Trudy van den Akker
Wat brengt iemand ertoe om in de
gemeenteraad een motie in te
dienen die de uitstallingen in
winkelgebieden zoveel mogelijk wil
verbieden? Heel simpel: ergernis.
Winkelen in Schiedam is, zeker als
het druk is, bepaald geen genoegen.
Overal struikel je over dozen, kisten,
manden, borden, rekken en tafels; in
het centrum zowel als elders in de
stad. Even niet opletten op straat,
kan vervelende gevolgen hebben.
Extra lastig is het voor mensen met
kinder- en wandelwagens,
rolstoelgebruikers en visueel
gehandicapten. Daarnaast zijn de
uitstallingen ook ontsierend, terwijl
er steeds vaker over kwaliteit
gesproken wordt.
365 Musis
ERGERNIS
Dat het ook anders kan wordt duidelijk voor
wie het centrum van Schiedam vergelijkt met
die in 's-Hertogenbosch en Maastricht: Geen
uitstallingen, hooguit hier en daar een mooie
plant, goed verzorgde etalages, mooie puien en
het ontbreken van ontsierende reclameborden.
Met dat beeld voor ogen stelde de gemeente
met ieders instemming in 1995 de
Welstandsnota vast ivaarin richtlijnen
opgenomen zijn voor onder andere luifels,
reclame en rolluiken. Nadere voorschriften
betreffende uitstallingen, die maximaal één
meter uit de gevel mochten staan, kwamen
iets later. Ook de handhaving zou worden
geregeld, maar.en dat is een bijkomende
ergernis van gelijke orde.dat is nooit
gebeurd. Ondanks herhaalde vragen vanuit de
raad, werd hiervan geen werk gemaakt. Steeds
was het antwoord weer dat de uitvoering
moeilijk te realiseren valt, er geen geld voor
beschikbaar is en er geen mensen voor kunnen
worden vrijgemaakt. Ook twee weken geleden
werd in een commissievergadering een
dergelijk antwoord gegeven. En dat maakte
dat de maat voor mij vol is. Bij de
begrotingsbehandeling heb ik een motie
aangekondigd om de uitstallingen te verbieden
en toe te zien op handhaving. Het voorstel
werd door vrijwel de gehele commissie
gesteund en ook de raad zag het belang ervan
in ivant inmiddels is de motie aangenomen.
Met de belangenverenigingen in het centrum
is nu overeengekomen om voor het aanbreken
van de tweede helft van het jaar 2000 de
uitstallingen zoveel mogelijk te verbieden.
Daarnaast zal er een lik-op-stuk-heleid
worden gevoerd om een effectieve handhaving
mogelijk te maken.
Dit lijkt een straffe maatregel, maar dat ik
niet alleen sta in mijn ergernis, blijkt uit het
grote aantal positieve reacties. En deze
betreffen lang niet alleen het plaatsen van
borden en uitstallingen in de Hoogstraat. Ook
bewoners van Noord klagen erover dat het
lopen in de Hof van Spaland wordt
bemoeilijkt door al die borden en uitstallingen
en bewoners van de Nolenslaan vragen of de
maatregel alsjeblieft ook kan gelden voor hun
woon- en winkelstraat. Last but not least
geven zelfs winkeliers uit het centrum aan dat
ze blij zijn met het genomen besluit. Al die
uitstallingen halen het niveau omlaag, is hun
mening en zeker van degenen die veel
aandacht aan hun etalage besteden. De
opmerking van een lid van het
centrummanagement dat niet alle winkeliers
even bedreven zijn in het inrichten van hun
etalage, gaat voor mij niet op. Ga maar 'ns in
andere steden kijken, is mijn raad, of volg een
etaleercursus.
Kwaliteit, daar draait 't om in het belang van
de stad en van de winkeliers zelf; behoud van
de aanwezige koopkracht is hard nodig,
anders raken we deze kwijt aan andere
steden. De concurrentie is groot en wie zich
het aantrekkelijkst weet te presenteren krijgt
de aandacht van de consument. En
aantrekkelijk zal niemand die uitstallingen en
reclameborden noemen.
