Op 'zweden'langsde scherenkust van Stockholm Stoere mannen, ferme Vikingen Op schaatsen de vikingboten achterna TEKST EN FOTO'S: MAAIKE PETRI ■M STOCKHOLM - Een allesoverheersende stilte heerst over de duizenden, bevroren meren rond Stockholm. Al- leen het schrappen van schaatsijzers op het ijs verstoort de rust over het verstilde, Zweedse landschap. Groepen schaatsers maken lange tochten over dit zogeheten Sche- rengebied, bepakt met een speciale veiligheidsuitrusting; het ijs kan heel verraderlijk zijn. Een groot verschil met de drukte in de bus, waarin met mobiele telefoons ge- zocht wordt naar het beste ijs in de omgeving, ijsjagen genoemd. Sinds twee jaar hebben ook Nederlandse win- terfanaten de mogelijkheid om ellenlange schaatstochten te maken over de meren rond Stockholm. Het 'Zweeds Schaatsavontuur' is een uitdaging voor iedereen die de ijzers eens wil onderbinden en van de ongerepte natuur rond Stockholm wil genieten. .v Ijsjagen Zweden heeft een primeur: op zaterdag 13 februari wordt de eerste internatio- nale 'Vikingarannat' ge- schaatst. Deze schaatstocht, volgens Zweeds concept, volgt de klassieke route van de oude vikingen, die vanuit het binnenland naar de open zee leidt. De tachtig kilome ter lange tocht door het scherengebied zal beginnen aan de rand van universi- teitsstad Uppsala en eindi- gen bij het stadhuis van de Zweedse hoofdstad Stock holm. Geen alternatieve Elfstedentocht, maar een schaatsfestijn dat nog het meest vergeleken kan wor den met de Vasaloppet, een jaarlijks terugkerende ski- tocht. AASSTA WZAA Op jacht naar een avontuurlijke uitdaging Liefhebbers van wintersport den- ken in de eerste instantie aan steile, witte pistes in hoge bergen om zoevend vanaf te jkien. Of glooi- end besneeuwde heuvels waar al langlaufend van de natuur genoten kan worden. Maar in het midden van Zweden, aan de oostelijke kust ligt een groot waterland: de sche renkust rond hoofdstad Stock holm. Meer dan 30.000 eilandjes strekken zich uit over een lengte van meer dan tweehonderd kilo meter. In de wintermaanden ligt er een dikke laag ijs op de duizenden meren die het Scandinavische land rijk is. De scherenkust is van no- vember tot april omgetoverd in een waar ijsparadijs voor schaatslief- hebbers. Daar, ergens op die weidse ijsvlak- ten, begint het Zweeds schaats avontuur, dat speciaal voor Neder- landers is opgestart. Niemand kan de exacte startplaats aangeven, omdat de plaats waar de schaatsers het ijs betreden, afhangt van de conditie van het ijs en de weersom- standigheden. Maar waar de tocht ook mag beginnen, de dichtgevro- ren waterplassen rond Stockholm bieden overal een imposante aan- blik, zeker voor de nietsvermoe- dende Nederlander die slechts be- nauwende binnenbanen, smalle slootjes en kaarsrechte kanalen ge- wend is. Schaatsen is in Zweden net als in Nederland een populaire, winterse volksontspanning. In vrije tijd staan de Scandinaviers zoveel mo- gelijk op de ijzers. Toch gaat het er in Zweden heel anders aan toe dan in Nederland. Willen Nederlanders het liefst individueel en zo snel mogelijk over het drukbevolkte ijs racen, Zweden trekken er alleen in groepsverband op uit, rustig toe- rend en genietend van de ongerep te natuur en de maagdelijk witte ijsvlakten. Op de Zweedse meren kun je letterlijk dagenlang schaat sen zonder ook maar iemand tegen te komen. Die recreatieve schaats- groepen worden meestal gevormd via de talrijke Zweedse ijsclubs, die speciaal zorg dragen voor de lange tochten. In groepen van twintig tot dertig man met bontge- kleurde winterjassen, overlevings- rugzakken en prikstokken trekken de schaatsers er op uit om een te worden met de verstilde natuur. Alleen het krassen van de schaats ijzers op het ijs verstoort de aange- name rust. Het schaatsen in groepsverband, zoals ook tijdens het Zweeds schaatsavontuur gebeurt, is dus deels voor de gezelligheid en deels uit veiligheidsoverwegingen. Hoe mooi, spiegelglad en vlak het ijs op de meren er op het oog ook bij mag liggen, sommige plekken zijn en blijven verraderlijk. Daarom gaat er ook een drietal gidsen mee, dat vertrouwd is met de ijsvloeren en verstand heeft van de conditie van het ijs. Bengt Kull. Anders Tysk, en Bjorn Nilsson zijn drie van de