Frits Loomeijer
123 Musis
V'aak en gemakkelijk wordt
gesproken over het 'hergebruik'
van onze havens. Daarmee wordt
de suggestie opgeroepen dat die
havens niet, nauwelijks of in
ieder geval verkeerd worden gebruikt. In
het Vlaardingse geval wordt de verloren
gegane visserij erbij gehaald. De
Vlaardingse havens waren toch van oor
sprong visserijhavens? Ten dele is dat
juist. De Duiten Haven, Oude Haven,
het Buizengat en de Konining
Wilhelniinahaven, in de volksmond
KW-haven of Nieuwe haven genoemd,
waren primair visserijhavens. Als zodanig
hebben zij hun functie al lang geleden
verloren. Dat is voor iedereen duidelijk.
Echter, Vlaardingen ontleende haar posi
tie als derde zeehaven van Nederland,
we spreken dan over de vijftiger jaren,
helemaal niet aan deze havens. Het
waren de Vulcaanhaven, de terminals van
Van Ommeren en de haven van 'de
Super', al jaren Hydro Agri geheten,
waar de Rijn- en zeescheepvaart kwa
men. En dat is in principe niet veran
derd. Afgelopen jaar werd ruim vijf mil
joen ton lading overgeslagen waarmee
Vlaardingen de zesde plaats, die het de
laatste jaren op de ranglijst van de
Nederlandse zeehavens inneemt,
behield.
Om een idee te geven waar we het dan
over hebben: Rotterdam, Amsterdam,
Velsen/IJmuiden (Hoogovens),
Terneuzen enVlissingen zijn nummer
een tot en met vijf. De havenactiviteiten
in Vlaardingen overtreffen die in
Delfzijl/Eemshaven, Dordrecht of
Moerdijk.
Er zullen echter weinig Nederlanders
zijn, en dat geldt ook voor de meeste
Vlaardingers, die dit weten. Dat is
logisch. De havens op Vlaardings grond
gebied maken deel uit van de wereldha
ven Rotterdam. Je moet al goed op de
hoogte zijn van de lokale situatie om te
weten waar Schiedam en Vlaardingen
beginnen en Rotterdam ophoudt.
Bovendien, vanuit het gezichtspunt van
de scheepvaart, de havengebruiker,
bestaan de havens van Schiedam en
Vlaardingen helemaal niet. Tankers bij
voorbeeld, die bij de terminal van Van
Ommeren moeten laden of lossen, met
ruim 2 miljoen ton goed voor veertig
procent van de overslag in het
Vlaardingse, hebben als bestemmingsha
ven niet Vlaardingen in de boordcompu-
Jarenlang noemde Vlaardingen zichzelf graag de derde havenstad van
Nederland. Zij was het ook. Na Rotterdam en Amsterdam kwam
Vlaardingen. Bovendien was Vlaardingen eeuwenlang Europa's
haringstad nummer een. Zilter en maritiemer kan het haast niet.
Schiedam heeft met zijn maritieme activiteiten nooit zo te koop gelopen.
Scheepsbouwstad nummer een of twee. Werd dat ooit zo gezegd?
Toch moet het die positie gehad hebben met vermaarde werven als
Wilton Feyenoord, Gusto en, in een verder verleden 'De Nieuwe
Waterweg' aan de Wilhelminahaven. Tegenwoordig wordt vooral
gesproken over het 'hergebruik' van onze havens.
Maar is dat wel terechtLijden de havens een kwijnend bestaan?
Tellen ze, in economisch opzicht, niet meer mee?
Musis trok naar de waterkant en ontdekte al snel dat niet zozeer de
haven danwel het maritieme denken een marginaal gebied vormt
binnen Schiedam en \Aaardingen.
VLAARDINGEN EN SCHIEDAM
ALS ZEEHAVEN
