4*mti
'Met kerst moet je je ineens
twee dagen gelukkig voelen'
'Balkenende II valt in 2004
en de gulden komt terug'
Ruim driehonderd kerstgroepen
uit alle delen van de wereld
Met de kerst draait het Sophia
Kinderziekenhuis gewoon door
01
M
Geen witte
kerst dit jaar
Kerst vooral
familiefeest
Straten
vuurwerkvrij
s
GERARD Cox heeft niet
echt wat met kerst. Het was
altijd de drukste tijd van het
jaar. Maar toch laat het hem
niet helemaal onberoerd. „A1
direct na Sinterklaas hoor je
op de radio weer de kerstlied-
jes, toch mooi." In gesprek
met Gerard Cox over kerst
nu, kerst vroeger bij hem
thuis, over de wereld, over
Feyenoord en over zijn toe-
komstplannen.
'Zieners' Marijke Randolfi
en Ank van Dalen werpen een
blik in de toekomst voor
Maasstad Weekbladen. Kof-
fiedikkijken voorde meesten,
maar niet voor de dames van
esoterisch centrum Kernpunt
in Rotterdam. Voor hen is wat
morgen gebeurt even helder
als de dag van vandaag. En de
toekomst ziet er weinig roos-
kleurig uit. Relletjes, opstan-
den en het kabinet Balkenen
de II valt. Randolfi: „Ik zag in
een visioen letterlijk zijn kop
eraf rollen en op de achter-
grond zag ik een kalenderblad
met daarop oktober 2004."
THEO Roelofs kan niet
wachten tot het kerst is. Ieder
jaar weer tovert hij zijn huis
om in een grote kerstshow.
En hoewel hij het de laatste
jaren iets rustiger aan doet,
komen familie en vrienden
toch nog steeds graag tijdens
de kerstdagen een kijkje ne
men. En dat is niet zo gek,
want de actieve kerstgroe-
penverzamelaar heeft er in-
middels ongeveer driehon
derd uit alle delen van de we
reld.
KERSTMIS is voor veel
mensen een belangrijk feest.
Wat is er fijner dan kerst vie-
ren met familie en vrienden.
Wie wil dat niet? Maar de
wereld draait door en er moet
gewerkt worden. Ook in het
Sophia Kinderziekenhuis in
Rotterdam, waar verpleeg-
kundige Henrike Pas deze
kerst de te vroeg geboren ba
by's, zoals altijd, goed in de
gaten zal houden en verzor-
gen.
Dtnsdag 23 december 2003
door Henk van Gameren
Wat hij een mooi kerstliedje vindt?
„Rot maar op met je slee van The
Amazing Stroopwafels." De toon
is gezet. De rebel in Cox komt bo-
ven als we het over kerst hebben.
Maar weinigen weten nog dat er
tegen Cox in 1966 een proces-ver-
baal is opgemaakt omdat hij een
liedje over Koningin Juliana had
gezongen. 'Arme Ouwe' heette
dat. Maar kerst werkt ook een beet-
je als een rooie lap op een stier.
„Het is allemaal zo opgeklopt, je
moet je dan ineens twee dagen ge
lukkig gaan zitten voelen. Bela-
chelijk trouwens dat je hier in Ne-
derland twee kerstdagen hebt. Dat
is nergens zo. Volgens mij komt
dat door de katholieke liturgie, die
konden ze niet op een dag afwer-
ken maar wel over twee dagen ver-
spreid."
Zelf heeft hij wel een kerstboom in
huis. „Zo'n kleine die op tafel
staat, met van die lichtjes. Ja, als je
alleen bent is het toch anders. Als
ik een vriendin had met kerstver-
sierde die vaak het huis en dat
vond ik eigenlijk wel best." Hoe
het nu komt dat hij zo weinig op
heeft met kerst? „Waarschijnlijk
door hoe het er bij hem thuis aan
toe ging", denkt hij terug. „We
hadden het thuis helemaal niet zo
breed, mijn vader werkte in de ha
ven. Het was een harde werker
hoor. Met kerst maakte hij altijd
kroketten. Die smaakten gewel-
dig".
Het was met kerst altijd gezellig bij
zijn ouders. Zijn ooms van moe-
ders kant kwamen dan mee naar
huis, direct na de mis op kerstoch-
tend. Toch is hij ooit in een keer
goed afgeknapt op kerst en daarna
is het eigenlijk nooit meer goedge-
Gerard Cox heeft niet zoveel op met kerst
twee dagen gelukkig gaan zitten voelen.
