'De selectie was streng en zwaar'
'Het is tijd om te gaan werken'
Stageplaats in hartje Hongkong
'Ik leer mijn fantasie uit te breiden'
'Studeren is meer dan met je neus in de boeken zitten'
Elke dag Campus Radio
Studeren in Rotterdam
4£<ztC o*pl te
Eva Monen maakte van dan sen haar beroep
f
Marco Buik koos bewust voor economie in Rotterdam
Edo de Ronde vertrok paar maanden naar het Verre Oosten
Marry van Bree studeert in deeltijd
Marieke van Weelden heeft geen spijt van keus voor Rotterdam
mmmmmm
De Rotterdamse Dansacade-
mie van de HMTR is bekend
in heel de wereld. Dansers als
Erwin Teunisse en Conny
Janssen hebben deze hbo-op-
leiding gevolgd. Een groot
aantal Europese jongeren,
vooral uit Duitsland, waagt
een kansje om op de Rotter
damse Dansacademie terecht
te komen. Velen moeten ech-
ter onverrichter zake terug
naar huis.
Marco Buik wist toen hij zes-
tien was dat hij vertegen-
woordiger wilde worden. En
ambitie had hij ook, waar-
door hij niet naar het mbo
ging, maar een hbo-opleiding
prefereerde. Hij koos voor de
Ichthus Hogeschool Rotter
dam. Op de faculteit econo
mie en management volgde
jMarco de studie commerciele
economie met als specialisa
tie international manage-
jment. Eind januari hoopt hij
af te studeren.
„Ik heb altijd al in het Verre
Oosten stage willen lopen",
zegt de pas afgestudeerde
heao'er Edo de Ronde. Hij
volgde de studie Bedrijfskun-
dige Informatica aan de HES
in Rotterdam. In plaats van
een stageplaats in Nederland
te zoeken, zocht Edo een
adres aan de andere kant van
de wereld. Uiteindelijk kwam
hij in Hongkong terecht.
Verpleegkunde-lerares Mar
ry van Bree koesterde al jaren
de wens om naar de Kunst-
academie te gaan. Doordat
haar werk, huwelijk en kin
deren Marry's tijd volledig in
beslag namen, had zij nooit
de kans om aan de hbo-oplei
ding te beginnen. Een half
jaar geleden ging haar droom
in vervulling. Op de Hoge
school Rotterdam Omstre-
ken volgt de lerares de studie
in deeltijd: aan de Academie
voor Beeldende Kunsten.
„Geen seconde spijt heb ik
gehad van mijn beslissing om
aan de Erasmus Universiteit
te gaan studeren. Ik moet eer-
lijk bekennen dat ik in eerste
instantie mijn bedenkingen
had om in Rotterdam te gaan
studeren. De stad heeft toch
een een saai en zakelijk ima
go. Maar Rotterdam bruist
wel degelijk en Erasmus
heeft een reputatie hoog te
houden. En de Rotterdamse
mentaliteit-bevalt mij prima.
Als het even tegen zit niet bij
de pakken neer gaan zitten
maar de mouwen opstropen
en zelf de problemen oplos-
sen."
i
In juni is Eva Moonen geslaagd
voor de Rotterdamse Dansacade
mie. Haar audities voor de verschil-
lende Nederlandse dansvakoplei-
dingen liepen indertijd op rolletjes.
Tijdens de middelbare school oe-
fende zij al elke dag op de bal-
letschool bij haar in de buurt. Haar
harde werk werd beloond. Zowel de
academie van Tilburg, Amsterdam
als Rotterdam namen Eva aan. Zij
koos voor de havenstad.
Eva: „Ik wilde naar Rotterdam
omdat de academie in heel de we
reld bekend is om haar specialisatie
in moderne dans. En daar was ik in
gei'nteresseerd." Volgens Eva vind
je netgens zo'n gevarieerd aanbod.
„Op academies als Tilburg en Am
sterdam krijgen studenten een keer
iiinde week moderne dans terwijl zij
dit bijvoorbeeld in Rotterdam elke
dag krijgen", is een van de voor-
beelden die de ex-studente geeft.
