pan fiH m wxfiul mk nd oxso 1 0 0 Advertentie „Strooit, brave jongen, wij 'gooien' niet met snoep." „Kinderen hebben toch niets liever dan snoep? Kan het nog kindvriendelijker?" Ik bedoel: het is niet gezond en zo... „Zeg, het is per slot van rekening mijn ver- jaardag. Dan mag ik toch wel eens trakteren zeker? Lust je een stuk marsepein?" Hoe komt het toch dat sommige kinderen bang zijn voor u? „Tja, dat snap ik ook niet. Misschien heeft het wel iets te maken met de verhalen die ouders aan hun kinderen ver- tellen. Het is een treurig mis- verstand. Neem nou dat van die zak: ik heb er nog nooit een stout kind in laten ver- dwijnen. Ik neem die kinde ren niets kwalijk: het zijn hun ouders die Piet eens de roe zou moeten geven." Krijgt u veel post? Veel verlangiijstjes zeker? „Inderdaad, met de meest buitensporige wensen. Neem nou deze brief... 'Beste Sint, ik zou graag een echte dino- saurus hebben.' De Sint kan veel, maar niet het onmoge- lijke. 'Ik zou graag een echte straaljager hebben. Welk kind is tegenwoordig nog tevreden met een pop met krullen in het haar, een snoezig jurkje kant en klaar, twee kaatsebal- len in een net, een letter van banket? „Tja, die stoomboot. Daar zit ik mee sinds 1851, toen J. Schenkman zijn succesnum- mer 'Zie ginds komt de stoom boot' schreef. Het zou mooi zijn als er een liedjesschrijver 'Zie ginds komt het vlieg- tuig' wil componeren' „Ik ben blij dat je die vraag stelt, want ik krijg een heleboel aanbiedingen van allerlei werk- loze ren-, draf-, trek- en andere paarden en ezels om Sinterklaaspaard te worden. Maar niet elke viervoeter is geschikt is als Sin terklaaspaard. Een Sinterklaaspaard moet sneeuwwit zijn. Zo vallen de ezels meestal al af. Ten tweede moet het paard zeer netjes en schoon zijn. Het paard moet een schimmel zijn, maar mag geen schimmel hebben." Krijgt u nooit pindakaas in uw baard? „Dat is een wel heel brutale vraag jonge- man... Ik heb het trouwens nog vreselijk druk met het evalueren van brave en minder brave kinderen. Dus als je mij wilt excuse- ren..." „Als trend verwacht ik dat de mensen dit jaar minder naar een restaurant zullen gaan en dat men ook thuis iets minder uitbundig zal tafelen. Het samenzijn en het samen ge- nieten zal in 2008, veel meer nog dan de af gelopen jaren, het credo zijn tijdens de feest dagen", denkt de cuisinier. Maar wat komt er dan, volgens Janssen, wel op tafel op 25 en 26 december? „Wild zal al- tijd wel op de menukaart blijven staan met deze dagen en daarnaast denk ik dat er ook veel vis gegeten zal worden. Want los van de financien, spelen er tegenwoordig ook an dere zaken een rol bij de consument. Die wil ook, veel meer dan vroeger, ecologisch ver- antwoord eten. En dan kom je automatisch Ik liep met mijn vrouw in het winkelcentrum. Ik observeerde, wat iets anders is dan kijken, de man die op een hoogwerker stond om de kerstbogen te bevestigen van muur tot muur. Een nauwkeurig werkje want Kerst spreekt al- tijd tot de verbeelding van de mensen en daar kun je geen steken bij laten vallen. Opeens als in een flits zoals je een vuurpijl weg schiet, maakte een vreemde gedachte zich van mij meester. Dat is het mooie van gedach- ten, ze komen en gaan. Mijn voorhoofd kwab zet ik aan het werk. Misschien moeten we de Kerst dit jaar maar eens opzeggen, mijmerde ik, zoals je een abonnement van een tijdschrift opzegt, even niet. Het is tenslotte crisis. Maar naar wie zou ik de opzeg brief moeten sturen? Wie gaat er over? Kerst is van ons allemaal. En wat een verwarring zou dit opleveren in deze barre tijden. De fase van het 'gaan' van de gedachte brak spoedig aan. Ik wandelde met mijn vrouw en merkte gedachteloos op dat het landschap spoedig drastisch zou veranderen. 