4*mti 'Met kerst moet je je ineens twee dagen gelukkig voelen' 'Balkenende II valt in 2004 en de gulden komt terug' Ruim driehonderd kerstgroepen uit alle delen van de wereld Met de kerst draait het Sophia Kinderziekenhuis gewoon door 01 M Geen witte kerst dit jaar Kerst vooral familiefeest Straten vuurwerkvrij s GERARD Cox heeft niet echt wat met kerst. Het was altijd de drukste tijd van het jaar. Maar toch laat het hem niet helemaal onberoerd. „A1 direct na Sinterklaas hoor je op de radio weer de kerstlied- jes, toch mooi." In gesprek met Gerard Cox over kerst nu, kerst vroeger bij hem thuis, over de wereld, over Feyenoord en over zijn toe- komstplannen. 'Zieners' Marijke Randolfi en Ank van Dalen werpen een blik in de toekomst voor Maasstad Weekbladen. Kof- fiedikkijken voorde meesten, maar niet voor de dames van esoterisch centrum Kernpunt in Rotterdam. Voor hen is wat morgen gebeurt even helder als de dag van vandaag. En de toekomst ziet er weinig roos- kleurig uit. Relletjes, opstan- den en het kabinet Balkenen de II valt. Randolfi: „Ik zag in een visioen letterlijk zijn kop eraf rollen en op de achter- grond zag ik een kalenderblad met daarop oktober 2004." THEO Roelofs kan niet wachten tot het kerst is. Ieder jaar weer tovert hij zijn huis om in een grote kerstshow. En hoewel hij het de laatste jaren iets rustiger aan doet, komen familie en vrienden toch nog steeds graag tijdens de kerstdagen een kijkje ne men. En dat is niet zo gek, want de actieve kerstgroe- penverzamelaar heeft er in- middels ongeveer driehon derd uit alle delen van de we reld. KERSTMIS is voor veel mensen een belangrijk feest. Wat is er fijner dan kerst vie- ren met familie en vrienden. Wie wil dat niet? Maar de wereld draait door en er moet gewerkt worden. Ook in het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam, waar verpleeg- kundige Henrike Pas deze kerst de te vroeg geboren ba by's, zoals altijd, goed in de gaten zal houden en verzor- gen. Dtnsdag 23 december 2003 door Henk van Gameren Wat hij een mooi kerstliedje vindt? „Rot maar op met je slee van The Amazing Stroopwafels." De toon is gezet. De rebel in Cox komt bo- ven als we het over kerst hebben. Maar weinigen weten nog dat er tegen Cox in 1966 een proces-ver- baal is opgemaakt omdat hij een liedje over Koningin Juliana had gezongen. 'Arme Ouwe' heette dat. Maar kerst werkt ook een beet- je als een rooie lap op een stier. „Het is allemaal zo opgeklopt, je moet je dan ineens twee dagen ge lukkig gaan zitten voelen. Bela- chelijk trouwens dat je hier in Ne- derland twee kerstdagen hebt. Dat is nergens zo. Volgens mij komt dat door de katholieke liturgie, die konden ze niet op een dag afwer- ken maar wel over twee dagen ver- spreid." Zelf heeft hij wel een kerstboom in huis. „Zo'n kleine die op tafel staat, met van die lichtjes. Ja, als je alleen bent is het toch anders. Als ik een vriendin had met kerstver- sierde die vaak het huis en dat vond ik eigenlijk wel best." Hoe het nu komt dat hij zo weinig op heeft met kerst? „Waarschijnlijk door hoe het er bij hem thuis aan toe ging", denkt hij terug. „We hadden het thuis helemaal niet zo breed, mijn vader werkte in de ha ven. Het was een harde werker hoor. Met kerst maakte hij altijd kroketten. Die smaakten gewel- dig". Het was met kerst altijd gezellig bij zijn ouders. Zijn ooms van moe- ders kant kwamen dan mee naar huis, direct na de mis op kerstoch- tend. Toch is hij ooit in een keer goed afgeknapt op kerst en daarna is het eigenlijk nooit meer