KINDEREN LEGGEN
VERBINDINGEN
Yvon Koopman
De Kunstestafette is ten einde.
Wekenlang heeft Schiedam kennis
mogen nemen van de klemmende
vraag 'Het huwelijk als metafoor'.
Een metafoor van wat? Van huise
lijk geluk, van knellende banden, van een
Pinterachtige relatie of een onbezorgd
deelhebben aan...?
Wie het huwelijk als metafoor betrekt op
volwassenen blijft slechts met de scher
ven zitten. Daar heeft de metafoor zich
reeds geheel opgelost in solide antwoor
den. In het gunstigste geval in positieve zin
en met nog resten van verwachting. In het
ongunstigste in de dagelijkse routine van
de televisie, koffie op tijd, de maandelijkse
termijnen en als opperste blijk van gezins
liefde het samen opvouwen van de was.
Metafoor waarvoor?
Kinderen weten er raad mee. Dus lagen op
20 september de illusies op straat. Open en
bloot voor wie erin geloven wilde en met
hetzelfde ijzeren waarheidsgehalte als
Klein Duimpje, verkering hebben en
Melrose Place.
Een blauwe draad, een rode draad als op
en afgaande lijn in intermenselijke verbin
dingen, een dans op de Appelmarktbrug
als vertolking van een mededeelbaar
gevoel, een waslijn, een tekkel als scha
kels in een keten van verbintenissen die
uitwaaierden over heel Schiedam.
Het Huwelijk als metafoor. Met daarin een
met liefde door Cor vervaardigde diabolo
waarop alle gedachten over verbintenis
sen, relaties en kontakten van de leerlin
gen van Spieringshoek werden opgerold.
Een haspel vol illusies. Een metafoor ten
voeten uit.
263 Musis