Het is allemaal zo opgeklopt, je moet je dan ineens
foto: Rob Kamminga
komen. „Ik zal een jaar of acht ge-
weest zijn. Mijn vader was de tafel
aan het dekken voor het kerstdiner.
Er moest zo'n zilveren loper op ta
fel komen en daar was ie mee be-
zig. Dat ging niet goed. Op de een
of andere manier kreeg hij het
maar niet netjes op tafel. Toen had
hij er ineens genoeg van, griste het
zilveren ding van tafel, verfrom-
melde het en zei: 'volgend jaar is
het weer Kerstmis'. Toen kon ik
wel dood gaan, voor mij was het
toen bedorven."
Het blijft even stil, de gebeurtenis-
sen van toen lijken weer voorbij te
trekken. Dan hervindt hij zich en
gaat verder. „Ik heb het dit jaar
met kerst wel leuk hoor, eerste
kerstdag weet ik het nog niet, maar
tweede kerstdag ga ik naar mijn
zoon, Dan zie ik mijn kleinkinde-
ren ook en dat is leuk." Wanneer
hij over ze praat, glimmen zijn
ogen.
Een stuk minder vrolijk wordt hij
als zijn cluppie ter sprake komt.
Het gaat immers niet goed met
Feyenoord. „Dat van den Herik
niet al veel eerder heeft ingegrepen
snap ik niet, je zag al tijdens de
voorbereiding op het seizoen dat
het mis was. Ik weet nog dat ze
echt kansloos verloren van Celta
de Vigo. Ik snap ook niet dat ze die
jeugdspelers hebben laten gaan.
Neem nou Lovens, speelt die dan
zo veel minder dan de jongens die
nu in de achterhoede lopen? We
stikken van de voorhoedespelers,
zelfs Lurling vind ik eigenlijk wel
voldoen, hij speelt bijna overtui-
gend. Kuijt doet het natuurlijk wel
goed, daar is eigenlijk niets op aan
te merken." Waar Cox van baalt,
is de winterstop. „Die had je vroe
ger niet. Het is toch gelul. De
meeste velden zijn tegenwoordig
toch verwarmd? Ik snap best dat ze
niet spelen als er een meter sneeuw
ligt. Ze denken tegenwoordig niet
meer aan de supporters. Het gaat
alleen maar om geld, geld en nog
eens geld. Als we ons niet hadden
geplaatst voor het EK, dan hoor je
ook alleen maar dat Johan Derksen
met z'n Voetbal Internationals
blijft zitten."
Een deel van zijn toekomstplannen
gaat ook over voetbal. Hij is bezig
met een boekje over de EK's van
vroeger. „Veel weten we niet over
de toernooien van voor 1974. Het
zijn verhalen en gebeurtenissen in
de trant van 'waar was ik'. „Ik ben
ook bezig met een boekje over Ne-
derlandse helden van vroeger. Bij-
voorbeeld over Jan van Schaffe-
laer, die van de toren sprong. Bijna
niemand weet waarom ie er vanaf
sprong en ook niet dat het in Bar-
neveld was. Naast het verhaaltje is
er dan een combinatie met een
wandeling rond zo'n historische
plek. Ook een verhaal over Aletta
Jacobs, de eerste vrouwelijke stu
dent en vrouwelijke arts, met een
wandeling door Groningen." Ver
der kan Cox melden dat er ook
weer dertien afleveringen komen
van de successerie Toen was geluk
heel gewoon.
Of hij tenslotte nog een kerstwens
heeft voor de lezers? „Ja, ik wens
alle lezers een paar gelukkige da
gen toe en hoop dat ze niet met een
te harde plof weer in de werkelijk-
heid terecht komen. Het is tegen
woordig immers lang niet allemaal
rozegeur en maneschijn in de we
reld."