gidsen die Nederlandse deelnemers aan het schaatsavontuur veilig over het ijs begeleiden. Anders Tysk, ijsspeci- alist bij uitstek, vertelt dat het ijs niet ongevaarlijk is, maar dat zwakke plekken wel herkenbaar zijn als je je ogen en oren goed openhoudt. „Je moet rekening houden met kleurverschillen in het ijs en ook met de toon die het ijs af- geeft: hoe hoger de klank, hoe dunner het wordt", legt Tysk uit, terwijl hij met zijn stokken het ijs onder zich kapot prikt. De dikte van het ijs blijkt op dat punt slechts vijf centimeter te bedragen. Tysk besluit de groep niet verder te laten schaatsen over het ijs dat net iets te dun is. Als de groep achter Tysk aan terug glijdt, is het het golvende geluid van het ijs duidelijk te horen. Vol- gens Bjorn Nilsson, de andere gids, is dat ook een teken dat het bevroren water nog niet dik ge- noeg is. „IJs dat golft is gevaar- lijk", onderstreept Nilsson. „Dan kan je beter ijs hebben dat kraakt: kraakijs is geen breekijs." Voorzorgsmaatregelen zijn dus noodzakelijk op de verraderlijke ijsvlakten. Naast de begeleiding door gidsen, hebben de schaatsers meer veiligheidsvoorzieningen ge- troffen. Iedereen die het ijs be- treedt sjouwt een grote rugzak mee. Deze tas, die tevens als red- dingvest dient, is gevuld met voed- sel voor onderweg, een extra setje droge kleding en een aantal handi- ge hulpmiddelen voor diegenen die onverhoopt in een wak terecht komen. Met twee kleine scherpe ijspriemen kan de persoon die door het ijs zakt zich vastprikken aan de rand van het wak. Daarna kan hij de speciale, felgekleurde reddings- lijnen uitgooien, zodat zijn schaatspartners de ongelukkige uit het vrieskoude water kunnen trek ken. Bij deze veilige touroutfit, die elke schaatsende Zweed bezit, horen ook specifieke schaatsen: de Zweedse kluunschaatsen, in de volksmond 'zweden' genoemd. Met Zweedse kluunschaatsen bind je letterlijk de ijzers onder, want zweden zijn messcherpe schaats ijzers die onder speciaal gevormde bergschoenen geklikt kunnen wor den. Met een beetje pech is het mo gelijk dat een schaatsgezelschap open water tegenkomt en niet ver der kan. Dan worden de zweden afgeklikt en gaat de tocht te voet verder. Klunen dus. Jos van Benschop, een fanatieke schaatsliefhebber met twee Elfste- dentochten achter zijn naam, was een beetje huiverig voor de zwe den en bracht zijn eigen noren mee naar het Zweeds schaatsavontuur. Hij probeerde zelf uit wat het lek- kerste gleed over het ijs. Van Ben schop is er van overtuigd dat met noren niet comfortabel op Zweeds ijs valt te schaatsen. „Op noren sta je hoog op de ijzers en het ijs is hobbelig. Je krijgt dan al snel tril- lende en zelfs slapende voeten", vergelijkt Van Benschop zijn spe ciaal ontwikkelde 'klapnoren' met zijn zweden. Toch is hij niet van plan om voor die enkele keer dat er natuurijs ligt in Nederland de Zweedse kluunschaats aan te schaffen. „Met zweden kun je moeilijk binnen op de baan schaat sen", legt hij uit. „Je kan er geen bochten mee draaien en pootje over gaat al helemaal niet." Ondanks de aangepaste veilig- heidsmaatregelen, moet een groot deel van de reis gei'mproviseerd worden. Omdat niemand het weer kan voorspellen, weet men bij de organisatie ook niet van tevoren waar het mooiste, dikste en minst besneeuwde ijs ligt. Daarom is het in de comfortabele touringcar. die de Nederlandse schaatsers gedu- rende twee dagen van hot naar her rijdt, een drukte van belang. Mo biele telefoons rinkelen doorlo- pend en gedetailleerde ijsplatte- gronden ritselen: de drie gidsen, die het gezelschap Nederlandse ijs- fanaten begeleiden op hun Zweeds schaatsavontuur, moeten beslissen waar op dat moment geschikt ijs ligt om de ijzers onder te binden. Met de zaktelefoons wordt driftig over en weer gebeld om het beste ijs uit de omgeving te vinden. Vol- gens Anders Tysk heet dit zoeken naar schaatsplaatsen 'icehunting'; ijsjagen. Uiteindelijk wordt Lyn- koping, een stadje ten zuiden van Stockholm uitgekozen als begin- plaats van de merentocht. „Het maken van een schaatstocht in Zweden berust voor een groot deel op improvisatie", vertelt An ders Tysk tussen het gerinkel van de telefoons door. ,,Een dag van tevoren beginnen we al met bellen om er achter te komen waar het