in beeld 'Zoiets verwacht je niet in deze Week in, week uit (2) Met nieuwe acties verliest politie de sympathie bij de burger 'Gezellig over de hondjes praten' lezers maasstad Waterweg weekbladen woensdag 12 maart 2006 - WX92 De gouden lijst 'Natuurlijk kunnen we het huis inwijden. Als we moe ten wachten tot alles hele maal pico bello is, kunnen we die housewarming par ty wel vergeten', reageerde Frank ongeduldig. 'Pico bello is voor mij ook niet nodig, maar gloeilam- Tarik, wat is dat? Turks, Marokkaans of wat heb je daar nog meer... pen aan draadjes is belache lijk en in de gang loopje over de kale planken. Zo ontvang je geen gasten, je staat ge woon voor schut!' Alina had het eigenlijk wel gehad met het hele feestje. 'Ach de mensen komen om ons te zien, het maakt echt niet uit. Ik weet niet of je gehoord hebt hoe die kun stenares aan de Mathenes- serdijk erbij zat toen ze een afscheidsfeestje gaf. Die had paarden op de benedenver dieping... het zit hem heus niet in de inrichting.' 'Goed voorbeeld. Dat haalt dan ook de kranten. Je moet niet proberen mij als truttig neer te zetten, ik kom toe vallig wel uit een land waar gastvrijheid meer betekenis heeft dan hier!' 'Sorry, sorry, dat bedoelde ik niet. Ik vind het gewoon be langrijk dat we onze vrien den snel zien en ze laten zien waar we terechtgekomen zijn.' Frank pakt Alina bij de schouders en kust haar. Alina probeert los te komen maar Frank drukt haar ste viger tegen zich aan. Ze be ginnen alletwee te lachen. Even later nemen ze de lijst jes door. Wie komen er al lemaal, vergeet je niemand? De buren natuurlijk en die lui die we in Spanje heb ben ontmoet, Evert en hoe heet ze ook al weer... Xenia. Drank: bier, wijn; denk je aan iets zonder alcohol voor Asha en Tarik? Ze spreken af dat Alina eén auberginesa lade zal maken en Frank zijn specialiteit, pittige gehakt balletjes. Op de dag zelf hangen er toch lampen aan het plafond en Alina heeft er kleurige doe ken omheen geslagen, waar door het er allemaal sfeervol en jaren zeventig uitziet. 'Ik ga mijn vader ophalen', zegt Frank. Alina zwijgt en slikt. Op zulke momenten zou ze wil len dat haar ouders niet zo'n dikke tweeduizend kilome ter weg wonen. Veel tijd was er niet voor dit soort gedach ten. Niet lang daarna komen de eerste gasten. 'Ha, leuk dat jullie gekomen zijn!' Alina omhelst Xenia en begroet Evert. 'Kennen jullie Tarik en Asha? Oude vrien den en Frank en Tarik wer ken regelmatig samen.' Evert stak een hand uit. Tarik, dacht hij, wat is dat, Turks, Marokkaans, of wat heb je daar nog meer? 'Ik ben journalist, chef van de stadsredactie,' zei Tarik, 'en jij?' 'Ik run een supermarkt, een eindje verderop om de hoek.' Hij liet de woorden journa list en stadsredactie op zich inwerken. 'O,' zei hij, buurt verenigingen, overvallen en wat ze kleine criminaliteit noemen...' 'Ja, dat ook wel, maar nu is vooral de uitbreiding van het havengebied belangrijk, de Tweede Maasvlakte, de ont wikkeling van de Kop van Zuid - dat soort dingen.' KEES SCHREVEL SCHRIJVERSSCHOOL SKVR In deze rubriek zet een lezer van Maasstad Weekbladen iemand in het zonnetje. Deze week zijn dat Irene en Thea van zwembad Groenoord in Schiedam. SCHIEDAM - „Ik werd door mijn man afgelopen vrijdag plotseling uit het zwembad gebeld", vertelt Annelies Bruggeman uit Schiedam. „Ik doe iedere week mee aan het seniorenzwemmen en was dus ook deze vrij dag weer in het zwembad. Tijdens de aerobicles kwam een personeelslid van het zwembad naar me toe." „Mijn man belde, omdat het niet goed ging met mijn zus die ernstig ziek in de Daniel den Hoed-kliniek lag. Het personeel van het zwembad heeft me toen zo goed opge vangen! Badjuffrouw Irene liep met me mee naar mijn kastje en heeft voor mij mijn kleding eruit gehaald. Later werd ik aan de deur opgevangen door badjuf frouw Thea. Ze waren zelfs bezorgd om me." „Irene stelde ook nog voor Irene en Thea, medewerkers van zwembad Groenoord schoten zwemster Annelies te hulp. Foto: Roger van der Kraan om mij in haar eigen auto naar de kliniek te brengen in Rotterdam. 