EEN witte Kerst kunnen we
ook dit jaar vergeten. Alle
weermannen en -vrouwen ga-
ven de afgelopen dagen al
steeds weinig kans en de uit-
komsten wijzen nu unaniem
op zacht weer. Het laatste jaar
waarin er in Nederland op bei-
de kerstdagen een gesloten
sneeuwtapijt lag was 1981
Het KNMI heeft op haar web
site een historisch overzichtje
gemaakt met betrekking tot de
witte kerst. Hieruit blijkt dat
in Nederland sinds 1901 maar
zeven keer een witte kesrt is
voorgekomen. 'Dat is een
heel verschil met de voor-
gaande eeuwen toen dat waar-
schijnlijk ruim twee keer zo
vaak voorkwam. Uit histori
sche gegevens blijkt dat de
achttiende eeuw in ons land
ongeveer 19 keer een witte
Kerst opleverde, terwijl dat
zowel in de zeventiende als in
de negentiende eeuw naar
schatting 16 keer voorkwam.
Wel valt er vaker natte
sneeuw of sneeuw die maar
kort blijft liggen. Met Kerst
gebeurt dat in ons land gemid-
deld eens in de vier jaar. Ook
komt het vaker voor dat het in
een deel van het land sneeuwt.
Het laatst gebeurde dat in
2000, toen in het noorden en
oosten 10 centimeter kreeg,
die gedurende de kerstdagen
bleef liggen.
Bij de laatste officiele witte
Kerst in 1981 lag in het mid
den van het land plaatselijk 20
centimeter sneeuw, die de da
gen voor Kerst was gevallen.
Limburg en Brabant moesten
toen met enkele centimeters
sneeuw genoegen nemen. De
laatste keer dat het juist met
Kerst flink sneeuwde en de
sneeuw bleef liggen was in
1964. De zwaarste vracht kre-
gen toen de zuidelijke provin-
cies, waar tijdens de beide
kerstdagen zo'n 10 tot 15 cen
timeter sneeuw viel. In het be
gin van de jaren zestig van de
20e eeuw lag er drie jaar ach-
tereen sneeuw met Kerst: in
1962 op tweede kerstdag, in
1963 op eerste kerstdag en in
1964 op beide kerstdagen.
Ook in 1965 vielen er lichte
sneeuwbuitjes met Kerst,
maar alleen 1964 voldoet dus
aan het criterium van een wit
te Kerst', aldus de website van
het KNMI. te vinden op ww-
w.knmi.nl.
door Ank Herstel
Ze oogt misschien als de verper-
soonlijking van de Hollandse nuch-
terheid, maar Randolfi is 'anders
dan anderen'Zo noemen mensen je
tenminste wanneer je spiritueel me
dium van geboorte bent. „Ik zie in
de lucht allerlei beelden en soms
krijg ik via dromen dingen door",
zegt ze. Als mede-eigenaar van een
Rotterdams esoterisch centrum
kwam ze in contact met astrologe
Ank van Dalen, haar vriendin die
zich al dertig jaar bezig houdt met
het bestuderen van de astrologie. In
de loop der jaren is een unieke sa-
menwerking tussen de twee ont-
staan. Als Marijke 'iets ziet' dan
ga ik aan de slag met de astrologie
om te kijken of de planeetstanden
wijzen op mogelijke veranderingen
of gebeurtenissen zoals Marijke ze
voorziet", legt Van Dalen uit.
Om een staatkundige gebeurtenis te
betrekken in een horoscoop gaat
Van Dalen uit van het geboortemo-
ment van een land. Dat is het tijdstip
waarop voor de eerste keer een ko-
ning werd gekroond of een staat-
kundig verdrag werd ondertekend.
Het visioen van Randolfi over Bal
kenende werd door Van Dalen ge-
controleerd met het maken van de
horoscoop van Nederland. De con-
clusie: in oktober wordt de val van
het kabinet ondersteund door de
planeetstanden die onder meer re-
bellie, opstand, dood en omverwer-
ping van de staat voorspellen.
Randolfi voorziet opstanden in de
grote steden. Daarbij zullen de be-
De glazen bol staat symbool voor toekomstvoorspellers, maar
Marijke Randolfi en Ank van Dalen blikken op een andere
manier in de toekomst. foto: Rob Kamminga
perkingen van de welvaart en de
economie zichtbaar worden. In dit
verband gaan we met elkaar een tijd
tegemoet van financiele teleurstel-
ling. Zij ziet dat hele gezinnen op
straat komen te staan en dat er zelfs
gaarkeukens ontstaan. Mensen die
in de middengroep zitten krijgen het
moeilijk omdat ze de hypotheek
niet meer op kunnen brengen. De
minima gaan harde klappen krijgen.
