1Mmm
i 1
0
0X0
Advertentie
Kerstcircus Ahoy 2008
Mr. Kerstcircus
Kerstcircus Ahoy is dankzij de inspannin-
gen van Fernand Banning uitgegroeid tot
het grootste kerstcircus van Nederland. Dit
jaar viert Banning zijn dertigjarig jubileum.
Zijn jarenlange ervaring en kundigheid zijn
terug te zien in het programma. Als geen an-
der weet hij Ahoy om te toveren in een magi-
sche plek van vertedering, verrassing en ver-
maak. Ook dit jaar heeftl hij weer een afwis-
selend programma samengesteld, dat een
mooie voorstelling garandeert voor jong en
oud. Banning zoekt de perfecte balans tus-
sen sensatie en humor waardoor iedereen
van de eerste tot de laatste minuut geboeid
blijft. Kortom Kerstcircus Ahoy biedt een
weergaloos programma, afgestemd op de
hele familie en staat garant voor een specta-
culaire middag.
Sonni Frankello
Zijn olifanten zijn een deel van de familie.
Met drie 'familieleden' maakt hij nu een uit-
stapje naar Nederland.
Roncescus Dogs (primeur)
Blaffende honden bijten niet. Maar als kwis-
pelende viervoeters voor leeuw gaan spelen
wordt het toch spannend... en leuk.
Les Rossyann
Musicerende clowns of clowneske muzikan-
ten? Wat maakt het uit: hun vrolijkheid kent
evenveel akkoorden als grappen.
Truppe Khaylafov (primeur)
Deze acht Russen kunnen elkaar uitstekend
'op stang'jagen. Dat resulteert in verbluffen-
de acrobatiek op grote hoogte.
Timolin Sisters (primeur)
De zusjes lijken geen angst te kennen. Het
publiek daarentegen ervaart wel degelijk de
spanning van hun bijzondere trapezenum-
mer.
Safari Acrobats Kenya (primeur)
De vijf Kenianen leveren het bewijs dat het
menselijk lichaam ook zonder attributen tot
spectaculaire prestaties in staat is.
Wolf Hunan Troupe (primeur)
Ze komen uit China: 13 acrobaten en een
royaal portie 'halve' fietsen. Onwaarschijn-
lijk wat zij met hun eenwielers uithalen.
Voor nop naar het circus!
Nederland hecht aan traditie
Over wat nu precies een lekkere oliebol is,
verschillen de meningen. Ieder jaar doet het
Algemeen Dagblad een oliebollentest, waar-
bij de bakker van de lekkerste bol steevast op
lange rijen mag rekenen in de laatste dagen
van december. Winnaars zijn doorgaans zui-
nig met vet en leveren een knapperige, goed
te verteren en netjes ronde bol.
En dan te bedenken dat de oliebol van oor-
sprong helemaal niet rond was, maar zo plat
als een dubbeltje: een oliekoeck.
Het oudste recept voor oliekoecken staat in
de eerste versie (1667) van De verstandige
kock. Nodig waren meel, krenten, eieren
en stukjes appel, om het geheel vervogens
in raapolie te bakken. Naar verwachting is
de oliekoeck in de achttiende eeuw pas een
bolletje geworden toen de klomp meel gefri-
tuurd kon worden.
Feit is dat de oliebol inmiddels niet meer weg
te denken is van tafel op Oudejaarsavond. In
de Top too van Nederlandse gewoonten, ge-
bruiken, tradities en rituelen staat ie op een
mooie vierde plek achter de pakjesavond, het
opzetten van de kerstboom en de vrijmarkt
op Koninginnedag.
'Ik voel het aan mijn water, Pavo, het is weer zover, het
hangtweerindelucht.'
Pavo die een tak hoger zat en die op het punt stond in
slaap te vallen schrok op. 'Hoezo?' vroeg hij geeuwend.
'Nou, zie ze nou een rennen en voorbij scheuren in hun
auto's, op hun fietsen met die aangeklede lijven van ze.
Ze zien er niet uit zonder veren.'
'Je mag ze niet he?' Gallo wierp Pavo een boze blik toe.
'Vanmiddag hoorde ik er nog eentje tegen haar kuiken
'oenekapoen' zeggen, als troetelnaampje, nou vraag ik
je.'
