ostade b.v. I bouw- en aannemingsbedrijf 5 =3 We hebben hier te maken met grootstedelijke, maar niettemin fijnzinnig gecomponeerde 'glas-architectuur', die blijk geeft van een optimistische kijk op de toekomst van gisteren. Vanwege de ligging in de as van de Gerrit Verboonstraat verte genwoordigt Singelwij ck voor Schiedam een stedebouwkun dig belang, dat kan worden vergeleken met de positie van de bekende Wolkenkrabber van architect J.F. Staal aan het Amsterdamse Victorieplein (1930).Voeg daarbij Dudoks vroe gere HAV-Bank aan de overzijde van de Koemarktbrug, en de stad beschikt dicht bij elkaar over twee 'landmarks' om u tegen te zeggen. Uit deze voorbeelden blijkt dat - meer dan in de na-oorlogse periode - toenmalige architecten grandeur wisten op te roe pen, ook als het ging om moderne architectuur. De oude Passage (1933), de andere parel aan de Koemarkt, vormde in feite de aanzet om van de Koemarkt een echt stadsplein te maken. Net als enkele jaren later bij Singelwijck het geval was, zijn traditionele elementen - zoals een symme trische gevelindeling - door de architect, Piet Sanders, gecom bineerd met tekens of motieven die verwijzen naar de moder ne tijd. In dit verband springen de trotse kronen bovenop de twee hoekpartijen het meest in het oog. Winkelpassages en bioscopen behoren bij de verworvenheden van het interbel lum, zoals overdekte winkelcentra en megabioscopen typisch zijn voor onze tijd. Iedere ambitieuze stad wil dergelijke publiekstrekkers - symbolen van de massaconsumptie en een florerende economie - in huis hebben en is er trots op óók. De overeenkomsten tussen de Passage en Singelwijck mogen niet verhullen dat de onderlinge verschillen tussen deze beide bouwwerken groter zijn. Dat leert zelfs een oppervlakkige blik. Ze komen voort uit vergelijkbare ontwikkelingen - de samenklontering van stedelijke voorzieningen en luxueuze woningen -, maar de gedaante waarin ze zich manifesteren beweegt zich aan weerszijden van de grens tussen behoudend en vernieuwend.Voor Piet Sanders (1882-1937) was de in ver houding traditionele Passage trouwens nog een van zijn meest vooruitstrevende ontwerpen, zoals een overzicht van zijn oeu vre ons leert.Van alle in Schiedam werkzame architecten vóór 1940 bouwde hij verreweg het meeste in de stad. De Koemarkt is al met al een forum voor de Schiedamse architectuur uit het interbellum. De situering aan dit verkeers knooppunt is tegelijkertijd een zegen en een vloek voor Singelwijck en de Passage. Een zegen, natuurlijk, omdat van wege de centrale ligging nu veel mensen gebruik kunnen maken van de winkelvoorzieningen en de bewoners van de appartementen nooit kunnen zeggen dat het er zo doods is. Een vloek is het vanwege de keerzijde van de commercie, die vooral zichtbaar wordt in het voetgangersgebiedje tussen de ingang van de Passage en de op een steenworp gelegen tunnel naar de ondergrondse parkeergarage. Overigens laat de vernieuwde Passage - het deel richting Havensteeg en Broersveld - goed zien welke evolutie het his torische verschijnsel van de winkelpassage heeft doorgemaakt. De vorig jaar in gebruik genomen Nieuwe Passage is gereno veerd en uitgebreid door het architectenbureau Ellerman Lucas enVanVught uit Rijswijk. Zij hebben er in wezen een overdekt winkelcentrum van gemaakt dat helemaal niets van de chique, intieme atmosfeer heeft die zo kenmerkend is voor de vroeg twintigste-eeuwse winkelpassage. Geen wonder, want de onvermijdelijke keten van modezaken, grootgrutters en "fastfood-zaken moet zich er in thuis voelen; winkels, kortom, die een hoge en snelle omzet waar kunnen maken, wat gezien de huurprijzen in de Nieuwe Passage noodzakelijk is om er te kunnen overleven. De gelikte architectuur van het winkeldomein is eerder opzichtig dan smaakvol. Ze is vooral gericht op doelmatigheid en een snelle doorstroming van het publiek. De vrijstaande, glazen liftkoker op het centrale, overdekte plein, en de daar omheen gedrapeerde trap, doen vermoeden dat de ontwerper met een schuin oog heeft gekeken naar de liften in de beroemde Piramide van Pei in het Parijse Louvre.Voor wie met namaak genoegen neemt, is de Nieuwe Passage het sum mum van moderniteit. Dat is allemaal zo erg nog niet, ware het niet dat projectarchi tect Bart Jan vanVught het niet heeft kunnen nalaten ook in het gerenoveerde deel van de oude Passage zijn stempel te drukken. Geheel onnodig is hier in een van de zijwanden een glazen uitstulping aangebracht, die de harmonie van deze rechthoekige doorgang verstoort en bovendien disfunctioneel is, omdat de wandelaars elkaar in de weg lopen als het er druk is. Het getuigt in elk geval van weinig respect voor de oude Passage; of misschien is het wel gewoon ruimtevrees. Gelukkig hebben zich aan de kop van de Passage, aan de Broersvest, twee kwaliteitszaken weten te handhaven. Je moet er toch niet aan denken dat de HEMA daar een fotoshop begint. De verkoopzucht die uit de Nieuwe Passage spreekt, is op het Koemarktplein uitgemond in een ware dorpskermis. Toegegeven, het plein maakt nu een levendige indruk, maar heeft zo geen enkele allure. Rond de op zichzelf aardige inde ling van het voetgangersgebied, compleet met een verhoogd 'podium', staan her en der kramen waar je een snelle hap kunt halen of de smaak van verveling in je mond kunt wegspoelen met wat zoetigheid. Eigenlijk is het ongelooflijk dat eerst zoveel moeite wordt gedaan om het binnenstedelijke winkel gebied van Schiedam nieuw leven in te blazen met pretentieu ze nieuwbouw, en tezelfdertijd pizzahutten en shoarmatenten ruim baan krijgen om hun walm in de omgeving te versprei den. Ze leiden niet alleen de aandacht af van de monumentale panden rondom dit stadsplein, maar benemen ook nog eens het uitzicht van degenen die zich op de terrasjes hebben genesteld. Wil deze voor Schiedam belangrijke ontmoetingsplaats, dit historische toonbeeld van stedelijke ambities, weer volledig tot zijn recht kunnen komen, dan zal de gemeente het moeten aandurven op het Koemarktplein een Grote Opruiming te houden. Want snackbarretjes zie je overal; de oude Passage, Singelwijck en de HAV-Bank niet. Wat hier de zin van is? Er wordt tegenwoordig veel gesproken over de culturele identiteit van mensen, of dit nu de bewoners zijn van één bepaalde stad of bevolkingsgroepen in een samen leving. Door de openbare ruimte met hernieuwde aandacht te behandelen en de architectuur met respect te omgeven, is het decor gegeven waarin de ontwikkeling van die identiteit mogelijk is. Dat is de eerste, maar moeilijke stap. Pas dan kun nen we weer met plezier op reis gaan in onze eigen, dagelijkse omgeving. NIEUWBOUW RENOVATIE VERBOUWINGEN ONDERHOUDSWERK Willem Barentszstraat 1, 3124 LC Schiedam Tel. 010-471 50 00 30 I rn 231 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 1996 | | pagina 231