pan
fiH m wxfiul mk nd
oxso
1
0
0
Advertentie
„Strooit, brave jongen, wij 'gooien' niet met
snoep."
„Kinderen hebben toch niets liever dan
snoep? Kan het nog kindvriendelijker?"
Ik bedoel: het is niet gezond en zo...
„Zeg, het is per slot van rekening mijn ver-
jaardag. Dan mag ik toch wel
eens trakteren zeker? Lust je
een stuk marsepein?"
Hoe komt het toch dat sommige
kinderen bang zijn voor u?
„Tja, dat snap ik ook niet.
Misschien heeft het wel iets
te maken met de verhalen die
ouders aan hun kinderen ver-
tellen. Het is een treurig mis-
verstand. Neem nou dat van
die zak: ik heb er nog nooit
een stout kind in laten ver-
dwijnen. Ik neem die kinde
ren niets kwalijk: het zijn hun
ouders die Piet eens de roe
zou moeten geven."
Krijgt u veel post? Veel
verlangiijstjes zeker?
„Inderdaad, met de meest
buitensporige wensen. Neem
nou deze brief... 'Beste Sint,
ik zou graag een echte dino-
saurus hebben.' De Sint kan
veel, maar niet het onmoge-
lijke. 'Ik zou graag een echte
straaljager hebben. Welk kind
is tegenwoordig nog tevreden
met een pop met krullen in
het haar, een snoezig jurkje
kant en klaar, twee kaatsebal-
len in een net, een letter van
banket?
„Tja, die stoomboot. Daar
zit ik mee sinds 1851, toen J.
Schenkman zijn succesnum-
mer 'Zie ginds komt de stoom
boot' schreef. Het zou mooi zijn als er een
liedjesschrijver 'Zie ginds komt het vlieg-
tuig' wil componeren'
„Ik ben blij dat je die vraag stelt, want ik krijg
een heleboel aanbiedingen van allerlei werk-
loze ren-, draf-, trek- en andere paarden en
ezels om Sinterklaaspaard te worden. Maar
niet elke viervoeter is geschikt is als Sin
terklaaspaard. Een Sinterklaaspaard moet
sneeuwwit zijn. Zo vallen de ezels meestal al
af. Ten tweede moet het paard zeer netjes en
schoon zijn. Het paard moet een schimmel
zijn, maar mag geen schimmel hebben."
Krijgt u nooit pindakaas in uw baard?
„Dat is een wel heel brutale vraag jonge-
man... Ik heb het trouwens nog vreselijk
druk met het evalueren van brave en minder
brave kinderen. Dus als je mij wilt excuse-
ren..."
„Als trend verwacht ik dat de mensen dit
jaar minder naar een restaurant zullen gaan
en dat men ook thuis iets minder uitbundig
zal tafelen. Het samenzijn en het samen ge-
nieten zal in 2008, veel meer nog dan de af
gelopen jaren, het credo zijn tijdens de feest
dagen", denkt de cuisinier.
Maar wat komt er dan, volgens Janssen, wel
op tafel op 25 en 26 december? „Wild zal al-
tijd wel op de menukaart blijven staan met
deze dagen en daarnaast denk ik dat er ook
veel vis gegeten zal worden. Want los van de
financien, spelen er tegenwoordig ook an
dere zaken een rol bij de consument. Die wil
ook, veel meer dan vroeger, ecologisch ver-
antwoord eten. En dan kom je automatisch
Ik liep met mijn vrouw in het winkelcentrum.
Ik observeerde, wat iets anders is dan kijken,
de man die op een hoogwerker stond om de
kerstbogen te bevestigen van muur tot muur.
Een nauwkeurig werkje want Kerst spreekt al-
tijd tot de verbeelding van de mensen en daar
kun je geen steken bij laten vallen.
Opeens als in een flits zoals je een vuurpijl
weg schiet, maakte een vreemde gedachte zich
van mij meester. Dat is het mooie van gedach-
ten, ze komen en gaan. Mijn voorhoofd kwab
zet ik aan het werk. Misschien moeten we de
Kerst dit jaar maar eens opzeggen, mijmerde
ik, zoals je een abonnement van een tijdschrift
opzegt, even niet. Het is tenslotte crisis. Maar
naar wie zou ik de opzeg brief moeten sturen?