goedge- Gerard Cox heeft niet zoveel op met kerst twee dagen gelukkig gaan zitten voelen. Het is allemaal zo opgeklopt, je moet je dan ineens foto: Rob Kamminga komen. „Ik zal een jaar of acht ge- weest zijn. Mijn vader was de tafel aan het dekken voor het kerstdiner. Er moest zo'n zilveren loper op ta fel komen en daar was ie mee be- zig. Dat ging niet goed. Op de een of andere manier kreeg hij het maar niet netjes op tafel. Toen had hij er ineens genoeg van, griste het zilveren ding van tafel, verfrom- melde het en zei: 'volgend jaar is het weer Kerstmis'. Toen kon ik wel dood gaan, voor mij was het toen bedorven." Het blijft even stil, de gebeurtenis- sen van toen lijken weer voorbij te trekken. Dan hervindt hij zich en gaat verder. „Ik heb het dit jaar met kerst wel leuk hoor, eerste kerstdag weet ik het nog niet, maar tweede kerstdag ga ik naar mijn zoon, Dan zie ik mijn kleinkinde- ren ook en dat is leuk." Wanneer hij over ze praat, glimmen zijn ogen. Een stuk minder vrolijk wordt hij als zijn cluppie ter sprake komt. Het gaat immers niet goed met Feyenoord. „Dat van den Herik niet al veel eerder heeft ingegrepen snap ik niet, je zag al tijdens de voorbereiding op het seizoen dat het mis was. Ik weet nog dat ze echt kansloos verloren van Celta de Vigo. Ik snap ook niet dat ze die jeugdspelers hebben laten gaan. Neem nou Lovens, speelt die dan zo veel minder dan de jongens die nu in de achterhoede lopen? We stikken van de voorhoedespelers, zelfs Lurling vind ik eigenlijk wel voldoen, hij speelt bijna overtui- gend. Kuijt doet het natuurlijk wel goed, daar is eigenlijk niets op aan te merken." Waar Cox van baalt, is de winterstop. „Die had je vroe ger niet. Het is toch gelul. De meeste velden zijn tegenwoordig toch verwarmd? Ik snap best dat ze niet spelen als er een meter sneeuw ligt. Ze denken tegenwoordig niet meer aan de supporters. Het gaat alleen maar om geld, geld en nog eens geld. Als we ons niet hadden geplaatst voor het EK, dan hoor je ook alleen maar dat Johan Derksen met z'n Voetbal Internationals blijft zitten." Een deel van zijn toekomstplannen gaat ook over voetbal. Hij is bezig met een boekje over de EK's van vroeger. „Veel weten we niet over de toernooien van voor 1974. Het zijn verhalen en gebeurtenissen in de trant van 'waar was ik'. „Ik ben ook bezig met een boekje over Ne- derlandse helden van vroeger. Bij- voorbeeld over Jan van Schaffe- laer, die van de toren sprong. Bijna niemand weet waarom ie er vanaf sprong en ook niet dat het in Bar- neveld was. Naast het verhaaltje is er dan een combinatie met een wandeling rond zo'n historische plek. Ook een verhaal over Aletta Jacobs, de eerste vrouwelijke stu dent en vrouwelijke arts, met een wandeling door Groningen." Ver der kan Cox melden dat er ook weer dertien afleveringen komen van de successerie Toen was geluk heel gewoon. Of hij tenslotte nog een kerstwens heeft voor de lezers? „Ja, ik wens alle lezers een paar gelukkige da gen toe en hoop dat ze niet met een te harde plof weer in de werkelijk- heid terecht komen. Het is tegen woordig immers lang niet allemaal rozegeur en maneschijn in de we reld." EEN witte Kerst kunnen we ook dit jaar vergeten. Alle weermannen en -vrouwen ga- ven de afgelopen dagen al steeds weinig kans en de uit- komsten wijzen nu unaniem op zacht weer. Het laatste jaar waarin er in Nederland op bei- de kerstdagen een gesloten sneeuwtapijt lag was 1981 Het KNMI heeft op haar web site een historisch overzichtje gemaakt met betrekking tot de witte kerst. Hieruit blijkt dat in Nederland sinds 1901 maar zeven keer een witte kesrt is voorgekomen. 