Taal, geld en de taal van geld fcr- M§ umim ii mm %m Colombia en cocaine Genieten van een ontdekkingsreis in Colombia m iHii mitH t— Vlucht Historie Natuur MaasstaD vrij-^vakahtie Aan het einde van de wereld wacht het paradijs ROTTERDAM/CARTAGENA/SANTA MARTA - 'Waar ga je heen? Naar Colombia? Wat moet je daar nou zoeken? Daar zitten toch alleen maar drugsbaronnen en kartels die de wester- se wereld overspoelen met coke?' Het zijn voorspelbare reac hes die Colombia-gangers te horen krijgen als ze hun reisplan- nen kenbaar maken. Toch klopt er weinig van dat beeld, want het Zuid-Amerikaanse land heeft veel meer te bieden dan al leen maar cocaine. Colombia is namelijk een schitterend land met fantastische mogelijkheden voor het toerisme. Groot voor- deel is dat nog niet iedereen dat weet, waardoor het er nog lek- ker rustig genieten is van de prachtige natuur en de vele aardi- ge inwoners van het land. Ook de prijzen in het land zelf zijn zeker vergeleken met een westerse standaard heerlijk laag. Daardoor is een lekkere lange vakantie in Colombia lang niet zo duur als verwacht zou worden bij het het afrekenen van het vliegticket naar bijvoorbeeld Bogota of het exotische Cartage na, niet toevallig het doel van de hier beschreven reis. Vakantie in Colombia kan op vele manieren. Voor de luie toerist zijn er voldoende mogelijkheden om te genieten van een volledig verzorg- de vakantie voorzien van alle luxe faciliteiten. Voor dat doel schieten de luxueuze ressorts op verschei- dene plaatsen langs de kusten van de grote oceaan en het Caribische gebied als paddestoelen uit de grond. Daar zijn dan ook alle grote hotelketens te vinden die voorzie- ningen bieden die moeiteloos kun- nen wedijveren met de westerse standaard. Voorbeelden van derge- lijke ressorts aan de Caribische kust zijn Bocagrande op letterlijk een steenworp afstand van Cartagena en El Rodadero bij San ta Marta, een havenstadje enkele honderden kilometers verderop. Daar ter plekke zijn nog net geen McDonald's restaurants te vinden, maar veel scheelt het niet; vele soortgelijke fastfoodrestaurants worden daar aan de commerciele boulevards afgewisseld met kleine maar goede restaurants die een se- lectie uit de wereldkeuken te bie den hebben, overigens nog steeds tegen redelijk schappelijke prijzen. Het is dan ook niet vreemd dat daar zelfs af en toe rugzaktoeristen zijn aan te treffen die wel eens wat an- ders willen dan de goedkope Co- mida Corriente, een soort dagscho- tel zoals die in een van de vele lo- kale restaurants geserveerd wordt. Bijkomend voordeel van eten en drinken in de toeristengebieden is bovendien ook nog dat vaak moei teloos kan worden afgerekend met een creditcard van een van de grote maatschappijen als Visa, Ameri- Colombia en cocaine, de link wordt altijd gelegd en niet geheel ten onrechte. Het land is de grootste producent van coke en voorziet zo'n tachtig procent van de wereldmarkt van het witte goedje. Toch is coca niet alom aanwezig in de Colombi- aanse samenleving. Het lijkt er zelfs op dat het spul voorname- lijk wordt gefabriceerd voor de buitenlandse markt. Een ruime meerderheid van de gewone Colombianen lijkt de vingers namelijk nauwelijks te branden aan het verslavende goedje en houdt het vooral op het drinken van bier en rum. De in iedere stad aanwezige onderkomens van Narcoticos Anonimos (het Colombiaanse equivalent van de Anonieme Alcoholisten) zijn er dan ook voor de alcoholisten en voor die kleine minderheid die toch in de problemen komt door het gebruik van 'wit'. Maar coke is in het land natuur- lijk wel gemakkelijk verkrijg- baar en wel tegen gevaarlijk la- ge prijzen. Dat is waarschijnlijk de reden dat er nog steeds ieder jaar mensen zijn die in Zuid- Amerika in de verleiding ko- men om toch maar even een pakketje mee naar huis te ne- men in de hoop op de grote klapper. Wie echter een keer langs de douanebeambtes van de specia- le militaire eenheid DAS is ge- weest, zal dat hopelijk wel uit zijn hoofd laten. Deze heren die volstrekt willekeurig een groot gedeelte van de