Wie gaat er over? Kerst is van ons allemaal. En
wat een verwarring zou dit opleveren in deze
barre tijden.
De fase van het 'gaan' van de gedachte brak
spoedig aan. Ik wandelde met mijn vrouw en
merkte gedachteloos op dat het landschap
spoedig drastisch zou veranderen. 'Change, yes
we can!' Ik kan het maar niet van m'n netvlies
krijgen. De wereld staat al op z'n kop. Sommi
ge kerstbomenwinkels tonen hun kerstbomen
al anders om, met het piekgedeelte naar be-
neden en de brede kant boven. 'Nou moet het
toch niet gekker worden', zeurde ik tegen mijn
vrouw.Ik vroeg me af of het interne landschap,
dat wat speelt in de hoofden en de harten van
de mensen gelijke tred zou houden met het ui-
terlijke landschap. 'Kom', zei mijn vrouw, 'we
gaan naar de kerstballen kijken', en ze trok mij
mee een ballenwinkel in.
Ik bekeek de ballen grondig, pakte ze op, legde
ze weer neer, pakte ze weer op en liet ze door
m'n handen gaan zoals ik vroeger de soep bal-
letjes van m'n moeder door mijn handen liet
gaan om ze lekker mooi rond te krijgen. Waar
het op slaat weet ik niet, maar ik moet ook al-
tijd even aan de bal ruiken. Vervolgens pakte ik
een bal en liet hem op een vlak ondergrondje
rollen. Mijn vrouw en enkele omstanders zag
en hoorde ik denken 'die man is gek geworden'.
'Waarom doe je dat', riep mijn vrouw?
'Een bal moet altijd goed kunnen rollen anders
is het geen bal meer', zei
ik. Met een bal is het net r
ais met geid ais het niet Een bank gaat met failliet maar valt om.
r°it is het niet goed. Een Qat is wel even wat anders.
mens is eigenlijk net een
bal. In onze communi-
catie gebruiken we het woord bal in allerlei
betekenissen. We versieren er onze vocabu-
laire boom mee. Een jongen die zich arrogant
gedraagt is een arrogante bal en een dronken
student een corpsbal. Misschien komt het wel
door de impact van de volkssport nr. 1. Zonder
die bal geen voetbal, kunnen we weer met z'n
alien gaan mens-erger-je-nieten.
Terwijl mijn vrouw vast naar huis liep, nam ik
nog even een andere route om mij op de hoogte
te stellen van de laatste ontwikkelingen. Ik wil-
de met eigen ogen zien of er nog banken waren
omgevallen. Ik vind de terminologie plechtsta-
tig, strak en mooi. Een bank gaat niet failliet
maar valt om. Dat is wel wat anders. Aha, zie-
daar een bank. Het gebouw stond als een huis,
de kerstboom als een piccolo bij de ingang. Ik
keek door een raam naar binnen en zag tot
mijn verbijstering allemaal mensen over elkaar
heen buitelen als een troep wielrenners die bij
een val op en in elkaar verstrengeld het wegdek
versperden. De geur van bloed en zweet kwam
me tegemoet. Banken vallen niet om, maar
mensen vallen om, wist ik op eens heel zeker.
In tegenstelling tot anders lieten de E.H.B.O.
krachten in mij zich niet bundelen. Eigen schuld
dikke bult. Ik liep zon
der nylonkous over mijn
hoofd en zonder pistool
naar binnen en voelde
dat ik nu iets moest roe-
pen: 'Denken jullie nog
even aan mijn spaargeld', schreeuwde ik? Maar
helaas het werd niet gehoord. De mensen zijn
te veel met zich zelf bezig, mijmerde ik gelr-
riteerd. Het menselijk virus van de hebzucht
doorstroomt ons ganse lijf en geeft z'n gifstof-
fen af aan iedere eel, als een wesp die steekt op
de verkeerde plek en op het verkeerde moment.
Klein of groot, niemand zal er aan ontkomen.