Op de academie specialiseerde Eva
zich in jazz en tapdans. Ze volgde de
opleiding docent dans. De andere
richting die de Rotterdamse Dans
academie aanbiedt, is de opleiding
uitvoerende dans. Nu ze terugkijkt
op deze jaren, vindt zij de auditie en
het eerste jaar het zwaarst. „De se
lectie was streng en zwaar. Ik heb
daar wel een aantal weekenden voor
opgeofferd. Velen vielen af. Verder
was het eerste jaar in fysiek opzicht
uitputtend. Het zwaard van Damo
cles hangt daarbij boven je hoofd,
want na dit jaar kijken ze of je door
kunt gaan."
Ook het afstuderen was zwaar.
„Terwijl ik mijn uiterste best deed
om van de dansacademie af te ko
men, probeerden anderen er juist op
te komen. Dat was een gekke erva-
ring." De leraren op de Rotterdam
se Danslcademie vindt ze gocd.
„Aan leraren geef je je tijdens de
lessen volledig bloot. Voor de klas
moet je door te dansen laten zien
Eva Monen repeteert met drie andere dansers voor de voorstelling van Kinderdanstheater
Pompoen. Vanaf20 januari trekt de groep door het land om te spelen voor kinderen van 4 tot 8
jaar.
wat je in petto hebt. Zij corrigeren je
tijdens dit optredentje."
„De kritiekop een schriftelijk tenta-
men is lang niet zo moeilijk te ver-
werken als dit. Docenten op de Rot
terdamse Dansacademie weten dat
je op die momenten kwetsbaar bent.
Ze zouden in staat zijn je te breken.
Toch weten ze de correcties zo te
brengen dat je gemotiveerd blijft."
Nu is Eva een half jaar afgestu-
deerd. Ze hopt van de ene docent-
vervangingsplaats naar de andere.
Haar week ziet er gevarieerd uit. Ze
geeft dansconditie aan oudere da
mes, doceert basis klassiek en ge-
vorderde jazz aan verschillende
leeftijdsgroepen en aan het einde
van de week repeteert zij samen met
andere dansers voor een voorstel
ling voor kinderen. „Ik voel me net
een vliegende kip. Het ene moment
zit ik in het midden van Nederland
ouderen les te geven en het andere
ogenblik in Eindhoven mijn oud-le-
rares te vervangen."
De verschillende contacten heeft zij
op school en tijdens haar stages op-
gedaan. „Tegenwoordig staat er al-
tijd wel een opdracht op mijn ant-
woordapparaat. In het begin was dat
wel anders. Ik moest zelfs bijwer-
ken in een winkel. Doordat ik ge-
woon bleef bellen en liet zien dat ik
wilde werken, lukte het me om van
het dansen te gaan leven."
Als tip geeft Eva aan mensen die zit-
ten te denken naar de dansacademie
te gaan: ,,Zekerproberen. Je leert er
zo ontzettend veel van."
Wie gaat studeren krijgt met heel wat veranderingen te maken.
Sommigen gaan voor het eerst op kamers wonen, en dat betekent
zelf huur betalen, zelf boodschappen doen, zelfje eten maken, zelf
de was doen etc. Maar natuurlijk verandert er nog veel meer. Plotse-
ling krijg je te maken met een andere vorm van onderwijs, andere
lesstof, andere docenten. Daarnaast zul je nieuwe vrienden moeten
maken, en nieuwe verenigingen en uitgaansgelegenheden moeten
ontdekken. In de loop van je studie ga je ook nog een of meerdere
keren op stage, misschien wel in het buitenland. Ook binnen de
meeste opleidingen is veel aandacht voor de praktijk. Zo krijg je al
tijdens je opleiding een beeld van je toekomstige werk. En als je
eenmaal bent afgestudeerd begint de zoektocht naar een passende
baan. Op deze pagina vertelt een aantal studenten hoe zij deze nieu
we ontwikkelingen hebben ervaren. Vijf verhalen over verwachtin-
gen en uitkomsten, stages en banen. school en praktijk.