vertrekkende toeristen aan een nader onder- zoek onderwerpen, kammen werkelijk iedere centimeter van koffer of rugzak uit en zijn ex perts op het gebied van de li- chaamstaal. Wie iets teveel zweet - teveel, want zweten doe je de hele dag, zeker op het vliegveld - wordt dan ook moeiteloos uit de rij gehaald als potentiele smokkelaar. Neem dus gewoon van iemand die er geweest is aan dat het absoluut niet de moeite loon om de grote klapper te maken; de grote klapper maak je dan alleen nog als je hard met je hoofd tegen de muur van een eel wordt ge- gooid en de deur voor een on- bepaalde tijd hard achter je in het slot hoort vallen. Niet doen dus, al is de verleiding nog zo groot om het reisje 'even' terug te verdienen. can Express of Diners Club. lets wat in de lokale gemeenschappen vrijwel onmogelijk is. Daar zijn het slechts pesos en dollars die tel- len. In die lokale gemeenschappen is nog wel het dagelijks leven van de Colombianen te zien en dat is veel waard. De ressorts zijn dermate goed geoutilleerd dat deze op wil lekeurig welke plek ter wereld zouden kunnen staan. Wie slechts een vakantie in luilekkerland wil, zit daar dan ook goed, maar kan net zo goed naar Spanje of Italie gaan, want daar zijn de hotels ook goed, is het ook vaak lekker weer en hoef je je ook niet te bekomme- ren op het karakter van het land. Wie echter wel kennis wil maken met het gewone leven en het land zelf, laat de gei'soleerde toeristen- centra links liggen en checkt in in een van de vele spotgoedkope klei ne hotels die in werkelijk ieder stadje aan de kust te vinden zijn. Pas dan zal zal blijken dat de Cari bische kust van Colombia is als een warme deken. Het is een warmbloedig en gastvrij gebied waar van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat de samba uit deuren en ramen klinkt, ondersteund door een thermometer die zelfs rond middernacht nog op 28 of 29 gra- den Celsius staat. Het is niet zo eenvoudig om in Co lombia te komen. Directe lijndien- sten vanuit Nederland zijn er na melijk niet op het Latijns-Ameri- kaanse land. Wie het schitterende land toch wil bezoeken is in vrij wel alle gevallen aangewezen op Iberia, de Spaanse luchtvaartmaat- schappij. Iberia vliegt regelmatig via Londen of Madrid naar Ca racas in Venezuela. Ter plekke kan dan overgestapt worden naar be- stemmingen in Colombia. Een an- dere optie is een vlucht boeken naar de Verenigde Staten en daar een vliegtuig nemen van de Co lombiaanse vliegtuigmaatschappij Avianca. Dat gaat bijvoorbeeld uitstekend in New York, op de luchthaven Newark. Deze alterna- tieve route Is bovendien geheel vanuit Nederland te regelen. Het vergt wel wat inspanning om de medewerker van het reisburo te overreden 'in te breken' in de Amerikaanse boekingscomputers, maar de reis is dan in veel gevallen wel iets goedkoper en boeiender. De reiziger krijgt dan namelijk een soort rondvlucht boven het Cari- bisch gebied; eerst trekt de gehele Amerikaanse oostkust aan het oog De voettocht naar het einde van de wereld door de jungle van Parque Tayrona. Hier heeft het spoor nog iets weg van een pad. Dat zou later wel veranderen. voorbij, waarna vanaf grote hoogte het ene na het andere exotische ei- land in de Caribbean is te zien. Een reis naar Colombia is mis- schien wat omslachtig, maar wie doorzet krijgt daar onnoemelijk veel culturele en natuurlijke rijk- dom voor terug, nog afgezien van de al eerder beschreven exotische sferen. Een stad als Cartagena is bijna als een ansichtkaart uit een ver koloniaal verleden. Tijdens de korte taxirit van het vliegveld doemt de door eeuwenoude mu- ren, murales, omringde vestingstad op met een silhouet waarin prachti ge gothische en barokke bouwwer- ken een voorname plaats innemen. Het belangrijkste en misschien wel mooiste gebouw in die historische binnenstad is de oude Catedral, waaraan al in 1575 werd begonnen en die in 1612 werd afgemaakt. Andere historische bezienswaar- digheden in de stad met enkele straten die sinds de zestiende eeuw nauwelijks veranderd zijn, zijn Ig- lesia y Convento de San Pedro