m ill i ■J**<-m maac ctarj gjfcr IfpL Mm&M grofwiid HHL^^ 1 I IdC l»dI V ergeet de Spaanse costa's en exotisce lagunes. V oor een leuke vakantie hoefje al lang niet meer naar verre oorden uit te wijken. Nederland is in' en hip. Natuur, cultuur, sport en vermaak: ons eigenste polderlandje is van alle markten thuis. De Veluwe bij- voorbeeld, is een gebied van ongekende schoonheid. Bekend van de aardijkskunde lessen van weleer is deze plek meer dan een geografische naam alleen. Maasstad Weekbladen ging op reis en liet zich feteren door de Gelderse gastvrijheid. Van kloot schieten tot zwijntjesspotten; We lieten het ons allemaal welge- vallen. Klootschieten Apenheul Nationaal Park De Hoge Veluwe m HP 8^tm RUSTGEBIED wmCAM Woensdag 5 novernber 2003 LSI CX33 De Hoge Veluwe: land van het klootschieten, grijpgrage apenklauwen en zwijnenspotters door Ank Herstel De stilte in Nationaal Park de Hoge Veluwe is haast tasbaar. Edelherten en wilde zwijnen. Ge- loof het of niet, maar ze bestaan nog op de Veluwe. Bij het vallen van de avond komen ze te voorschijn. En soms, voor de gelukkigen onder ons, laten ze zich aan de mensen zien. Onder leiding van de Veluwe Rangers, een hedendaagse variant op de aloude boswachter, kunnen zowel groepen als individuele deel- nemers zich aanmelden voor span- nende nachtelijke tochten. Het doel hiervan laat zich raden: een levens- echt zwijn of hert tegenkomen. En dus struinen de Rangers avond na avond door de bossen, op zoek naar sporen met in hun kielzog een horde enthousiaste toeristen. Het Bureau Veluwe Ranger is een jonge organisatie die natuurgerich- te recreatie op de Veluwe wil stimu- leren. Er wordt samengewerkt met overheden, natuurorganisaties, ter- reinbeheerdersentoeristisch-recre- atieve organisatiesHet programma van de Veluwe Rangers biedt ver- tier voor jong en oud, alleenstaan- den en gezinnen. Voor kinderen zijn er avontuurlijke "woestijn- struintochten" Waar met behulp van een oud logboek naar water ge- zocht wordt. Of wat te denken van een ontdekkingstocht naar kruipers, sluipers en ander gespuis. Volwas- senen kunnen zich verlekkeren bij een "Voile maan wandeling", waarbij de Rangers verhalen uit de oude doos opdiepen. Ook een ont dekkingstocht door de zoeker van een camera behoort tot de mogelijk- heden. Onder begeleiding van een natuurfotograaf leren deelnemers dan hoe zij het natuurschoon zo mooi mogelijk kunnen vereeuwi- gen. Maar wat ook zeker de moeite waard is, is de everzwijnenexpedi- tie. Kinderlijke spanning in de bos sen. Een kort verslag. Veluwe Ranger Rob Holland wacht de groep deelnemers op op de afge- sproken plaats. De kleurrijke wol- kenhemel verraadt een prachtige nazomeravond en langzaam om komt de groep in beweging. Braaf lopen ze achter gids Hofland aan. Hun hoofden draaien van links naar recht, van boven naar beneden. Elk stukje natuur wordt minutieus be- studeerd. Opeens houdt de kara- vaan halt. Hofland staat stokstijf stil en wijst naar een plek in de scheme- ring. „Kijk, sporen van een das." Veel "oh's" en "ah's" stijgen op uit de groep. De nieuwsgierigheid is meteen gewekt. Hierhebbenzezich voor aangemeld. De spanning van de jacht. „Weet u waar de burcht hun vacht te verwijderen, doet Hof land een greep in zijn rugzak en deelt duikbrilletjes uitOngebrip al- om, maar al snel verschaft de gids duidelijkheid. „Een zwijn kan heel goed ruiken", begint hij. „Horen kan hij ook als de beste, maar zoals jullie door dit brilletje kunnen zien, laat zijn gezichtsvermogen te wen- sen over." En inderdaad: door de bekraste bril is maar bitter weinig te zien. Een paar minuten loopt de groep als volkomen dwazen door het bos. Benen worden te hoog op- getild en kleine bergjes aarde zijn al genoeg om over te struikelen. Na deze hilarische momenten mo- gen de brillen weer worden opgele- verd. Maar zoals Hofland laat we- ten, kan de groep tijdens de expedi te nog meer van dit soort geintjes verwachten. Volgens hem is dit een uiterst leerzame manier om in de huid van een dier te kruipen. Geen deelnemer daarna