EEN LUCHT BALLON IN DE POLDER Peter de Lange rens daadwerkelijk aan de slag te gaan. Over Erskine loopt het verhaal dat hij in de beginperiode van zijn carrière zijn personeel geen vast salaris uitbetaalde. Op zijn kantoor onderhield hij een houten kist waarin alle inkomsten wer den gestort. Wie geld nodig had pakte naar behoefte. Typerend was ook het samenwerken op een speciaal voor dat doel verbouwd zeilschip. Gewoonlijk lag dat afgemeerd in Stockholm, maar 's zomers vertrok de Verona met het complete personeel voor enkele maanden naar Erskines buitenverblijf. Tijdens de 'kantooruren' werd er aan boord normaal gewerkt, 's avonds was er tijd voor ontspanning bij het kampvuur. Sociale woningbouw in Ekerö bij Stockholm, waar Erskine ondanks lage kosten een grote variatie wist te berei ken. -in het vriendelijke landschap van het graafschap Essex kwam de scholier Erskine in contact met het gedachten- goed van de Quakers. Deze beweging gaat uit van eenvoud, bescheidenheid, liefde voor de natuur, respect voor de democratie en individuele vrijheid van de mens. Waarden die de Quakers eeu wenlang tot vervolgden hebben gemaakt en er de oorzaak van zijn dat de bewe ging zich langzaamaan van de Oostfriese oorsprong verplaatste naar het angelsak- sische cultuurgebied. De Quaker-princi pes lopen als een rode draad door Erskines leven en werk. Hij is ze ook altijd trouw gebleven. Nu zijn stedebouwkundigen in de regel wel aardige en vaak bescheiden mensen. Een beetje wereldvreemd en idealistisch soms zoals ze schijnbaar afwezig bezig zijn met kaarten en platte gronden en het maken van schetsjes op een oude envelop. Ook een deel van Ralph Erskines persoonlijkheid beant woordt aan dat beeld. Nog altijd beheer sen de eenvoud en bescheidenheid die hem op de Friends' School werden bij gebracht voor een groot deel zijn voor komen en gedrag. Hij is gemoedelijk en hartelijk, maar wekt tegelijkertijd een afwezige indruk en kan een gesprek plotseling onderbreken om zijn toe hoorders bijvoorbeeld te tracteren op een beschouwing over de verschillen tussen de middeleeuwse en moderne stedebouw. In dat beeld past ook de informele kleding: de bruine manches terbroek die hij combineert met een openhangend hemd, een flodderige regenjas, opzichtig oranje sokken en schoenen die niet meer dan een herin nering zijn aan zorgvuldiger tijden. Opdrachtgevers moeten wennen aan zijn uiterlijk en zijn aparte gevoel voor humor. Bij de kennismaking met burge meester Scheeres van Schiedam was de eerste vraag die hij stelde: „En...., is het leuk om burgemeester te zijn?" De roem die hij in de loop der tijd ver wierf schijnt hem nauwelijks te raken. Hij luistert graag en heeft niet voor mets de reputatie dat hij eerst praat met omwonenden en de toekomstige gebruikers van zijn bouwwerken alvo- Het luchtballonnetje waarmee hij ieder ontwerp 'signeert', is meer dan enkel een luchtig handelsmerk. Het geeft uiting aan zijn drang naar vrijheid. Erskine is altijd een buitenmens geweest. Hij houdt van de natuur, de ongereptheid en de kracht van de ele menten. De Canadese regering kreeg daarom nul op het rekwest toen ze Erskine verzocht een stad voor de arbei ders van een uraniummijn te ontwer pen. Uranium kan immers worden gebruikt voor de produktie van atoom wapens, en daar wil hij onder geen voorwaarde bij betrokken zijn. In zijn ogen hoort de mens te leven in harmo nie met de natuur. Zonder deze geweld aan te doen en zonder voorbehoud. Aan de uitvoering van iedere opdracht gaat dan ook altijd een meer dan gron dige studie van plaatselijke klimatologi sche omstandigheden vooraf. Windrichting, neerslag, zonnestand en gemiddelde temperatuur zijn bepalende factoren voor ieder eindontwerp, voor een industriële nederzetting boven de Poolcirkel evengoed als voor een woon wijk in Newcastle-on-Tyne. Dikwijls resulteert die aanpak in een hoog en langgerekt appartementencom plex, dat de lagere woningen erachter beschermt tegen de wind. Deze 'muur', geïnspireerd op de vele antieke voor beelden die leren hoe de mens zich van nature richt op het heersende klimaat, 11 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 1995 | | pagina 11