Claver (kerk en klooster ineen), Museo del Oro y Arqueologia (goud en archeologisch museum) en de Casa de la Candelaria, een prachtig koloniaal woonhuis dat te bezichtigen is. Een van de mooiste pleinen van de stad is de Plaza de Bolivar, ge- noemd naar de vrijheidsstrijder die het grootste gedeelte van het conti nent heeft bevrijd van de Spaanse overheersing. Simon Bolivar staat daar niet alleen letterlijk op een voetstuk; hij is bijna heilig ver- klaard, zowel in Colombia als in de omringende landen, waar de stand- beelden van Bolivar te paard of met zwaard in iedere stad opdui- ken. Enigszins ironisch is het dan ook dat aan het naar hem vernoem- de plein in Cartagena ook het Pala- cio de la Inquisicion staat, het bol- werk van de geloofsridders onder wiens aanvoering de Spaanjaarden het continent eeuwen in een ijzeren greep hielden. Het barokke Paleis, een goed bewaard gebleven voor- beeld van koloniale architectuur, doet tegenwoordig dienst als mu seum voor martelwerktuigen en koloniale en pre-koloniale kunst. Net buiten het centrum hoog bo ven de stad staat een strategisch gelegen fort, Castillo de San Felipe de Barajas, van waaruit de hele baai perfect is te overzien. In het fort zijn nauwelijks vertrekken te vinden, maar slechts gangen waar de verdedigers zich maandenlang konden verschansen, zo leert de rondleiding door de vochtige en vooral erg lage gewelven. Dat ver schansen was in vroeger tijden vaak pure noodzaak om te overle- ven. De stad werd namelijk gere- geld belegerd vanuit zee, hetzij door piraten als stripheld Rood- baard, hetzij door Engelse admi- raals als Francis Drake, die trou- wens in de geschiedenisboekjes buiten Europa ook gewoon bekend staat als piraat. Om hen buiten te houden beschikt het Castillo ook nog over vooruitgeschoven bol- werken die gevestigd zijn op klei ne eilandjes bij de ingang van de baai. Deze vestingen liggen uiter- aard strategisch ten opzichte van elkaar en stonden met elkaar in verbinding middels enorme kettin- gen waarmee in geval van nood de haven afgesloten kon worden. Rijker nog dan aan historie is het land aan natuur. Zo bevindt zich iets ten noorden van Santa Marta, op zo'n 250 kilometer van Cartagena, het beschermde natuur- gebied Parque Tayrona. Tayrona is een ongerept en ongekend mooi stuk tropisch regenwoud. Alleen de tocht vanuit het havenstadje naar dit aan flora en fauna extreem rijke gebied is al een avontuur op zich. Ingeladen in een tot 'touring- car' omgebouwde vrachtwagen gaat de reis langs bergen en dalen totdat het gevaarte kreunend en steunend tot stilstand komt op een kleine zandvlakte midden in de jungle. Alleen een bordje 'playa 45 min.' toont aan dat dit nog steeds niet het einde van de wereld is en dat nog een flinke voettocht wacht om daar te komen. Wie een keurig bewegwijzerd voetpad verwacht komt echter bedrogen uit. Het zijn slechts vbetsporen van voorgan- gers die de weg wijzen. Het 'pad' leidt langs riviertjes en bronnen, berghellingen en beesten die zich weinig laten zien, maar zich des te meer laten horen; regelmatig ritselt het kreupelhout op slechts een paar meter afstand. Toch is vrees voor slangen en dodelijk giftige gele kikkers redelijk ongegrond, om de simpele reden dat dergelijke dieren vaak banger voor de mens zijn dan andersom en het dus wel uit hun hoofd laten om de aanval in te zet- ten. Deze wetenschap maakt de tocht door deze Colombiaanse jungle onvergetelijk. Dit is een tropsich regenwoud zoals het be- doeld is en waarvan op het conti nent teveel verloren gaat als ge- volg van houtwinning en ontgin- ning van nieuwe industriele gebie- den. Als na ruim vijf kwartier - Co lombianen lopen kennelijk sneller - eindelijk de kust bereikt wordt is er voor het idyllische panorama slechts een omschrijving: adembe- nemend. In voile glorie zijn stran- den te aanschouwen die Neder- landers slechts kennen van tv-com- mercials van Bacardi en Bounty. Als in de daaropvolgende avond in het zilveren licht van de voile maan een Colombiaan vertelt dat op deze stranden ook de film The Blue Lagoon is