die het niet naar zijn zin heeft. Druk babbelend wan- delen ze door het woud. Hofland laatze. „Hetisbijnaonmogelijkom een groep mensen bij elkaar te zet- ten en dan in doodse stilte een wan- deling te maken." Maar op een ge- geven moment eist hij absolute stil te. Aan de horizon doemt de plek op waar de wilde zwijnen en edelher ten zich ophouden. Sjokkend volgt de groep zijn gids die plots ver- dwijnt in een gebou w, midden in het bos. Hetblijkt eenNatuurtheaterof- wel wildobservatorium te zijn en is sprookjesachtig verlicht door tien- tallen waxinelichtjes. Er staan rijen banken klaar en vanachter een gla- zen ruit heeft iedereen perfect zicht op een grasveld waar de dieren zich doorgaans ophouden. Het zijn speciale ruiten die het de dieren onmogelijk maakt om bewe- gingen achter het glas te ontwaren. Onzichtbaar voor herten- en zwij- Het verborgen natuurtheater, waar bezoekers in stilte de natuur kunnen bespieden. van het dier is?"vraagt een mondi- ge deelnemer Hofland. „Ja, dat weet ik. Maar dat mag ik jullie niet vertellen. Een beschermde dier- soort he?!." Het gaat verder de na- derende duistemis in en even later laat Hofland sporen van zwijnen zien. Als je eenmaal weet waar je op moet letten, is het geen kunst meer. Over- al in de berm zijn de paadjes van omgewoelde aarde en opgeworpen bergjes bladeren te zien. Hofland legt uit wat dat betekent: „wilde zwijnen zoeken daar naar eetbare zaken." Als de groep belandt op een plaats waar de dieren graag door de modder rollen om parasieten uit nenogen zet de groep zich daarna aan een heerlijk buffet. Klaargezet door een collega van gids Hofland. Een overdaad aan Veluwse specia- liteiten -veelal afkomstig van biolo- gische bedrijven uit de buurt-is uit- gestald. Al smullend is te zien hoe aan de andere kant van het glas drie zwijnen zijn verschenen. Daar staan ze, levensecht, te wroeten onder een boom. De vreugde kreten uit de 'bunker'zijn alleen iets te hard en de zwijntjes nemen snel de benen. Toch, niemand is teleurgesteld. Weldoorvoed neemt de groep af- scheid van hun Veluwe Ranger. Zelfs de vuile vaat mochten ze laten staan. Fantastisch. Wie meer wil weten overde ontdek- kingstochten met de Veluwe Ran gers kan bellen met nummer 026— 4461168 of op internet kijken op www.nme-gelderland.nl/velu- weranger.html of bellen met VW Apeldoorn op nummer 0900- 33835893. Een dag later is het tijd voor een spelletje oer-Hollands klootschie ten. Even wat sportief vermaak. HalboBosker, vrijwilligerbij 'Oud Vermaeck'een organisatie die zich ten doel stelt oud Hollandse en Vlaamse sporten en spelen als cul- tureel erfgoed te bewaren, wacht de groep breed lachend op. Daar staat hij voor de ingang van natuurpark Berg en Bos. Het is vroeg en er zijn nog geen bezoekers. Dan begint hij met zijn uitleg. Dat klootschieten een van de oudste en puur Neder- landse gezelligheidssporten is. En tevens een die iedereen kan beoefe- nen. De spelregels zijn doodeen- voudig. De groep wordt in twee groepen gesplitst met voor elk team zijn eigen kloot. Zo'n kloot is een houten bal van on- geveer zeven centimeter in diame ter die is verzwaard met lood. Het parcours bestaat uit een bospaadje. En de bedoeling? Om met zo min mogelijk worpen het parcours af te leggen. Voor het winnende team stelt Halbo als prijs een "kabouter- klootje" in het vooruitzicht. Wat het is, weet niemand maar het is ge noeg om een de mensen te motive- ren te winnen. Om de gooien de teamleden de kloot zover mogelijk het pad op. Halbo: ,,Het leuke van klootschie ten is dat echt iedereen het kan. Oma en kleinkind doen in dit spel niet voor elkaar onder. Daarnaast kun je ondertussen ook nog gezellig met elkaar praten. Je hoeft zelfs de score niet zelf bij te houden. Dat doet een zogeheten speelmeester. Zijn taak is het om te kijken of alles volgens de regels verloopt. Vooral mensen die in de buurt een congres of verga- dering bezoeken genieten enorm van een frisse onderbreking met een spelletje klootschieten." Via 'Oud Vermaeck' kunnen groe pen afgezien van allerlei