DE PELMOLEN: BEHOED VOOR DE GOSSIEMIJNE Kor Kegel De Pelmolen: een Vlaardings monument? Het werd gesticht door een Schiedammer, molenaars zoon Adriaan van Dusseldorp. En 125 jaar later is het een Schiedamse architect die een herstelplan maakt en een Schiedams aannemersbedrijf dat de restauratie voltooit. Maar kop op, Vlaardingers. Die Schiedamse architect werkt wel mooi bij het Vlaardingse bureau Geluk Treurniet en de directeur van het Schiedamse aannemingsbedrijf woont toevallig wel in Vlaardingen. Het valt dus mee. Geen wonder dat de gemeenten Schiedam en Vlaardingen van deskundigen het dringende advies hebben gekregen om intensief samen te werken aan de herontwikkeling van de rivieroe vers langs de Nieuwe Maas. Ze kunnen samen mooie dingen maken bij de verdere herstructure ring van een gebied dat zich uitstrekt van het Gusto-terrein in Schiedam tot de rioolwaterzuive ring De Groote Lucht bij het oeverbos Lickebaert. De Pelmolen:'Al 110 jaar een symbool van ondernemingsgeest. We hopen dat beeld nog lang te zien,' schrijven E.T.J. Eikema en H.A.B. Neleman niet zonder optimisme in het Jaarboek 1984 van de Elistorische Vereniging Vlaardingen. Op dat moment gaat het De Pelmolen voor de wind. De Centrale Suiker Maatschappij doet er goede zaken. In 1978 heeft de CSM de oude 'bloemfa- briek' aan de Buitenhaven kunnen kopen van de door EEG-maatregelen failliet geraakte Koninklijke Scholten-Honig, 's lands grootste producent van bewerkte peulvruchten, fabrikant van zetmeelpro- ducten en vooraanstaand importeur van gedroogde zuidvruchten en groente- en visconserven. Elf jaar lang is het levens middelenconcern CSM een waardige opvolger, die er een loods bij bouwt en aan de overzijde van de Westhavenkade een aanzienlijk complex in gebruik heeft. Maar gestaag komt er de klad in. In 1989 krijgt de Cebeco Handelsraad het pand een jaar in gebruik en kort daarna ont vouwt de CSM haar sloopplannen. Er gaat een schok door Vlaardingen. De Pelmolen bedreigd? Het best gefundeerde gebouw van de gemeente heeft alle stor men des tijds doorstaan. De zeer beeld bepalende bloemfabriek heeft menigmaal een bankroet getrotseerd, periodiek leeg stand overwonnen, een Engelse bom op een steenworp afstand naast zich zien belanden. De fabriek is behoed voor leegroof door de Duitse bezetter. Tweemaal brak er brand uit. Een sym bool van ondernemingsgeest - en dan getroffen worden door de slopershamer van a-culturele geldwolven? De 'suikerbarbaren' krijgen de volle laag. De Historische Vereniging leidt de opstand. De werkgroep Industrieel Erfgoed legt alles over het pand vast dat er in archieven en herinneringen te vin den is. CDA-wethouder Aart Kool wil er asielzoekers huisvesten. Beeldend kunste nares Beaty Czetö, net nieuw in de Culturele Raad, wil een groot cultureel centrum, met atelier- en oefenruimte, horeca en winkels, tenslotte zijn zulke plannen voor het Delva-pand met door gegaan en in een school aan de Curacaolaan kwam het er ook al niet van.WD-raadslid Jan van Hemert is bang dat 'cultuur' in De Pelmolen niet haalbaar is, hij heeft een voorkeur voor Het Weeshuis of het woongebouw Nunquam Perfectum aan de Maassluissedijk, niet wetende dat de toe komst daar iets anders voor in petto heeft. Streekmuseumdirecteur Jan Anderson heeft een alternatief. Hij toont op een expositie een plan voor een jeugdhotel en verzamelaarsmuseum (want aan de Kethelweg groeit hij uit zijn jasje), gecombineerd met een niet van rijkswe ge erkende architectuuropleiding van Gerard Beijn, die met zijn Instituut voor Bouwkunstontwikkeling eerder zijn neus stootte in de eigen gemeente Maassluis. Hij krijgt geen poot aan de grond. Maar de Zuidhollandse gedeputeerde Hans van derVlist, uit Schiedam, en het gemeente raadslid Cor de Jonge van de SGP/RPF/GPV-fractie zien mogelijkhe den voor woningbouw, ondanks het industrielawaai, ondanks de wettelijke belemmeringen en ook al geloven de ambtenaren er niet in. 'Het is toch jammer als De Pelmolen zonder meer naar de gossiemijne zou gaan,' zegt Fred van Lier in 1990. De burgemeester van Vlaardingen krijgt dan van de Rotterdamse aannemer Van Omme De Groot een bouwplan voor 24 luxe koopwoningen in de bloemfa briek. Maar bijna ter plekke ontstaan er misverstanden over de koopsommen. Aannemer J.A. de Groot mikt op een slordige twee ton, maar dat is 'veel te weinig,' reageert Hans Treurniet, directeur van het Vlaardingse architectenbureau Geluk Treurniet, die met zijn mede werker Paul Peeters uit Schiedam het ontwerp heeft gemaakt. In een adverten tie prijst makelaardij Spuybroek- Timmermans de luxe appartementen aan 'vanaf' 375.000 gulden. Het plan ketst af, Van Lier gaat met pen sioen, maar De Pelmolen gaat niet naar Musis 162

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 1997 | | pagina 162