'Dat is een heel verschil met de voor- gaande eeuwen toen dat waar- schijnlijk ruim twee keer zo vaak voorkwam. Uit histori sche gegevens blijkt dat de achttiende eeuw in ons land ongeveer 19 keer een witte Kerst opleverde, terwijl dat zowel in de zeventiende als in de negentiende eeuw naar schatting 16 keer voorkwam. Wel valt er vaker natte sneeuw of sneeuw die maar kort blijft liggen. Met Kerst gebeurt dat in ons land gemid- deld eens in de vier jaar. Ook komt het vaker voor dat het in een deel van het land sneeuwt. Het laatst gebeurde dat in 2000, toen in het noorden en oosten 10 centimeter kreeg, die gedurende de kerstdagen bleef liggen. Bij de laatste officiele witte Kerst in 1981 lag in het mid den van het land plaatselijk 20 centimeter sneeuw, die de da gen voor Kerst was gevallen. Limburg en Brabant moesten toen met enkele centimeters sneeuw genoegen nemen. De laatste keer dat het juist met Kerst flink sneeuwde en de sneeuw bleef liggen was in 1964. De zwaarste vracht kre- gen toen de zuidelijke provin- cies, waar tijdens de beide kerstdagen zo'n 10 tot 15 cen timeter sneeuw viel. In het be gin van de jaren zestig van de 20e eeuw lag er drie jaar ach- tereen sneeuw met Kerst: in 1962 op tweede kerstdag, in 1963 op eerste kerstdag en in 1964 op beide kerstdagen. Ook in 1965 vielen er lichte sneeuwbuitjes met Kerst, maar alleen 1964 voldoet dus aan het criterium van een wit te Kerst', aldus de website van het KNMI. te vinden op ww- w.knmi.nl. door Ank Herstel Ze oogt misschien als de verper- soonlijking van de Hollandse nuch- terheid, maar Randolfi is 'anders dan anderen'Zo noemen mensen je tenminste wanneer je spiritueel me dium van geboorte bent. „Ik zie in de lucht allerlei beelden en soms krijg ik via dromen dingen door", zegt ze. Als mede-eigenaar van een Rotterdams esoterisch centrum kwam ze in contact met astrologe Ank van Dalen, haar vriendin die zich al dertig jaar bezig houdt met het bestuderen van de astrologie. In de loop der jaren is een unieke sa- menwerking tussen de twee ont- staan. Als Marijke 'iets ziet' dan ga ik aan de slag met de astrologie om te kijken of de planeetstanden wijzen op mogelijke veranderingen of gebeurtenissen zoals Marijke ze voorziet", legt Van Dalen uit. Om een staatkundige gebeurtenis te betrekken in een horoscoop gaat Van Dalen uit van het geboortemo- ment van een land. Dat is het tijdstip waarop voor de eerste keer een ko- ning werd gekroond of een staat- kundig verdrag werd ondertekend. Het visioen van Randolfi over Bal kenende werd door Van Dalen ge- controleerd met het maken van de horoscoop van Nederland. De con- clusie: in oktober wordt de val van het kabinet ondersteund door de planeetstanden die onder meer re- bellie, opstand, dood en omverwer- ping van de staat voorspellen. Randolfi voorziet opstanden in de grote steden. Daarbij zullen de be- De glazen bol staat symbool voor toekomstvoorspellers, maar Marijke Randolfi en Ank van Dalen blikken op een andere manier in de toekomst. foto: Rob Kamminga perkingen van de welvaart en de economie zichtbaar worden. In dit verband gaan we met elkaar een tijd tegemoet van financiele teleurstel- ling. Zij ziet dat hele gezinnen op straat komen te staan en dat er zelfs gaarkeukens ontstaan. Mensen die in de middengroep zitten krijgen het moeilijk omdat ze de hypotheek niet meer op kunnen brengen. De minima gaan harde klappen krijgen. Ook ziet ze