Achtergrond mM Hoe doet Nederland het? #Eiiergie Olie, aardgas en steenkool in2050volledig afschaffen? Ja, dat kan, zeggen twee Amerikaanse onderzoekers in de meest radicale energiestudie tot nu toe. Met wind, water, zon en aardwarmte is het mogelijk. En tegen dezelfde kosten als nu. Ambities Niet zo duurzaam Drill, baby drill Dure olie J. VJ MaasstadPers Woensdag 2 3 februari 2011 Ja, volled* roen Jan-Hein Strop V Goed, er waren een paar overstromingen vorig jaar. 2010 was het warmste jaar ooit. En het vorige decennium was warmer dan alle voorgaande. Maar om dat in verband te brengen met menselijke klimaatverandering is zo 2005. We bouwen in Nederland drie nieuwe kolencentrales, die we niet nodig hebben. Laten we tegelij- kertijd maar meteen ophouden met die windmolens, want die draaien niet op wind, maar op subsidie. En ze zijn nog lelijk ook. Net als A1 Gore. Niet iedereen laat zich meevoeren op deze nieuwe klimaatsceptische wind. Erzijnnogmensendiezicheen wereld proberen voor te stellen die bevrijd is van fossiele brandstoffen; die voor altijd draait op energie uit kosteloze en hernieuwbare bron. Zulke vergezichten zijn geen science fiction, waarin koude kernfusie alle problemen oplost. De stroom onder- zoeken (zie kader) laat telkens zien dat de omschakeling mogelijk is met bestaande technologie. Twee Amerikaanse onderzoekers dachten: interessant, maar dat kun- nen wij beter. Laten we nu eens becij- feren of de gehele wereld kan om- schakelen naar volledig groene energie, zonder bankroet te gaan. Hoewel de studie een zeker achter- kant-van-een-envelop-gehalte heeft, is de conclusie prikkelend. Atmosfeer Want wat blijkt? We kunnen olie, aardgas en steenkool vollediguitban- nen vanaf 2050. Met energie uit wa ter, zon, wind en aardwarmte is het mogelijk om de C02-emissies te re- duceren tot nul. 'Barrieres van het plan zijn primair sociaal en politiek van aard, niet technologisch of eco- nomisch', schrijven Mark Jacobson (Stanford University) en Mark Deluc- chi (University of California at Davis) in Providing all global energy with wind, water and solar power 2010 Wat dit plan anders maakt, is dat het zich richt op volledig groene ener gie. Dat betekent allereerst geen ge- bruik van biomassa voor bijvoor- beeld het maken van biobrandstoffen. Want biomassa - of het nu planten- resten ofalgen zijn - zullen maximaal leiden tot een stabilisatie van het C02-niveau in de atmosfeer. Bij ver- branding komt immers koolstof vrij die eerder is opgenomen - een cyclus dus. Ook de opvang en opslag van C02, die in Noord-Nederland net is afge- blazen door het kabinet, is uit den boze. Anders zouden kolencentrales blijven draaien en destmctieve steen- koolwinning gewoon doorgaan. Ten slotte is er om allerlei redenen (afval, veiligheid) geen ruimte voor kern- energie die, zonder de uraniumwin- ning mee te rekenen, wel C02-vrij is. Sahara Wat blijft er over? Massale inzet van windmolens op land en zee (zie cij- fers naast illustratie) en veel zonne- energie - samen goed voor 90 pro- cent van alle benodigde energie. De rest komt van waterkrachtcentrales, stroomopwekking in zee met golven en getijden en geothermische (aard warmte-) centrales. De auteurs hebben precies bere- kend hoeveel landoppervlakte daar- voor nodig is. Dat valt mee. Ervan uitgaande dat de helff van alle wind- energie op zee wordt opgewekt en dat zonnepanelen op daken geen extra ruimte vragen, is ongeveer 1 procent aan nieuwe oppervlakte nodig. Hoe weinig dat ook lijkt, in stre- ken waar het hard waait of waar de zon veel schijnt, zal het veel meerdan 1 procent opslokken. Stel je de Sa hara daarom voor als een eindeloze zee van op de zon gerichte spiegels, die water verhitten om met turbines elektriciteit te maken concentrated solar). Dat dit geen geheel utopische ge- dachte is, bewijst Desertec, een sa- menwerkingsverband van grote Duitse concerns om een flink deel van de Europese stroombehoeffe uit de Noord-Afrikaanse woestijn te ha- len. Concrete investeringen zijn er nog niet, maar enkele Noord-Afri kaanse energiebedrijven zijn al aan boord. Dit alles betekent dat alle energie indetoekomstelektrisch is. Maar een groot deel van alle energie is nu nog afkomstig van het motorisch ver- branden van .op olie gebaseerde brandstof voor transport. En denk aan het verbranden van aardgas voor verwarming, koken en warm water thuis. Hoe moet dat dan? Voor transport stellen de twee Amerikanen voor om de verbran- dingsmotor van personenauto's te vervangen door elektrische aandrij- ving op accu's. Grote vraag is of daar wel genoeg lithium voor is, nodig voor lithium-ion accu's. Het ant- woord is ja, mits we gebruikte accu's weten te recyclen. Het aandeel hernieuwbare ener gie in het binnenlandse energie- verbruik in 2009 was 3,9 procent - cijfer voor 2010 is nog niet be- schikbaar, maar zal niet veel hoger liggen. De groei van de hoeveel- heid hernieuwbare energie de laatste jaren komt vooral door meer bijstook van biomassa in ko lencentrales, meer windenergie en een toename van het verbruik van biobrandstoffen in het weg- verkeer. Maar keer op keer wordt vastgesteld dat het Nederlandse beleid ten aanzien van schone energie en besparingachterblijft bij de ambities. Die zijn dan ook door het huidige kabinet naar be- neden bijgesteld: van 20 procent hernieuwbare energie in 2020 naar 14 procent. Wil Nederland dat halen, dan zal er veel gei'nvesteerd moeten worden in windenergie op zee. Daarstaan nu nog maar twee windparken. Ondertussen wordt er gebouwd aan drie nieuwe ko lencentrales, een op de Maasvlak- te en twee in de Eemshaven. Als die in gebruik gaan, produceren energiebedrijven veel meer stroom dan we nodig hebben. En gaat de C02-uitstoot flink omhoog. De angst bestaat dat zoveel goed- kope kolenstroom groene alterna- tieven uit de markt drukt. De Nederlandse regeringisofficieel afgestaptvan het begrip duurzame energie: het heet nu hernieuwbare energie. De groene energierevolutie komt voorlopig niet uit de VS: de Republikeinen willen zelfs het meest gematigde klimaatbeleid torpederen. Een vat olie schuift door de onrust in Libie snel richtingde 100dollar. Daarzou heteconomisch herstel last van kunnen krijgen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Maaspost / Maasstad / Maasstad Pers | 2011 | | pagina 16