GEBEUREN ROND DE SCHIE
aan u en u en iedereen
UITGAVE STICHTING EURO-APPEL/VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAC
16 MEI 1962 EERSTE JAARGANG NUMMER 9
tien koeboois negen
mannen en een vrouw
schoten op elkaar
zij schoten scherp
en elkander uit elkaar
eerst nog negen nog acht nog
zeven en aan het ^ind
nog maar een
en die ene
dat was een vrouw
rode pimpernel
vergissing
dure rit
lachen
SUIDE EN NAPPA
KLEDINC
D. v. d. HEUVEL
METRO-POOL
Met het grijzer worden van
ons haar en het klimmen der
jaren hebben wij verleerd ons
nog maar ergens over te verba-
zen. Maar van de week, vrien-
den, hebben wij een uitzonde-
ring moeten maken. In het cafe
dat wij gewoonlijk elke dag met
een klein bezoek na't werk ver-
eren, al wordt het niet door alle
vaste klanten als een eer en een
genoegen gezien, hebben wjj ge-
durende enige minuten onze ge-
laatstrekken moeten houden in
de plooien behorende bij de in
tense verbazing. Wij ontmoetten
namelijk een vriend, die wij eni
ge jaren niet gezien hadden en
die wij uit vroeger tijd kenden
als een van de meest verstokte
vrijgezellen van West-Europa.
Reeds was ons zelfvertrouwen
geschokt, toen wij de ring aan
zijn vinger zagen, terwijl hij een
sigaret presenteerde. Nog durf-
den wij niet naar zijn ondergang
te vragen, of reeds deed hij ons
weten van zijn voorgenomen hu-
welijk. En toen wisten wij weer
eens, dat je nooit te vroeg en te
veel moet zeggen, want de ge-
schiedenis achterhaalt alles.
Jaren geleden la^eti wij de
verhalen van de „Rode Pimper
nel". We hebben er nu ook een
rode koningin bij. Koningin-oma
van Belgie heeft zich laten zien
als een graag geziene gast in het
Kremlin. Zij schijnt een abonne-
ment Brussel-Moskou te hebben.
Toen ze na de 1 mei-manifes-
tatie huiswaarts keerde, werd
haar gevraagd, door de reporter
van de Gazet van Antwerpen,
hoe ze Chroestjev vond-
,,Een heel aardige man," zei
de koningin. De reporter voegde
er aan toe: „Ja, inderdaad, een
heel aardige man, maar ook een
gevaarlijk aardige man!"
Maar wij zien het nog niet zo
,,ROOD" in voor de koningin. Zij
is niet gek en ze heeft haar ko-
ninklijke ogen open, misschien
METRO-POOL, het nieuw-
ste wijkblad, dat zich on-
derscheidt door z'n geheel
eigen opmaak, z'n opval-
lende titel en z'n actuele
doelstelling, verschijnt om-
wille van onze lezers en
adverteerders in een hand-
zamer formaat en een ho-
gere oplaag.
wel voor Kennedy's geheime
dienst.
Wie een minder prettige vlieg-
reis maakte was de Zweedse
luchtmachtcadet Stroederberg,
die zijn jet aan de grond zette
zonder het landingsgestel uit te
gooien. Te laat bemerkte hij zijn
fout en reeds maakte hij een
buiklanding. Toen hij stilstond,
sprong hij uit het vliegtuig, geen
seconde te vroeg, want onmid-
dellijk daarna vloog het toestel
in brand. Cadet Stroederberg zal
wel nooit meer een brevet krij-
gen.
Slimmer deed een Rotterdamse
tramconducteur het. Hij nam een
voorschot van f 614,33 en aange-
zien de duur van de arbeidsover-
eenkomst nog niet vaststond,
bleef hij erna maar thuis. Zijn
rit naar huis is voor de RET wel
een kostbaar ritje geworden.
Een vriend in Venezuela,
vrienden, vertelde een andere
vriend een mop, en deze moest
daar zo verschrikkelijk om
lachen, dat hij niet meer kon op-
houden. Hij bleef lachen, zeven
uur achter elkaar, toen pas ging
men dat in Venezuela een beetje
vreemd vinden. Hij werd in het
ziekenhuis opgenomen, waar hij
nu wat kan uithuilen.
I 4
Voor Damn, Keren en Kinderen
Rechtstreeks van fabriek
DUB GOEDKOPER
Desgewenst naar ledere maat en
model. - Eventuee] prettige beta-
lingsregellng,
Na telefonlsche afspraak ook
'i avonds.
Op aanvraag coupeursbezoek
aan hula.
Zovtiiedertitraat 8a - Tel. S9433
Abr. Kuyperlaan 63a Tel. 86902
Gratis huis aan huis versprei-
dlng In Delfshaven, Spangen,
Oud-Mathenesse en Schie
dam: Singelkwartier en Stad.
Redactle en advertentleafde-
Hng Schietbaanlaan 5, tel.
31789, b.g.g. 131354
Postbus 410. Giro 439100.
