4 Voetbalgek Marseille Les Calanques de Cassis Mi Cf A J1 MARSEILLE MARSEILLE - Het Stade Velodrome is er klaar voor, net als de 800.000 voetbalgekke inwoners van Marseille. In kranten als La Marseillaise en La Provence wordt inmiddels afgeteld tot de dag, Jour J, dat de bal in Frankrijk gaat rollen. Het por- tret van Zinedine Zidane, geboren en getogen in de Zuid-Fran se havenstad en daar liefkozend Ziezoe genoemd, staat op ie- der magazine en is prominent als redder des vaderlands aan wezig in alle reclamecampagnes. De voetbalgekte is hier be- gonnen alsof de Fransen al wereldkampioen zijn. En dat ter- wijl de meeste tegenstanders nog niet eens in La Douce Fran ce gearriveerd zijn. In Marseille heerst kortom de cupkoorts- .Toch is het niet alleen voetbal dat de klok slaat. De stad maakt zich momenteel namelijk ook op voor de viering van het 2600- jarig bestaan in 1999. Er wordt dan ook hard gewerk om Mar seille een beter aanzien te geven en zodoende de komende ja- ren vele toeristen te lokken. En dat moet lukken, want Marseil le is allang niet meer die vieze, industriele havenstad waar ze altijd voor versleten wordt. TEKST EN FOTO'S: MAURICE HEIJNEN IJzeren masker Bouillabaisse Ma rseil I e lie d'lf, gezien vanaf zee, met op de achtergrond Marseille met op de heuvel rechts de Notre Dame de la Garde, het symbool van de stad. Het opgepoetste stadhuis van Marseille aan de Vieux Port. Marseille ligt er die dinsdagmid- dag in mei schitterend bij. Vooral het gebied rond de oude haven is een lust voor het oog. In de tot jachthaven getransformeerde Vieux Port liggen peperdure zeil- boten en kapitale motorjachten te blinken in de felle zon. De monu- mentale panden aan het water zijn opgepoetst evenals het tafelzilver dat uitgestald ligt op de vele terras- tafeltjes waar de inwoners van Marseille en toeristen de lunch ge- bruiken, onder het toeziend oog van de hoger gelegen Notre Dame de la Garde, het symbool van de stad. Deze kerk op de hoogste heuvel van Marseille, 154 meter boven het wateroppervlak, lijkt ouder dan hij is. Eenmaal op de top blijkt het eigenlijk maar een protserig Neo- Byzantijns bouwwerk te zijn, inge- wijd in 1864, waar Marseille des- ondanks trots op is, omdat de kerk de recente historie van de haven- stad vertelt. De Notre Dame de la Garde hangt boordevol gedenkste- nen en dankbetuigingen van men- sen die op miraculeuze wijze aan de dood ontsnapt zijn. In de kerk dus geen grafstenen of herinnerin- gen aan overleden stadgenoten, maar uitsluitend bedankjes van mensen die de dood in de ogen hebben gezien. Vaak afkomstig van zeelieden die in zwaar weer voor de grillige kust schipbreuk le- den en overleefden, maar ook van moeders en kinderen die uit bran- dende huizen ontsnapten of piloten die het neerstorten van hun vlieg- tuig op miraculeuze wijze onge- schonden hebben doorstaan. Aan de muren hangen overigens ook verschillende vaantjes en posters van Olympique de Marseille, want de supporters van de voetbalclub plegen voor belangrijke wedstrij- den nog wel eens naar de Notre Dame te gaan om Onze Lieve Vrouw te vragen om bescherming in de vorm van het liefst een over- winning. Over voetbalgekte ge- sproken... Marseille is geen stad als alle ande- re. Er is weliswaar een oude bin- nenstad en de oude haven lijkt voor een belangrijk gedeelte de ba- kermat, maar eigenlijk is Marseille opgebouwd uit veel, heel veel ver schillende dorpen. Maar liefst 111 om precies te zijn, die tot op de dag van vandaag hun eigen typische ei- genschappen als dorpsgemeen- schap behouden hebben en waar- door het heerlijk zwerven is. Van- daar dat Marseille ook niet een- voudig te typeren is. De verschil lende wijken verschillen hemels- breed van elkaar qua sfeer en ka- rakter. Dan weer smalle straatjes en steegjes met woonkazernes waar hoog boven de grond het wasgoed hangt te drogen in de zon, Fabrizio Ravanelli, belaagd door handtekeningjagers. MARSEILLE - Marseille is compleet voetbalgek. Het nade- rende Wereldkampioenschap maakt dat in de Zuid-Franse ha- venstad onmiskenbaar duidelijk. Ook zonder aanstaande Coupe du Monde blijken de inwoners van Marseille grote liefhebbers van de mooiste sport ter wereld, gezien de hartstochtelijke relatie die de stad onderhoudt met de plaatseiijke trots Olympique de Marseille.Prominent in de stad aanwezig is het Stade Velodro me gelegen aan de Prado-boule- vard, net buiten het oude cen trum van de stad. Dat is de thuis- basis van Olympique en straks zeker een