Taal, geld en de taal van geld
fcr-
M§ umim ii mm %m
Colombia en cocaine
Genieten van een ontdekkingsreis in Colombia
m iHii mitH t—
Vlucht
Historie
Natuur
MaasstaD vrij-^vakahtie
Aan het einde van de wereld wacht het paradijs
ROTTERDAM/CARTAGENA/SANTA MARTA - 'Waar ga
je heen? Naar Colombia? Wat moet je daar nou zoeken? Daar
zitten toch alleen maar drugsbaronnen en kartels die de wester-
se wereld overspoelen met coke?' Het zijn voorspelbare reac
hes die Colombia-gangers te horen krijgen als ze hun reisplan-
nen kenbaar maken. Toch klopt er weinig van dat beeld, want
het Zuid-Amerikaanse land heeft veel meer te bieden dan al
leen maar cocaine. Colombia is namelijk een schitterend land
met fantastische mogelijkheden voor het toerisme. Groot voor-
deel is dat nog niet iedereen dat weet, waardoor het er nog lek-
ker rustig genieten is van de prachtige natuur en de vele aardi-
ge inwoners van het land. Ook de prijzen in het land zelf zijn
zeker vergeleken met een westerse standaard heerlijk laag.
Daardoor is een lekkere lange vakantie in Colombia lang niet
zo duur als verwacht zou worden bij het het afrekenen van het
vliegticket naar bijvoorbeeld Bogota of het exotische Cartage
na, niet toevallig het doel van de hier beschreven reis.
Vakantie in Colombia kan op vele
manieren. Voor de luie toerist zijn
er voldoende mogelijkheden om te
genieten van een volledig verzorg-
de vakantie voorzien van alle luxe
faciliteiten. Voor dat doel schieten
de luxueuze ressorts op verschei-
dene plaatsen langs de kusten van
de grote oceaan en het Caribische
gebied als paddestoelen uit de
grond. Daar zijn dan ook alle grote
hotelketens te vinden die voorzie-
ningen bieden die moeiteloos kun-
nen wedijveren met de westerse
standaard. Voorbeelden van derge-
lijke ressorts aan de Caribische
kust zijn Bocagrande op letterlijk
een steenworp afstand van
Cartagena en El Rodadero bij San
ta Marta, een havenstadje enkele
honderden kilometers verderop.
Daar ter plekke zijn nog net geen
McDonald's restaurants te vinden,
maar veel scheelt het niet; vele
soortgelijke fastfoodrestaurants
worden daar aan de commerciele
boulevards afgewisseld met kleine
maar goede restaurants die een se-
lectie uit de wereldkeuken te bie
den hebben, overigens nog steeds
tegen redelijk schappelijke prijzen.
Het is dan ook niet vreemd dat daar
zelfs af en toe rugzaktoeristen zijn
aan te treffen die wel eens wat an-
ders willen dan de goedkope Co-
mida Corriente, een soort dagscho-
tel zoals die in een van de vele lo-
kale restaurants geserveerd wordt.
Bijkomend voordeel van eten en
drinken in de toeristengebieden is
bovendien ook nog dat vaak moei
teloos kan worden afgerekend met
een creditcard van een van de grote
maatschappijen als Visa, Ameri-
Colombia en cocaine, de link
wordt altijd gelegd en niet
geheel ten onrechte. Het land is
de grootste producent van coke
en voorziet zo'n tachtig procent
van de wereldmarkt van het
witte goedje. Toch is coca niet
alom aanwezig in de Colombi-
aanse samenleving. Het lijkt er
zelfs op dat het spul voorname-
lijk wordt gefabriceerd voor de
buitenlandse markt. Een ruime
meerderheid van de gewone
Colombianen lijkt de vingers
namelijk nauwelijks te branden
aan het verslavende goedje en
houdt het vooral op het drinken
van bier en rum. De in iedere
stad aanwezige onderkomens
van Narcoticos Anonimos (het
Colombiaanse equivalent van
de Anonieme Alcoholisten) zijn
er dan ook voor de alcoholisten
en voor die kleine minderheid
die toch in de problemen komt
door het gebruik van 'wit'.
Maar coke is in het land natuur-
lijk wel gemakkelijk verkrijg-
baar en wel tegen gevaarlijk la-
ge prijzen. Dat is waarschijnlijk
de reden dat er nog steeds ieder
jaar mensen zijn die in Zuid-
Amerika in de verleiding ko-
men om toch maar even een
pakketje mee naar huis te ne-
men in de hoop op de grote
klapper.