Ook ziet ze verstoorde relaties ont
staan tussen clienten en organisaties
als energiebedrijven. „Omdat deze
bedrijven vaak via computers com-
municeren ontstaan problemen. Er
is geen menselijk contact meer,
waardoor men dieper in de proble
men komt. Er moet eerst chaos ont
staan wil het probleem worden on-
derkend."
Toch is het niet alleen maar kommer
en kwel wat Randolfi voorziet. „We
denken wel dat het verkeerd gaat
met de aarde maar daarna komt het
allemaal goed. Moeder Aarde is
momenteel op elk gebied de rottig-
heid aan het uitbraken, maar daarna
zal het beter gaan. Vooral met Rot
terdam. De stad zal een voorloper
zijn op het gebied van integratie. Ze
voorspelt dat in de winkels en stra-
ten van Rotterdam de mensen weer
met elkaar in gesprek komen. „Rot-
terdam gaat zijn voile schoonheid
krijgen met een sterke bevolking.
En omdat Rotterdam een havenstad
is, zal deze gedachtegang heel de
wereld over gaan", stelt ze.
Verder voorziet Randolfi verschui-
vingen in de aardlagen in Neder
land. De plateaus zullen vanaf de
Noordzee in beweging komen
waardoor dijken en leidingen kapot
gaan. Zij adviseert de seismologen
om de boel in de gaten te houden.
Om het volgend j aar met zo min mo-
gelij k kleerscheuren door te komen,
adviseren de 'zieners' de lezergoed
op zijn of haar geld te letten. „Geef
het zo doelmatig mogelijk uit. Trek
tijdig aan de bel bij buren, familie en
instanties. We moeten elkaar hel-
pen."
Tenslotte heeft Marijke nog een op-
merkelijk toekomstbeeld waar ze
zelf eigenlijk een beetje om moet la-
chen. „Ikdenk niet dat het in 2004 al
gebeurt, maar ik heb altijd gezegd
dat de gulden terugkomt. Met mijn
nuchtere verstand geloof ik het niet,
maar mijn gevoel zegt dat het gaat
gebeuren."
Esoterisch Centrum Kernpunt is te
bereiken via nummer 010-
4280317.
Roelofs: 'Ik ben zelf nog nooit in Zuid-Amerika ofAfrika geweest, maar ik heb er wel
kerstgezelschappen vandaan.
door Marielle van de Wetering
Zijn nieuwste aanwinst laat Roe
lofs trots in de speciaal daarvoor
ingerichte kerstgroepen kamer
zien. „Dit is een molen of piramide
uit Seiffen (Zuid-Duitsland)," ver-
telt hij opgewonden. „Als ik de
kaarsen aan de zijkant aansteek,
gaat het gezelschap draaien. Het is
een prachtig, mooi houten werk-
je"
Zijn grootste kerstgroep is onge
veer vijftig centimeter hoog en zijn
kleinste is te bewonderen in een
stenen ei van een centimeter. De
internationale gezelschappen zijn
gemaakt van de meest uiteenlopen-
de materialen, zoals tin, hout, kera-
miek, gips en malsbladen.
„Ik ben opgegroeid in een katho-
liek gezin," legt hij de oorsprong
van zijn bijzondere hobby uit.
„Zolang ik me kan herinneren had
den we altijd een kerststalletje
thuis. Mijn ouders hadden in de ja
ren '40 en '50 de bekende, zeer
breekbare gipsen kerstgroep en wij
kinderen maakten er zelf een. Toen
ik 33 jaar geleden trouwde, was het
vanzelfsprekend, dat ik ook een
kerstgroep ging kopen. Dat was in
de jaren '70. Er waren in Rotter
dam maar twee winkels waar zo-
iets te krijgen was. V&D en de He-
ma."
Roelofs kocht een klein groepje
met stalletje. Door de jaren heen
kwamen daar steeds meer beeldjes
bij. „Twee Maria's, dat kan na
tuurlijk niet, maar meerdere her
ders, kamelen en schapen wel."
Roelofs bezit die eerste groep, die
inmiddels is uitgegroeid tot een ge
zelschap van ongeveer vijftig figu-
ren, nog steeds.