Stichtlng Euro-Appel
Bank: Amsterdamse Bank
Bjjkantoor Straatweg, R'dam
„Stilstand is achteruitgang",
heet het in de zakenwereld.
Voor de mensen uit de handel
is dit steeds weer een ervarings-
gegeven geweest. De conjunc-
tuur is klaarblijkelijk zo be-
weeglijk dat men altijd attent
moet blijven en nooit met de
handen in de schoot kan gaan
zitten.
Wat voor zakenmensen altijd
als vanzelfsprekend heeft gegol-
den, is in de laatste tientallen
jaren ook in andere milieus bin-
nengedrongen. De man van de
wetenschap en de sportbeoefe-
naar, de musicus en de dienaar
der schone kunsten, de reclame-
man en de beroepspedagoog of
wie het verder ook mogen zijn,
zij ervaren ieder op eigen ter-
Tein, dat men nooit te oud is om
te leren. Men moet blijven stu-
deren, oefenen en onderzoeken.
Ik moest hieraan denken toen
ik de slagzin onder ogen kreeg,
die de Bond zonder Naam voor
deze maand heeft uitgegeven:
„Wie het altijd beter weet, blijft
dom".
Kort maar krachtig spreekt
deze slagzin voor zichzelf.
Nu mogen we In onze tijd
echt niet klagen over de ijver en
toeleg, die aan de dag worden
gelegd om z'n vak te verstaan.
Voordat men een beroep kiest
gaat er dikwijls al een diep-
gaand onderzoek aan vooraf. Er
is voor de jeugd de ruimst m«-
gelijke keuze om verder te stu-
deren. En over het algemeen
gunt men zich alle tijd en moei-
ten om zich te specialiseren.
Er zijn een menigte van cur-
sussen om aan de grote vraag
naar vakkennis en specialisatie
te voldoen. En voor de geslaag-
den. die de schoolbanken hebben
aangepaste zorg heeft om zich de
nodige vakkennis eigen te ma
ken, terwijl men weinig of niet
geschoold is in de grote levens-
waarden. Het gebeurt niet zel-
den b.v. dat iemand, die zeer
knap en zeer ervaren is op het
terrein van de handel of in de
natuurwetenschap. weinig of
verlaten en in de praktijk staan,
zijn er diverse vakbladen, die
ieder op eigen terrein dienstbaar
zijn aan hun abonnees om het ge-
leerde niet te vergeten en zich
steeds meer in te verdiepen.
Het beginsel „stilstand is ach
teruitgang" geldt ook voor de
kennis en waardering van de
grote levenswaarden: liefde,
dankbaarheid, eerbied, Godsge-
loof en Godsbesef, gemeen-
schapszin en zovele anderen.
Wat men in deze door school en
opvoeding op jongere leeftijd
heeft geleerd, is zeker niet vol-
doende voor het later leven.
Nu doet zich in onze tijd het
verschijnsel voor dat men een
niets sinds zijn jeugd heeft bij-
geleerd betreffende levenswaar
den als Godsgeloof en gemeen-
schapszin. Zelfs in de wereld
van de grote geleerden zijn hier
sprekende voorbeelden van aan
te halen.
We willen geenszins tegen-
spreken dat specialisatie in de
huidige samenleving een eis is.
We weten bovendien dat er veel
waars zit in het volkse gezegde:
twaalf ambachten en dertien on-
gelukken. Geen mens is in staat
om van alle zaken, die het leven
betreffen, meer dan voldoende,
laat staan alles af te weten.
Toch constateren we met een
zekere spijt ^t men bij de keu
ze van studierichting en allerlei
vormen van specialisatie vooral
naar de ..efficiency" kijkt. Als
de student op onze Middelbare
school, speciaal de H.B.S.'er tot
vervelens toe voor diverse vak-
ken de vraag stelt: „Wat heb je
daar nu aan voor je later leven,
voor je baan en je vak", dan
moet men dit niet louter ophan-
gen aan de leeftijd. Is er hier
geen sprake van een tljdsver-
schijnsel, dat tot gevolg heeft dat
onze maatschappij technisch en
wetenschappelijk grote succes-
sen boekt en geestelijk een
I \nkroet tegemoet gaat.
Wij stemmen aanstonds in met
het grote streven van onze voor-
mannen om zoveel mogelijk kin
deren de kans te geven om te
kunnen studeren. Maar dan
graag op basis van de stelling,
die ons in onze studietijd zo
graag werd voorgehouden: „non
scholae sed vitae"; niet voor de
school, maar voor het leven. En
het leven is meer dan een goede
baan en een goed salaris.
De grote levenswaarden, die
onvervangbaar zijn en onmis-
baar, dienen een grotere plaats
te krijgen in onze zorg voor de
toekomst van de jeugd.
Is het toeval dat we de veel
gesmade nozems vooral aantref-
fen onder de jongeren, die alle
kansen hebben gehad om hun
toekomst materieel te verzeke—
ren?