Wie echter een keer langs de
douanebeambtes van de specia-
le militaire eenheid DAS is ge-
weest, zal dat hopelijk wel uit
zijn hoofd laten. Deze heren die
volstrekt willekeurig een groot
gedeelte van de vertrekkende
toeristen aan een nader onder-
zoek onderwerpen, kammen
werkelijk iedere centimeter van
koffer of rugzak uit en zijn ex
perts op het gebied van de li-
chaamstaal. Wie iets teveel
zweet - teveel, want zweten doe
je de hele dag, zeker op het
vliegveld - wordt dan ook
moeiteloos uit de rij gehaald als
potentiele smokkelaar. Neem
dus gewoon van iemand die er
geweest is aan dat het absoluut
niet de moeite loon om de grote
klapper te maken; de grote
klapper maak je dan alleen nog
als je hard met je hoofd tegen
de muur van een eel wordt ge-
gooid en de deur voor een on-
bepaalde tijd hard achter je in
het slot hoort vallen. Niet doen
dus, al is de verleiding nog zo
groot om het reisje 'even' terug
te verdienen.
can Express of Diners Club. lets
wat in de lokale gemeenschappen
vrijwel onmogelijk is. Daar zijn
het slechts pesos en dollars die tel-
len.
In die lokale gemeenschappen is
nog wel het dagelijks leven van de
Colombianen te zien en dat is veel
waard. De ressorts zijn dermate
goed geoutilleerd dat deze op wil
lekeurig welke plek ter wereld
zouden kunnen staan. Wie slechts
een vakantie in luilekkerland wil,
zit daar dan ook goed, maar kan
net zo goed naar Spanje of Italie
gaan, want daar zijn de hotels ook
goed, is het ook vaak lekker weer
en hoef je je ook niet te bekomme-
ren op het karakter van het land.
Wie echter wel kennis wil maken
met het gewone leven en het land
zelf, laat de gei'soleerde toeristen-
centra links liggen en checkt in in
een van de vele spotgoedkope klei
ne hotels die in werkelijk ieder
stadje aan de kust te vinden zijn.
Pas dan zal zal blijken dat de Cari
bische kust van Colombia is als
een warme deken. Het is een
warmbloedig en gastvrij gebied
waar van 's ochtends vroeg tot 's
avonds laat de samba uit deuren en
ramen klinkt, ondersteund door
een thermometer die zelfs rond
middernacht nog op 28 of 29 gra-
den Celsius staat.
Het is niet zo eenvoudig om in Co
lombia te komen. Directe lijndien-
sten vanuit Nederland zijn er na
melijk niet op het Latijns-Ameri-
kaanse land. Wie het schitterende
land toch wil bezoeken is in vrij
wel alle gevallen aangewezen op
Iberia, de Spaanse luchtvaartmaat-
schappij. Iberia vliegt regelmatig
via Londen of Madrid naar Ca
racas in Venezuela. Ter plekke kan
dan overgestapt worden naar be-
stemmingen in Colombia. Een an-
dere optie is een vlucht boeken
naar de Verenigde Staten en daar
een vliegtuig nemen van de Co
lombiaanse vliegtuigmaatschappij
Avianca. Dat gaat bijvoorbeeld
uitstekend in New York, op de
luchthaven Newark. Deze alterna-
tieve route Is bovendien geheel
vanuit Nederland te regelen. Het
vergt wel wat inspanning om de
medewerker van het reisburo te
overreden 'in te breken' in de
Amerikaanse boekingscomputers,
maar de reis is dan in veel gevallen
wel iets goedkoper en boeiender.
De reiziger krijgt dan namelijk een
soort rondvlucht boven het Cari-
bisch gebied; eerst trekt de gehele
Amerikaanse oostkust aan het oog
De voettocht naar het einde
van de wereld door de jungle
van Parque Tayrona. Hier
heeft het spoor nog iets weg
van een pad. Dat zou later
wel veranderen.
voorbij, waarna vanaf grote hoogte
het ene na het andere exotische ei-
land in de Caribbean is te zien.
Een reis naar Colombia is mis-
schien wat omslachtig, maar wie
doorzet krijgt daar onnoemelijk
veel culturele en natuurlijke rijk-
dom voor terug, nog afgezien van
de al eerder beschreven exotische
sferen. Een stad als Cartagena is
bijna als een ansichtkaart uit een
ver koloniaal verleden. Tijdens de
korte taxirit van het vliegveld
doemt de door eeuwenoude mu-
ren, murales, omringde vestingstad
op met een silhouet waarin prachti
ge gothische en barokke bouwwer-
ken een voorname plaats innemen.
Het belangrijkste en misschien wel
mooiste gebouw in die historische
binnenstad is de oude Catedral,
waaraan al in 1575 werd begonnen
en die in 1612 werd afgemaakt.