„Op mijn zestiende wist ik al dat ik
commercieel was ingesteld. Daar-
om wilde ik vertegenwoordiger
worden. Als klein jongetje ver-
kocht ik allerlei spullen aan men-
sen. Dat had ik toen al plezier in,'
aldus Marco. De baan vertegen
woordiger spreekt hem aan omdat
hij dan vaak op de weg zit, overal
naar toe moet en met veel verschil
lende mensen te maken heeft. ,,Het
is een heel zelfstandige baan. Dat
geeft mij een vrij gevoel."
De 24-jarige student stond tijdens
zijn studie niet aan de kant mee te
kijken. Hij kreeg gedurende zijn
stageperiode bij een makelaars- en
hypotheekkantoor de kans een ei-
gen onderneminkje binnen het be-
drijf op te starten. „Ik zag een gat
in de markt waar het ging om het
onderhoud van huurhuizen. Deze
zorg heb ik als bedrijf op mij geno-
men." En het gaat goed. Na zijn
stage kon hij deze dienstverlening
voortzetten. „De helft van mijn to-
tale inkomen verdien ik er nu
mee."
Marco was geen student die met al
lerlei negens en tienen de middel
bare school had doorlopen. „Nee.
Ik moest zelfs een herexamen doen
op het vwo. Met zesjes heb ik dit
diploma gehaald. Op de opleiding
was het ook vaak niet hoger dan
een zes." Hij vond de overgang
van vwo naar een economische
hbo-opleiding niet moeilijk. Ande
ren die van de havo en mbo afkwa-
men, hadden meer moeite met de
niveauverschil. „De opleiding is
niet zo zeer moeilijk. De stof vind
ik makkelijk te begrijpen. De hoe-
veelheid is wel groot. Dat maakt
deze studie zwaar. Het is de kunst
om de belangrijke punten uit de
stof te halen. Gelukkig biedt de ho
geschool, voor wie dat wil, goede
begeleiding."
Marco heeft inmiddels een vaste
baan gevonden. Hij kan daar direct
na zijn studie beginnen. „Ik ken
niemand uit mijn klas die nog geen
baan heeft gevonden. Mijn klasge-
noten zijn een half jaar geleden af
gestudeerd. Doordat ik ziek ben
geweest, loop ik zes maanden ach-
ter." In februari begint hij bij een
klein bedrijf in Den Bosch. Marco
moet in het rayon Noord-Holland
bij bedrijven apparaten waarmee
papier ingebonden wordt, verko-
pen. „Ik denk dat ik dan op mbo-
niveau zit. De vacatures op mijn
niveau eisen met de economie-op-
leiding nog eens drie of vier jaar
ervaring. En die heb ik niet. Het
bedrijf waar ik nu ga werken, is
klein. Daardoor bestaat de moge-
lijkheid dat ik snel kan doorgroei-
en." Marco wil uiteindelijk een
managementfunctie uitoefenen.
„Daar is mijn opleiding immers
naar."
Op de vraag of hij nog verder wil
studeren zegt Marco: ,,Nee, abso-
luut niet. Ik heb naar een bepaald
niveau gestreefd en dat heb ik be-
reikt. Het is tijd om te gaan wer
ken."
•„Lange tijd heb ik in Azie naar een
werkervaringsplek gezocht. Na
lang zoeken kreeg ik via contacten
zowel een stageplaats in Indonesie
als in Hongkong aangeboden."
Via een vriendin kwam hij in con
tact met de manager van de Rabo-
bank in Hongkong. Deze man
bood hem een stageplaats en een
tijdelijk onderkomen in deze stad
aan. Edo koos voor de voormalig
Engelse kolonie omdat dit gebied
zo ontzettend in beweging is.
Edo heeft geen moment spijt gehad
van deze beslissing. „Mijn droom
om te werken in het Oosten, is
meer dan uitgekomen. Ik heb zo
veel meegemaakt. Ik kwam met
veel mensen van verschillende na-
tionaliteiten in aanraking en heb
geleerd volledig zelfstandig te
functioneren."
