om bij de ingang van de Samaria-kloof te komen, neem je de bus vanuit Chania naar de Omalos-hoogvlak-
te. Goede wandelschoenen (met sokken!) en een goede conditie zijn vereisten voor deze hele mooie, en ze
ker aan te raden, wandeling. Na ongeveer 4 5 uur bereik je de zuidkust en het dorpje Agia Roumeli. Na een
stop in het dorpje vaar je met een bootje terug naar Chora Sfakion en vandaar kun je per bus weer terug.
Overigens hoef je tijdens de tocht geen tien liter water mee te nemen, want overal bevinden zich water-
pompjes.
Spinalonga en Chrissi-eiland
Een leuke dagtour is een bezoek aan het kleine eiland Spinalonga. Via het vissersdorpje Elounda vaar je
naar Spinalonga, dat tot 1957 een leprakolonie was. Voor die tijd werd het eiland als uitvalsbasis gebruikt
tijdens het smokkelen. Op het eiland kun je een uitgebreide rondleiding krijgen en is ook het Venetiaanse
fort te bezoeken. Een andere leuke bestemming ligt aan de zuidkant van Kreta. Daar ligt een wonderbaar-
lijk onbewoond eiland met goudkleurige zandstranden en random een hemelsblauwe zee. Via het dorpje
Ierapetra vaar je met een bootje naar dit zonovergoten Chrissi-eiland. Hier lukken foto's altijd!
Gambia is niet te vergelijken met
Spanje, Griekenland of Tunesie.
Natuurlijk is het een zonovergoten
land met prachtige stranden. Maar
Gambia, dat ligt in West-Afrika,
heeft een heel eigen cultuur, die
niet met andere populaire vakan-
tielanden te vergelijken is. Wie
naar dit land op vakantie gaat,
maakt kennis met de vredige le-
vensstijl van de Afrikanen, met een
prachtig landschap en met de ui-
terst vriendelijke en vrolijke bevol-
king.
Het klimaat in Gambia is subtro-
pisch. Van oktober tot en met juni
schijnt de zon onafgebroken en is
er geen regenval. De temperatuur
is overdag tussen de 29 en 35 gra-
den. In de drie zomermaanden is
het regentijd, dan is de luchtvoch-
tigheid erg hoog. Behalve in de zo-
mer is het dus het hele jaar goed
toeven in dit West-Afrikaanse
land.
De stranden zijn werkelijk paradij-
selijk. De kust van Gambia is on
geveer 50 km breed. Het land is
ruim 300 km lang en'wordt omslo-
ten (joor buurland Senegal. Dwars
door het land stroomt de rivier de
Gambia. Dat maakt van het gelijk
namige land een groen land met
veel jungle. Ondanks de fantasti-
sche stranden zou het jammer zijn
om alleen hier de vakantie door te
brengen. Excursies naar het bin-
nenland leveren onuitwisbare in-
drukken op.
Gambia-specialisten bieden dan
ook (georganiseerde) meerdaagse
rondreizen met overnachtingen in
eenvoudige, maar goed verzorgde
hotels. De tochten voeren door het
vrij vlakke landschap dat wordt ge-
dicteerd door mangrove. Wilde
dieren zie je in Gambia vrijwel al
leen in de natuurreservaten. Vo-
gels en vissen zijn er wel in de vrije
natuur in overvloed.
De rondreizen voeren meestal naar
de hoofdstad Banjul (met het na-
tionaal museum en de St. Alberts
Market), alsmede naar George
town op McCarthy Island, waar je
met een handgetrokken pont naar-
toe gaat, naar Wassu met zijn Sto
ne Circles (mysterieuze steenfor-
maties waarvan niemand de bete-
kenis kent), Bakau (en de heilige
krokodillenpoel Katchikali) en
naar Fort St. James en Juffureh
(twee plaatsen die vroeger een be-
langrijke rol speelden bij de sla-
venhandel). Ook een boottocht
- Een kleinschalige bestemming,
geen massatoerisme
- Geen jetlag (in de winter maar
een uur tijdsverschil)
- Altijd ongeveer 30 graden Celsi
us, geen regen
- Vriendelijke bevolking
- Zowel een fantastisch strand als
een avontuurlijk binnenland
- Ook excursies zijn niet massaal,
dorpjes worden niet overspoeld
met busladingen toeristen
- Goed en betaalbaar eten, behalve
lokale specialiteiten ook goede
Franse, Italiaanse, Thaise en Chi
nese restaurantjes
- Combinatie van strand en avon-
tuur
door de kreken van het mangrove-
gebied is vaak inbegrepen. Andere
rondreizen voeren deels door het
buurland Senegal, bijvoorbeeld
naar een van de mooiste natuurge-
bieden van West-Afrika.
De hoofdstad Banjul vormt voor
de meeste toeristen de eerste ken-
nismaking met het paradijs-in-een-
notendop. Het vliegtuig brengt je
hier vanaf Schiphol in zes uur
naartoe. De hotels die Nederlandse
reisorganisaties aanbieden zijn pri
ma accommodaties aan de prachti
ge, brede zandstranden van Gam
bia. Het strand loopt langzaam af
in zee en is dus zeer geschikt voor
kinderen. Ook kan er volop aan
watersport worden gedaan. Lief-
hebbers van vissen kunnen hun
hart ophalen aan de rivier Gambia.
De meeste hotels, vaak in Afri-
kaanse stijl gebouwd, beschikken
doorgaans over zoetwaterzwemba-
den en tennisbanen. Enkele heb
ben eveneens squashbanen en
fietsverhuur. Ook tref je veelal een
bar en een discotheek aan, waar re-
gelmatig shows en optredens wor
den verzorgd met natuurlijk Afri-
kaanse dans en muziek.
In de hotels en restaurants in Gam
bia is volop te proeven van de lo
kale specialiteiten, zoals Bahachin
(rijst met tomatenpuree en groente)
Base Nyebe (vlees met groente en
bonen), Chere (meelballen), Plasas
(gerookte vis met groente) en Tio
Gio (pindasoep). Maar ook is er
een ruime keus uit Franse, Italiaan
se, Thaise en Chinese gerechten.
Wie echt wil proeven van de Gam-
biaanse gewoonten, drinkt daarbij
palmwijn, dat wordt gewonnen uit
palmolie.
Tussen de last-minute aanbie-
dingen tref je regelmatig
Gambia-reizen aan. Heel aan-
lokkelijk natuurlijk, maar ver-
geet niet dat je de nodige inen
tingen nodig hebt, in ieder ge-
val een gele-koortsvaccinatie.
Een malariakuur hoort tot je
reisapotheek! Voor rondrei
zen is een DTP-prik aan te ra
den.
