EEN EXTRA
LANGE INLEIDING
I
Ruud Aret
In het jaar 1991 wandelde een
aantal literatuurliefhebbers braaf
achter Han van der Horst aan.
Van der Horst, als kenner van de
Schiedamse letteren, stond die
zaterdag in het middelpunt van
de belangstelling. Overdag leidde
hij de meute langs literair interes
sante plekjes en 's avonds zou hij
gespreksleider zijn, gezeten tus
sen Adriaan van der Veen en Jan
Siebelink.
Wat een sprankelende dag had
moeten worden, ontaardde
echter in een regelrechte
deceptie, want dit gebeurde:
Voor het uur dat de schei
ding aangeeft tussen ochtend en middag
stond ik al op de stoep van het woon
huis van Adriaan van der Veen in Den
Haag. Deze (in 1991) vijfenzeventigjari
ge
schrijver had een deel van zijn leven in
Schiedam doorgebracht en was werk
zaam geweest bij makelaar Dupont. In
een artikel van hem dat gepubliceerd is
in NRC-Handelsblad (1977) deed hij
een geamuseerd verslag van de route die
hij elke dag lopend, van zijn woonhuis
in de Brugmanstraat naar de School met
de Bijbel in de buurt van het Singel, af
moest leggen. Hierbij was de Kippebrug
aan de Westvest een markant punt en
daarom hadden de organisatoren van
deze wandeling besloten de brug in de
route op te nemen.
Aanbellen hoefde niet. De schrijver had
mij zien parkeren en haalde de voordeur
reeds van het nachtslot. Hij en zijn broer
die hem die dag zou vergezellen, waren
nog niet reisklaar en ik werd verzocht in
de gezellig, met duizenden boeken
behangen voorkamer plaats te nemen.
Ondanks dat het een aangename voor
jaarsdag was en de kachel in de kamer
niet brandde, boden de gebroeders Van
der Veen mij met hoogrode wangen een
aperitief aan.
Het gesprek kwam op Schiedam,
Greshoff en 'Klerkje in droomland'.
De wandeling voerde, onder andere,
langs hofjes waarvan de bewoners wer
den opgeschrikt uit hun weekendrust,
imaginaire bouwputten waar Han van
der Horst als kind zich bemodderde en
de kroeg van zijn grootmoeder. Het sce
nario gaf aan dat Adriaan van der Veen
bij zijn Kippebrug het woord zou
nemen. Zagen wij Adriaan van der Veen
vanwege zijn beperkte postuur over het
hoofd...?
Iemand verklapte blijmoedig dat zij Van
der Veen een tiental minuten terug de
groep zag verlaten om een etablissement
te betreden. Wij dachten meteen aan
een noodzakelijke plas- of rustpauze...
Met een select gezelschap, waarbij zich
inmiddels Jan Siebelink had gevoegd,
werd gedineerd in het Sterretje. De
overbrugging naar de avondlezing mag
geanimeerd genoemd worden. In ieder
geval vloeide de wijn rijkelijk.
Wel prijkte op de rekening, die wij
naderhand gepresenteerd kregen, één fles
wijn meer dan wij hadden geturfd.
Volgens de uitbater had een oudere grij
ze man, die onmiskenbaar bij het gezel
schap hoorde, bij het verlaten van het
restaurant een fles van een gedekte tafel
gegrist...
Jan Siebelink had zijn uitnodiging te
danken aan het feit dat hij kenner is van
de Franse naturalist J.K. Huysmans (naar
wie een straat in Schiedam is vernoemd)
die op zijn beurt bevriend is geweest
met de Schiedamse schrijver en kaarsen
fabrikant Arij Prins. Huysmans heeft een
aantal keren in Schiedam gelogeerd en
over zijn werk en persoon mocht in
Schiedam geen expositie worden inge
richt vanwege antisemitische tendensen
in zijn decadente werk.
Dat de in 1907, temidden van branden
de, uit de Schiedamse
kaarsenfabriek Apollo afkomstige kaar
sen, aan kanker overleden schrijver dit in
de context van een negentiende eeuw
neerpende, werd gemakshalve vergeten.
co
co
ar
33
C
5
ca
rri
325 Musis
