WACHTEN OP GODOT
Margreet Feenstra
Musis 266
De opening van het nieuwe
theater op het Stadserf laat nog
minstens een halfjaar op zich
wachten en daarmee slepen de
ongemakken van de overbrug
gingsfase zich voort. Ben Hakkenbroek
van de gemeente Schiedam heeft er een
plausibele verklaring voor: 'Het zit heel
logisch in elkaar. De planning van de
Nieuwe Passage en de bouw van het
Stadsert liepen niet synchroon.Voor de
totstandkoming van de Nieuwe Passage
moest eerst het Passage theater gesloten
worden. De bouwaanvragen voor het
Stadserf vergden bovendien veel voorbe
reidingstijd en het duurde even voor de
neuzen van de verschillende betrokken
partijen dezelfde kant op stonden'.
Natuurlijk zou het beter zijn geweest
wanneer de sluiting van het Passage
theater en de opening van het nieuwe
geruisloos in elkaar waren overgegaan.
cl. Nu moet de theaterdirectie met allerlei
Ci trucs proberen om het Schiedamse
oo publiek aan zich te binden. Deze schier
eu onmogelijke taak - de theaters van
l— Rotterdam en Vlaardingen zijn immers
dichtbij - probeert Schiedam te bereiken
door het dakloos geworden theaterpu
bliek in ieder geval enig onderkomen te
bieden in het knusse theater de
Teerstoof. Daarnaast organiseert de
Stichting Schiedamse Theaters theater
trips en kan bij de kassa aan de Brede
Marktsteeg gereserveerd worden voor
voorstellingen in het Luxor Theater in
Rotterdam. Ben Hakkenbroek reageert
filosofisch op de vraag wat Schiedam
van deze ontwikkeling te wachten heeft:
'De tijd zal het leren'.
Diny van den Akker-de Jager, raadslid
voor D66 en lid van de commissie van
Cultuur, Sport en Recreatie is wat opti
mistischer: 'Het verdient zeker niet de
schoonheidsprijs dat de stad geruime tijd
slechts één theater heeft. Maar de
theaterkassa doet er alles aan om de
inwoners van Schiedam service te verle
nen.' Over de verkoop van kaarten voor
het Rotterdamse Luxortheater zegt zij:
'Het is met te vermijden dat het publiek
van het Passage theater naar de omlig
gende steden gaat. En ik verwacht dat
dit geen structurele gevolgen zal hebben
voor de bezoekerscijfers. De vaste
Oktober 1996. De Schiedamse theaterbezoeker, fervent of niet heeft inmiddels geleerd om zich
te schikken in het geringer aanbod van voorstellingen dat z'n reden vindt in de sluiting van het
Passagetheater in 1994. De Stichting Schiedamse Theaters heeft vóór de sluiting van het
voormalige, door Loerakker verbouwde Tuschinski-theater nog wel gezocht naar een alternatieve
locatie waaronder de Korenbeurs of Wijkcentrum De Blauwe Brug. Geen van deze lokaties
bleek echter geschikt voor de specifieke eisen van een theater. Ook tijdelijk niet. Eveneens is
gekeken naar een noodgebouw als oplossing. De exploitatiekosten hiervan zouden torenhoog
worden. Bovendien heeft Schiedam op het gebied van noodoplossingen de schrik in de benen.
Zie hiervoor de problemen met het realiseren van een culturele of museale bestemming voor de
Korenbeurs en zie ook het kale, volgeplaste en letterlijk bekakte feestpodium' in de Plantage of
de noodbebouwing van het braakliggende terrein Kreupelstraat, Boterstraat Broersvest en Land
van Belofte, waar de HEMA alle records vestigde met het gedurende decennia in stand houden
van een winkel die slechts voor een luttel aantal maanden was bedoeld.
Het noodgebouw was daarmee snel van de baan. Schiedam zou een schouwburgloos tijdperk
binnengaan met het kleine, intieme zoldertheater De Teerstoof' als enig alternatief.
