'Wie spaart er nou theezakjes?'
PP
i 0
Week in, week uit (10)
Infu (a%J 1 j Jnfu
'Moederdag, weer zo'n overbodige feestdag'
De verering van moeders
'En als we nu eens een kind
adopteren?' Alina zei het zo
achteloos mogelijk, terwijl
ze zonder opkijken door-
ging een paprika in reepjes
te snijden. Ze had van Asha
gehoord dat Tarik haar sms-
je had gelezen en omdat de
mannen 's morgens waren
gaan zwemmen, zou het best
kunnen zijn dat Frank al wist
'Dat noemt zich dokter!
Die ambtelijke trut
neemt een proefje hier
en een proefje daar'
van haar plan. Nou ja, plan,
het was een impuls geweest
nadat ze voor de zoveelste
keer bij de gynaecoloog was
geweest. 'Nee, u mankeert
niets', had die gezegd. Mooi,
maar kinderen kwamen er
niet.
'De dokter zei toch dat we
best kinderen kunnen krij-
gen? We moeten gewoon een
beetje geduld hebben. Zul-
len we anders voor de gezel-
ligheid een kat uit het asiel
halen?' Frank voelde aan dat
dit misschien niet de goeie
reactie was. 'Voor baby's is
het ook goed als ze al vroeg
met dieren leren omgaan',
zei hij er achteraan.
Te laat. 'Misschien wil je zelf
een kat maken!' sneerde Ali
na. Jullie Hollanders kun
nen echt behoorlijk bot zijn.
'Nou ja, ik probeer maar te
helpen, we krijgen best een
eigen kind, het duurt bij ons
gewoon wat langer.'
Alina begon te huilen. Ooit
was ze zwanger geweest en
dat kind had ze weg laten
halen. Zij had het wel willen
houden, maar haar ouders
waren ertegen geweest, en
de leraar op school natuur-
lijk. Die had haar bezworen
dat haar uitzicht op de uni-
versiteit voorgoed verloren
zou zijn als ze nu een kind
kreeg. Later had ze begre-
pen dat de man vooral bang
geweest was voor zijn eigen
carriere. Overplaatsing naar
een of ander gat diep in de
provincie was wel het min-
ste geweest. Zou er toen iets
beschadigd zijn, waardoor
ze nu niet in verwachting
raakte? De gynaecoloog had
gezegd van niet. Met Frank
had ze er nooit over gepraat.
Ze was het wel van plan ge
weest, maar ze had het uit-
gesteld en nu, na jaren, leek
het belachelijk om het ver-
haal ineens te vertellen.
Plotseling vonden die ver-
stopte emoties een uitweg in
een uitbarsting van woede.
'Dat noemt zich dokter! Die
ambtelijke trut neemt een
proefje hier en een proefje
daar: "Alles in orde, me-
vrouw". Wat heb ik daaraan,
alles is niet in orde en als je
met je patient begaan bent,
als je een echte arts bent,
dan ga je verder zoeken.
Maar ja, ik betaal me wel
scheel aan premies, maar als
ze wat moeten doen in zo'n
ziekenhuis, gaan ze op de
kosten letten; het mag voor
al niet te duur worden. Bij
ons was alles gratis. Zo kan
het namelijk ook!'
Frank zei niks. Het hele land
had het weer gedaan. Hij had
wel iets kunnen zeggen over
de kwaliteit van de zieken-
huizen, maar hij slikte het
in. Hij bleef Alina vasthou-
den en klopte haar zachtjes
tussen de schouderbladen.
maasstad Waterweg
weekbladen
Mijn verzameling
7 mei 2008 - WX92
WATERWEG - „Ongeveer drie
jaar geleden zag ik bij een
vriendin een verzameling
theezakjes en dacht: 'die is
gek wie gaat er nou theezak
jes sparen'. „Nou ik dus",
zegt de 62 jaar jonge Saskia
van der Noll-Horvath.
„Het is erg verslavend en ie-
mand die deze tic niet heeft,
zal er ook niks van begrij-
pen. Zelfs vreemde mensen
vraag ik wel eens, o gaat u
op vakantie, zou u dan voor
mij indien u thee drinkt de
theezakjes mee willen bren-
gen en dan druk ik ze gelijk
een visitekaartje in de han-
den. Heel af en toe hoor ik
nog wel eens wat van ze
maar meestal niet, dat is
erg jammer."
„Ik verzamel sinds Juni
2005 theezakjes. Ze gaan
allemaal in plastic mappen
en deze gaan weer in ver
zamel mappen. Momenteel
I- WKKKSKw, WKKKk
Verzamelaarster Saskia van der Noll-Horvath heeft 9300 verschillende theezakjes"
heb ik er ruim 9300 ver
schillende.
Maar er zijn verzamelaar-
sters die er over de 40.000
hebben dus ik ben nog een
kleine verzamelaarster. Ik
heb al heel veel zakjes uit
Nederland, maar er komen
er steeds weer nieuwe uit,
dus dat wordt dan rennen
naar de winkel."
