in beeld
'Zoiets verwacht je niet in deze
Week in, week uit (2)
Met nieuwe acties verliest politie de sympathie bij de burger
'Gezellig over de hondjes praten'
lezers
maasstad Waterweg
weekbladen
woensdag 12 maart 2006 - WX92
De gouden lijst
'Natuurlijk kunnen we het
huis inwijden. Als we moe
ten wachten tot alles hele
maal pico bello is, kunnen
we die housewarming par
ty wel vergeten', reageerde
Frank ongeduldig.
'Pico bello is voor mij ook
niet nodig, maar gloeilam-
Tarik, wat is dat? Turks,
Marokkaans of wat heb
je daar nog meer...
pen aan draadjes is belache
lijk en in de gang loopje over
de kale planken. Zo ontvang
je geen gasten, je staat ge
woon voor schut!' Alina had
het eigenlijk wel gehad met
het hele feestje.
'Ach de mensen komen om
ons te zien, het maakt echt
niet uit. Ik weet niet of je
gehoord hebt hoe die kun
stenares aan de Mathenes-
serdijk erbij zat toen ze een
afscheidsfeestje gaf. Die had
paarden op de benedenver
dieping... het zit hem heus
niet in de inrichting.'
'Goed voorbeeld. Dat haalt
dan ook de kranten. Je moet
niet proberen mij als truttig
neer te zetten, ik kom toe
vallig wel uit een land waar
gastvrijheid meer betekenis
heeft dan hier!'
'Sorry, sorry, dat bedoelde ik
niet. Ik vind het gewoon be
langrijk dat we onze vrien
den snel zien en ze laten zien
waar we terechtgekomen
zijn.' Frank pakt Alina bij de
schouders en kust haar.
Alina probeert los te komen
maar Frank drukt haar ste
viger tegen zich aan. Ze be
ginnen alletwee te lachen.
Even later nemen ze de lijst
jes door. Wie komen er al
lemaal, vergeet je niemand?
De buren natuurlijk en die
lui die we in Spanje heb
ben ontmoet, Evert en hoe
heet ze ook al weer... Xenia.
Drank: bier, wijn; denk je
aan iets zonder alcohol voor
Asha en Tarik? Ze spreken af
dat Alina eén auberginesa
lade zal maken en Frank zijn
specialiteit, pittige gehakt
balletjes.
Op de dag zelf hangen er toch
lampen aan het plafond en
Alina heeft er kleurige doe
ken omheen geslagen, waar
door het er allemaal sfeervol
en jaren zeventig uitziet.
'Ik ga mijn vader ophalen',
zegt Frank.
Alina zwijgt en slikt. Op
zulke momenten zou ze wil
len dat haar ouders niet zo'n
dikke tweeduizend kilome
ter weg wonen. Veel tijd was
er niet voor dit soort gedach
ten. Niet lang daarna komen
de eerste gasten.
'Ha, leuk dat jullie gekomen
zijn!' Alina omhelst Xenia en
begroet Evert. 'Kennen jullie
Tarik en Asha? Oude vrien
den en Frank en Tarik wer
ken regelmatig samen.'
Evert stak een hand uit.
Tarik, dacht hij, wat is dat,
Turks, Marokkaans, of wat
heb je daar nog meer?
'Ik ben journalist, chef van
de stadsredactie,' zei Tarik,
'en jij?'
'Ik run een supermarkt, een
eindje verderop om de hoek.'
Hij liet de woorden journa
list en stadsredactie op zich
inwerken. 'O,' zei hij, buurt
verenigingen, overvallen en
wat ze kleine criminaliteit
noemen...'
'Ja, dat ook wel, maar nu is
vooral de uitbreiding van het
havengebied belangrijk, de
Tweede Maasvlakte, de ont
wikkeling van de Kop van
Zuid - dat soort dingen.'
KEES SCHREVEL
SCHRIJVERSSCHOOL SKVR
In deze rubriek zet een lezer
van Maasstad Weekbladen
iemand in het zonnetje. Deze
week zijn dat Irene en Thea
van zwembad Groenoord in
Schiedam.
SCHIEDAM - „Ik werd door
mijn man afgelopen vrijdag
plotseling uit het zwembad
gebeld", vertelt Annelies
Bruggeman uit Schiedam.
„Ik doe iedere week mee
aan het seniorenzwemmen
en was dus ook deze vrij
dag weer in het zwembad.
Tijdens de aerobicles kwam
een personeelslid van het
zwembad naar me toe."
„Mijn man belde, omdat het
niet goed ging met mijn zus
die ernstig ziek in de Daniel
den Hoed-kliniek lag. Het
personeel van het zwembad
heeft me toen zo goed opge
vangen! Badjuffrouw Irene
liep met me mee naar mijn
kastje en heeft voor mij
mijn kleding eruit gehaald.
Later werd ik aan de deur
opgevangen door badjuf
frouw Thea. Ze waren zelfs
bezorgd om me."
„Irene stelde ook nog voor
Irene en Thea, medewerkers van zwembad Groenoord schoten zwemster Annelies te
hulp. Foto: Roger van der Kraan
om mij in haar eigen auto
naar de kliniek te brengen
in Rotterdam. 'Rij je wel
voorzichtig?', zeiden ze be
zorgd toen ik wegging.