Andere historische bezienswaar-
digheden in de stad met enkele
straten die sinds de zestiende eeuw
nauwelijks veranderd zijn, zijn Ig-
lesia y Convento de San Pedro
Claver (kerk en klooster ineen),
Museo del Oro y Arqueologia
(goud en archeologisch museum)
en de Casa de la Candelaria, een
prachtig koloniaal woonhuis dat te
bezichtigen is.
Een van de mooiste pleinen van de
stad is de Plaza de Bolivar, ge-
noemd naar de vrijheidsstrijder die
het grootste gedeelte van het conti
nent heeft bevrijd van de Spaanse
overheersing. Simon Bolivar staat
daar niet alleen letterlijk op een
voetstuk; hij is bijna heilig ver-
klaard, zowel in Colombia als in de
omringende landen, waar de stand-
beelden van Bolivar te paard of
met zwaard in iedere stad opdui-
ken. Enigszins ironisch is het dan
ook dat aan het naar hem vernoem-
de plein in Cartagena ook het Pala-
cio de la Inquisicion staat, het bol-
werk van de geloofsridders onder
wiens aanvoering de Spaanjaarden
het continent eeuwen in een ijzeren
greep hielden. Het barokke Paleis,
een goed bewaard gebleven voor-
beeld van koloniale architectuur,
doet tegenwoordig dienst als mu
seum voor martelwerktuigen en
koloniale en pre-koloniale kunst.
Net buiten het centrum hoog bo
ven de stad staat een strategisch
gelegen fort, Castillo de San Felipe
de Barajas, van waaruit de hele
baai perfect is te overzien. In het
fort zijn nauwelijks vertrekken te
vinden, maar slechts gangen waar
de verdedigers zich maandenlang
konden verschansen, zo leert de
rondleiding door de vochtige en
vooral erg lage gewelven. Dat ver
schansen was in vroeger tijden
vaak pure noodzaak om te overle-
ven. De stad werd namelijk gere-
geld belegerd vanuit zee, hetzij
door piraten als stripheld Rood-
baard, hetzij door Engelse admi-
raals als Francis Drake, die trou-
wens in de geschiedenisboekjes
buiten Europa ook gewoon bekend
staat als piraat. Om hen buiten te
houden beschikt het Castillo ook
nog over vooruitgeschoven bol-
werken die gevestigd zijn op klei
ne eilandjes bij de ingang van de
baai. Deze vestingen liggen uiter-
aard strategisch ten opzichte van
elkaar en stonden met elkaar in
verbinding middels enorme kettin-
gen waarmee in geval van nood de
haven afgesloten kon worden.
Rijker nog dan aan historie is het
land aan natuur. Zo bevindt zich
iets ten noorden van Santa Marta,
op zo'n 250 kilometer van
Cartagena, het beschermde natuur-
gebied Parque Tayrona. Tayrona is
een ongerept en ongekend mooi
stuk tropisch regenwoud. Alleen
de tocht vanuit het havenstadje
naar dit aan flora en fauna extreem
rijke gebied is al een avontuur op
zich. Ingeladen in een tot 'touring-
car' omgebouwde vrachtwagen
gaat de reis langs bergen en dalen
totdat het gevaarte kreunend en
steunend tot stilstand komt op een
kleine zandvlakte midden in de
jungle. Alleen een bordje 'playa 45
min.' toont aan dat dit nog steeds
niet het einde van de wereld is en
dat nog een flinke voettocht wacht
om daar te komen. Wie een keurig
bewegwijzerd voetpad verwacht
komt echter bedrogen uit. Het zijn
slechts vbetsporen van voorgan-
gers die de weg wijzen. Het 'pad'
leidt langs riviertjes en bronnen,
berghellingen en beesten die zich
weinig laten zien, maar zich des te
meer laten horen; regelmatig ritselt
het kreupelhout op slechts een paar
meter afstand. Toch is vrees voor
slangen en dodelijk giftige gele
kikkers redelijk ongegrond, om de
simpele reden dat dergelijke dieren
vaak banger voor de mens zijn dan
andersom en het dus wel uit hun
hoofd laten om de aanval in te zet-
ten. Deze wetenschap maakt de
tocht door deze Colombiaanse
jungle onvergetelijk. Dit is een
tropsich regenwoud zoals het be-
doeld is en waarvan op het conti
nent teveel verloren gaat als ge-
volg van houtwinning en ontgin-
ning van nieuwe industriele gebie-
den. Als na ruim vijf kwartier - Co
lombianen lopen kennelijk sneller
- eindelijk de kust bereikt wordt is
er voor het idyllische panorama
slechts een omschrijving: adembe-
nemend. In voile glorie zijn stran-
den te aanschouwen die Neder-
landers slechts kennen van tv-com-
mercials van Bacardi en Bounty.
