Musis 382
dezelfde manier werd er door Wiltonners al gegolfd en
getennist allang voordat er in de verste verte sprake van was
dat hier de volkssporten van de jaren negentig werden
beoefend. Verder werd er in werfverband gefotografeerd,
geschilderd, gegymd, gekaart, gevoet- en gehandbald,
gezwommen en gemusiceerd in de WF-Harmome, die door
het bedrijf keurig in het pak was gestoken. Dit mede omdat
het ook altijd handig was om een eigen kapel achter de hand
te hebben die kielleggingen, stapellopen en proefvaarten enige
luister bij kon zetten.
De stapelloop en maidentrips van de oceanliners van de
Holland Amerikalijn waren avonturen waaraan in kringen van
Wiltonwerkers een gelijke waarde werd toegekend als aan een
gouden huwelijksfeest of jubileum, precies zoals er spannende
verhalen over reparaties en dokbeurten werden verteld, waar
elders voetbal en vakantiebelevenissen het onderwerp waren.
De bouw en de tewaterlating van de Willem Barentsz II waren
zulke gebeurtenissen met als sluitstuk immer het verhaal hoe
de voltallige harmonie zich op het winderige slachtdek de
blaren op de lippen blies terwijl het bedienend personeel de
consumpties rondbracht op de fiets. Geheel noodzakelijk was
dit natuurlijk niet en bovendien een heksentoer zo midden op
zee, maar de aanpak illustreerde voor het oog van de pers toch
aardig hoe groot de Willem Barentz II wel met was.
Bovendien onderstreepten de plaatjes hoe navenant daaraan
onze nationale trots mocht zijn. De Nederlandse scheepsbouw,
zo memoreerde ook de reeds gemelde Wim Povel, had met
het realiseren van dit immense brok techniek een nieuw
hoofdstuk ingeluid in de geschiedenis van de walvisvaart.
Dat aan de overzijde van de Nieuwe Waterweg een bescheiden
scheepsbouwer, Cornelis Verolme genaamd, inmiddels de
laatste hand legde aan ontwerpen voor schepen die al het
overige tot coasters zou degraderen, drong nog maar tot
Dok 8