Edo vertelt dat het leven in Hong
kong heel anders is dan in Rotter
dam. „Het leven in deze snelgroei-
ende stad is ontzettend duur. Na
Edo de Ronde zal zijn stageperiode bij de Rabobank in
Hongkong niet gauw vergeten.
drie weken bij de manager over-
nacht te hebben, vond ik een eigen
kamer. Ik zag de advertentie han-
gen in een plaatselijke supermarkt.
Een kamer van twee bij twee voor
1400 gulden per maand." Een an-
der cultuurverschil is dat de Hong-
kongse inwoners het grootste deel
van hun tijd buitenshuis doorbren-
gen. De 23-jarige Edo nam deze
gewoonte over. „Ik werkte tot half
negen 's avonds, waarna ik buiten
de deur ging eten. Dat deed ieder-
een. Vervolgens ging ik naar de
bar."
Ondanks dat Edo aan de andere
kant van de wereld werkte, kende
iedereen de Rotterdamse haven
stad. „Ik was trots dat ik in deze
stad studeerde. Rotterdam is niet
een gehucht waar niemand van ge-
hoord heeft. Het wordt in het rijtje
van de grote steden genoemd."
Na verloop van tijd werd Edo bij
de Hongkongse Rabobankvesti-
ging niet meer als stagiair maar als
werknemer gezien. ,,Ik heb eerst
het lokale computernetwerk van de
Rabobank opgezet. Grotendeels
heb ik de onderhandelingen zelf
gedaan. Daarna heb ik het regiona-
le netwerk tussen China. Taiwan
en Hongkong verzorgd. Daardoor
heb ik zakenreizen naar Taiwan en
China gemaakt. Dat was gewel-
dig." Met het spreken van de En
gelse taal, de voertaal in het be
drijf, had Edo geen enkel pro-
bleem. „Het ging zo goed, dat de
bank mij een driejarig contract
aanbood. Helaas heb ik dat af moe
ten wijzen omdat ik dan geen geld
overhield om zo nu en dan naar
Nederland af te reizen. Tot op het
laatste moment dacht ik dat we er
wel uit zouden komen. Toen het
toch niet doorging, was het even
slikken." Nu heeft Edo een baan
gevonden bij CMG. Via deze orga-
nisatie werkt hij sinds de zomer bij
ABN-AMRO.
Als hij terugkijkt op de periode,
kan hij elke student aanraden een
stage in het buitenland te lopen.
„Door zo'n stage word je voor het
blok gezet. Je moet je zelfstandig
zien te redden. Daar leer je ontzet
tend veel van. Verder is het een he-
le belevenis." Nadelen kan hij zo
snel niet bedenken. „Het vertraagt
de studie, omdat het haast niet mo-
gelijk is in het buitenland af te stu
deren. Je kunt niet even naar je be-
geleider toestappen om wat te vra-
gen. Daarom ben je bijna verplicht
in Nederland af te studeren." Dat
heeft Edo dan ook gedaan. Hij
heeft wel een tip voor mensen die
over de grens stage willen lopen.
„Twee maanden is dan echt te kort.
Je moet wennen aan de omgeving,
aan de mensen en de cultuur. Na
een aantal weken wen je pas aan
het ritme en kun je produktief zijn.
Anders wordt het een pretstage."
„Ik heb altijd naar de Kunstacade-
mie gewild. Toen ik hoorde dat de
Hogeschool Rotterdam een deel-
tijdopleiding voor Beeldende Kun
sten had, dacht ik: dat is precies
wat voor mij." Voordien volgde
de lerares cursussen aan de Vrije
Universiteit, maar deze studies
voldeden nooit aan haar verwach-
tingen. ,,Amateurcursussen", zegt
ze hierover. ,,De leraren konden
nooit zeggen wat ik precies ver-
keerd deed. Zij vonden alles mooi.
De studenten volgden de studie
voor de gezelligheid. Dat zocht ik
niet."
