Een goede man heeft aan
een half woord genoeg'
Een dag waarop ze
extra aan j e denken
MaasposT
Ookfeministen kunnen niet om Moederdag heen
Tonia van derRaaf:
een werkende moeder over Moederdagcadeautjes
v V\Qede/.
Jenny van Jenny's over Moederdag
MEI1997
n
P A S S A a
a 7. a
S C H I E D A
Het feest van
Moederdag
SCHIEDAM - Mannen geven het niet graag toe, maar eigenlijk vormen zij het
zwakke geslacht, en niet de vrouw. Alleen vrouwen zijn in staat om nieuw leven
op aarde te zetten, en vaak zijn zij het die het gezin er in moeilijke tijden door-
heen slepen. Het moederschap is door onze maatschappij lang onderschat ge-
weest. Het werd gezien als lets vanzelfsprekends, waar je niet lang bij stil hoefde
te staan. Gelukkig bestaat er een dag als Moederdag waarop we duideiijk kun
nen maken dat we het moederschap echt waarderen, al berust de herkomst van
deze dag voornamelijk op commerciele overwegingen.
SCHIEDAM - „Goh, wat heeft mijn jongste vorig jaar ook al weer voor me op
school gemaakt voor Moederdag? Alles hangt vol in de slaapkamer... Ik weet nog
wel wat hij voor Vaderdag heeft gemaakt." Een beetje radeloos en lichtelijk be-
schaamd kijkt Tonia van der Raaf naar het plafond van The Body Shop, totdat ze
het zich weer herinnert. Natuurlijk, die ene mooie tekening, hoe kon ze het even
vergeten zijn. „En ik heb een zeepje gekregen, heel toepasselijk uit de Body
Shop. En van mijn dochter van veertien een theebeker. ja, ik heb twee schatten
van kinderen."
Oj
- kr4V
- •'Ved. Banked
i
wo-'
--C/ J
Het is niet helemaal duideiijk
wie met het idee kwam om
zoiets in te stellen als Moeder
dag. Wel is zeker dat Moederdag
in het begin van deze eeuw is
ontstaan in de Verenigde Staten
en dat Moederdag langer be
staat dan Vaderdag. Moederdag
werd door het bedrijfsleven veel
interessanter gevonden dan Va
derdag. Moeders letten immers
echt op de cent wanneer ze op
zoek gaan naar een cadeau voor
hun echtgenoot, zo redeneer-
den zij. Mannen daarentegen
kunnen absoluut niet met huis-
houdgeld omgaan, en zijn be-
reid om een aardig bedrag aan
hun echtgenote te besteden. Als
grote motor wordt wel eens Co
ca Cola genoemd, die Moeder
dag gecombineerd met een ver-
frissende dorstlesser wel zag
zitten. Nederlandse onderne-
mers maakten kenhis met het
fenomeen en in de jaren dertig
werd Moederdag in ons land
geintroduceerd. Het mag tegen-
woordig misschien een beetje
vreemd overkomen, maar de be-
drijfstak die in Nederland het
eerst met Moederdag kwam wa-
ren de banketbakkers. Met een
uitgekiende marketingcampag-
ne werd geprobeerd om deze
dag in de Nederlandse samenle-
ving te verankeren. Dit werd bij-
voorbeeld gedaan met de sluit-
zegel, waarmee de Nederlandse
bevolking werd opgeroepen om
toch vooral Moederdag te vieren
en daarbij een lekker taartje, ge-
bakje ofandere lekkernij in huis
te halen. Sluitzegels werden (en
worden) gebruikt om envelop-
pen mee dicht te plakken; het
was een aardige manier om aan
de ontvanger een bepaalde
boodschap te geven. De Tweede
Wereldoorlog zorgde er vanzelf-
sprekend voor dat het vieren
van Moederdag niet echt door-
brak. Ook in de moeilijke op-
bouwjaren na de oorlog stond
het hoofd er niet naar om op de
tweede zondag in mei moeder
extra in het zonnetje te zetten.
Er moest worden gewerkt, en
elk dubbeltje telde. Nadat de
ergste nood was gelenigd gin-
gen ook de bloemisten zich in-
zetten om van Moederdag een
vast gegeven te maken. En met
succes. Moederdag werd in meer
en meer gezinnen gevierd. Na
tuurlijk werden er geen grote
bedragen aan cadeaus besteed.
De echtgenoot voldeed meestal
met een bloemetje en de kinde
ren werden, net zoals nu, op
school gestimuleerd om een aar-
digheidje voor moeder te ma
ken. En in de weekbladen ston-
den rond Moederdag pagina's
vol met ideeen om zelf Moeder-
dagcadeaus te maken. Je zou het
kunnen vergelijken met de ma
nier waarop in die dagen het
Sint-Nicolaasfeest werd gevierd:
kleinschalig en knus. Dit veran-
derde langzaam in de jaren zes-
tig. Nederland kreeg te maken
met welvaart. Huishoudens kre-
gen meer te besteden en door
goedkopere productiemetho-
den kwamen 'typische' Moe-
derdagcadeaus als mixers, krul-
tangen, broodroosters en
koffiezetapparaten binnen het
bereik van de modale verdiener.
