Oud Nieuws
OOO
Schorpioenstraat
312
e Paasd
Rotterdam www.krijco.nl
'Mijn vader
kraakte een
huis in
Crooswijk'
De eerste honderd
bezoekers
ontvangen een ei
met lotnummer
Beide paasdagen
open 10:00 uur.
Trekking prijzen
17:00 uur.
Aansluitend een
paasbuffet
OOO
Hoezo afgeschreven?
Mooie verhalen worden door ons opgeschreven!
Laat ons uw foto's zien en vertel over de mooie
momenten in uw leven. MaasstadPers komt langs
bij bejaardenhuizen en u kunt aanschuiven.
MaasstadPers
Woensdag 31 maart 2010
schroef
achtige Van der Vlies beschrijft
in de verhalen haar vader als ie-
mand die ook in moeilijke situ-
aties doortastend bleef hande-
len. „Hij was zelf niet in de WC
gebleven en na het bombarde-
ment heeft hij ons met andere
mensen uitgegraven. Met een
hakbijl werd uiteindelijk een
gat in de deur gemaakt waar-
door wij emit konden kruipen.
Hij waarschuwde ons goed
naar achteren te blijven zodat
wij niet geraakt zouden worden
door de bijl. Maar mijn zusje
Henny wilde zo snel mogelijk
naar de vrijheid en luisterde
niet. Zij kroop al te snel door
het gat waardoor zij een grote
balk op haar hoofd kreeg. Daar
heeft zij nog lang last van ge-
houden." Vader Bakker nam
zijn gezin vervolgens op sleep-
touw naar een veilige plek in de
oude Plantage. „Buiten was er
een enorme rookontwikkeling
en wij zijn daarom niet lang in
de bunker die daar was, geble
ven. De gezinnen die dat wil-
den, zijn met een militaire
vrachtwagen naar Crooswijk
gebracht. Onderweg kwamen
wij langs een fabriek. Daar la-
gen heel veel conservenblikken
over de weg. De soldaten veiza-
melden een hele berg blikken
zodat wij ons enige tijd konden
redden. In Crooswijk heeft
mijn vader een groot herenhuis
opgebroken en daar zijn wij
toen met drie gezinnen inge-
trokken. Het kraken van dat
huis duurde niet lang. Enkele
dagen later vond mijn vader
een tijdelijke woning in de
Feyenoordstraat." Kort daama
verhuisde het gezin naar een
groter huis in Charlois. „Het
was daar een enorme rotzooi
want er hadden soldaten inge-
zeten. Maar wij vonden het
door de grootte een prachtig
huis." Leny van der Vlies vertelt
dat zij in haar jeugd veel is ver-
huisd. „Dat komt ook omdat
wij de eindjes aan elkaar moes-
WW
I
De jonge Leny Bakker (rechts) met zusje Henny.
ten knopen en mijn vader heel
veel verschillende baantjes had.
Oorspronkelijk werkte hij in de
koopvaardij maar omdat hij
een zware longoperatie had ge-
had, werd hij daar ontslagen.
Dat was juist op het moment
dat mijn moeder zwanger was.
Door die operatie had mijn va
der een soort van gat in zijn rug.
Ik had wel eens de neiging daar-
mee te spelen en dan zei mijn
vader: blijf van mijn brievenbus
af." Vader Bakker testte altijd op
een bijzondere manier of een
nieuw huis waar zij naartoe
trokken, bewoonbaar was. „Hij
legde dan een groot wit laken in
dat huis. Als het laken na een
nacht nog schoon was dan wist
je dat er geen ongedierte als
vlooien en luizen waren." Leny
van der Vlies verhaalt ook graag
over haar vroege jeugd in de
Feyenoordstraat. ,,Met het
bombardement was ik twaalf
jaar oud maar dat was zes jaar
eerder. Wij moesten in die tijd
naar school in de Oranjeboom-
straat en dus elke morgen over
de Koninginnebrug. De bmg
ging altijd om tien voor negen
open. Als ik daarvoor niet over
de bmg was gegaan dan kwam
ik te laat op school en kreeg ik
van de 'Zusters van de Naasten-
liefde' onverbiddelijk strafregels
te schrijven. Ik heb er heel wat
geschreven terwijl ik vond dat
ik er niets aan kon doen als wij
te laat waren. Ik moest mijn
zusje Henny altijd begeleiden
maar zij wilde mij nooit een
hand geven en liep nooit door.
Ik heb daar heel wat nachtmer-
ries van gehad. Dan zag ik ons
al aan die openstaande bmg
hangen."
Leny van der Vlies kan uren
aan een stuk vertellen en hoopt
op een goed moment als het
schrijfwerk erop zit haar herin-
neringen in een echt boek uit te
geven. „Ik weet dat veel mensen
dergelijke verhalen graag lezen.
Daarnaast kan ik het op een
leuke manier opschrijven. Vroe-
ger vertelde ik aan mijn kinde-
ren altijd het verhaal van de
'mini kabouters'.
Ook dat heb ik opgeschre
ven en mijn kleindochter heeft
ook daar een boekje van ge
maakt. Daardoor wordt er in
onze familie nog steeds over de
'mini-kabouters' verteld. Kinde-
ren blijven om dat verhaal vra-
gen." O
Kmco Casino