'Change, yes we can!' Ik kan het maar niet van m'n netvlies krijgen. De wereld staat al op z'n kop. Sommi ge kerstbomenwinkels tonen hun kerstbomen al anders om, met het piekgedeelte naar be- neden en de brede kant boven. 'Nou moet het toch niet gekker worden', zeurde ik tegen mijn vrouw.Ik vroeg me af of het interne landschap, dat wat speelt in de hoofden en de harten van de mensen gelijke tred zou houden met het ui- terlijke landschap. 'Kom', zei mijn vrouw, 'we gaan naar de kerstballen kijken', en ze trok mij mee een ballenwinkel in. Ik bekeek de ballen grondig, pakte ze op, legde ze weer neer, pakte ze weer op en liet ze door m'n handen gaan zoals ik vroeger de soep bal- letjes van m'n moeder door mijn handen liet gaan om ze lekker mooi rond te krijgen. Waar het op slaat weet ik niet, maar ik moet ook al- tijd even aan de bal ruiken. Vervolgens pakte ik een bal en liet hem op een vlak ondergrondje rollen. Mijn vrouw en enkele omstanders zag en hoorde ik denken 'die man is gek geworden'. 'Waarom doe je dat', riep mijn vrouw? 'Een bal moet altijd goed kunnen rollen anders is het geen bal meer', zei ik. Met een bal is het net r ais met geid ais het niet Een bank gaat met failliet maar valt om. r°it is het niet goed. Een Qat is wel even wat anders. mens is eigenlijk net een bal. In onze communi- catie gebruiken we het woord bal in allerlei betekenissen. We versieren er onze vocabu- laire boom mee. Een jongen die zich arrogant gedraagt is een arrogante bal en een dronken student een corpsbal. Misschien komt het wel door de impact van de volkssport nr. 1. Zonder die bal geen voetbal, kunnen we weer met z'n alien gaan mens-erger-je-nieten. Terwijl mijn vrouw vast naar huis liep, nam ik nog even een andere route om mij op de hoogte te stellen van de laatste ontwikkelingen. Ik wil- de met eigen ogen zien of er nog banken waren omgevallen. Ik vind de terminologie plechtsta- tig, strak en mooi. Een bank gaat niet failliet maar valt om. Dat is wel wat anders. Aha, zie- daar een bank. Het gebouw stond als een huis, de kerstboom als een piccolo bij de ingang. Ik keek door een raam naar binnen en zag tot mijn verbijstering allemaal mensen over elkaar heen buitelen als een troep wielrenners die bij een val op en in elkaar verstrengeld het wegdek versperden. De geur van bloed en zweet kwam me tegemoet. Banken vallen niet om, maar mensen vallen om, wist ik op eens heel zeker. In tegenstelling tot anders lieten de E.H.B.O. krachten in mij zich niet bundelen. Eigen schuld dikke bult. Ik liep zon der nylonkous over mijn hoofd en zonder pistool naar binnen en voelde dat ik nu iets moest roe- pen: 'Denken jullie nog even aan mijn spaargeld', schreeuwde ik? Maar helaas het werd niet gehoord. De mensen zijn te veel met zich zelf bezig, mijmerde ik gelr- riteerd. Het menselijk virus van de hebzucht doorstroomt ons ganse lijf en geeft z'n gifstof- fen af aan iedere eel, als een wesp die steekt op de verkeerde plek en op het verkeerde moment. Klein of groot, niemand zal er aan ontkomen. Weer tot me zelf gekomen probeerde ik in ge dachte de tijdgeest en de verwevenheid der dingen te duiden, als een spin in een web die een uitweg zoekt. Als er ooit een kans voor open doel is gecreeerd dan is het nu wel. Kerst is het mooiste feest van het jaar. Niet vanwege de commerciele wereld, met dank aan de win- keliers, maar omdat we weer