Op een gegeven moment kwam
Roelofs in aanraking met een van
de twee wereldwinkels die destijds
in ons land waren. Daar kocht hij
een buitenlands gezelschap. „Als
ik in die tijd per jaar drie of vier,
voor mij aantrekkelijke, gezel
schappen vond, waren dat er
veel." Inmiddels met de komst van
vele wereldwinkels kan Roelofs
zijn hart ophalen. „Ik ben zelf nog
nooit in Zuid-Amerika of Afrika
geweest, maar ik heb er wel kerst
gezelschappen vandaan.
De Afrikaanse groep is onmidde-
lijk herkenbaar aan de lange, slan-
ke beeldjes uit donker ebbenhout
gesneden. De poppetjes hebben
opvallend dikke lippen. De groep-
jes uit Thailand hebben een olifant
en varkens in hun midden en naast
de Spaanse stalletjes zit meestal
een 'poepertje'. „Dat is een man-
netje met zijn broek naar beneden
die zit te poepen," lacht Roelofs.
„Een teken van vruchtbaarheid."
Een Deense Jozef heeft altijd een
lantaarn in zijn handen en de groe-
pen uit Zuid-Amerika hebben geen
kamelen maar lama's. Poolse ge
zelschappen wegen bijna niets,
hebben een boerse uitstraling en
zijn herkenbaar aan felle kleuren.
Uren kan Roelofs over zijn verza-
meling vertellen. Hij houdt lezin-
gen op scholen en neemt deel aan
tentoonstellingen. Maar tijdens de
feestdagen staat alles op zijn plek
in het huis van Roelofs, alleen toe-
gankelijk voor vrienden en familie.
REGIO - Kerst wordt vooral
gezien als een familie- en ge-
zelligheidsfeest. Dat blijkt uit
een onderzoek van Intomart
GfK in opdracht van de
NCRV. De resultaten werden
vorige week woensdag be-
kend gemaakt in een uitzen-
ding van het actualiteitenpro-
gramma Netwerk.
Opmerkelijk is dat een kwart
van de Nederlandse bevolking
niet weet welk bijbelverhaal
bij het kerstfeest hoort. Het
grootste gevaar voor kerst is
de vercommercialisering, is
de conclusie van Intomart.
Het bureau voerde een telefo-
nisch onderzoek uit onder 750
personen van 18 jaar en ou-
der. Doel van het onderzoek
was het verkrijgen van inzicht
in de beleving van kerst door
de Nederlandse bevolking. Er
werden 11 vragen voorge-
legd.
Ruim 1/3 van de Nederlandse
bevolking zegt een kerstvie-
ring te gaan bezoeken. Dit zijn
echter vooral personen die
zichzelf tot een kerkelijke ge-
zindte of levensbeschouwing
toeschrijven, hoewel 11 pro-
cent van de personen zonder
kerkelijke gezindte een be-
zoek aan de kerk wiilen gaan
brengen. Een bezoek aan de
familie hoort echter wel bij
kerst.
ROTTERDAM - Op 1 januari
2004 houdt Roteb de jaarlijk-
se vuurwerkopruimactie. Van
12.00 uur tot 18.00 uur gaat in
Rotterdam letterlijk de bezem
er doorheen. Niet de hele stad
wordt die dag geveegd. Daar-
om zijn eigen initiatieven van
bewoners om vuurwerk op te
ruimen van harte welkom.
Mett, wordt vriendelijk ver-
zocht dit uiterlijk 31 decem
ber, voor 12.00 uur te melden.
Roteb haalt dan in de betref-
fende wijk(en) op Nieuw-
jaarsdag de vuurwerkhopen
op.
Als wijkbewoners nog vragen
hebben over het ophalen van
vuurwerkresten en huisvuil,
kunnen ze bellen met de afde-
ling Communicatie van Ro
teb, telefoon 010 - 245 83 84.
Via e-mail,
informatie rotebrotterdam-
.nl, is deze informatie ook op
te vragen.
£iuic Nicucii. L/amuij z.uiicu uc uc- itn van rvuiiciuain uc uitnstn wcw i
De wereld draait tijdens de kerstdagen gewoon door in het Sophia Kinderziekenhuis, de werknemers moeten gewoon werken.
foto: Dick Sluijter
door Stella Schaper
Hele kleine handjes en voetjes be-
wegen in de couveuse. Het is zo
klein dat je bijna niet kunt geloven
dat ze echt zijn. Henrike laat een
baby zien van 26 weken. De cou
veuse lijkt leeg, maar na het optil-
len van enkele dekentjes ligt er
toch echt een baby in. Apparaten
en monitoren houden het kind
nauwkeurig in de gaten. „Met
kerst ben ik gewoon aan het
werk", zegt de verpleegkundige.