beste ijs ligt. Dat hangt af van het weer. Nu kunnen we niet in de buurt van Stockholm blijven om dat het daar te veel gesneeuwd heeft: het ijs is daar zwaar en hob belig. Gelukkig hebben we meer dan vijfhonderd contacten van Noord-Zweden tot Malmo in het zuiden. Dat kunnen andere schaat sers zijn maar ook vissers die ons op de hoogte houden van de condi tie van het ijs in hun regio." De gidsen, de veiligheidsmaatre- gelen, de groepsmentaliteit en de ongerepte natuur: lange tochten maken in Zweden en toerschaatsen in Nederland speelt zich af in twee totaal verschillende ijswerelden. Ook Piet van Benschop, de broer van Jos, verbaast zich over die ver- schillen tussen deze twee schaats- landen. Hij staat zelf nog het meest versteld over het feit dat 'je hele dagen kunt schaatsen en werkelijk niemand tegenkomt.' „Hier in Zweden kan je echt schaatsen", stelt de andere Van Benschop vast, die naast twee keer Elfstedentocht ook vijf keer de toertocht over de Weissensee heeft gereden. „Als~er een keer natuurijs ligt in Nederland dan wil iedereen ook schaatsen. Dat is wel gezellig maar de uitge- strekte vlaktes en de stilte hief, dat is wel het ultieme. Alleen Ccht goe- de sex is beter dan het toerschaat sen hier in Zweden." Het Zweeds Schaatsavontuur is een Zweeds-Nederlands initiatief van organisatoren BengLKull en de Rotterdamse firma in schaats- uitrustingen, Almgrens-import. De tochten over de dichtgevrorcn me ren rond Stockholm zijn nog ieder weekeinde te boeken tot het einde van maart. Het gezelschap vertrekt op vrijdagochtend vroeg en keert op zondagavond laat weer terug op Nederlandse bodem. De tocht is inclusief de vliegiickets, vervoer met luxueuze touringcar, over- nachtingen in eersteklas hotels, schaatsuitrusting en goede bege leiding van ervaren gidsen. Fana tieke wintersportliefhebbers, die eens iets anders willen dan de voile pisten, kunnen voor meer informa- tie en boekingen contact opnemen met Guus Schweigmann, Alm grens-import in Rotterdam, tel. 010 -2957224 of06-53239276. Iedereen kan meedoen aan de tocht; wedstrijdschaatsers, toer- rijders en ploegen. Behalve voor de snelle schaatsers is de Vikin garannat een genot voor schaat sende natuurliefhebbers. De tocht gaat over de meren die door het historisch oudste deel van Zwe den leidt. In een reehte Inn schaatsen de deelnemers van het noorden naar het zuiden, naar verwachting met de wind in de rug. De route gaat langs iiaald- bossen, rotspartijen en over ijs dat er in de originele staat bij ligt, ongeveegd en zonder ijstrans- plantaties. Ook Tomas Gustafson doet mee aan de Vikingarannat. Dgze wed- strijdschaatser, die in de jaren tachtig grote toernooien zoals de Olympische Spelen won, neemt ook d?el aan de eerste Zweedse lange afstand schaatstour. Hoe- wel hij het wedstrijdschaatsen al lang heeft afgezworen staat hij nog regelmatig op de ijzers om lange tpchten over de meren te maken. ,,Het competitieverband vindt ik niet interessant meer", legt Gustafson uit. „Daarom doe ik mee met de toerrijders. Het gaat me momenteelvooral om de ontspanning." De Vikingarannat is een Zweeds- Nederlands initiatief, dat al lan- ger door de hoofden van de Scan dinaviers speelde. Toen Henk Angenent ijtt 1997, na het winnen van de Elfstedentocht, kennis maakte met het toerschaatsen in Zweden, nam het idee vaste vor- men aan. Zeven gemeenten en veel vrijwilligers werden meteen opgeroepen en binnen een jaar stond de toer op papier. Aan de lange afstand schaats tocht kunnen vijfduizend mensen meedoen. Hoe wel de tocht inter- nationaal opgezet is, nemen, vol gens organisator Anders Tysk, vooral Zweden, Noren en Neder landers deel aan de Vikingaran nat. „Het is vooral een Zweedse wedstrijd", zegt Tysk. „Maar dat komt doordat hij voor de eerste keer gereden wordt." Het is nog mogelijk, om deel te nemen aan de eerste Zweedse Vi kingarannat op zaterdag 13 fe bruari 1999. Er is een beperkt aantal startkaarten gereserveerd voor Nederlandse deelnemers. Schaatsliefhebbers kunnen zich nog inschrijven.'Vobr boekingen en informatie kan contact opge- nomen worden met het Neder- lands informatiecentrum voor het Zweedse schaatsen, tel. OTO- 2957224.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 1999 | | pagina 21