opgenomen twij- felt niemand aan zijn woorden. De aanblik van de zilveren zee badend in het felle schijnsel van de maan die de kracht lijkt te hebben van de vier lichtmasten in de Kuip, zorgt voor een bijna spirituele ervaring; dit is niet het einde van de wereld, dit is het paradijs. Het grote genie ten kan beginnen. MAURICE HEIJNEN Het Museo del Oro y Arqueologia is toeristische trekpleister en educatief centrum voor de schoolkinderen. Mhr«S~ Uitzicht over baai, zee en toeristencentrum Bocagrande vanaf het Castillo de San Felipe de Barajas. Het standbeeld van Simon Bolivar op het naar hem vernoemde Plaza de Bolivar, met op de achtergrond het Palacio de la Inquisicion. Colombia is een prachtig toeris- tisch land met een zeer vriende- lijke en gastvrije bevolking, ze ker in het Caribisch gebied. Toch bij deze even enkele handi- ge tips en gedragsregels voor een zorgeloos verblijf. De voertaal in Colombia is Spaans en dat is in veel gevallen de enige taal die de bevolking machtig is. In de grote toeristen gebieden wordt uiteraard wel Engels gesproken en ook de ma nagers van de goedkope budg- het-hotels waar ter plekke is in te checken kunnen buitenlandse gasten meestal wel in het Engels te woord staan. Wie echter van plan is echt het land in te gaan doet er verstandig aan even wat Spaanse lessen te nemen of in ie der geval een woordenboek in de koffer te stoppen. Betaald wordt er in Colombia met pesos en in veel gevallen met dollars. Plastic geld, zoals een creditcard, is alleen bruik- baar in de toeristengebieden en bij grote banken, voor het opne- men van geld. Pinnen, of een an dere manier van electronisch be- talen, is vrijwel onmogelijk. Cash geld in de portemonnee is dus onontbeerlijk. Colombia kent als zoveel landen een identificatieplicht waar poli- tieagenten veelvuldig gebuik en misbruik van maken. Vooral toe risten worden regelmatig lastig gevallen met het verzoek het paspoort te tonen. Wijs is het echter om niet het origineel op zak te hebben maar een kopie. Officieel is dat niet toegestaan, maar het voorkomt grotere pro blemen dan wanneer wel het ori- ginele exemplaar kan worden getoond. Colombiaanse agenten maken er namelijk nogal eens een sport van wat bij te verdie nen, door voor hun 'diensten' het nodige in rekening te bren- gen. En zeker met een origineel paspoort hebben dergelijke ge- zagsdragers dan goud in handen. Ze doen dan alsof ze uit het pas poort niet op kunnen maken uit welk land de toonder komt en spreken hun vrees uit dat dit wel eens een nep-document kan zijn dat op het buro aan een nader on- derzoek onderworpen moet wor den. 'Of u maar even wilt vol- genDit alles is uiteraard een doorzichtige poging de toerist geld uit de zak te kloppen, zodat hun maandloon een beetje wordt aangevuld. Wie echter een kopie toont krijgt weliswaar te horen dat dat niet is toegestaan, maar de agent gaat in het uiterste geval mee naar het hotel om het origi neel te controleren. Daar is dan altijd wel iemand van het hotel in wiens aanwezigheid de agenten het wel uit hun hoofd laten om hun corruptie in de praktijk te brengen. Zorg er dus voor dat het originele paspoort veilig in een kluisje van het hotel ligt. Zo beschreven lijkt het mis schien of Colombia toch dat cor- rupte en aan drugs ten onder gaande land is, maar zo extreem is het terplekke absoluut niet. Wel is het vreemd voor wester- lingen die gewend zijn in een po- litieagent hun beste vriend te treffen, om met dergelijke prak- tijken geconfronteerd te worden. Maar het went en wie zich nor- maal gedraagt en zich de hierbo- ven beschreven gedragsregels eigen maakt, heeft eigenlijk niets te vrezen. En wie toch een pro- bleem krijgt, is in de meeste ge vallen zeker van het feit dat agenten zich af of om laten ko- pen. Alleen degenen die zich schuldig hebben gemaakt aan strafbaar gedrag hebben een pro- bleem als ze onverhoopt gecon fronteerd worden met een echt 'foute' agent; dat is de enige agent in Colombia die zich niet om laat kopen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 1997 | | pagina 17