De vrouwenemancipatie die
zich aan het einde van de jaren
zestig en vooral begin jaren ze-
ventig roerde, wist aan de ene
kant eigenlijk niet zo goed wat
ze met Moederdag aanmoest.
Moederdag was ingesteld door
de Man, en dan nog eens vanuit
het oogpunt om er flink aan te
verdienen. Je zou wel gek zijn
om in die Mannenvalkuil te
trappen: Marie, wees wijzer.
Maar aan de andere kant was
het ook wel een mooi idee om
het moederschap voor een dag
in het jaar centraal te stellen. In
de jaren zeventig tekende strip-
tekenaar Jan Kruis in Jan, Jans
en de Kinderen een aflevering
waarin hij dat dilemma puntig
aan de orde stelde. Nee, zegt
Jans die net emancipatorisch is
ontwaakt, laat Moederdag maar
aan me voorbij gaan. Jan, Ca-
tootje en Carlijn houden zich
keurig aan de opdracht, waarop
Jans in tranen uitbarst omdat
niemand, maar dan ook nie-
mand haar het gevoel had gege
ven dat het Moederdag was.
Goed, zo extreem zal het niet
vaak in gezinnen voorkomen.
Maar veel mannen zullen be-
amen dat hun vrouw toch wel
blij was met dat ene speciale ca
deau, ook al gaf zij vantevoren
aan niet aan 'die onzin' te wil-
len meedoen. Vaak zijn onver-
wachte cadeautjes ook de meest
gewaarde geschenken. Nu in de
jaren negentig geeft de Neder
landse man behoorlijk veel uit
aan Moederdag. Als je nu een
trend in de keuze van cadeaus
zou kunnen noemen, dan is dat
het teruggaan naar het persoon-
lijke geschenk. In de jaren tach-
tig werden veel 'nuttige' ca
deaus aan de vrouw gegeven.
Zaken die eigenlijk al maanden
nodig waren en dan onder het
mom van Moederdag werden
geschonken. Of cadeaus waar-
aan ook de man plezier kon be-
leven. Je kunt daarbij denken
aan de video, de tweede tv voor
in de slaapkamer en aan de mag
netron. Ook nu nog zijn het ca
deaus die het op Moederdag
(meer dan) goed doen, maar er
zijn ook veel vrouwen die liever
iets persoonlijks willen krijgen.
Een cadeau dat echt op de per-
soon is toegesneden, zoals een
mooie ring, poster, boek, cd of
kledingstuk. Het moet voor al
die mannen niet al te moeilijk
zijn om voor het kopen van een
leuk cadeau voor Moederdag in
de Nieuwe Passage te kunnen
slagen. En mochten heren vroe-
ger in de dameskledingzaken
door de verkoopsters misschien
geamuseerd worden aange-
staard, vandaag de dag is het de
gewoonste zaak van de wereld
wanneer een man voor zijn
vrouw een leuke bh uitzoekt.
Voor Van der Raaf is Moederdag
dit jaar extra speciaal. „Ik werd
gevraagd om interim shop ma
nager te worden, maar ik wilde
dat als werkende moeder niet
ten koste laten gaan van mijn
gezin. Er zijn daar goede afspra-
ken over gemaakt met het be-
drijf. Gelukkig bestaat de top
voor de meerderheid uit vrou
wen, waardoor je je in een goe
de positie bevindt. En mijn ge
zin moet er voor de voile
honderd procent achter staan,
anders had ik 't niet gedaan.
Maar ik moet dan wel van mijn
jongste geregeld een walvis-
zeepje meenemen: dat is zijn
enige voorwaarde."
Ook in het gezin Van der Raaf
ontbreekt het traditionele Moe-
derdagontbijt niet. „Dat vinden
de kinderen hartstikke leuk om
klaar te maken. En dan heb je
natuurlijk de cadeaus op de ont-
bijttafel voor moeders. Melissa,
de oudste, is nu op een leeftijd
gekomen dat ze zegt: 'Mam, ik
ga de stad in. Weet je nog iets
leuks?' Ze koopt vaak leuke
kaarten met daarop teksten als:
'voor de liefste moeder van de
wereld' en dat ze van me houdt.
Ik ben echt bevoorrecht, want ik
heb de liefste kinderen van de
wereld. Niet waar, Patricia?" De
verkoopster moet om Van der
Raafs enthousiasme lachen en
neemt nog maar een slokje
thee.