De academie van Beeldende Kun
sten voldoet wel aan haar verwach-
tingen. „Hier leer ik mijn fantasie
uit te breiden. Ik ben echt aan het
werk gezet. Een voorbeeld is de
opdracht waarin ik en mijn mede-
leerlingen het woord kleur tot uit-
drukking moesten brengen. Wij
kregen de taak 35 verschillende
ideeen naar voren te brengen. La
ic*,
Het kunstenaarsbioedpompte al vroeg in Marry van Bree's
aderen.
ter zagen we elkaars aanpak en uit-
werking. Daar leren we enorm veel
van." Door deze aanpak reiken
medestudenten en leraren ideeen
aan waar zij zelf nooit aan gedacht
heeft. Het vergroot de fantasie.
Op de hogeschool zitten mensen
van allerlei leeftijden en groepen.
De academieklas telt ongeveer 25
mensen waarvan de meesten tus
sen de twintig en dertig jaar zijn.
„*We hebben een hele gezellige
klas en stimuleren elkaar enorm. Ik
ben de oudste van de groep, maar
daar merk ik niks van." De hbo-
studenten krijgen les in kunstge-
schiedenis, tekenen, ideeen ont-
wikkelen, beeldhouwen en schil-
deren. ,,In mijn vrije tijd heb ik
vooral aquarellen gemaakt. Aqua-
rellen fascineren mij door hun
lichtspelingen. Nu ik met de oplei
ding ben begonnen, krijg ik les in
allerlei kunstfacetten." De studen-
te heeft voor de tweedimensionale
richting gekozen. Dat betekent dat
zij zich specialised! in 'platte'
kunstwerken. Op de Hogeschool is
het ook mogelijk de driedimensio-
nale kant te kiezen.
Als Marry haar hbo-diploma bezit,
wil ze het geleerde in de praktijk
brengen. „Na mijn opleiding wil ik
kunstwerken maken die ik mooi
vind. Het plezier dat het maken
van kunst mij geeft, is daarbij het
belangrijkst." Op dit moment ont-
vangt de Papendrechtse niet zulke
positieve readies op haar kunst
werken. En dit terwijl zij zelf vindt
dat ze met sprongen vooruit gaat.
„Voordat ik aan de opleiding be-
gon, kreeg ik wel veel complimen-
ten over mijn aquarellen. Toch kon
de basis op veel punten verbeterd
worden. Nu ben ik bezig deze ele-
mentaire zaken te verbeteren.
Daardoor lijken mijn doeken min
der mooi."
Als Marry afgestudeerd is, hoopt
ze dat ze zowel de juiste techniek
onder de knie heeft, als werken
creeert die de mensen aanspreken.
„Mijn doeken wil ik te zijner tijd
verkopen. Maar misschien is dit
een beetje idealistisch."
Het enige, echte studenten-radioprogramma van Nederland is Cam
pus Radio - van maandag tot en met vrijdag te beluisteren op Stads-
radio Rotterdam 94.6 FM. Elke avond van 20.00 tot 21.00 uur.
Het programma wordt gemaakt door zo'n twintig studenten van de
Rotterdamse hogescholen en de Erasmus Universiteit. Onderwer-
pen: houseparty (wonen op kamers), staptips, studentensoap, laatste
studentennieuws, leuke prijsjes, studentenleven in Rotterdam, en
natuurlijk veel muziek, Regelmatig komen scholieren op bezoek bij
Campus Radio.
Luister dus dagelijks naar 94,6 FM
Marco Buik, student commerciele economie, moet er niet aan
denken de hele dag achter een bureau op kantoor te zitten.
Marieke van Weelden (21), vierde-
jaars student financiele bedrijfs-
economie aan de Erasmus Univer
siteit, is prima te spreken over Rot
terdam en zijn inwoners. Toen Ma
rieke op haar 17e jaar met succes
eindexamen deed op het gymnasi
um in Gorinchem stond Rotterdam
nu niet bepaald bovenaan haar
lijstje om er te gaan studeren. ,,Ik
bezocht de voorlichtingsdagen van
de universiteiten in Tilburg,
Utrecht en Maastricht, maar
„Een universiteit in beweging", zo omschrijft Marieke van Weelden de Erasmus Universiteit
Rotterdam.
voelde me eigenlijk direct thuis op
de Erasmus toen ik mij daar kwam
informeren. Zelf kom ik uit Hoog-
blokland, een klein dorpje met nog
geen tweeduizend inwoners. Dat
ligt op nog geen half uur van Rot
terdam. Het eerst jaar ben ik nog
elke dag op en neer gereisd maar
dat ging snel vervelen en kostte
ontzettend veel tijd. Bovendien
krijg je minder makkelijk contact
met de andere studenten met de
kans dat je je eenzaam gaat voelen.