Zoiets verwacht je toch niet
meer in deze tijd. Ze waren
zo attent en ik ben geen be
kende van hen. De steun
van deze mensen deed mij
erg goed. Dit personeel ver
dient zeker een pluim! Ik
vind het leuk om deze men
sen in het zonnetje te zetten
en ze op deze manier te ver
rassen. Ik hoop dat zij het
leuk vinden en ik ben ze erg
dankbaar voor de steun!"
Medewerkers van het
zwembad hebben laten we
ten dat dit de normale gang
van zaken is. „Als iemand
hulp nodig heeft dan helpen
wij diegene ook graag. Toen
het telefoontje hier vrijdag
binnenkwam, zijn Irene en
Thea op zoek gegaan naar
de vrouw.
We hadden wel snel door
dat het ernst was. Verder
zijn we hier allemaal blij
dat we weer ons werk kun
nen doen na de brand."
Ik ben Natalie Korteland (14) en woont in Hoek van Holland. Sinds vorig jaar zit ik op
laido. Dit is een Japanse vechtsport met een zwaard. De training is in Poeldijk op de
donderdagavond. Ik vind het een leuke sport, maar veel mensen weten niet wat het is.
Gouden lijst - Rode kaart
Wilt u iemand in het zonne
tje zetten of een juist rode
kaart uitdelen? Mail naar
waterweg@maasstad.nl met
de reden voor de nominatie
en uw contactgegevens.
Mijn feestje
Juf getrouwd? Een 6o-jarig
huwelijk? Een buurtfeest? U
vindt het leuk om deze feest
vreugde te delen, dan kunt
u de foto kwijt in de rubriek
'Mijn feestje'. Stuur de foto
naar waterweg@maasstad.
nl.
Foto
Ook zo'n mooie foto gemaakt
waarvan u eigenlijk denkt
'die zou in de krant moeten'?
Mail de foto dan naar water-
weg@maasstad.nl met een
korte begeleidende tekst.
maasstad lezerspanel
HANS B0UMAN (VLAARDINGEN) -
De politie-acties zijn in zo
verre onsympathiek dat ze
mensen raken die er niets
mee van doen hebben. De
minister zal er niet van wak
ker liggen dat een voetbal
wedstrijd niet doorgaat. Als
er geen bekeuringen meer
worden uitgedeeld voor klei
ne overtredingen dat zou de
minister veel harder raken.
TRUUS DE GRAAF Of de politie
meer moet verdienen kan ik
moeilijk beoordelen, erg veel
openheid over de nu gehan
teerde salarissen is er niet.
De eisen zijn hoog en ook
andere werknemers hebben
de laatste jaren weinig ver
hoging gekregen. Het bod
van minister Ter Horst lijkt
mij een forse vooruitgang en
daarom heel aanvaardbaar!
ROBERT WESDORP (SCHIEDAM) -
De meeste mensen die last
krijgen van deze acties moe
ten gewoon werken. Als zij
te laat op het werk komen,
worden zij hiervoor niet be
taalt. Dat vind ik niet eerlijk.
De politie mag van mij meer
verdienen maar kies voor
andere acties waar alleen de
staatskas geld misloopt, i.p.v.
werkende mensen.
WOUTER DE HOOGH (SCHIEDAM) -
Ik denk niet dal er veel men
sen wakker liggen van de
stakingen. Als je de gemid
delde mening peilt, is het
merendeel het eens met de
eis tot loonsverhoging. Daar
bij komt kijken dat de burger
een simpele maar logische
reactie heeft op het tijdelijke
gedoogbeleid als het gaat om
kleinere overtredingen.
Man in't bezit van een snauzer, de vrouw een Ierse setter, ko
men elkaar tegen bij het uitlaten van hun hond in de ochtend
en er volgt een conversatie. "Goeiemorgen mevrouw, wat een
prachtige setter heeft u daar. Vrouw; ik moet zeggen mijn
heer, ik 'val' meer op grote honden, maar uw snauzer is i~
zijn soort ook een prachtstuk. Intussen hebben de honden al
uitgebreid kennis gemaakt. Niet verwonderlijk, want na een
klein uurtje luchten, gaan vele dieren weer voor uren 'hun
gevangenis' in. Vrouw; hoe oud is uw hond? Man; hij is nu
twee jaar, maar ik heb hem gekregen als puppy van negen
weken. Honden, reu en teefje niet loops, buitelen over elkaar
heen en zitten elkaar in wilde galop achterna. Vrouw, alleen
staande weduwe, vraagt terloops langs haar neus weg, laat
uw vrouw de hond nooit uit, want ik zie u altijd met hem
lopen. Man; helaas heeft zij mij twee jaar geleden verlaten
voor een vent, die een kast van een huis had in Torremolinos.
Vrouw; wat erg voor u, hoe kwam dat zo? Man; hij liet toen
altijd zijn Duitse herder uit en mijn vrouw zei; dat die hond
'Knokie' heette. Hoe verzin je zo'n naam? Ik werkte toen nog
en zij liet onze Labrador uit en zo is het gekomen. Vrouw;
nou mijnheer, ik vind het heel heel erg voor u, maar ik zou
zeggen als pleister op de wonde, kom u eens koffie drinken.
Gezellig, kunnen we eens over onze hondjes praten."
WIM DEN HERTOG, E-MAIL: WHERT0G@XS4ALL.NL