Voetverzorging
Mary Cordemans
■T»- Y.*-.-
-C
O)
O
a:
0)
-Q
bestaande voorzieningen en accommo
daties - dus waarom niet geprobeerd, als
er de kans aanwezig is dat ook meer
allochtonen gaan participeren?
Het zou trouwens een verkwikkende
uitdaging kunnen zijn voor cursusdo
centen. Je organiseert niet twaalf lessen
in een logisch patroon, maar je begint
met één bijeenkomst en die moet zo
sprankelend en boeiend zijn, dat alle
cursisten graag nog een keer willen
komen. Het dwingt de docent tot
inventiviteit en dynamiek, de docent zal
zich zeer moeten afstemmen op de
inbreng en de behoefte van de cursisten.
Spelenderwijs voltrekt zich een pro
gramma en het zou na twaall 'spontaan'
geplande lessen heel wel denkbaar kun
nen zijn dat de cursus meer diepgang
heeft gekregen en interessanter is
geworden dan wanneer alle twaalt lessen
van tevoren op papier hadden gestaan.
Het spreekwoordelijke organisatietalent
van de Nederlanders vraagt dus om een
perfectionering die het avontuur inte
greert.
SEPVO Gediplomeerd
Lid LOV/HBA
Diabetische voet
Been harsen
EMMAPLEIN 2
3112 DC SCHIEDAM
TEL: 010 - 4739934
Hier valt een wereld te winnen voor de
samenlevingsopbouw van Schiedam.
Maar die latente kwaliteiten zullen
doorgaans pas manifest worden, indien
gemeente en maatschappelijke organisa
ties er geïnteresseerd in zijn. Vanzelf gaat
het niet - of uiterst langzaam. Er zullen
gericht werkers voor ingezet moeten
worden om hier een brug te slaan. Dat
vraagt om meer investering van tijd en
energie dan overal in de wijk een affi
che ophangen waarop het aanbod staat.
Een activeringsbeleid is vooral een
kwestie van mondelinge overdracht en
die speelt zich af op straat. Het aanspre
ken van wijkbewoners, het pogen ze
voor een nuttige zaak te interesseren,
werpt meer vruchten af dan een slechts
kenbaar maken van het aanbod via bro
chure, folders, Stadsblad, Radio
Schiedam of StadsTV - hoe belangrijk
deze media op zichzelf beschouwd ook
zijn.
Bij het opzoomeren in veel
Rotterdamse wijken en in Schiedam-
Zuid heeft het ook op die manier
gewerkt. Gewoon, door mensen per
soonlijk te benaderen en bij elkaar te
brengen. Dit is de meest effectieve vorm
van maatwerk, maar het legt uiteraard
beslag op de bestaande middelen aan
ondersteuning en organisatie. Maar wat
een geweldige kick zou het zijn, uitge
rekend in dat Schiedam dat met de
raadsverkiezingen zo negatief in beeld
kwam, als het in een wijk als Nieuwland
eens mocht lukken om autochtonen en
allochtonen gezamenlijk aan het
opzoomeren te krijgen. Het opzoome
ren, de Rotterdamse variant van wijk
en buurtbeheer waarbij bewoners en
overheid samenwerken, is ook voor
Schiedam waardevol en gelukkig wordt
het gemeentebeleid daar steeds gevoeli
ger voor, er zijn optimistische geluiden
waar te nemen. In Rotterdam is het ook
in wijken, die met Nieuwland vergelijk
baar zijn, gelukt om Turken en
Nederlanders tot wijk- en buurtbeheer
te bewegen. Hierover bestaat belang
wekkend onderzoeksmateriaal van de
vakgroep Sociologie van de Erasmus
Universiteit, toen nog onder leiding van
dr. Conrad Bons, die zijn studenten ook
op de Gorzen losliet. Bons, die het
opzoomeren als een 'vreedzame revolu
tie' typeert, toonde aan dat er onder
allochtonen een bereidwillige houding
bestaat om mee te doen aan de zorg
voor de woon- en leefomgeving.
Maar dat veronderstelt een praktische
handelwijze. Misschien is het niet de
meest efficiënte vorm om voor delen
van Nieuwland beheergroepen te vor
men. Die krijgen dan dat plan- en
dwangmatige, waar niet iedereen van
houdt. Een meer pragmatische werkwij
ze, het per keer de mensen betrekken bij
een straatactie, kan in Nieuwland meer
tot stand brengen zonder de risico's dat
het enthousiasme wegebt doordat 'leden'
van een beheergroep het de volgende
keren laten afweten.
Integratie van groepen met eigen cultu
ren laat zich best beïnvloeden en 'aan
sturen'. Maar vanzelf gaat het niet zoals
het zou kunnen - en moeten. Dat vraagt
om een goed debat over wat Schiedam
nodig heeft om meerderheden en
minderheden tot elkaar te brengen
107 Musis
