333 Musis
gamma aan aspecten bij kijken. Maatge
voel, de uitspraak, de uitbeelding van het
lied, de stembeheersing en stemtraining.
Daar moetje aan blijven werken. En dat
deed ik niet meer. Ja, thuis, maar niet
langer op de manier waarmee ik op een
podium voor de dag kon komen.'
Op z'n achtenveertigste kreeg Fons
Hosman het aan zijn hart. Naast een
bypass kreeg hij enkele maanden om
zijn leven 'ns rustig te overdenken. 'Ik
bedacht dat ik weer zou willen zingen.
En dat ben ik gaan doen. Ik benaderde
Els Kloos, de zangpedagoge hier uit
Schiedam. Ik krijg nog steeds eens in de
veertien dagen les.'
Bij een huisconcert bij zijn zusje ont
moette hij Anna Fridman, een begaafde
pianiste uit Rusland. 'Misschien is het
leuk als jij iets met haar zou zingen,'
opperde een aanwezige. En zo geschied
de. Hosman: 'Anna vond het leuk, de
aanwezigen vonden het leuk en voor
mijzelf was het alsof ik de honderddui
zend had gewonnen. Want begeleid
worden door een professionele pianiste
van het niveau van Fridman is iets heel
bijzonders. Zelf optreden doe ik overi
gens zelden. Een enkele keer in de wijn
hal, en daar blijft het ook bij naast het
meedoen aan zanguitvoeringen in de
Grote Kerk en het Stedelijk Museum in
Schiedam.'
Wat hij doet aan muziek is vooral het
luisteren, zoeken enthousiasmeren van
jonge mensen en het bieden van een
podium voor zijn specifieke en persoon
lijke concertreeks.
Overigens was het een buitenstaander
die Fons Hosman tijdens de gedwongen
rust na de bypass-operatie op het spoor
zette. In de wijnhal vonden zo nu en
dan proeverijen en buffetten plaats.
Cateraar Frans Kuil had bij zo'n gele
genheid een pianist ingehuurd; Bert van
den Brink, de blinde pianist uit Utrecht.
'Die man liep rondjes door de zaal,
klappend in zijn handen. Hij werd aan
mij voorgesteld. 'Meneer, wat heeft u
hier een fantastische akoestiek', zei hij.
Daar bleef ik over doordenken en zag
op het laatst in een droom een mooi
instrument staan in de zaal. Dat kwam
er ook. En ik nodigde Anna Fridman uit
om te komen spelen.'
Op het eerste optreden kwamen vijftig
mensen af.Vrienden en kennissen die hij
in de wijnhandel heeft opgedaan. 'Het
was direct erg gezellig.' herinnert
Hosman zich. 'En van het een kwam het
ander. 'Anna vertelde dat ze haar vader
bij ons wilde laten optreden. En ook dat
is gebeurd. Het is Ilja Fridman, een
absolute meesterpianist. Volgend jaar mei
komt hij weer spelen.'
Als concertorganisator kan Fons Hosman
de onbezorgde speelsheid hebben van
een hobbyist. Dat maakt het programma
ook zo ongewoon. Aanvankelijk organi
seerde hij slechts optredens wanneer het
hem zo uitkwam. Hij boekte enkele
musici en stuurde honderdvijfenzestig
mensen een uitnodiging. Publiciteit
zocht hij niet. Het waren concerten
alsof het een bijeenkomst in de huiska
mer betrof.
Toch waren de pretenties van de in
Vlaardingen werkende Schiedammer
niet zonder serieuze ondergrond. 'Het is
belangrijk dat jonge, getalenteerde men
sen op weg worden geholpen. Daar zijn
podia voor nodig. Ze willen allemaal in
het Concertgebouw spelen, maar het is
daar een beetje dringen. En bovendien
moetje al over ruime ervaring beschik
ken wil je je op het grote podium staan
de kunnen houden'.
Ook droeg de drukke agenda van de
moderne mens ertoe bij dat voor die
eerste concerten op losvaste basis een
wat meer gestroomlijnd kader ontstond.
'Mensen maken al maanden vantevoren
afspraken. Vandaar dat veel belangstellen
den niet konden als ik ze - zoals ik
gewend was te doen - op het laatste
moment uitnodigde voor een concert.
Van meerdere kanten kreeg ik het ver
zoek om nu eindelijk eens een seizoens
programma te maken. Dat is er dit jaar
voor het eerst'.
De eerste twee concerten hebben
inmiddels plaatsgevonden. Op zondag
middag 29 november is MaxVax te gast.
Hij speelt werken van Serge
Rachmaninov en zijn tijdgenoten.
Zondag 20 december verzorgt Anna
Fridman het wijnconcert. Werken van
Frans List en Ludwig van Beethoven
staan op het programma. Onder andere
komt de bewerking die List maakte van
de wals uit de opera Faust van Gounod
aan bod.
De partner van Fons Hosman komt
thuis en zet zich vrijwel meteen even
aan de pas gestemde vleugel. 'Ze speelt
veel beter dan ik; zegt de gastheer als zij
elders in het pand op een ander instru
ment haar spel voortzet.
De Grotrian Steinweg die nu een pro
minente plaats heeft in het woonhuis
aan de Schie, stond tot voor kort in de
Vlaardingse wijnhal. Het is een instru
ment dat zowel een geoefende pianist als
een stemmer graag onder handen heeft.
Ook de stemmer van Hosman die zich
zelf afficheert als niet één van de goed
koopste maar waarschijnlijk één van de
beste, die men niet behoeft te bellen
wanneer men geen echte liefde voor de
piano heeft. De Steinweg heeft in
Vlaardingen plaats geruimd voor een
nog beter instrument. Hosman: 'Ik liep
een tijdje geleden voor een beschaafde
prijs tegen een Bosendorfer aan. De
vleugel meet 2,35 meter, heeft meer
lengte en allure dan deze vleugel. Je
kunt er meer mee, maar je moet ook
beter kunnen spelen.'
De aankoop van het favoriete instru
ment van onder anderen Frans Liszt
symboliseert de sluipende professionali
sering van de concerthobby van Fons
Hosman. 'Ondanks de entreeprijzen
moet er veel geld bij,' zegt hij. 'Dat heb
ik er graag voor over, maar voor de con
tinuïteit is het wellicht beter om de
wijnconcerten onder te brengen in een
stichting. Met enkele bezoekers ben ik
daar mee bezig.'
Hosman wil de kwaliteit van de concer
ten de komende jaren verder verhogen.
'Hooggekwalificeerde solisten en
ensembles vragen hogere gages.
Dat redden we alleen als we een
bescheiden aantal sponsors kunnen aan
trekken. Naast aankomende talenten wil
ik af en toe ook echte internationale
sterren op het podium. Het optreden
van Rudolf Jansen en Christa Pfeiler in
april is daar zeker een voorproefje van.'
Over het motief achter het streven naar
vooruitgang hoeft hij niet lang na te
denken. 'Het is leuk om ook met je
hobby ambities te hebben. En te zien
dat ze een publiek aanspreken en voor
jonge musici een aanloop kunnen zijn.'