kloot- schietarrangementen, een keuraan spellen huren of aanschaffen of een speelmiddag laten verzorgen. In- formatievianummer055-5337049. Verder trekt de Veluwe karavaan. Dit keer om apies te bekij ken op de Apenheul. Alleen al leuk, maar met in gezelschap van een groep nog veel leuker. Nadat de groep zijn zakken heeft leeggemaakt, dit om de inhoud in een aapvrije tas te be- schermen tegen grijpgrage klau- wen, start de tour onder begeleiding van gids Constanze. De nieuwsgie- rige, kleine doodshoofdaapjes zijn de eerste van de ruim dertig soorten apen die her aanwezig zijn. Overal staan grote borden met daarop de tekst: "Niet aaien!". Wijze rad, maar o zo moeilijk om na te leven. De dieren zien er gewoon te dottig uit. De aapjes lopen de bezoekers over de leuning van de brug achterna. Al lemaal kijken ze of "die vreemde haarloze apen "iets eetbaars bij zich hebben. Natuurlijk is het streng ver- boden om de dieren te voeren. Maar 1 Luister naar het burlen van de edelherten op de Veluwse heide. vertel dat maar aan de bijdehante S&Krv beestjes zelf. Die weten als geen an der dat ze in een verlaten kinderwa- gen nog best wel eens een kruimel- tje Liga kunnen vinden. Constanze probeert dat tegen te gaan. Iedere keer als een aapje een kinderwagen te dicht nadert, doet ze een stap naar voren en jaagt de brutaaltjes weg. Vervelend is hun nieuwsgierigheid echter geen moment. Eerder grap- pig en voor wie met prangende vra- gen rondloopt, zijn daar de duide- lijk herkenbare medewerkers die graag informatie verstrekken. Ook leuk is het nieuwe apenboom- pad op "aapniveau'dat onlangs in gebruik is genomen. Tussen de bla deren van hoge bomen kan de be- zoeker dan zien hoe de aap zijn we- reld beleeft. Er zijn in Apenheul verschillende zones waar apen zich soms vrij tussen de bezoekers kun nen bewegen en waar de apen soms onbereikbaar zijn voor het publiek. Logisch, want het is geen prettige gewaarwording als een volwassen mannetjesgorilla van pakweg 200 kilo je op de schouder tikt. Vooral die plekken waar apen zich vrij tus sen het publiek bewegen hebben iets 'spannends'. Soms ontstaat er in een groep apen onenigheid en moet een van de leden zich uit de voeten maken. Achternagezeten door een andere aap. Apies kijken. Het is en blijft leuk. Ongeacht hoe oud je bent en met hoe veel mensen je bent. Apenheul biedt voor groepen diver se arrangementen. www.apenheul- .nl, telefoon055-3575700. De laatste stop tijdens de rondreis over de Veluwe is het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Nog meer vs w, - - AA v* Niet moeilijk, wel leuk. Klootschieten is een sport voor iedereen. natuur dusWie met de sportvereni- ging of de klaverjasclub een ver- zorgd dagje uit wil, kan sinds kort terecht in dit park voor een com- pleet verzorgde dag. Gezeten in de jeep van een parkwachter wordt de natuurminnende mens langs allerlei bijzondere plekjes gevoerd. Op de leukste "hotspots" houdt de park wachter halt. Bij het Bosje van Staf bijvoorbeeld. Een rustgebied voor wilde dieren en tevens een uitste- kend punt voor wildobservatie. Dat heet, als de plek op het juiste mo ment wordt bezocht. Met andere woorden, of in de avondschemering of met het ochtendgloren. Let echter wel goed op. Tijdens de bronsttijd van de edelherten, de sep- tembermand, zijn diverse gedeelten van het park gesloten om de dieren niet te storen. Vanaf een aantal pun- ten zoals het Koeverbos, Nieuwe Plijmen en Middenzand zijn de ver- richtingen en geluiden in de bronst tijd duidelijk waarneembaar. Het burlen van edelherten klinkt tot diep in de nacht over de verlaten velden van het park. De Hoge Veluwe organiseert dan overigens wel dagelijks bronstwan- delingen en fietstochten vanaf het bezoekerscentrum. Deze starten om 17.00 uur in de filmzaal met de film 'Het Edelhert'. I wk «oo» w Ktmttuwm ve*#oe*« Altijd leuk om naar de capriolen van de apen op de Apenheul te kijken. Op het Nationaal Park de Hoge Veluwe komt mens en dier tot rust.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 2003 | | pagina 16