keer onderkomen van Oranje, op 20 juni tegen Zuid- Korea. Ook veel andere landen moeten in Marseille aantreden. De stad is dan ook voorbereid op een wa re invasie van voetballiefhebbers en verwacht dat er ook veel men- sen zonder kaartje naar Zuid- Frankrijk komen. Uiteraard zul- len die er alles aan doen om een toegangsbewijs op de zwarte markt te kopen, maar mocht dat niet lukken dan kunnen ze te- recht op de stranden op de kop van de Prado-boulevard en in de Oude Haven. Daar zal het orga- nisatiecomite kosten noch moei- te sparen om de liefhebbers een veelzijdig programma voor te schotelen en vrijwel alle wed- strijden live/integraal uit te zen- den op immense schermen. Er is inmiddels in Frankrijk een levendige handel in kaarten voor de wk-wedstrijden ontstaan. Ui teraard ontkent het organisatie- comite iedere betrokkenheid en beweert het stelselmatig dat het onmogelijk is met zwarte kaar ten de stadions te betreden, maar de praktijk blijkt momenteel toch iets anders. Veel kaarten lij- ken aan de strijkstok van mede- werkers van het organisatieco- mite te zijn blijven hangen. Zo werd me inmiddels via een tus- senpersoon een kaart voor de fi nale aangeboden voor de lieve som van tienduizend Franse Francs, zeg maar een slordige 3300 gulden. Dan toch maar een COUPE OU MONDE plekje zoeken op het gezellige strand en de wedstrijd daar op het scherm bekijken. Of plaats nemen op het terras van L'OM- cafe in de Oude Haven, waar de wedstrijden zijn te volgen in een typische Olympique-sfeer. Alles in de zaak ademt voetbal en on- afgebroken worden de hoogte- punten uit de rijke geschiedenis van de club getoond op televisie- schermen en in vitrines. Momen teel zijn de grote sterren van de ploeg Christophe Dugarry en Fa brizio Ravanelli. Vooral Ra vanelli is ongekend populair in Marseille. Op een willekeurige woensdagmiddag wordt hij bij het verlaten van het trainings- complex bijkans onder de voet gelopen door schreeuwende aan- hangers van de club die allemaal met hem op de foto willen. Hij blijft er opvallend rustig onder zo blijkt even later als hij de tijd neemt voor de Nederlandse pers. In een mengeling van Italiaans en Frans roemt hij de voetbal- sfeer in de havenstad. „Ze zijn hier helemaal gek van voetbal en vooral van de club. L'OM is een symbool voor de bevolking, In dat opzicht kun je de sfeer hier goed vergelijken met Itale, al moet ik zeggen dat je hier buiten het voetbal iets meer met rust ge- laten wordt. En dat bevalt mij en mijn gezin goed. Als het aan mij ligt blijf ik hier dan ook voorlo- pig spelen. En goed spelen, zo- dat ik opgenomen wordt in de Italiaanse selectie en mee kan doen aan het WK. Of ik denk dat ik daar speel? Moeilijk te zeg gen. Italie heeft erg veel goede aanvallers, dus het zal moeilijk worden. Maar ik hoop het wel. En als het een finale Italie-Ne- derland wordt denk ik net zo'n mooi doelpunt te gaan maken als toen in de Champion's League- finale tegen Ajax", neemt hij grijnzend afscheid en baant zich een weg door de schreeuwende fans naar zijn auto. even later statige kolossale heren- huizen aan immense boulevards zoals die ook uit Parijs bekend zijn, waar de chique van de haven stad uitzicht heeft op het eigen jacht dat iets verderop 'gepar- keerd' ligt, wachtend op een tocht- je buitengaats, bijvoorbeeld rich- ting het lie d'lf waarover prachtige legendes de ronde doen. Even buiten de poorten van de ha ven op ongeveer een kilometer uit de kust doemt het lie d'lf op met hoog op de kleine rots het chateau. Dit kasteel werd in 1531 opgele- verd nadat Francois de Eerste in 1516 opdracht had gegeven een fort te bouwen op het eiland dat al door Julius Ceasar als zeer strate- gisch werd gezien. Ondanks deze ligging is het lie d'lf nooit doelwit van oorlog en belegering geweest en dus werd het al snel daarna in gebruik genomen als gevangenis, vooral om protestanten in op te bergen. Er zijn veel verschillende versies over de leefomstandighe- den van de gevangenen. De ooit daar gedetineerde graaf Mirabeau prees in brieven de luxe van zijn eel en de kookkunsten van de kan- tinejuffrouw, al kan het er iets mee te maken hebben gehad dat hij een prominente status had en diezelfde mademoiselle de cuisine had ver- leid.Veel zwaarder heeft de eerst gevangene waar officiele docu- menten van zijn gevonden het ge had. Ridder Anselme werd uitein- delijk in zijn eel gevonden, om het leven gekomen door verwurging. Zoals gezegd gaan er vele verhalen over het eiland. Zo zouden