Als in de daaropvolgende avond in
het zilveren licht van de voile
maan een Colombiaan vertelt dat
op deze stranden ook de film The
Blue Lagoon is opgenomen twij-
felt niemand aan zijn woorden. De
aanblik van de zilveren zee badend
in het felle schijnsel van de maan
die de kracht lijkt te hebben van de
vier lichtmasten in de Kuip, zorgt
voor een bijna spirituele ervaring;
dit is niet het einde van de wereld,
dit is het paradijs. Het grote genie
ten kan beginnen.
MAURICE HEIJNEN
Het Museo del Oro y Arqueologia is toeristische trekpleister en
educatief centrum voor de schoolkinderen.
Mhr«S~
Uitzicht over baai, zee en toeristencentrum Bocagrande vanaf
het Castillo de San Felipe de Barajas.
Het standbeeld van Simon Bolivar op het naar hem vernoemde Plaza de Bolivar, met op de
achtergrond het Palacio de la Inquisicion.
Colombia is een prachtig toeris-
tisch land met een zeer vriende-
lijke en gastvrije bevolking, ze
ker in het Caribisch gebied.
Toch bij deze even enkele handi-
ge tips en gedragsregels voor een
zorgeloos verblijf.
De voertaal in Colombia is
Spaans en dat is in veel gevallen
de enige taal die de bevolking
machtig is. In de grote toeristen
gebieden wordt uiteraard wel
Engels gesproken en ook de ma
nagers van de goedkope budg-
het-hotels waar ter plekke is in te
checken kunnen buitenlandse
gasten meestal wel in het Engels
te woord staan. Wie echter van
plan is echt het land in te gaan
doet er verstandig aan even wat
Spaanse lessen te nemen of in ie
der geval een woordenboek in de
koffer te stoppen.
Betaald wordt er in Colombia
met pesos en in veel gevallen
met dollars. Plastic geld, zoals
een creditcard, is alleen bruik-
baar in de toeristengebieden en
bij grote banken, voor het opne-
men van geld. Pinnen, of een an
dere manier van electronisch be-
talen, is vrijwel onmogelijk.
Cash geld in de portemonnee is
dus onontbeerlijk.
Colombia kent als zoveel landen
een identificatieplicht waar poli-
tieagenten veelvuldig gebuik en
misbruik van maken. Vooral toe
risten worden regelmatig lastig
gevallen met het verzoek het
paspoort te tonen. Wijs is het
echter om niet het origineel op
zak te hebben maar een kopie.
Officieel is dat niet toegestaan,
maar het voorkomt grotere pro
blemen dan wanneer wel het ori-
ginele exemplaar kan worden
getoond. Colombiaanse agenten
maken er namelijk nogal eens
een sport van wat bij te verdie
nen, door voor hun 'diensten'
het nodige in rekening te bren-
gen. En zeker met een origineel
paspoort hebben dergelijke ge-
zagsdragers dan goud in handen.
Ze doen dan alsof ze uit het pas
poort niet op kunnen maken uit
welk land de toonder komt en
spreken hun vrees uit dat dit wel
eens een nep-document kan zijn
dat op het buro aan een nader on-
derzoek onderworpen moet wor
den. 'Of u maar even wilt vol-
genDit alles is uiteraard een
doorzichtige poging de toerist
geld uit de zak te kloppen, zodat
hun maandloon een beetje wordt
aangevuld. Wie echter een kopie
toont krijgt weliswaar te horen
dat dat niet is toegestaan, maar
de agent gaat in het uiterste geval
mee naar het hotel om het origi
neel te controleren. Daar is dan
altijd wel iemand van het hotel in
wiens aanwezigheid de agenten
het wel uit hun hoofd laten om
hun corruptie in de praktijk te
brengen. Zorg er dus voor dat
het originele paspoort veilig in
een kluisje van het hotel ligt.
Zo beschreven lijkt het mis
schien of Colombia toch dat cor-
rupte en aan drugs ten onder
gaande land is, maar zo extreem
is het terplekke absoluut niet.
Wel is het vreemd voor wester-
lingen die gewend zijn in een po-
litieagent hun beste vriend te
treffen, om met dergelijke prak-
tijken geconfronteerd te worden.
Maar het went en wie zich nor-
maal gedraagt en zich de hierbo-
ven beschreven gedragsregels
eigen maakt, heeft eigenlijk niets
te vrezen. En wie toch een pro-
bleem krijgt, is in de meeste ge
vallen zeker van het feit dat
agenten zich af of om laten ko-
pen. Alleen degenen die zich
schuldig hebben gemaakt aan
strafbaar gedrag hebben een pro-
bleem als ze onverhoopt gecon
fronteerd worden met een echt
'foute' agent; dat is de enige
agent in Colombia die zich niet
om laat kopen