verstoorde relaties ont staan tussen clienten en organisaties als energiebedrijven. „Omdat deze bedrijven vaak via computers com- municeren ontstaan problemen. Er is geen menselijk contact meer, waardoor men dieper in de proble men komt. Er moet eerst chaos ont staan wil het probleem worden on- derkend." Toch is het niet alleen maar kommer en kwel wat Randolfi voorziet. „We denken wel dat het verkeerd gaat met de aarde maar daarna komt het allemaal goed. Moeder Aarde is momenteel op elk gebied de rottig- heid aan het uitbraken, maar daarna zal het beter gaan. Vooral met Rot terdam. De stad zal een voorloper zijn op het gebied van integratie. Ze voorspelt dat in de winkels en stra- ten van Rotterdam de mensen weer met elkaar in gesprek komen. „Rot- terdam gaat zijn voile schoonheid krijgen met een sterke bevolking. En omdat Rotterdam een havenstad is, zal deze gedachtegang heel de wereld over gaan", stelt ze. Verder voorziet Randolfi verschui- vingen in de aardlagen in Neder land. De plateaus zullen vanaf de Noordzee in beweging komen waardoor dijken en leidingen kapot gaan. Zij adviseert de seismologen om de boel in de gaten te houden. Om het volgend j aar met zo min mo- gelij k kleerscheuren door te komen, adviseren de 'zieners' de lezergoed op zijn of haar geld te letten. „Geef het zo doelmatig mogelijk uit. Trek tijdig aan de bel bij buren, familie en instanties. We moeten elkaar hel- pen." Tenslotte heeft Marijke nog een op- merkelijk toekomstbeeld waar ze zelf eigenlijk een beetje om moet la- chen. „Ikdenk niet dat het in 2004 al gebeurt, maar ik heb altijd gezegd dat de gulden terugkomt. Met mijn nuchtere verstand geloof ik het niet, maar mijn gevoel zegt dat het gaat gebeuren." Esoterisch Centrum Kernpunt is te bereiken via nummer 010- 4280317. Roelofs: 'Ik ben zelf nog nooit in Zuid-Amerika ofAfrika geweest, maar ik heb er wel kerstgezelschappen vandaan. door Marielle van de Wetering Zijn nieuwste aanwinst laat Roe lofs trots in de speciaal daarvoor ingerichte kerstgroepen kamer zien. „Dit is een molen of piramide uit Seiffen (Zuid-Duitsland)," ver- telt hij opgewonden. „Als ik de kaarsen aan de zijkant aansteek, gaat het gezelschap draaien. Het is een prachtig, mooi houten werk- je" Zijn grootste kerstgroep is onge veer vijftig centimeter hoog en zijn kleinste is te bewonderen in een stenen ei van een centimeter. De internationale gezelschappen zijn gemaakt van de meest uiteenlopen- de materialen, zoals tin, hout, kera- miek, gips en malsbladen. „Ik ben opgegroeid in een katho- liek gezin," legt hij de oorsprong van zijn bijzondere hobby uit. „Zolang ik me kan herinneren had den we altijd een kerststalletje thuis. Mijn ouders hadden in de ja ren '40 en '50 de bekende, zeer breekbare gipsen kerstgroep en wij kinderen maakten er zelf een. Toen ik 33 jaar geleden trouwde, was het vanzelfsprekend, dat ik ook een kerstgroep ging kopen. Dat was in de jaren '70. Er waren in Rotter dam maar twee winkels waar zo- iets te krijgen was. V&D en de He- ma." Roelofs kocht een klein groepje met stalletje. Door de jaren heen kwamen daar steeds meer beeldjes bij. „Twee Maria's, dat kan na tuurlijk niet, maar meerdere her ders, kamelen en schapen wel." Roelofs bezit die eerste groep, die inmiddels is uitgegroeid tot een ge zelschap van ongeveer vijftig figu- ren, nog steeds. Op een gegeven moment kwam Roelofs in aanraking met een van de twee wereldwinkels die destijds in ons land waren. Daar kocht hij een buitenlands gezelschap. „Als ik in die tijd