Musis 244
Groene monumenten zijn het
thema van de Open
Monumentendag 1999. En het
nationale programma omvat een
keur van parken en tuinen, van
lusthoven aan de Vecht en op de
Veluwe, de kasteeltuinen in Brabant en
Gelderland, het monumentale groen
waarmee Groningse herenboeren in
vroeger eeuwen de vlakte van het hen
omringende land verdoezelden en
begraafplaatsen waar al sinds lang niet
meer begraven wordt, maar de doden
in een monumentale omgeving
wachten op de jongste dag.Vlaardingen
en Schiedam hebben in dit opzicht wel
iets te bieden, al ontbreekt hier de
weelde zoals deze door een reeks van
adellijke geslachten kon worden
opgebouwd.
Groen is in. Lees daarover ook het
artikel van Kor Kegel in deze Musis.
Maar het openbaar groen waarover de
hedendaagse samenleving spreekt, het
groen waaraan we in toenemende mate
een emotie-monumentale waarde
toekennen en dat in de contemporaine
architectuur een factor van groeiende
betekenis is, is toch een ander groen
dan de ingeperkte schoonheid van
parken en tuinen. Tussen de
groencultuur van de achttiende eeuw
en de groene visie van vandaag de dag
bestaan ook meer verschillen dan
overeenkomsten. En dat maakt dat het
thema van de Open Monumentendag
1999 eigenlijk heel beperkt is. Ze laat
het grootste monument dat Nederland
op dit gebied kent en niet van
plaatselijke, niet van regionale orde
maar van landelijke betekenis is en dat
internationaal onbetwist tot de grootste