Gallo slaakte een diepe zucht. 'Ach, weten zij veel...,
maak je niet zo druk. Kijk daar heb je Klaas al.'
Het zandmannetje wierp wat korrels richting onze beide
vrienden, zwaaide en ging alweer door naar de andere
dieren van de kinderboerderij. Hij had het druk. Eerst de
dieren, dan de kinderen en daarna de volwassenen nog.
'Kijk, daar gaat er weer een, tassen vol aan zijn stuur,
en kijk, bij die daar steekt al een dennenboom uit zijn
kofferbak. Het is te gek voor woorden. En dan straks,
die jaarlijkse massamoord op ons volk weer. Voor hen
is het feest, maar voor ons is dit een donkere tijd, Pavo,
ik zweer het je.' Dat er een brok in Gallo's keel zat, was
duidelijk hoorbaar.
'Zeg, kan het wat zachter daarboven?' Rika schurkte zich
behaaglijk tegen een tak van de groenblijvende eik. 'Ze
zeggen wel dat vrouwen kletskousen zijn, maar jullie
mannen kunnen er ook wat van!'
'Ons volk kent een droevig verleden', ging Gallo emotio-
neel verder, 'je kunt het haast vergelijken met
'Nou nou nou, dat zou ik verder maar onder ons houden
als ik jou was, straks worden
we nog opgepakt voor belediging, of heiligschennis.'
Pavo keek schichtig om zich
heen.
'Nee joh, die wet hebben ze pas uit hun wetboek ge-
schrapt.' Rika glunderde. Zij kon haar zegje doen als
het erop aankwam. Al beweerde de mens dat de hersen-
inhoud van haar en haar medehennen miniem was. Ze
moesteneens weten.
'Mijn grootvader zaliger, nou, die wist heel veel van onze
geschiedenis af hoor.' Gallo ging er eens goed voor zitten.
De korrels van het zandmannetje schenen geen enkel ef
fect op hem te hebben. 'De Maya's hielden ons al als huis-
dier en aten onze eieren al.'
'Ja en wie weet ons ook.'
"hika, hou even je mond dicht, we weten wel dat jij
de nuchterste bent van ons
drieen.' Gallo vervolgde zijn
verhaal: 'wisten jullie dat We waren en zijn gewoon gamebirds,
en bijna stikte. Tuka mijmerde even weg, naar de jaren
dat ze haar jonkies nog voerde. Wat vloog de tijd.
Toen hij na een poosje bijgekomen was, vervolgde Gallo,
zijhetwatmoeizaam
en met gebroken stem zijn verhaal. 'Er waren ook leuke
dingen in onze geschiedenis. Tradities. Zoals de jaar
lijkse optochten bij Calais, in Frankrijk. Dan gingen we
in optocht door de straten, wij voorop en achter ons het
volk en de muziekband. Daarmee eerden we de Jezuiten
die ons invoerden en ons eerst Jesulttes en later dindons
noemden.'
Er gleed een traan langs Gallo's snavel, maar hij beweer
de dat het nog van het verslikken was. Zowel Pavo als
Rika hadden er hun twijfels over.
'Ooit konden we goed vliegen. We stegen op als heli-
kopters en haalden wel 90
kilometer per uur. Maar als
ik denk aan de zeventiende
Thanksgiving is ontstaan levende SChietSChijven voor sommige lui.' eeuw, waarin ons drie dagen
doordat de Pilgrims de India
nen beloonden met Hollandse
jenever in rail voor kalkoenen? En en dat...' Gallo slikte.
'Onze voorouders hadden er een andere naam voor en
wij moeten die ook blijven gebruiken: 'Black Thursday'.
'Rustig nou maar, even diep ademhalen, anders ga je nog
hyperventileren,'zei Pavo.
'We waren en zijn gewoon gamebirds, levende schiet-
schijven voor sommige lui.' Gallo moest nu bijgebracht
worden met water. Tuka verliet de boom, haalde wat
water uit de vijver en gebood Gallo zijn bek wijd open te
sperren. Ze liet het water van haar bek in die van hem lo-
pen. Maar het had alleen tot gevolg dat hij zich verslikte
voor ons einde walnoten en
sherry werd toegediend ten-
einde ons vlees malser te maken, huh. Ook toen waren
we al populair als gerecht.'
Gallo kromp in elkaar onder al dat weten, deze last van
een verleden dat eigenlijk nog steeds voortduurde. Hij
klokte nauwelijks hoorbaar.