per jaar drie of vier, voor mij aantrekkelijke, gezel schappen vond, waren dat er veel." Inmiddels met de komst van vele wereldwinkels kan Roelofs zijn hart ophalen. „Ik ben zelf nog nooit in Zuid-Amerika of Afrika geweest, maar ik heb er wel kerst gezelschappen vandaan. De Afrikaanse groep is onmidde- lijk herkenbaar aan de lange, slan- ke beeldjes uit donker ebbenhout gesneden. De poppetjes hebben opvallend dikke lippen. De groep- jes uit Thailand hebben een olifant en varkens in hun midden en naast de Spaanse stalletjes zit meestal een 'poepertje'. „Dat is een man- netje met zijn broek naar beneden die zit te poepen," lacht Roelofs. „Een teken van vruchtbaarheid." Een Deense Jozef heeft altijd een lantaarn in zijn handen en de groe- pen uit Zuid-Amerika hebben geen kamelen maar lama's. Poolse ge zelschappen wegen bijna niets, hebben een boerse uitstraling en zijn herkenbaar aan felle kleuren. Uren kan Roelofs over zijn verza- meling vertellen. Hij houdt lezin- gen op scholen en neemt deel aan tentoonstellingen. Maar tijdens de feestdagen staat alles op zijn plek in het huis van Roelofs, alleen toe- gankelijk voor vrienden en familie. REGIO - Kerst wordt vooral gezien als een familie- en ge- zelligheidsfeest. Dat blijkt uit een onderzoek van Intomart GfK in opdracht van de NCRV. De resultaten werden vorige week woensdag be- kend gemaakt in een uitzen- ding van het actualiteitenpro- gramma Netwerk. Opmerkelijk is dat een kwart van de Nederlandse bevolking niet weet welk bijbelverhaal bij het kerstfeest hoort. Het grootste gevaar voor kerst is de vercommercialisering, is de conclusie van Intomart. Het bureau voerde een telefo- nisch onderzoek uit onder 750 personen van 18 jaar en ou- der. Doel van het onderzoek was het verkrijgen van inzicht in de beleving van kerst door de Nederlandse bevolking. Er werden 11 vragen voorge- legd. Ruim 1/3 van de Nederlandse bevolking zegt een kerstvie- ring te gaan bezoeken. Dit zijn echter vooral personen die zichzelf tot een kerkelijke ge- zindte of levensbeschouwing toeschrijven, hoewel 11 pro- cent van de personen zonder kerkelijke gezindte een be- zoek aan de kerk wiilen gaan brengen. Een bezoek aan de familie hoort echter wel bij kerst. ROTTERDAM - Op 1 januari 2004 houdt Roteb de jaarlijk- se vuurwerkopruimactie. Van 12.00 uur tot 18.00 uur gaat in Rotterdam letterlijk de bezem er doorheen. Niet de hele stad wordt die dag geveegd. Daar- om zijn eigen initiatieven van bewoners om vuurwerk op te ruimen van harte welkom. Mett, wordt vriendelijk ver- zocht dit uiterlijk 31 decem ber, voor 12.00 uur te melden. Roteb haalt dan in de betref- fende wijk(en) op Nieuw- jaarsdag de vuurwerkhopen op. Als wijkbewoners nog vragen hebben over het ophalen van vuurwerkresten en huisvuil, kunnen ze bellen met de afde- ling Communicatie van Ro teb, telefoon 010 - 245 83 84. Via e-mail, informatie rotebrotterdam- .nl, is deze informatie ook op te vragen. £iuic Nicucii. L/amuij z.uiicu uc uc- itn van rvuiiciuain uc uitnstn wcw i De wereld draait tijdens de kerstdagen gewoon door in het Sophia Kinderziekenhuis, de werknemers moeten gewoon werken. foto: Dick Sluijter door Stella Schaper Hele kleine handjes en voetjes be- wegen in de couveuse. Het is zo klein dat je bijna niet kunt geloven dat ze echt zijn. Henrike laat een baby zien van 26 weken. De cou veuse lijkt leeg, maar na het optil- len van enkele dekentjes ligt er toch echt een baby in. Apparaten en monitoren houden het kind nauwkeurig in de gaten. „Met kerst