Roeiers Vereeniging Eendracht al ruim honderdjaar onderdeel van de Rotterdamse haven Voorzitter Arie Mol van de Koninklijke Roeiers Vereeniging Eendracht den aangemeld, De eerste is het Dirk Zwager-netwerk dat ieder schip rapporteert dat in de Rotter damse haven binnenkomt. De tweede is het Informatie Verwer- kend Systeem (IVS) van het Ge- meentelijk Havenbedrijf. Op beide systemen heeft de K.R.VE. een abonnement, „Als er een schip binnenkomt of vertrekt wordt dat gemeld. Er staat dan bij of ze ge- bruik willen maken van onze dien- sten. Ook staat de locatie vermeld en hoe groot het schip is. Er staan radars op verschillende locaties langs de rivier waar het IVS de juiste informatie van krijgt, zodat wij precies kunnen volgen waar het schip zich bevindt en wanneer wij in actie moeten komen." Het werk van de roeiers is volgens Mol iD feite gevaarlijk werk. Toch gebeuren er weinig ongelukken. Dit is volgens hem de verdienste van de roeiers zelf. „Ik doe dit nu al 34 jaar. Toen ik bij het bedrijf kwam, was er net een man ver- dronken. Daarna zijn er in zes jaar nog vijf mensen verdronken. Dat was het sein om meer te investeren in veiligheidsmiddelen. Een voor- beeld daarvan zijn de trossenklem- men achterop de boten. Daarin klem je een tros vast. Als er gevaar dreigt geef je een ruk aan de ont- grendelingshendel en dan rolt alles overboord. Ook zijn de boten met drijfvermogen voorzien, zodat zij niet onmiddellijk kunnen zinken. Verder is alle noodzakelijke com- municatieapparatuur aanwezig om tijdens het werk contact te kunnen TEKST: VINCENT WERNKE FOTO'S: HAJO PEEBENGA ROTTERDAM - De Koninklijke Roeiers Vereeniging Een dracht (K.R.V.E.) neemt in de haven van Rotterdam een bij- zondere plek in. Al ruim honderd jaar maken de roeiers alle grote zeeschepen vast en los die de havens aandoen. Bijzonder aan de roeiers is vooral de bedrijfsvorm die zij hebben. De K.R. V.E. is namelijk een vereniging, wat inhoudt dat alle le- den in principe gelijk zijn aan elkaar. Volgens voorzitter Arie Mol past deze bedrijfsvorm ook het beste bij de aard van de werkzaamheden en bij de mentaliteit van de roeiers. houden met de loods en sleepbo- ten. Al die maatregelen hebben er toe geleid dat we nu al 28 jaar zon- der een dodelijk bedrijfsongeval werken. De veiligheidsvoorschrif- ten zijn nu voorwaarde voor het af- geven van een vergunning." Rayons In het uitgestrekte havengebied hebben de roeiers vier posten. De eerste is de Centrale Post. Daar- naast zijn er posten voor de rayons Stad, Botlek en Europoort. „Deze rayons hebben allemaal hun eigen mensen, naar het gemiddelde aan- bod van boten. De haven hebben we grofweg in drieen gedeeld. Elk rayon heeft ongeveer eenderde van het werk, de mensen en het materi- eel. Vanuit de Centrale Post wordt al het loodsenvervoer gecoordi- neerd, en vindt de operationele ad- ministratieve verwerking plaats. Ook coordineren we van daaruit problemen als er in een bepaald rayon te weinig mensen zijn of ma- terieel. Die kunnen dan uit een an- der rayon worden gehaald. Er zijn altijd mensen die in een 24 uurs- standby-schema draaien. 95 Pro- cent van onze mensen loopt van zulke diensten." De Koninklijke Roeiers Vereeni ging Eendracht telt op dit moment zo'n 350 leden. De laatste jaren worden er minder mensen aange- nomen. Dit heeft volgens de voor zitter te maken met de terugloop van het aantal scheepsbewegingen. „Deze terugloop heeft verschillen de oorzaken. Zo zijn de schepen steeds groter ge worden. Boven- dien zijn de planningen beter, waardoor de bezettingsgraad van de schepen beter is. In aantal ton- nen is de Rotterdamse haven dus gegroeid, maar wij moeten het hebben van het aantal zeeschepen. De afgelopen jaren hebben we minder mensen aangenomen. We hebben ons aangepast aan de markt. Maar we willen wel door continuering van de opleiding deze gegarandeerd op een hoog niveau houden. De afgelopen jaren heb ben we ongeveer zes nieuwe men- sen per jaar aangenomen." Voordat iemand lid kan worden van de K.R.V.E., moet hij eerst mi- nimaal vier jaar in loondienst zijn. Jongeren moeten bovendien de op leiding tot bootman (roeier) volgen en het schippersdiploma halen. Daarvoor zijn vier vaarjaren nodig. Als de opleiding met goed gevolg is afgesloten, wordt de wericnemer eerst een jaar aangesloten lid. Pas daarna kan iemand volwaardig lid worden. Het kan voorkomen dat ua twee jaar blijkt dat iemand toch niet geschikt is: „Je probeert na- tuurlijk zo snel mogelijk een beeld