'Het blijft een genot om naar te kijken'
Week in week uit (18)
mm
'Ouderen tellen niet meer mee, getuige de reanimatiestop'
Uitzicht op Vietnam
Tarik sloeg verschrikt zijn hand
voor zijn mond. Zojuist was het
nieuws op de zaterdagredac-
tie binnengekomen. Het toestel
waarin Alina en Ilinca zaten,
had een noodlanding moeten
maken. Ruim een uur nadat het
was opgestegen. Het had een gat
in de romp van zo'n drie bij drie
meter en waardoor dat veroor-
zaakt was, wist nog niemand.
'Het is voorbij. Oh, God,
voor mij is het voorbij!'
Tarik waarschuwde de vrou-
wen, die eigenlijk al op het punt
stonden om weg te gaan, zodat
ze op Schiphol nog even konden
winkelen en bijpraten. Daarna
bracht hij Frank op de hoogte.
Frank trok wit weg, sloeg zijn
handen voor zijn ogen en liet
zijn tranen de vrije loop. Zo
vond Asha hem, die een sleutel
van zijn huis had en buiten adem
binnenviel. Ze sloeg haar armen
om hem heen en probeerde hem
te kalmeren. 'Ssssst, stil maar
joh, het komt allemaal goed.
Er zijn geen doden of zwaarge-
wonden gevallen, zei Tarik toch.
Kom, ik zal koffie zetten en dan
gaan we het speciale telefoon-
nummer van de vliegtuigmaat-
schappij bellen dat hij me gaf.'
Alina zat op de grond en trilde
hevig. Ze snakte naar adem. Bij
haar knielde een hulpverlener
die haar moed insprak. Toen de
zuurstofmaskers in het vliegtuig
naar beneden vielen, had ze niet
veel meer kunnen denken dan:
'het is voorbij. Oh, God, voor
mij is het voorbij!' Daarna was
ze in shock geraakt en ze wist
niet meer hoe ze het toestel wa-
ren uitgekomen. Alleen maar
dat ze nu hier zat met Ilinca in
de maxi-cosi voor zich, die drif-
tig op haar fopspeen zoog. God-
dank had die geen schrammetje
opgelopen, terwijl Alina in haar
bovenarm een flinke, bloederige
snee had. Een jonge arts gaf haar
een injectie, maakte de wond
schoon, hechtte die en verbond
hem. Ze leek er niets van te voe-
len. Met grote ogen keek Ilinca
hen beurtelings aan.
Opgelucht legde Frank de tele-
foon neer. Zijn twee 'vrouwen'
leken goddank met de schrik te
zijn vrijgekomen. Hij kon het
niet nalaten zijn handen te vou-
wen en een dankwoord het uni-
versum in te slingeren. Nu was
het wachten op een volgende
vlucht.
Het duurde een flink aantal uren
voordat er een verse bemanning
was ingevlogen, een vervangend
vliegtuig was gevonden en de
passagiers voor de tweede maal
het luchtruim kozen. De een wat
angstiger dan de ander. Toch
overheerste de vreugde om de
goede afloop.
lets over negenen die avond,
landde het toestel veilig op
Schiphol. Een zielsblije Frank
sloot Alina en het kleintje in
zijn armen. Omringd door de
vrienden met bloemen en weer
opgerold spandoek, liep het stel
met Franks ouders naar de par-
keerplaats en toen ging het in
sneltreinvaart richting huis en
de straat die hen allemaal zo
vertrouwd was.
Toen Ilinca tegen middernacht
eindelijk in haar bedje lag, ont-
kurkte Frank de champagne.
'Op onze vriendschap en op
jullie, pa en ma.' De glazen tin-
kelden tegen elkaar waarna ie-
dereen druk door elkaar heen
begon te praten.
'Ja en nu oogjes dicht en sna-
veltjes toe, kinderen,' zei Evert,
die nadat iedereen nog een paar
keer was bijgeschonken opeens
de diepe kringen onder Alina's
ogen zag. 'Slaap lekker, alle
maal.'
'Ja, komt u nu maar, meneer de
Uil.' Xenia trok Evert aan zijn
hand door de verder zo stille
straat. Nog een aantal uren
slaap en de maandagmorgen-
blues zouden tegelijk met hen
opstaan.
maasstad Waterweg
weekbladen
Mijn verzameling
„Ik verzamel al zo'n 25 jaar
Batman artikelen", vertelt
Vlaardinger Joop van Vliet.
„Ik ben begonnen met het
verzamelen van Batman ar
tikelen, omdat ik Batman
uit mijn jeugd ken (jeugd-
sentiment). Ik keek vroeger
altijd naar de televisieseries
die toen op tv waren en het
verzamelen van de kauw-
gomplaatjes was toen tijd-
verdrijf nummer een."