Weer tot me zelf gekomen probeerde ik in ge
dachte de tijdgeest en de verwevenheid der
dingen te duiden, als een spin in een web die
een uitweg zoekt. Als er ooit een kans voor
open doel is gecreeerd dan is het nu wel. Kerst
is het mooiste feest van het jaar. Niet vanwege
de commerciele wereld, met dank aan de win-
keliers, maar omdat we weer terug op aarde
zijn beland door de misere van vandaag. We
voelen weer met onze 'poten' de natte aarde, de
vaste grond en dat geeft houvast. Kerst 2008 is
voor mij de ultieme uitdaging. Ik had mijn kin
deren beloofd niet te zullen preken. Zij houden
daar niet van.
Maar de apotheose moet duidelijk zijn, als de
voetballer die met een vrije trap het winnende
doelpunt scoort in de linker bovenhoek. Het
stadion ontploft. In de top 40 van de goede
doelen staat bij mij en ik hoop bij u ook weer
de gemeenschapszin. Het vieren van de betrok-
kenheid met en op elkaar, de zorg voor naasten
en geliefden. Met Kerst 2008 vier je de kleine
huiselijke gezelligheid met kleine cadeautjes,
en lekker (niet te veel) eten en drinken. Wat
een voorrecht dat wij dit met elkaar mogen be-
leven.
Goed, de epiloog is uitgesproken zoals die pa
ter, de naam is me even ontschoten vroeger op
t.v. aan het eind van de avond deed. De man
had mooie witzilvergrijze haren.
Laten we gaan vieren, nu. Ik wens u, jullie, hij,
zij, wij allemaal en mijzelf fijne dagen toe.
uit bij wild dat niet in de bio-industrie is
gefokt en bij vis. Dat valt trouwens ook heel
goed te combineren in een menu omdat bij-
voorbeeld wild zwijn zwaar eten is en dus
een heel goede combinatie vormt met lichte
kost als vis."
Maar ook naar de vissoort zal volgens Jans
sen kritisch gekeken moeten worden. „De
zeeen worden steeds meer en meer leegge-
vist en dus zijn tong en tarbot eigenlijk 'not
done' maar met makreel, heilbot of schelvis,
de minder bedreigde soorten, vallen voor
de kok thuis ook hele leuke dingen te doen",
denkt Janssen.
Voor deze amateurkoks, die de taak van het
bereiden van de kerstmaaltijd op zich hebben
genomen, heeft Janssen overigens ook nog
een tip. Veel van deze lieden vallen volgens
hem in de val van veel te veel willen doen en
juist op zo'n moment iets nieuws willen ma
ken. „Laat je van tevoren goed voorlichten
en zorg dat je een menu hebt waarvoor al tij
dens de voorbereidingen heel veel kan doen.
Maak het jezelf niet al te moeilijk; geniet
van en met elkaar en zorg dat je niet de hele
dag in de keuken staat. En bovenal; ga juist
met deze dagen niet experimenteren. Maak
iets waarvan je weet dat het lukt. Natuurlijk
moet het iets feestelijks zijn. Maar mijn ad-
vies is 'maak het niet te gek'."
MAASSTADWEEKBLADEN
woensdag 26 november 2008 - NX
In de residentie van Sinterklaas lijkt het
meer een mierennest dan een winter-
residentie. Het ruikt naar speculaas en
taaitaai. De Sint, die ik mag interviewen
omdat ik het afgelopen jaar erg braaf ben
geweest, is bezig met het 'updaten' van
zijn Grote boek. „Kom binnen", zegt hij.
„Sigaar?" „Nee dank u, ik rook niet."
Ze zijn van chocolade hoor", glimlacht de
goedheiligman.
U staat erom bekend dat u gul met snoepgoed
gooit...
Is dat wel zo kindvriendelijk?
Zo'n tijd op een stoomboot is
zeker geen lolletje?
En uw paard? Wat moet een Sinterklaaspaard
zoal kunnen?
Mede in het licht van de huidige financi-
eel zorgelijke tijden verwacht de Rhoonse
meesterkok Ad Janssen dat de mensen
dit jaar tijdens de feestdagen op culinair
gebied wat meer op hun centjes zullen
passen en nog meer waar voor hun geld
zullen willen hebben. Volgens hem bete-
kent dit dat de mensen de feestdagen,
veel meer dan de laatste jaren, thuis zul
len doorbrengen en dat wanneer men toch
buitenshuis gaat eten een exorbitant be-
drag als 200 euro voor een kerstdiner niet
vaak uitgegeven zal worden.
Kerstballen moeten rollen
c0h
Freerk Duindam