De Erasmus is natuurlijk een gi-
gantische onderwijsinstelling met
maar liefst 20.000 studenten."
De ouders van Marieke stimuleer-
den haar om in Rotterdam een ka
mer te zoeken en deze was na een
simpel briefje snel gevonden.
„Ook dat is een groot voordeel van
studeren in Rotterdam; je hebt snel
en voor weinig geld geschikte
woonruimte", vertelt Marieke.
„En ik raad eigenlijk elke student
aan om te gaan wonen in de plaats
waar je studeert. Zo maak je snel
vrienden en leer je ook op je eigen
benen te staan. Ik woon samen met
vier meiden in een leuke woning in
Kralingen. In deze wijk wonen
duizenden studenten en de buurt
heeft zo zijn eigen karakter."
„Er is in Rotterdam gelukkig ge-
noeg te doen. Het barst hier van de
gezellige kroegen en sportvereni-
gingen. Het is ook belangrijk om je
na je studie te kunnen ontspannen.
Bovendien ben ik lid geworden
van Sanctus Laurentius, een van de
vele Rotterdamse studentenvereni-
gingen. Laurentius is de grootste
vereniging van Rotterdam met
zo'n 1400 leden. Het is een ge-
mengde vereniging met een 81 jaar
oude traditie."
Het Rotterdamse studentenleven
kenmerkt zich door de vele activi-
teiten die voor en door studenten
worden georganiseerd. Zelf is Ma
rieke actief bij de Economische
Faculteitsvereniging Rotterdam
(EFR). De EFR timmert aan de
weg met spraakmakende activitei-
ten, zoals het grootste studenten-
congres van Nederland - de jaar-
lijkse Businessweek met veel na-
tionale en internationale topspre-
kers uit bedrijfsleven, politiek en
wetenschap - bedrijfsbezoeken,
buitenlandse studiereizen en ex-
cursies. Alle faculteiten van de
Erasmus Universiteit hebben van
deze faculteitsverenigingen die
rond de studie tal van leerzame en
gezellige activiteiten organiseren.
Het is duidelijk dat studenten zich
niet hoeven te vervelen op de Eras
mus. Op het universiteitsterrein
staat bovendien een groot sport-
complex met twee sporthallen en
vijf squashbanen. Daarnaast zijn er
zes openlucht tennisbanen. Bijna
elke sport van - akido tot zaalvoet-
bal en van callanetics tot rugby - is
vertegenwoordigd op de Erasmus.
„Een universiteit in beweging."
Zo omschrijft Marieke van Weel
den de Erasmus. „Dat houdt ook in
dat je zelf je verantwoordelijkhe-
den moet nemen. Het is een gigan-
tische universiteit en docenten en
studie-adviseurs zullen niet snel op
je afstappen om te vragen hoe het
met je gaat. Als je problemen hebt,
moet je zelf initiatieven nemen en
hulp vragen. Jezelf ontwikkelen
betekent op de Erasmus een actie-
ve houding aannemen en je be-
kwamen in sociale vaardigheden.
Deze houding zal je later van pas
komen op de arbeidsmarkt."
Marieke waarschuwt dat hard wer
ken en discipline beslist noodzake-
lijk zijn om elke studie tot een
goed einde te brengen, vooral als
men op kamers woont. „Je merkt
dat sommige studenten die voor
het eerst zelfstandig wonen, door-
slaan en nachten in de kroeg door-
brengen. Reuze gezellig, maar stu
deren kost behalve veel moeite en
tijd ook nog eens veel geld, zeker
als je je studiepunten niet haalt. En
het is natuurlijk niet de bedoeling
dat je als student na enkele jaren je
studie af moet breken en dan met
enorme schulden opgezadeld zit."