„Ik ben 25 jaar geleden be
gonnen met een klein au-
tootje en een tijdschrift,
want zelf had ik niets meer
uit mijn jeugd, maar mijn
verzameling is inmiddels
uitgegroeid tot een van de
grootste van Nederland, ik
sta 00k in het boekje 'de 100
grootste verzamelingen van
Nederland', zegt Van Vliet
trots. „Mijn mooiste stuk-
ken uit mijn verzameling
zijn de Corgi voertuigen uit
de jaren '60 en '70 in origi-
nele verpakking, maar ei
genlijk is alles mooi. De gla
zen van Batman Blitzdrink
uit 1967 zijn zeer apart,
juist omdat ze alleen in Ne
derland zijn uitgebracht,
en ik heb daar 00k de ori-
ginele advertentie uit een
tijdschrift bij. Ik heb een
vitrinekast in mijn woon-
kamer staan waar mijn
pronkstukken in staan, en
ik sta dan 00k geregeld even
voor de vitrinekast stil om
naar mijn spullen te kijken,
00k al heb je dat al een hele
tijd in je bezit, het blijft een
genot om naar te kijken! Ik
heb 00k een origineel Bat
man masker en cape."
„Ik ben nog steeds fanatiek
bezig om mijn verzameling
verder uit te breiden, ik ga
dan ook diverse rommel-
markten af en struin het
internet af naar speelgoed
wat ik nog niet heb, hoe-
wel dat steeds moeilijker
wordt, maar als je dan wat
tegenkomt is het weer su-
perspannend als je het in je
bezit krijgt", besluit hij.
Prikbord
Mijn foto
Voor de rubriek 'mijn foto'
zijn wij op zoek naar leuke
of mooie vakantiefoto's. Dat
kunnen bijvoorbeeld foto's
zijn van een verre reis, een
zonvakantie aan de Cote
d'Azur of van een camping
in Nederland. Stuur ze op
naar: waterweg@maasstad.
nl en misschien ziet u uw
favoriete vakantiefoto op de
lezerspagina staan.
Mijn verzameling
Voor de rubriek 'mijn verza
meling' zijn wij op zoek naar
mensen met een bijzondere,
leuke verzameling. Stuur
een e-mail naar waterweg@
maasstad.nl met een be-
schrijving van uw verzame
ling en uw contactgegevens
en misschien krijgt uw col
lectie een plekje in onze
krant.
maasstad lezerspanel
PETRA H. VAN LANGEVELD - Ou
deren tellen absoluut mee!
Maar heb je wel eens geke-
ken in de zorginstellingen?
De mensen daar zijn enorm
broos met slechtwerkende
functies. Ze willen vaak zelf
niet gereanimeerd worden,
zijn het leven moe. En wil
len ze dit toch dan zal
niemand daar toch op tegen
zijn?!!
woon te gek voor woorden,
het is een nieuwe manier van
euthanasie.
Als een verpleegster een pa
tient niet mag, ziet ze zeker
'per ongeluk' de hand niet
omhoog gaan?
Zeg maar dag met je hand-
je... Leuke manier om oud te
worden, als het je lukt.
Het heeft er wel alle schijn
van als je de kranten mag
geloven. Ik vind dat iedereen
gereanimeerd moet worden
tenzij de persoon zelf in een
eerder stadium heeft aange-
geven dat niet meer te wen-
sen.
GER POUW - Moet ik bang wor
den soms? In verpleeghui-
zen is het beleid niet te re-
animeren, tenzij iemand het
juist wel wil. Nu is het plan
dit gebruik vooralsnog voor
een verzorgingshuis in te
voeren.
Echt, bij de bingo tel ik straks
heus nog mee, ongeacht of ik
dan wel of niet wil bijkomen
na een hartstilstand.
Mijn vakantie
lezers
in beeld
ANNEKE HAASNOOT
WORDT VERVOLGD
Een van de grootste
verzamelingen van Nederland
is de Batmanverzameling
van Joop van Vliet uit
Vlaardingen. Hij vertelt over
zijn bijzondere collectie.
Het mag duidelijk zijn wat Vlaardinger Joop van Vliet spaart, alles wat te maken heeft
met Batman! Foto: Roger van derKraan
«r
„Deze foto is gemaakt in Frankrijk. Onze jongste zoon Joeri is gefascineerd naar een
sprinkhaan aan het kijken", schrijft inzender Monigue van Oort uit Capelle aan den IJs-
sel. Ook een leuke vakantiefoto? Mail deze dan naar: waterweg@maasstad.nl
APPART!
E
andrE van HECK - Dit is ge-
ROBERT WESDORP (SCHIEDAM) -
Dit is het zicht op de Mai Chauvallei. Een week geleden is
dit gebied door een tropische storm getroffen. De foto is
gemaakt door Bep Franzel. Heeft u ook een mooie vakan
tiefoto? Stuur hem naar waterweg@maasstad.nl