Ruud Aret
47 Musis
In Brussel was het
leidende dagblad Le
Courrier des Pays-Bas
de liberale beginselen
toegedaan. Het werd
volgeschreven door
talentvolle jonge
redacteuren, vaak met een
juridische achtergrond, die
nog niet geleerd hadden dat
het soms nuttig kan zijn om
heilige huisjes te ontzien.
Le Courrier des Pays-Bas
legde soms getuigenis af
van een satirische, bijna
pesterige geest. Het was
hun er niet alleen om te
doen om hun
geestverwanten voor te
lichten, maar ook om hun
tegenstanders kwaad te
krijgen, bijvoorbeeld het
autoritaire factotum van
Willem, minister Van
Maanen. Hierin slaagden zij
uitstekend. Zij verkenden
de grenzen van de
drukpersvrijheid.'
'Hij (Van Maanen r.a.)
bleef bij zijn
vervolgingsbeleid en
creëerde de ene cause
célèbre na de andere. De
beroemdste van alle zaken
was de botsing tussen de
regering en Louis de
Potter. Deze De Potter was
een Bruggehng met alle
tijd van de wereld, want hij kon leven van zijn fortuin. Hij
wijdde zich dan ook volledig aan de journalistiek.
Aanvankelijk had De Potter het regime van Willem I niet
onsympathiek bejegend, want hij koesterde antiklerikale
denkbeelden. Langzamerhand echter kreeg het liberalisme
meer greep op hem. Dat ging steeds verder, want allengs
ontwikkelde hij zich tot republikein.
In 1828 droeg De Potter een alternatieve troonrede bij aan le
Drukpersvrijheid in de vroege negentiende eeuw was nog
geen maatschappelijk en politiek aanvaard gemeengoed wat
destijds resulteerde in een discussie in de Tweede Kamer.
De hiervoor genoemde Van
Maanen (1769-1846) was
minister van Justitie ten
tijde van koning Willem I en speelde een belangrijke rol in de
grondwetcommissies van 1814 en 1815. De aangehaalde tekst
is uit de zojuist verschenen geschiedschrijving Nederland, De
vaderlandse geschiedenis van de prehistorie tot nu geschreven
door de Schiedamse historicus Han van der Horst.
Voorstanders waren De
Brouckère en De Hon, die
volgens Van der Horst nog
terug te vinden zijn op
Belgische
straatnaambordjes en
tegenstander de al eerder
genoemde Van Maanen.
Hij attaqueerde de 3:
oppositie eenvoudig.
Deze bespreking van Van g
der Horsts Nederland
begint met dit stukje
geschiedschrijving, dat in 3:1
het boek ongeveer
halverwege vermeld staat,
omdat het illustratief is "*i
voor de werkwijze en stijl
die de schrijver gehanteerd
heeft. De historie gaat als
volgt verder:
HOE LEUK GESCHIEDENIS
KAN ZIJN..