Tuka ging naast hem zitten en sloeg een vleugel om zijn
trillende verenpracht. 'Onze veren hebben vaak de hoof-
den van Indianen getooid, want we hebben er wel vijf-
tienhonderd.' Het was als troost bedoeld, maar ze sloeg
de plank volledig mis met haar opmerking..
'Jadoe er nog maar een schepje bovenop, gooi maar wat
olie op het vuur, domme hen die je er bent.'
Nu begon ook Rika te snikken. Ze bedoelde het immers
zo goed, maar ja haar minieme herseninhoud verraadde
dan toch op een moment als dit dat hij een handicap
vormde. 'Gobble, gobble,' snifte Rika.
Er liep een meneer langs. Hij hield stil bij de eik waarin
ons drietal zat en bekende het gesprek een tijdje te heb
ben gevolgd, toen hij tegen de achterkant van de stam
leunde. De meneer straalde iets ongewoons zachts uit
vonden de drie. Hij was bepaald geen doorsnee type
homo sapiens. 'Mag ik jullie iets aanraden-f, vroeg hij
vriendelijk. Hij boog zich voorover en smoesde wat.
De 'Engel van het jaar'. Zo wordt ze genoemd sinds in
januari 2008 de jongeren
van de ChristenUnie haar die eretitel gaven. Iedereen,
behalve Marianne en Esther
van de Partij Voor De Dieren, keek dan ook vreemd op,
toen tijdens een vergadering van de Tweede Kamer drie
kalkoenen met de beveiliging op hun hielen, luid klok-
kend de plenaire zaal inkwamen. Ze namen plaats achter
de microfoon en begonnen luidkeels hun zegje te doen.
Ze trokken zich daarbij niets aan van al het tumult dat
ontstond, laat staan van voorzitter Gerdi, die driftig met
haar hamer zwaaide.
De vriendelijke meneer stond alles van een afstandje te
bekijken en glimlachte een glimlach die niet van deze
wereld was. Eerder zou je hem hemels kunnen noemen.
MAASSTAD WEEKBLADEN
woensdag 26 november 2008 - NX
De 38ste editie van Kerstcircus Ahoy, die
van 18 t/m 30 december plaatsvindt in
Ahoy Rotterdam belooft weer een schit-
terend spektakel te worden. Het groot-
ste kerstcircus van Nederland is al sinds
jaar en dag een circus met de allure die
bij Rotterdam hoort; een show van wereld-
formaat. Directeur Fernand Banning reist
ieder jaar de wereld rond en doet zijn best
om de beste, de indrukwekkendste, mooi-
ste en meest bizarre acts speciaai voor
Kerstcircus Ahoy naar Nederland te ha-
len. Alleen de twaalf beste acts, dit jaar
afkomstig uit maar liefst tien verschillen-
de landen; waarvan zelfs zeven primeurs,
worden samengesmeed tot een circus-
voorstelling die het publiek trakteert op
een uniek spektakel.
V,
Het perfecte avondje uit voor het hele gezin.
Maasstad weekbladen brengt het binnen het
bereik van iedereen. Samen met Kerstcircus
Ahoy geeft Maasstad weekbladen 60 x 4
kaartjes weg voor de premierevoorsteiling.
Gratis en voor niets! Deze spetterende
opening van Kerstcircus Ahoy 2008 is op
donderdag 18 december. Aanvang 20.00uur.
Wat moet u doen? Heel eenvoudig eigenlijk!
Stuur een mailtje naar prijsvraag®
maasstad.nl of een briefkaart naar Maasstad
weekbladen, Postbus 1162, 3000 BD
Rotterdam met de vermelding 'Kerstcircus'.
Vergeet niet uw naam en adres duidelijk te
vermelden. De winnaars krijgen de kaartjes
vervolgens toegestuurd.
Zoals de vrijmarkt bij Koninginnedag
hoort, zo hoort de oliebol bij Oud Nieuw.
Maar liefst 82 procent van de Nederian-
ders heeft op de laatste avond van het
jaar oliebollen op tafel staan, meestal ge-
kocht bij een kraampje of van de warme
bakker.
December in de Hoenderhof
An Dil/t»mr* An In/Tin \rr\r\r nnc oinrlo uralnntan an
Anneke Haasnoot