„Ook zijn er ruilbeurzen,
maar meestal zijn die ver
weg o.a. in Belgie. Geluk-
kig heb ik een vriendin die
ze ook spaart en die heeft
een auto en vraagt dan of ik
mee ga en dan maar ruilen
en hopen dat je ze nog niet
hebt, want al je zakjes mee-
nemen is niet te doen. Som-
mige liefhebsters hebben
Vandaag staan wij in de krant en kan iedereen ons zien, in heel de stad. Wij willen name
lijk dat iedereen weet: dat de aller, allerliefste mama Angelique Bakker heet!
een laptop bij zich en dat is
wel handig."
Momenteel zoek ik vooral
zakjes uit het buitenland,
omdat er daar nog zo veel
zijn die ik niet heb. Het is
heel jammer als de zakjes
lelijk opengescheurd zijn,
daarom heb ik altijd een
afbreekmesje of een hand-
werkschaartje bij me."
Prikbord
Mijn verzameling
Voor de rubriek 'mijn verza
meling' zijn wij op zoek naar
mensen met een bijzondere,
leuke verzameling. Stuur
een e-mail naar waterweg@
maasstad.nl met een be-
schrijving van uw verzame
ling en uw contactgegevens
en misschien krijgt uw col-
lectie een plekje in onze
krant.
Lezerspanel
Voor het lezerspanel zijn wij
op zoek naar panelleden die
wekelijks hun mening willen
geven over een stelling. We
kelijks ontvangt u een stel
ling via e-mail, waarop u in
een paar zinnen kunt reage-
ren. Bij uw mening plaatsen
wij uw pasfoto. Gei'nteres-
seerd? E-mail dan naar wa-
terweg@maasstad.nl en ver-
geet niet een pasfoto mee te
sturen.
maasstad lezerspanel
De traditie
p-
CAR0LINE ANTONIO (VLAARDIN-
GEN) - De economie vaart er
wel bij. Mijn kinderen weten
dat ik daar niet aan meedoe,
dus geen cadeaus. Op school
maakten zij zelf een cadeau-
tje, waarmee zij mij trots met
een ontbijtje op bed verras-
ten. Ik heb ze nog allemaal.
Je moeder even verwennen
als blijk van waardering,
daar gaat het om.
weinig met moederdag. Dat
komt zeker door mijn moe
der (nu 82), die het flauwe-
kul vindt. Zij zegt ook vaak:
„Moederdag heeft niets met
emancipatie te maken" en
„Laat die kerels meer in het
huishouden doen, het hele
jaar door". Maar... een kaart-
je stuur ik wel. Vindt zij toch
leuk!
Onzin! Weet je hoeveel lol
kinderen hebben om een ka-
dootje te maken voor mama.
Ach en het is toch goed voor
de commercie.
Waarom nou afschaffen al
deze leuke (kinderjdagen
Ik vind moederdag niet echt
nodig je kan altijd wel een
bloemetje of iets dergelijks
geven daar heb je geen spe-
ciale dag voor nodig.
Met de vaste moederdag zit
je er ook weer gelijk aan vast
op die dag.
De verering van moeders is een traditie die al duizenden jaren
oud is en op de hele wereld voorkomt. De vroegste moederdag-
vieringen vonden waarschijnlijk plaats in het oude Grieken-
land, waar tijdens de lentevieringen Rhea, de moeder van de
goden, werd vereerd. Een modernere versie van moederdag
komt uit Engeland rond 1600. In die tijd werkten veel vrou-
wen als bedienden bij de rijkere klasse in de stad. De meeste
van deze banen waren in de grotere steden, ver van huis. Op
Mothering Sunday hadden de bedienden een dag vrij en wer-
den ze aangemoedigd om naar huis te gaan en de dag met hun
moeder te vieren. Een speciale 'Mothering Cake' werd aan hun
familie gegeven om een extra feestelijk tintje aan het geheel te
geven. De eerste moederdag zoals we deze tegenwoordig ken-
nen werd door een Amerikaanse vrouw gei'ntroduceerd. Moe
der Jarvis stierf in 1906 op de tweede zondag in mei met haar
dochter Anna Jarvis aan haar zijde. In 1907 begon Anna Jarvis
uit Philadelphia een campagne om een nationale Moederdag te
introduceren. Zij haalde de dominee van haar kerk in West Vir
ginia over om Moederdag te vieren op de tweede verjaardag van
haar moeders overlijden, de tweede zondag in mei. In 1914 ging
Anna Jarvis met haar idee naar de toenmalige president Wood-
row Wilson, die moederdag tot een nationale feestdag uitriep.
lezers
in beeld
A
WORD! VERVOLCD
woensda
Verzamelaarster Saskia van
der Noll-Horvath vertelt over
haar verzameling theezakjes.
Ook een leuke verzameling?
Stuur dan een e-mail naar:
waterweg@>maasstad.nl
Smooth Apple A
iim.tmon
tSlNSHIUlTOK
T-'NSPilMXION
Van Benji, Tobias en Jessie Bakker
ARTHUR B0ELSMA (57) - Ik heb
TRUDY BERENDS (SCHIEDAM) -
ROBERT WESD0RP (SCHIEDAM) -