Henrike (25) werkt drie jaar in het
Moeder Kind Centrum op de af-
deling IC-Neonatologie/ Kinder
IC's. Op deze afdeling liggen kin
deren die zijn geboren na een
zwangerschap van 24 tot 32 weken
of een geboortegewicht hebben dat
minder is dan 1200 gram. Ook ko
men pasgeborenen met ernstig ge-
stoorde vitale functies en pasgebo
renen met ernstige afwijkingen op
deze afdeling, omdat zij extra z'org
nodig hebben.
Henrike vindt het niet zo erg dat ze
met kerstmis moet werken. „Wjj
proberen het met kerst toch gezel
lig te maken met de collega's. We
hebben een kerstboom op de afde
ling staan. Als het niet te druk is,
nemen we allemaal iets lekkers
mee van thuis. Dan hebben we ook
tijd om het een beetje te vieren met
elkaar. De ouders die hier komen,
krijgen iets extra's, zoals een koek-
je bij de koffie. En de kinderen
krijgen, hoe jong ze ook zijn, alle
maal een cadeautje."
Toch heeft het personeel dat op de
afdeling werkt met kerst niet altijd
tijd om te feesten. „Als het druk is,
hebben wij geen tijd om kerst te
vieren. Dan is het gewoon een
werkdag zoals alle andere dagen.
Je hebt niet echt het gevoel dat het
kerst is. We maken op deze afde
ling ook sterfgevallen pnee. Van de
600 kinderen die hier worden op-
genomen, sterven er jaarlijks 55
kinderen. Dat is ongeveer een kind
per week."
„Ook met kerst maken wij dit mee.
Als dat gebeurt. dan zijn we na
tuurlijk niet meer met kerst bezig,
maar met de hulpverlening aan de
ouders. We hebben wel eens mee-
gemaakt dat een kindje werd gebo
ren op eerste kerstdag en stierf met
nieuwjaar. Met dit werk ervaren
wij dagelijks het contrast tussen
vreugde en verdriet, nieuw leven
en dood. Maar een sterfgeval is
met de feestdagen anders, omdat er
dan toch een andere sfeer is."
Henrike vindt het desondanks erg
leuk om op deze afdeling te wer
ken. „Het technische aspect van dit
werk spreekt mij erg aan. Omdat
voor het verzorgen van zulke klei
ne baby's veel apparatuur nodig is,
moet je de apparatuur goed kunnen
aflezen. Ik vind het communiceren
met de baby's leuk. Het lijkt gek,
omdat ze nog maar zo klein zijn,
maar het kan echt. Als een baby
boos is bijvoorbeeld gaat de hart-
slag omhoog. Dat kun je zien op de
monitor. Zo heb ik geleerd om de
emoties van het kind te 'lezen'. Ze
kunnen nog niet praten, maar er
zijn nog andere manieren om te
communiceren. Bijvoorbeeld door
middel van lichaamstaal. Omdat je
met de baby's communiceert, krijg
je toch een band met de patient-
jes."
Ondanks dat er op de afdeling ba
by's liggen die ziek zijn wil het
personeel toch aandacht aan kerst
mis besteden. „Iedereen viert
kerst, dus waarom wij niet. We be
steden er juist aandacht aan, omdat
er dan toch ook een beetje vrolijk-
heid is op de afdeling. Anders is
het helemaal een kille bedoeling."
Henrike vindt het niet erg om met
kerst te werken, omdat zij graag
met nieuwjaar thuis wil zijn. „Wij
kunnen kiezen tussen werken met
kerst of met oud en nieuw. Mijn
vrienden en familie wonen in het
oosten van Nederland. Als ik moet
werken met de feestdagen kan ik
niet even naar huis. Oud en nieuw
wordt bij ons altijd uitbundig ge-
vierd met lekker en uitgebreid
eten. Je kunt het vergelijken met
een kerstdiner en de hele familie is
aanwezig. Het liefst had ik kerst en
oud en nieuw thuis gevierd, maar
je werkt als verpleegkundige nu
eenmaal ook met feestdagen. En
als ik moet kiezen dan vier ik lie-
ver oud en nieuw."