M
swwwiBm
1
s
111
&tV
mijn god, er wordt wat
afgezanikt over de
rolverandering van
gemeenteraadsleden in
beroepszakener wordt wat
gezemeld over het
belachelijke primaat van de
politiek, er wordt wat
gewauweld over
verschuivingen in
verantwoordelijkheden.
Musis 120
O
CJ
5
Uj
Cj
ÜJ
CJ
Ul
CJ
De keren dat ik het politieke toneel in
de Aleidazaal gadesla, zie ik een zwak
aftreksel van eerdere gemeenteraden.
Wie is in de huidige raad gezaghebbend
zoals in hun tijd Cor Bolmers, Eef
Collé, Rietje Taverne en Gerard
Verhulsdonk dat waren? Wie heeft de
vlijt en ijver van een Siem Rosman, de
hardnekkigheid van een Chris Zijdeveld
of Ulferd Bruseker, de affiniteit met
sport en samenleving zoals Arie Verhnde,
Rein van Raalte, Luud Snel? Wie het
begrip en de mededogendheid van Piet
Roosen, vader van de Schiedamse raad?
Als ik nu in de Aleidazaal zit, kan ik
zulke talenten ternauwernood ontwaren.
Ik merk dat menigeen in het publiek
opleeft als Liesbeth Fluiter van
Gemeentebelangen wat zegt, maar
helaas, waar sommigen te lang spreken,
daar houdt Liesbeth zich uit beleefdheid
nog in. Een Poppe in de dop. Als ze
maar voluit gaat. Als ze maar resistent is
tegen verleidingen door prominente
liberalen en sociaal-democraten die haar
een wethouderschap voorhouden - als
ze te snel ja zegt, is ze ingepakt. Maar
Liesbeth is niet gek.
Wat moeten we doen om het
gemeentebestuur tot creativiteit te
brengen? De vraag is actueel. Professor
Elzinga en zijn commissie met
burgemeesters en commissarissen der
koningin zien allerlei mogelijkheden in
technische, organisatorische en
structurele veranderingen. Daarbij is de
positie van de burgemeester aan de
orde: gekozen door het volk of
benoemd door Hare Majesteit. De
positie van wethouders: lid van de
gemeenteraad of van buiten de raad?
Het voorzitterschap van commissies:
moet de wethouder dat blijven doen of
kan een gewoon raadslid zoiets ook?
Lees voorgaande ahnea tien keer en u
zult niet het gevoel krijgen dat 'Elzinga'
de wereld verbetert. O, zeker wel zet de
staatscommissie heel wat gesprekken in
beweging, mijn god, er wordt wat
afgezanikt over de rolverandering van
gemeenteraadsleden in beroepszaken, er
wordt wat gezemeld over het
belachelijke primaat van de politiek, er
wordt wat gewauweld over
verschuivingen in verantwoordelijk
heden. En ik wil daarmee niet zeggen
dat de gemeente Rotterdam vergeefse
energie aan zulke vraagstukken geeft.
Nee, de Coolsingel neemt Elzinga nog
serieus. In Schiedam en Vlaardingen
doen ze net alsof er geen
staatscommissie over het lokale bestuur
geweest is. Althans, op Liesbeth Fluiter
na. De nieuwe Poppe. Zij wil wel een
discussie over wat de commissie-Elzinga
A
adviseert. En zij legt
daarbij de nadruk op 'jaapl
de volksvertegen- '3SM
woordigende rol van 'jffl
volksvertegen
woordigers. Op het
eerste gezicht zou je
denken: ja, logisch,
meid. Tot je bedenkt
dat het volk zijn
vertegenwoordigers
niet meer kent, zo
anoniem zijn de
lokale politici
geworden. Daar is dus
discussie over nodig.
Het is de hoogste tijd.
Het is niet zonder nut om 'Elzinga' in te
ademen. Wat kunnen we ermee? Een
serieus gemeentebestuurder stelt zich die
vraag, al zou ik denken dat welwillende
bestuurders al lang tot inkeer en
zelfverbetering waren gekomen als ze
werkelijk van het gedachtegoed van de
Tilburgse bestuurskundige prof. dr.
Pieter Tops kennis hadden genomen.
wÊÈ/mi
Tops confronteert het doorsnee
gemeenteraadslid met verwaarloosde
taken. Een raadslid zou intermediair
moeten zijn tussen bewoners en
stadsbestuur. Het is een dankbare taak
om wensen van verenigingen en
mogelijkheden van het gemeentebestuur
op elkaar af te stemmen. Als ik
terugdenk aan Jos van der Lugt, Gé
Brouwer, Herman Posthoorn
(Schiedam) en John Ranshuysen, Arij
