Paul en /Vienna de IMaaiJer Lian van Leeuwen Aan EXIT, de eerste speelfilm van - vader en zoon - Paul en Menno de Nooijer zijn al de nodige woorden gewijd. De film werd in zijn eenjarig bestaan zowel beju beld als verguisd. Omstreden is niet zo zeer de inhoud van de film als wel de vorm waarin het verhaal is gegoten. Die is op zijn minst onconventioneel te noe men. De combinatie van foto grafie, animatie en film maakt dat EXIT nauwelijks in een hokje is te plaatsen. En dat lijkt voor sommige critici wat moeilijk te verkroppen. In EXIT kijkt de vijftigjarige Theo (Paul de Nooijer) terug op een roerige periode in zijn leven als fotograaf/ film maker. Tijdens de voorberei dingen voor een eigen foto expositie wordt de jonge Theo (Menno de Nooijer) benaderd door Dick Kok; hotshot bij een Amerikaanse productiemaat schappij voor videoclips en wild enthousiast over de clip die Theo maakte voor Amnesty International. Ondanks zijn afkeer van commercie laat de overdonderde Theo zich overha len zijn talent te gebruiken voor de nieuwste videoclip van ene Billy Next. Artistieke vrijheid wordt hem verzekerd. In de onderhan delingen met de gladde en geroutineerde Kok en in zijn onvermogen zich te manifeste ren drijft hij echter steeds verder af van zijn principes als kunste naar. Zijn onmacht om te communice ren en zijn frustratie hierover uiten zich vooral in zijn relatie met de mooie, jonge Lisa. Alleen met tussenkomst van de camera is Theo in staat zijn gevoelens voor haar te tonen. Hun verhouding speelt zich geheel af door de lens van de camera. Ook als Lisa tijdens een wande ling door het bos opmerkt; 'Weet je Theo, je kijkt echt alleen maar naar me als je foto's van me maakt' ontlokt ze hem geen enkele reactie. Theo's zwijgzaamheid die grenst aan apathie, is even schrijnend als lachwekkend. Evenals de onvermoeibare pogingen van Lisa overigens, om een gesprek met hem aan te gaan. De stilte rondom Theo wordt echter ruim schoots gecompenseerd door de Vlaamse huisgenoot Mark en Theo's dominante schoonmoe der die de ruimte ononderbroken vullen met onbeduidende anek dotes en prietpraat. In zijn werk worstelt Theo met the ma's die nog het best te omschrijven zijn ais 'maagdelijke reinheid' in combinatie met 'Het Kwaad.' Wat aan deze obsessie - in de gedaante van vis, bloed en jonge meisjes, en Lisa in het bij zonder- ten grondslag ligt wordt duidelijk uit een fragment in de film waarin Theo als achtjarig jon getje getuige is van een dodelijk ongeluk. In een botsing met een viskar komt een jong meisje - zijn eerste liefde - om het leven dat opvallend veel wegheeft van de blonde Lisa, Saillant detail: de Viskar dat het meisje aanreed behoorde toe aan Dick Kok seni or, de vader van de goedgebek- te producent uit de film. Lisa, lijdend onderwerp van Theo's werk, laat zich die obses sieve aandacht aanleunen uit liefde voor de zwijgzame kunste naar en poseert voor hem in de meest wonderlijke settings. Totdat Theo de grenzen van het toelaat bare overschrijdt. EXIT is niet alleen een humoris tisch, vertederend en soms sinister relaas over een kunstenaar en zijn dwangmatige liefde voor zijn object, de film is vooral ook prachtig om te zien. Door uitgekiend gebruik van kleur en licht creëren Paul en Menno de Nooijer een surrealistisch omgeving die de gebeurtenissen een absurdistisch tintje geeft. In alles is de achtergrond van Paul en Menno de Nooijer, van oor sprong fotograaf en beeldend kunstenaar, te herkennen, leder beeld is een uitgebalanceerde compositie waar een grote liefde voor het detail uit spreekt. Mede door het ontbreken van die filmische achtergrond treden Paul en Menno de Nooijer in EXIT de conventionele filmregels met beide voeten. Veel collega-regis seurs braken zich na het zien van de film het hoofd over de vin dingrijkheid van de animaties die in de film veelvuldig worden gebruikt. Sommige critici zijn van mening dat de makers zich te veel zou den hebben geconcentreerd op de vorm, ten koste van de inhoud. Maar wie open staat voor het experiment en zich laat mee slepen door wonderlijke persona ges zal ontdekken dat EXIT meer is dan een levend schilderij. EXIT slaat een brug tussen kunst en film zonder afbreuk te doen aan de charme van Het Verhaal. W ego Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 1998 | | pagina 290