'Rij je wel voorzichtig?', zeiden ze be zorgd toen ik wegging. Zoiets verwacht je toch niet meer in deze tijd. Ze waren zo attent en ik ben geen be kende van hen. De steun van deze mensen deed mij erg goed. Dit personeel ver dient zeker een pluim! Ik vind het leuk om deze men sen in het zonnetje te zetten en ze op deze manier te ver rassen. Ik hoop dat zij het leuk vinden en ik ben ze erg dankbaar voor de steun!" Medewerkers van het zwembad hebben laten we ten dat dit de normale gang van zaken is. „Als iemand hulp nodig heeft dan helpen wij diegene ook graag. Toen het telefoontje hier vrijdag binnenkwam, zijn Irene en Thea op zoek gegaan naar de vrouw. We hadden wel snel door dat het ernst was. Verder zijn we hier allemaal blij dat we weer ons werk kun nen doen na de brand." Ik ben Natalie Korteland (14) en woont in Hoek van Holland. Sinds vorig jaar zit ik op laido. Dit is een Japanse vechtsport met een zwaard. De training is in Poeldijk op de donderdagavond. Ik vind het een leuke sport, maar veel mensen weten niet wat het is. Gouden lijst - Rode kaart Wilt u iemand in het zonne tje zetten of een juist rode kaart uitdelen? Mail naar waterweg@maasstad.nl met de reden voor de nominatie en uw contactgegevens. Mijn feestje Juf getrouwd? Een 6o-jarig huwelijk? Een buurtfeest? U vindt het leuk om deze feest vreugde te delen, dan kunt u de foto kwijt in de rubriek 'Mijn feestje'. Stuur de foto naar waterweg@maasstad. nl. Foto Ook zo'n mooie foto gemaakt waarvan u eigenlijk denkt 'die zou in de krant moeten'? Mail de foto dan naar water- weg@maasstad.nl met een korte begeleidende tekst. maasstad lezerspanel HANS B0UMAN (VLAARDINGEN) - De politie-acties zijn in zo verre onsympathiek dat ze mensen raken die er niets mee van doen hebben. De minister zal er niet van wak ker liggen dat een voetbal wedstrijd niet doorgaat. Als er geen bekeuringen meer worden uitgedeeld voor klei ne overtredingen dat zou de minister veel harder raken. TRUUS DE GRAAF Of de politie meer moet verdienen kan ik moeilijk beoordelen, erg veel openheid over de nu gehan teerde salarissen is er niet. De eisen zijn hoog en ook andere werknemers hebben de laatste jaren weinig ver hoging gekregen. Het bod van minister Ter Horst lijkt mij een forse vooruitgang en daarom heel aanvaardbaar! ROBERT WESDORP (SCHIEDAM) - De meeste mensen die last krijgen van deze acties moe ten gewoon werken. Als zij te laat op het werk komen, worden zij hiervoor niet be taalt. Dat vind ik niet eerlijk. De politie mag van mij meer verdienen maar kies voor andere acties waar alleen de staatskas geld misloopt, i.p.v. werkende mensen. WOUTER DE HOOGH (SCHIEDAM) - Ik denk niet dal er veel men sen wakker liggen van de stakingen. Als je de gemid delde mening peilt, is het merendeel het eens met de eis tot loonsverhoging. Daar bij komt kijken dat de burger een simpele maar logische reactie heeft op het tijdelijke gedoogbeleid als het gaat om kleinere overtredingen. Man in't bezit van een snauzer, de vrouw een Ierse setter, ko men elkaar tegen bij het uitlaten van hun hond in de ochtend en er volgt een conversatie. "Goeiemorgen mevrouw, wat een prachtige setter heeft u daar. Vrouw; ik moet zeggen mijn heer, ik 'val' meer op grote honden, maar uw snauzer is i~ zijn soort ook een prachtstuk. Intussen hebben de honden al uitgebreid kennis gemaakt. Niet verwonderlijk, want na een klein uurtje luchten, gaan vele dieren weer voor uren 'hun gevangenis' in. Vrouw; hoe oud is uw hond? Man; hij is nu twee jaar, maar ik heb hem gekregen als puppy van negen weken. Honden, reu en teefje niet loops, buitelen over elkaar heen en zitten elkaar in wilde galop achterna. Vrouw, alleen staande weduwe, vraagt terloops langs haar neus weg, laat uw vrouw de hond nooit uit, want ik zie u altijd met hem lopen. Man; helaas heeft zij mij twee jaar geleden verlaten voor een vent, die een kast van een huis had in Torremolinos. Vrouw; wat erg voor u, hoe kwam dat zo? Man; hij liet toen altijd zijn Duitse herder uit en mijn vrouw zei; dat die hond 'Knokie' heette. Hoe verzin je zo'n naam? Ik werkte toen nog en zij liet onze Labrador uit en zo is het gekomen. Vrouw; nou mijnheer, ik vind het heel heel erg voor u, maar ik zou zeggen als pleister op de wonde, kom u eens koffie drinken. Gezellig, kunnen we eens over onze hondjes praten." WIM DEN HERTOG, E-MAIL: WHERT0G@XS4ALL.NL

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 2008 | | pagina 19