Een goede man heeft aan een
half woord genoeg wanneer het
gaat om het verzinnen van een
leuk cadeautje voor zijn vrouw,
vindt Van der Raaf. ,,Mijn man
vergeet Moederdag nooit. Maar
ik moet hem wel in de goede
richting duwen, hoor. Ik zeg
dan zoiets als: mijn fiets ziet er
toch wel slecht uit. Of: goh, die
eau de toilette van Moschinno is
toch wel erg lekker. En dan
moet ie opeens hals over kop de
stad in. Hij is wel lief hoor, de
schat. Vorig jaar heeft hij een
mooi nachthemd voor me ge-
kocht." Wat Tonia van der Raaf
alle mannen van Schiedam ver-
der kan aanraden is om eens de
koksmuts op te zetten. ,,Organi-
seer zelf een leuk etentje. Glaas-
je wijn, wat kaarsjes op een ge-
zellig gedekte tafel. En dan
hoeft ie echt niet uitgebreid te
gaan koken, 't hoeft echt geen
vijfsterren maaltijd te worden.
Al kan hij niet koken: wat aard-
appeltjes met groenten is ook
goed. Wat telt is het gebaar."
Maar, vindt Van der Raaf, het
mag niet bij een keer blijven.
Ook op de andere 364 dagen van
het jaar moet de man zich in de
keuken en huishouding laten
zien. Moederdag is tenslotte
geen afkoopdag.
SCHIEDAM - Het valt niet altifd mee om het moederschap te combineren met een
drukke baan. Jenny de Vos Burchaert van Jenny's Koffie Corner Lunchroom, moe
der van twee jongens van acht en elf jaar, weet er alles van. „Je kiest zelf voor het
moederschap en t heeft natuurlijk zijn ups en downs als je ook nog eens gaat
werken. Maar mijn oudste van elf ziet er nu de voordelen van in: hij weet waar-
om ik het doe. Ik ben niet iemand die de hele dag thuis kan zitten. Op een gege
ven moment is het huis aan kant, zitten de kinderen op school. Wat moet je dan
doen? Ik zou er doodmoe en ongelukkig van worden."
Colofon:
Nieuwe Passagepost
is een uitgave van
MaasposT,
onderdeel van
Maasstad
WeekbladeN.
Redaktie:
Margreet Feenstra
Karin van der Knaap
Monique Siemsen
jalmarTeunissen
Vormgeving
Arnold v.d. Struijs
Vormgeving
voorpagina
G.H.S.
Fotografie:
Roger van der
Kraan, Fotoburo
Willem de Bie
Acquisitie
Marja van der Lee
Remy Versnel
Moederdag is niet zomaar een
dag voor Jenny. „Het is toch een
dag waarop ze extra aan je den
ken. Ik vind het een heel leuke
dag. Moederdag valt altijd in
mei en vaak kun je dan al genie-
ten van een lekker weertje. We
gaan dan naar de camping en
's ochtends maken de jongens
een lekker ontbijtje voor me
klaar met verse broodjes uit de
winkel en kan ik heerlijk genie-
ten. En de avond ervoor doen ze
heel geheimzinnig over mijn ca
deautjes. Alles wordt zo goed
weggestopt dat ze niets meer
kunnen terugvinden. En ik krijg
natuurlijk altijd wel wat grap-
pigs dat ze op school voor Moe
derdag hebben gemaakt: een
vaasje of een leukschilderijtje."
Jenny is nu anderhalf jaar gele-
den fulltime gaan werken in de
Nieuwe Passage. Beurtelings
met haar man zorgt Jenny er
voor dat de kinderen na school
worden opgevangen. „Zo hou je
het moeder- en vaderschap in
evenwicht. Verder heb ik leuke
buren die altijd voor mijn kin
deren klaarstaan. Ook de school
en dat scheelt enorm. En je gaat
je tijd beter benutten. Als ik een
vrije middag heb, dan waardeer
ik het veel meer. Even lekker
kletsen met de kinderen, even
langs oma gaan. Op de andere
dagen bellen mijn kinderen me
om half drie even op om te ver-
tellen wat ze die dag op school
beleefd hebben. Daar maak ik
altijd even tijd voor. Eigenlijk is
er niet zoveel voor ze veranderd
en dat vind ik best wel belang-
rijk. Je kunt beter een moeder
hebben die levendig en geluk
kig is mede dankzij haar werk
dan een moeder die thuis is in-
gedut."
Over haar man heeft Jenny niets
dan lof. Ook hij begrijpt de
waarde van Moederdag. „Ik heb
een man die Moederdag nooit
voorbij laat gaan. Hij helpt de
kinderen met het ontbijt.
's Avonds kookt hij. En hij doet
net zo geheimzinnig over mijn
cadeautjes als de kinderen. En
nee, die cadeaus hoeven voor
mij helemaal niet duur te zijn.
Dat kunnen heel simpele din-
gen zijn zoals een leuk paar
gympen, een bos bloemen, een
cd, iets voor in bad, een lekker
luchtje. De grootte van het ca
deau doet er niet toe, als hij er
maar aan denkt."
