25 Musis eenden zwemmen gras groeit waarbij de omcodering luidt: eenden groeien gras zwemt maar u ziet dat de natuur niet deugt u weet dat gras niet zwemmen kan Geen poezie dus, maar wel kort daarop drie romans waarvan alleen 'Terloops te water' met een goede kritiek beloond werd. Tien jaar lang publiceerde Van Zomeren niets. De SP slokte al zijn energie en inspiratie op. Een revolutie ontketenen is niet niks. Maar na zijn al eerder gememoreerde afscheid van de partij besloot hij journalistiek werk voor de Nieuwe Revu te doen. Met het materiaal van journalistieke onderzoeken schreefVan Zomeren vervolgens een negental thrillers. Niet zonder succes. Zijn eerste spannende boeken verschenen in de bekende Zwarte Beertjesreeks die vanwege de grote oplagen garant staat voor een groot lezerspubliek. Maar ook de cultu rele redacties van menig periodiek spraken hun waardering uit. Koos van Zomeren gebruikte actuele onderwerpen en niet zelden SP-herinneringen voor zijn thrillers. Zo schreef hij rondom de zaak Aantjes (over diens oorlogsverleden) 'Minister achter tralies' en af en toe gebruikte hij oud-ministerpresident Van Agt als romanpersonage. Weliswaar onder een andere naam, maar zelden in een positieve rol. Hieruit blijkt dat de politiek in zijn werk veelal een niet te onderschatten rol speelt en vrijwel altijd zijn er autobiografi sche tendensen te bespeuren. Gaandeweg worden zijn thrillers literair geaccepteerd wat voor zijn oorspronkelijke (en huidige) uitgever De Arbeiderspers een reden was zijn boeken weer uit te geven. De tweede ommekeer in zijn schrijversloopbaan vond plaats in het jaar 1983. Met de verschijning van 'Otto's oorlog' schreet Van Zomeren mogelijk zijn beste boek ooit. Het gaat over Otto Stein die vogelexpedities organiseert naar exotische plek ken. Het verhaal van met name één expeditie wordt regelma tig onderbroken door verslagen over andere expedities en pas sages over het verleden van Otto Stein. Steïn is op zoek naar zijn vader die in de oorlog door de Duitsers is weggevoerd en daarover heeft hij een schuldgevoel. Tijdens de expeditie ont staat een een vader-zoon relatie met een jonger expeditielid. Met een noodlottige afloop. Inmiddels heeft Koos van Zomeren een dertigtal publicaties op zijn naam staan. Naast zijn romans zijn veel van zijn kran- ten-en tijdschriftencolumns gebundeld. Zijn natuurreportages voor de Nieuwe Revu in 'De grote droogte in waterland', de natuurcolumns in de NRC-Handelsblad in 'Het scheepsorkest' en veel later, in 1993, schreef hij columns op de voorpagina van dezelfde courant (in plaats van de gebruikelijke actuele cartoon) die later gebundeld werden in de uitgaven 'Zomer' en 'Winter'. Naast schrijven voelt Koos van Zomeren zich ontzettend betrokken met de natuur en onlangs kwam hij in het nieuws als voorvechter tegen de bio-industrie en in het algemeen de OT SCHRIJVER omstandigheden waarin varkens worden gefokt. Impliciet was het openingscitaat uit 'Een jaar in scherven' de oorzaak voor een tweede uitnodiging een literair evenement in Schiedam luister bij te zetten. In 1993 was het thema van de nationale boekenweek 'Het leven geschreven': aandacht voor het egodocument! Ter gelegenheid van deze boekenweek schreef een aantal Schiedammers een dagboek over een periode van een week. Zo werd een beeld geschetst van het dagelijks leven binnen de gemeente. Al deze dagboeken zijn vervolgens gebundeld en van een voorwoord voorzien van biografieënkenner Martin Ros. Die zondag 21 maart 1993 was behalve Martin Ros ook Koos van Zomeren uitgenodigd. Het programma was overvol; een hele dag literatuur afgewis seld met voordrachten, muziek en optredens. De dag begon met het aanbieden van het eerste exemplaar van het 'Schiedams Dagboek' door Martin Ros aan Bart de Leede. Later op de dag zou Martin Ros een gesprek hebben met Koos van Zomeren en weer later moest de laatste een korte lezing alleen houden. De zaal van wijkcentrum De Blauwe Brug was ruim gevuld met honderden belangstellenden. Dat beloofde wat... Aangemoedigd door het zachte lenteweer (in mijn herinne ring was deze eerste lentedag meteen de eerste zonnige dag r— van dat jaar) besloten steeds meer bezoekers hun achtertuintje j^j op te zoeken. Met het uur werd het bezoekersaantal steeds met de helft gereduceerd. 5 Het tweede optreden van Koos van Zomeren had net zo goed kunnen plaatsvinden op het tochtige zolderkamertje van het g kleinste huisje uit het dorp Kethel. Gezeten rondom een 5 opklap taf eitje, de hoofden iets ingetrokken vanwege de schui- rn ne daken, peertje aan een steunbalk voor de noodzakelijke verlichting, zo zou een geschikte zolderkamerambiance gecreëerd kunnen worden... Maar wij bevonden ons in de spiegelzaal van De Blauwe Brug. De uitnodiging aan Koos van Zomeren verstuurde ik onder het mom van een literaire rehabilitatie van de stad Schiedam; maar lees in plaats van de stadsnaam de naam van de schrijver van dit artikel. In mijn exemplaar van de toen zojuist verschenen bundel 'Zomer' staat als opdracht:' Voor RuudAret; in een nog niet geheel gerehabiliteerd Schiedam'. Vrijdag 30 januari komt Koos van Zomeren voor een derde keer naar Schiedam. Deze keer ter promotie van zijn dan pas verschenen nieuwe roman 'Sneeuw van Hem'. Het wordt zijn omvangrijkste roman (360 pagina's) en de verwachtingen zijn hooggespannen. Over de inhoud kan nog niet veel meer wor den onthuld dan dat het een aangrijpend drama is over de grote levensvragen: die van liefde en dood, creativiteit en destructie, tijd en eeuwigheid. Of in andere worden: een zowel geestige, heldere als geheimzinnige, moralistische als immorele, maar vooral montere roman over het drama dat leven heet. Slechts vijfentwintig graden vorst, een beijzeld wegdek of een zwarte pestachtige epidemie kan het publiek weerhouden eind januari naar de bibliotheek aan het Bachplein te komen. Gebeurt dit onverhoopt toch, dan ben ik bang dat dit een evi dent tweede rangs lot voor Koos van Zomeren is. Maar dit verdient een groot schrijver als hij is niet Voor dit artikel is gebruik gemaakt van de volgende bronnen: Kritisch literatuur lexicon (1990) en Over Koos van Zomeren (1988) van Peter de Boer

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 1998 | | pagina 25