te krijgen. Want als iemand na twee of drie jaar niet geschikt blijkt, is dat vervelend. Zowel voor die persoon als voor ons. We heb ben dan immers al veel tijd en geld in zo iemand geinvesteerd.' Mentaliteit Als de K.R.V.E. nieuw personeel nodig heeft, wordt er ook op men taliteit geselecteerd: „We beoorde- len heel scherp of leerlingen een goed verenigingslid kunnen wor- dqn", vertelt Mol. „Ze moeten verantwoordelijkheid hebben en hun werk goed uitvoeren. De men- sen moeten zelfstandig kunnen werken, maar ook in teamverband. Je moet op elkaar kunnen vertrou- wen." Dat de roeiers een besloten familiebedrijf vorraen is volgens de voorzitter niet waar. „Mis- schien zijn we nog wel minder een familiebedrijf dan andere bedrij- ven. We adverteren ook gewoon ais we mensen zoeken. De laatste keer hadden we vijfitig sollicitanten en daai*kiezen we dan de beste uit. Uiteraard kan het voorkomen dat er een paar zoons bij zitten, maar er zijn ook wel eens jaren dat die er helemaal niet bij zitten. Ik denk dat het percentage familieleden bij ons tussen de tien en vijftien procent ligt." Arie Mol is door toeval bij de roei ers terecht gekomen. „Ik kom uit een varensfamilie. Toen ik vijftien was besloot mijn moeder aan de wal te gaan wonen. Mijn vader werkte toen bij de sleepdienst van Smit. Ik heb daar ook ruim twee jaar gewerkt. Toen heb ik gesolli- citeerd bij de roeiers. In die perio- de kwamen er heel veel mensen van de sleepdienst bij de roeiers te recht." In 1982 kwam Mol voor het eerst in een van de commissies van de vereniging terecht. Drieen- half jaar geledett werd hij gekozen als voorzitter. Inmiddels raaakt hij ook deel uit van het bestuur van de European Boatmen Association. Bij dit Europese orgaan is hij pen- ningmeester. „Daar zoeken ze meestal een Hollander voor, want die zijn vaak zuinig." Erkend De European Boatmen Associa tion is bezig om het beroep van roeier pfficieel erkend te krijgen. Dat betekent dat er opleidings- en veiligheidseisen komen, waarbij de veiligheidseisen van Rotterdam tot norm zijn verheven. De oplei ding van de K.R.V.E. is inmiddels iandelijk erkend. Dit houdt in dat de opleiding voor iedereen vrij toe- gankelijk is. Jaarlijks komen er daarom leerlingen van roeiersbe- drijven uit Delfzijl, IJmuiden, Am sterdam, Schiedam, Rotterdam, Dordrecht, Vlissingen en Terneu- zen. De Koninklijke Roeiers Vereeni ging Eendracht bestaat al 103 jaar. In deze periode is de vereniging uitgegroeid tot de organisatie zoals die er nu staat. Met 350 medewer- kers en het vele materieel, waaron- der 53 schepen, neerat de K.R.VJB, een bijzondere plaats in, in de Rot terdamse haven. De bijzondere or- ganisatievorm staat volgens Arie Mol garant voor een maximale in- zet van de leden, die dag en nacht bij weer en wind inzetbaax zijn. De voorzitter is dan ook met recht trots op zijn bedrijf. „Als je terug- kijkt dan hebben wij ervoor ge- zorgd dat ons kleine radartje in de haven perfect heeft gelopen. We zijn edit onderdeel van het rneubi- lair van de haven geworden." mmrni m* „Het werk van roeiers was vroeger een heel vrij beroep", vertelt Arie Mol, voorzitter van de Koninklijke Roeiers Vereeniging Eendracht. „Toen gebeurden er cowboyachti- ge taferelen. Door de oprichting van een vereniging wilde de ha- venmeester proberen meer zeker- heden te krijgen. Want bij mooi weer waren er vaak genoeg men- sen, maar bij slecht weer niet. Het was dus eigenltjk noodzaak dat de roeiers zich gingen verenigen. Omdat het allemaal zelfstandige ondernemers waren kozen zij voor de verenigingsvorm, Inmiddels zijn we daarin gepokt en gema- zeld. De aard van de werkzaamhe den en de mentaliteit van de men- sen leent zich er ook voor." De belangrijkste taak van de roei ers is het vast- en losmaken van schepen in de Rotterdamse havens en het Moerdijk-gebied. Vooral grote schepen maken volgens Mol altijd gebruik van de diensten van de roeiers. „Voor schepen groter dan honderd meter is het moeilijk om geen gebruik te maken van ons. Kleinere schepen worden ook wel door de bemanning zelf vast- gemaakt, net als binnenvaartsche- pen. Als bedrijf moet je wel erkend zijn om een schip vast te mogen leggen. Daarvoor heb je een ver gunning nodig van het Havenbe drijf" Abonnement Voor de roeiers zijn er twee bron- nen van waaruit de schepen die binnenkomen of vertrekken wor- 'Vereriigingsvorm past bij de aard en de mentaliteit van de roeiers'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 1998 | | pagina 25