terug op aarde zijn beland door de misere van vandaag. We voelen weer met onze 'poten' de natte aarde, de vaste grond en dat geeft houvast. Kerst 2008 is voor mij de ultieme uitdaging. Ik had mijn kin deren beloofd niet te zullen preken. Zij houden daar niet van. Maar de apotheose moet duidelijk zijn, als de voetballer die met een vrije trap het winnende doelpunt scoort in de linker bovenhoek. Het stadion ontploft. In de top 40 van de goede doelen staat bij mij en ik hoop bij u ook weer de gemeenschapszin. Het vieren van de betrok- kenheid met en op elkaar, de zorg voor naasten en geliefden. Met Kerst 2008 vier je de kleine huiselijke gezelligheid met kleine cadeautjes, en lekker (niet te veel) eten en drinken. Wat een voorrecht dat wij dit met elkaar mogen be- leven. Goed, de epiloog is uitgesproken zoals die pa ter, de naam is me even ontschoten vroeger op t.v. aan het eind van de avond deed. De man had mooie witzilvergrijze haren. Laten we gaan vieren, nu. Ik wens u, jullie, hij, zij, wij allemaal en mijzelf fijne dagen toe. uit bij wild dat niet in de bio-industrie is gefokt en bij vis. Dat valt trouwens ook heel goed te combineren in een menu omdat bij- voorbeeld wild zwijn zwaar eten is en dus een heel goede combinatie vormt met lichte kost als vis." Maar ook naar de vissoort zal volgens Jans sen kritisch gekeken moeten worden. „De zeeen worden steeds meer en meer leegge- vist en dus zijn tong en tarbot eigenlijk 'not done' maar met makreel, heilbot of schelvis, de minder bedreigde soorten, vallen voor de kok thuis ook hele leuke dingen te doen", denkt Janssen. Voor deze amateurkoks, die de taak van het bereiden van de kerstmaaltijd op zich hebben genomen, heeft Janssen overigens ook nog een tip. Veel van deze lieden vallen volgens hem in de val van veel te veel willen doen en juist op zo'n moment iets nieuws willen ma ken. „Laat je van tevoren goed voorlichten en zorg dat je een menu hebt waarvoor al tij dens de voorbereidingen heel veel kan doen. Maak het jezelf niet al te moeilijk; geniet van en met elkaar en zorg dat je niet de hele dag in de keuken staat. En bovenal; ga juist met deze dagen niet experimenteren. Maak iets waarvan je weet dat het lukt. Natuurlijk moet het iets feestelijks zijn. Maar mijn ad- vies is 'maak het niet te gek'." MAASSTADWEEKBLADEN woensdag 26 november 2008 - NX In de residentie van Sinterklaas lijkt het meer een mierennest dan een winter- residentie. Het ruikt naar speculaas en taaitaai. De Sint, die ik mag interviewen omdat ik het afgelopen jaar erg braaf ben geweest, is bezig met het 'updaten' van zijn Grote boek. „Kom binnen", zegt hij. „Sigaar?" „Nee dank u, ik rook niet." Ze zijn van chocolade hoor", glimlacht de goedheiligman. U staat erom bekend dat u gul met snoepgoed gooit... Is dat wel zo kindvriendelijk? Zo'n tijd op een stoomboot is zeker geen lolletje? En uw paard? Wat moet een Sinterklaaspaard zoal kunnen? Mede in het licht van de huidige financi- eel zorgelijke tijden verwacht de Rhoonse meesterkok Ad Janssen dat de mensen dit jaar tijdens de feestdagen op culinair gebied wat meer op hun centjes zullen passen en nog meer waar voor hun geld zullen willen hebben. Volgens hem bete- kent dit dat de mensen de feestdagen, veel meer dan de laatste jaren, thuis zul len doorbrengen en dat wanneer men toch buitenshuis gaat eten een exorbitant be- drag als 200 euro voor een kerstdiner niet vaak uitgegeven zal worden. Kerstballen moeten rollen c0h Freerk Duindam

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 2008 | | pagina 41