roem- ruchte Fransen als Markies de Sa- de en de Man met het ijzeren mas ker gevangen hebben gezeten in een kerker op If. Die verhalen wor- De oude haven van Marseille, met aan de kades vele restaurants en terrassen. den tegenwoordig naar het rijk der fabelen verwezen. De graaf van Monte Christo echter lijkt wel de- gelijk in gevangenschap te hebben verkeerd op het eiland voor de kust. Keiharde bewijzen zijn er niet voor, maar wie heeft anders met de blote hand dat beroemde gat in de muur gegraven, dat heden de grootste toeristische trekpleister van het voormalige gevangenisei- land is... Wie een bezoek aan het eiland wil brengen om zichzelf te overtuigen van de verschillende legendes kan vrijwel dagelijks opstappen op de Quai des Beiges. Meer informatie is te krijgen bij het Office du Tou- risme aan La Canebiere, de straat die uitkomt op de kop van de oude haven. Terug aan wal is het de hoogste tijd om te genieten van de culinaiure specialiteit van de havenstad een bezoek aan Marseille is immers niet compleet zonder Bouillabaisse gegetene te hebben. Deze visscho- tel is fameus en biedt volgens de restaurateur het beste wat de zee te bieden heeft. Hij bedoelt het 'echt niet' Frans-chauvinistisch als hij zegt dat dit de beste visschotel ter wereld is. Hoe dan ook, de vis die hij ter keuring aan tafel voorrijdt ziet er inderdaad indrukwekkend uit: zeeduivels sardines, krabben, het hele Middellandse zeevispalet passeert de revue. Zelfs de grootste vishater durft bij zoveel enthousi- asme geen 'No merci' meer te zeg gen. En eerlijk is eerlijk: de Bouil labaisse smaakte voortreffelijk, al leen de bijgeleverde escargots ble- ven onaangeroerd liggen. Er zijn tenslotte grenzen. Marseille is tegenwoordig eenvoudig te bereiken per trein of vliegtuig. Met de Thalys naar Parijs en dan door met de TGV naar Marseille is een optie. Nog veel sneller is het tegenwoordig dankzij de directe ver- binding die de kleine Franse luchtvaartmaatschappij Regional Airli nes twee keer per dag onderhoudt tussen Amsterdam en Marseille. Voor informatie: Air Agencies Holland, tel. 010 - 437 99 11. Voor meer informatie over de toeristische mogelijkheden van Mar seille en de regio Bouches du Rhone (deel van de Pronvence): Maison de la France (Frans Nationaal Verkeersbureau), Prinsengracht 670, 1017 KX Amsterdam, tel. 0900-1122332 Voor meer informatie in Marseille zelf: Office du Tourisme, 4 La Ca- nabiere, Marseille (op de hoek van de Vieux Port) De enthousiaste restaurauteur met de ingredienten van de Bouillabaisse. CASSIS - Op pakweg twintig minuten van Marseille is het kleine dorp Cassis te vinden, dat niets met de gelijknamige fris- drank te maken heeft. Op het eerste gezicht is het een vissers- dorpje als vele andere in Zuid- Frankrijk, maar Cassis heeft een paar bijzondere bezienswaardig- heden die een bezoek zeker rechtvaardigen. Naast de heerlij- ke vooral witte wijn, die nauwe- lijks geexporteerd wordt omdat de oogst daarvoor simpelweg te klein is en de Fransen deze vin blanc daarom maar lekker voor zichzelf houden, heeft Cassis de Calanques. Calanques zijn een soort mediterrane fjorden, adem- benemend van grilligheid. Ze zijn vanaf het water te bezoeken met een bootje en vanaf het land eigenlijk alleen te voet, al dient er dan ook behoorlijk wat ge- klommen te worden. Alleen de grootste, de Calanque de Port Miou, is eenvoudig ook met de auto te bezoeken. Deze zeetong doet dan ook dienst als grote natuurlijke jachthaven, waar veel Fransen hun bootje hebben liggen. Veel rustiger is het in de andere Calanques. Vol gens de gids zijn deze 'fjorden' het terrein van de wildklimmers en kampeerders, al is dit laatste eigenlijk niet toegestaan. Het ge- beurt echter wel zo blijkt, want vanaf het schip is een klein ver- dekt opgesteld lichtgewicht tent- je te ontdekken, dat als basis- kamp gebruikt wordt door klim- mers. „En de smalle strandjes aan het einde van de Calanques zijn in de zomer erg in trek bij mensen die er wel een voettocht voor over hebben om een rustig plekje te bemachtigen'aldus de gids. „Ook de jeugd uit de om- geving weet de Calanques overi gens goed te vinden op warme zomeravonden. het zijn natuur- lijk ideale plekken om een feest- je te houden zonder dat iemand er last of weet van heeft", lacht ze alsof ze er meer van weet. De Calanque de Port Pin is een waar paradijs voor klimmers (en mensen die graag een rustige strandje hebben).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 1998 | | pagina 17