ben ik gewoon aan het werk", zegt de verpleegkundige. Henrike (25) werkt drie jaar in het Moeder Kind Centrum op de af- deling IC-Neonatologie/ Kinder IC's. Op deze afdeling liggen kin deren die zijn geboren na een zwangerschap van 24 tot 32 weken of een geboortegewicht hebben dat minder is dan 1200 gram. Ook ko men pasgeborenen met ernstig ge- stoorde vitale functies en pasgebo renen met ernstige afwijkingen op deze afdeling, omdat zij extra z'org nodig hebben. Henrike vindt het niet zo erg dat ze met kerstmis moet werken. „Wjj proberen het met kerst toch gezel lig te maken met de collega's. We hebben een kerstboom op de afde ling staan. Als het niet te druk is, nemen we allemaal iets lekkers mee van thuis. Dan hebben we ook tijd om het een beetje te vieren met elkaar. De ouders die hier komen, krijgen iets extra's, zoals een koek- je bij de koffie. En de kinderen krijgen, hoe jong ze ook zijn, alle maal een cadeautje." Toch heeft het personeel dat op de afdeling werkt met kerst niet altijd tijd om te feesten. „Als het druk is, hebben wij geen tijd om kerst te vieren. Dan is het gewoon een werkdag zoals alle andere dagen. Je hebt niet echt het gevoel dat het kerst is. We maken op deze afde ling ook sterfgevallen pnee. Van de 600 kinderen die hier worden op- genomen, sterven er jaarlijks 55 kinderen. Dat is ongeveer een kind per week." „Ook met kerst maken wij dit mee. Als dat gebeurt. dan zijn we na tuurlijk niet meer met kerst bezig, maar met de hulpverlening aan de ouders. We hebben wel eens mee- gemaakt dat een kindje werd gebo ren op eerste kerstdag en stierf met nieuwjaar. Met dit werk ervaren wij dagelijks het contrast tussen vreugde en verdriet, nieuw leven en dood. Maar een sterfgeval is met de feestdagen anders, omdat er dan toch een andere sfeer is." Henrike vindt het desondanks erg leuk om op deze afdeling te wer ken. „Het technische aspect van dit werk spreekt mij erg aan. Omdat voor het verzorgen van zulke klei ne baby's veel apparatuur nodig is, moet je de apparatuur goed kunnen aflezen. Ik vind het communiceren met de baby's leuk. Het lijkt gek, omdat ze nog maar zo klein zijn, maar het kan echt. Als een baby boos is bijvoorbeeld gaat de hart- slag omhoog. Dat kun je zien op de monitor. Zo heb ik geleerd om de emoties van het kind te 'lezen'. Ze kunnen nog niet praten, maar er zijn nog andere manieren om te communiceren. Bijvoorbeeld door middel van lichaamstaal. Omdat je met de baby's communiceert, krijg je toch een band met de patient- jes." Ondanks dat er op de afdeling ba by's liggen die ziek zijn wil het personeel toch aandacht aan kerst mis besteden. „Iedereen viert kerst, dus waarom wij niet. We be steden er juist aandacht aan, omdat er dan toch ook een beetje vrolijk- heid is op de afdeling. Anders is het helemaal een kille bedoeling." Henrike vindt het niet erg om met kerst te werken, omdat zij graag met nieuwjaar thuis wil zijn. „Wij kunnen kiezen tussen werken met kerst of met oud en nieuw. Mijn vrienden en familie wonen in het oosten van Nederland. Als ik moet werken met de feestdagen kan ik niet even naar huis. Oud en nieuw wordt bij ons altijd uitbundig ge- vierd met lekker en uitgebreid eten. Je kunt het vergelijken met een kerstdiner en de hele familie is aanwezig. Het liefst had ik kerst en oud en nieuw thuis gevierd, maar je werkt als verpleegkundige nu eenmaal ook met feestdagen. En als ik moet kiezen dan vier ik lie- ver oud en nieuw."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 2003 | | pagina 5