Musis 384
begeven dat plaats bood aan 380 bezoekers. Deze had de
complete outillage van kleedkamers, coulissen en
lichtinstallaties en bood gewoonlijk de recente
theatersuccessen uit Parijs, Londen en New York. Voor wie het
rustiger wilde, stond de salon ter beschikking. De wanden
hiervan waren versierd met vergulde Egyptische jachtscènes en
beschikte aan het eind van een imposante trap van tien meter
breed over een grillroom waar een buffet werd verzorgd dat
bijna zo uitgebreid was als het vorstelijke dagmenu. En
daarnaast waren er natuurlijk nog de met gelakt varkensleer
behangen restaurant-bars, de zwembaden, waarvan dat van de
eerste klas een lengte had van vijfentwintig meter, de
bibliotheek en de wintertuin met z'n exotische vogels, aquaria
en indrukwekkende palmentuin. Niets was vergeten.
Huisdieren reisden mee in de kennel met een eigen zonnedek,
het ziekenhuis werd gecompleteerd met een eigen
operatiekamer en röntgenlaboratorium en de weelderige kapel
kon ook voor protestantse diensten worden gebruikt waartoe
met een druk op de knop een electrisch schuifpaneel
geruisloos voor het altaar schoof en ook andere toebehoren
voor de katholieke eredienst aan het oog werden onttrokken.
De gewone eersteklas-hutten, die luxueuzer waren dan die op
andere schepen, waren gelambrizeerd met verschillende
soorten hout. Iedere hut verschilde ook van de andere. Wie
nog hogere eisen stelde, stonden tien suites de luxe ter
beschikking waarvan er één was gemaakt naar het voorbeeld
van een vertrek dat in de achttiende eeuw in het Parijse
Chateau de Bellevue ter beschikking had gestaan aan
markiezin de Pompadour. Als toppunt van weelde waren er op
de boven- en zonnedekken de vier appartementen de grand
luxe, die ieder bestonden uit vier slaapkamers, een salon met
een kleine vleugel, een eetkamer, een keuken en vier
badkamers. Twee van deze appartementen waren gelegen aan
q het zonnedek en hadden hun eigen promenade.
O
3:
g De Statendam die in 1927 door Wilton Fijenoord in afbouw
iaj werd genomen, was vergeleken met de Normandie van
schrijnende eenvoud. Maar ook die 'eenvoud' werd nog
geroemd om haar pracht. 'Haar technische snufjes vallen
volkomen in het niet bij de pracht van haar inrichting', schreef
de New York Herald. 'Elke salon heeft een eigen stijl: Chinees,
oud-Nederlands, Louis XVI en overal op het schip is het werk
te bewonderen van Nederlandse kunstenaars'. Het zwembad
van de Statendam was ook van een pracht die kon wedijveren
met de mooiste Nederlandse baden; geheel betegeld, omgeven
door pilaren en palmen en met een prachtig bewerkte fontein
aan de korte zijde. Ook de Statendam had een theater en een
grillroom die in de avonduren in een dancing werd veranderd,
alsmede alle faciliteiten als leeszalen, winkels, een eigen
drukkerij en bars voor wie zich wilde wapenen op het verblijf
in het drooggelegde Amerika. Kostbare houtsoorten, tapijten
en wandbekleding, een overdaad aan versieringen, metersbrede
trappen en indrukwekkende portalen die de indruk wekten
dat de passagiers zich minstens in een schouwburg bevonden
waren standaard en de bemanning zag er - mede door een
zwaar, door de maatschappij opgelegd regiem - nauwlettend
op toe dat de Hollandse properheid en service aan boord van
het schip spreekwoordelijk waren.
'De Statendam is een ware zegepraal van hedendaagschen
scheepsbouw' schreef de krant bij het verlaten van de werf in
1929,'en een schitterend voorbeeld van de kunde en
bekwaamheid en het inzicht, vereischt bij het ontwerpen van
een zoo groot en weelderig drijvend hotel. Zij heeft o.a. een
schitterende balzaal, een leeszaal, een rookkamer, een
conversatiezaal, een verandah-café en groote wandeldekken...
Statendam
Bij bezichtiging van de Statendam zou de belangstellende
bezoeker zich het eerst naar den palmtuin kunnen begeven.
De versiering van dit vertrek bevat Chineesche motieven met
overheersching van fraai rood lakwerk. Kostbare Chineesche
tapijten stoffeeren de rubbervloerbedekking'.
Tekenend is ook de klemmende vraag die in een gids van de
Holland Amerika Lijn daarop aansluitend werd gesteld: 'Zal ik
nu wel of zal ik nu niet in avondkleding (aan tafel) gaan. Dit is
een vraag waarvoor zeer veel Eerste-Klasse-passagiers zich
gesteld zien. In wezen gaat het hier om een kwestie van
persoonlijke smaak. Behoort u tot een oudere generatie en
gaat u ervan uit dat een goed diner en goede dranken met
avondkleding samen dienen te gaan, dan zult u geen
problemen hebben. De tegenwoordige tijd kent echter zeer
